-
1 kazać
глаг.• велеть• выделывать• делать• запрашивать• запросить• командовать• наделать• наносить• натворить• оказывать• повелевать• повелеть• попросить• предрешить• приглашать• приказать• приказывать• причинить• причинять• производить• просить• сделать• совершать• совершить• составлять• спрашивать• спросить• требовать• упрашивать• устраивать* * *1) dk kazać (rozkazać) сов. велеть, повелеть, приказать2) ndk kazać (rozkazywać) несов. велеть, приказывать3) dk kazać (zmusić) сов. заставить, принудить4) ndk kazać (zmuszać) несов. заставлять, принуждать5) ndk przest. kazać (głosić kazanie) проповедовать, читать проповедьpokazywać устар. казать* * *każe, każ 1. сов. несов. велеть, приказать/ приказывать;2. несов. заставлять, принуждать;\kazać czekać na siebie заставлять себя ждать;
jak zwyczaj każe как велит обычай, как принято+1. polecać, zarządzać, rozkazywać 2. zmuszać
* * *każe, każ1) сов., несов. веле́ть, приказа́ть / прика́зывать2) несов. заставля́ть, принужда́тьkazać czekać na siebie — заставля́ть себя́ ждать
jak zwyczaj każe — как вели́т обы́чай, как при́нято
Syn: -
2 kazać
(-żę, -żesz); vi (im)perfrób, co ci każę — do as you are told
* * *ipf.każę każesz (= wydawać polecenie) command, direct ( komuś zrobić coś sb to do sth); have ( coś zrobić sth done); order; make ( komuś coś zrobić sb do sth); kazać komuś coś zrobić tell sb to do sth; kazać komuś czekać keep sb waiting; rób co ci każę! do as you're told!; kazać się komuś kłaniać ask sb to give sb else one's regards.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kazać
-
3 kazać
vi\kazać komuś coś zrobić jdn etw machen lassen, jdn anweisen, etw zu tunrób, co ci każę mach[e], was ich [dir] sage\kazać komuś na siebie czekać jdn auf sich +akk warten lassenjak każe zwyczaj wie es die Sitte gebietet, wie es sich gehört -
4 kazać
co kazał nam zrobić? was sollen wir machen?, was hat er uns machen lassen?;kazał nam milczeć er hat uns angewiesen zu schweigen;kazał mi podlewać kwiaty (er sagte,) ich soll die Blumen gießen;kazał nam kupić chleb er hat uns Brot kaufen lassen; (er sagte,) wir sollen Brot kaufen;co ci kazał lekarz? was hat dir der Arzt verordnet?;kazał na siebie czekać er ließ auf sich warten;nie kazał się długo prosić er ließ sich nicht lange bitten;rób, co ci każę! mach, was ich dir sage!;kazała podać sobie herbatę sie ließ sich einen Tee geben;jak zwyczaj każe nach altem Brauch -
5 kazać
vilassen, heißen -
6 kazać
1. commander2. faire3. mander4. ordonner -
7 kazać
1 abair 2 déan 3 innis 4 ordú 5 tairiscint 6 údar -
8 kazać
komandoj -
9 kazać
düzenlemek; emretmek; yapmak -
10 kazać
[казачь]v -
11 kazać
vadovauti -
12 kazać
рабiць -
13 kazać
рабiць -
14 kazać
веліти, наказувати -
15 kazać
quşu, mäcbür itü -
16 kazać
1 anyô2 banhay3 gáwa4 hichura5 lumaláng6 lumikhâ7 mag-anyô8 mag-utos9 magpahayag10 magsabi11 magsaysay12 pagkágawâ13 sabi14 sabíhin15 yarì16 yumarì -
17 kazać
κάνω -
18 kazać ka·zać
-żę, -żeszvi impf/pf -
19 казать
-
20 ka|zać
pf, impf (każę) vi 1. (polecić) to order- kazać komuś coś zrobić to tell sb to do sth- rób, co ci każą do as you are told- dowódca kazał wykonać rozkaz the commander told us/them to carry out the order2. (zmuszać) to force, to make- kazał na siebie czekać he kept me/us waiting, he told me/us to wait for him- nie każ się prosić, opowiadaj don’t make us beg for it, tell the story3. (wymagać) to demand, to require- dobre wychowanie każe ustępować miejsca starszym kobietom good manners require us to give up our seat to elderly women- jak zwyczaj każe as custom requires a. dictates ⇒ nakazać4. pot. (zamówić) to order- kazał sobie podać dużą kawę he ordered a big cup of coffee- kazała sobie skrócić/zwęzić spódnicę she told them to shorten/take in the skirt■ kazać się komuś kłaniać to ask sb to remember one to sb- kazał pan, musiał sam przysł. to keep a dog and bark oneself- pan każe, sługa musi przysł. not to be one’s own masterThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ka|zać
См. также в других словарях:
kazać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk IIa, każę, każe {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} polecać coś zrobić, wydawać rozkaz; żądać, zarządzać, nakazywać: Lekarz kazał stosować okłady. Matka kazała synowi wynieść śmieci … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kazać — ndk a. dk IX, każę, każesz, każ, kazał 1. «wydawać rozkaz, polecenie; żądać, polecać, nakazać» Kazać komuś coś zrobić, coś wykonać. ◊ Kazać się komuś kłaniać «przesyłać ukłony; forma pozdrowienia kogo za pośrednictwem innej osoby» □ Kazał pan,… … Słownik języka polskiego
kazać — Każ się wypchać (trocinami) zob. wypchać się … Słownik frazeologiczny
казать — кажу: выказать, показать, сказать, отказать, приказать, также указ, приказ, рассказ и т. д., укр. казати говорить , ст. слав. казати, кажѫ δεικνύναι, λέγειν, болг. кажа, казвам говорю , сербохорв. казати, ка̑же̑м сказать , словен. kazati, kâžem… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Kasimir — Kasimir, auch Casimir geschrieben, ist ein männlicher Vorname und Familienname. Als Vorname ist er im deutschen Sprachraum selten geworden. Inhaltsverzeichnis 1 Herkunft und Bedeutung 2 Namenstag 3 Varianten … Deutsch Wikipedia
Achtyrski — Siedlung städtischen Typs Achtyrski Ахтырский Flagge … Deutsch Wikipedia
drzwi — 1. Chodzić od drzwi do drzwi «żebrać»: Skarżyć się Bogu na głód będziemy mieć prawo dopiero wtedy, gdy wszyscy zaczniemy chodzić od drzwi do drzwi, prosząc o chleb (...). Z. Kossak, Pożoga. 2. Drzwi się gdzieś nie zamykają «gdzieś jest duży ruch … Słownik frazeologiczny
koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… … Słownik frazeologiczny
wspólny — 1. Mieć z kimś, z czymś coś wspólnego a) «być podobnym do kogoś, do czegoś, odznaczać się jakimiś cechami, które upodabniają, zbliżają, łączą»: Suita op. 25 w swej neobarokowej pastiszowości dowodzi, iż Schönberg miał też coś wspólnego ze… … Słownik frazeologiczny
chować — ndk I, chowaćam, chowaćasz, chowaćają, chowaćaj, chowaćał, chowaćany 1. «kłaść, umieszczać w miejscu zakrytym, zamkniętym, osłoniętym, bezpiecznym; przechowywać» Chować pieniądze do portfela, chustkę do kieszeni. Chować listy w biurku, bieliznę w … Słownik języka polskiego
dosadzić — dk VIa, dosadzićdzę, dosadzićdzisz, dosadzićsadź, dosadzićdził, dosadzićdzony dosadzać ndk I, dosadzićam, dosadzićasz, dosadzićają, dosadzićaj, dosadzićał, dosadzićany 1. «posadzić (rośliny) do końca, do określonego miejsca, skończyć sadzenie»… … Słownik języka polskiego