Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

powierzać

См. также в других словарях:

  • powierzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, powierzaćam, powierzaća, powierzaćają, powierzaćany {{/stl 8}}– powierzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, powierzaćrzę, powierzaćrzy, powierzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • powierzać — → powierzyć …   Słownik języka polskiego

  • powierzyć — dk VIb, powierzyćrzę, powierzyćrzysz, powierzyćwierz, powierzyćrzył, powierzyćrzony powierzać ndk I, powierzyćam, powierzyćasz, powierzyćają, powierzyćaj, powierzyćał, powierzyćany 1. «zlecić coś komuś do wykonania, zlecić jakąś funkcję; poddać… …   Słownik języka polskiego

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

  • brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

  • obarczać — ndk I, obarczaćam, obarczaćasz, obarczaćają, obarczaćaj, obarczaćał, obarczaćany obarczyć dk VIb, obarczaćczę, obarczaćczysz, obarcz, obarczaćczył, obarczaćczony 1. zwykle dk «włożyć komuś ciężar na barki, obładować kogoś lub coś czymś; objuczyć» …   Słownik języka polskiego

  • polecać — ndk I, polecaćam, polecaćasz, polecaćają, polecaćaj, polecaćał, polecaćany polecić dk VIa, polecaćcę, polecaćcisz, polecaćleć, polecaćcił, polecaćcony 1. zwykle dk «włożyć na kogoś obowiązek zrobienia czegoś; kazać, zlecić» Polecił wezwać… …   Słownik języka polskiego

  • poruczać — ndk I, poruczaćam, poruczaćasz, poruczaćają, poruczaćaj, poruczaćał, poruczaćany poruczyć dk VIb, poruczaćczę, poruczaćczysz, poruczaćrucz, poruczaćczył, poruczaćczony, książk. «oddawać z zaufaniem w czyjeś ręce, pod czyjąś opiekę; powierzać,… …   Słownik języka polskiego

  • stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi …   Słownik języka polskiego

  • zlecać — ndk I, zlecaćam, zlecaćasz, zlecaćają, zlecaćaj, zlecaćał, zlecaćany zlecić dk VIa, zlecaćcę, zlecaćcisz, zleć, zlecaćcił, zlecaćcony «nakładać na kogoś obowiązek zrobienia czegoś, polecać; powierzać komuś wykonanie jakiejś pracy» Zlecić komuś… …   Słownik języka polskiego

  • koronować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, koronowaćnuję, koronowaćnuje, koronowaćany {{/stl 8}}– ukoronować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uroczyście powierzać władzę monarszą poprzez włożenie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»