-
1 popędzać
глаг.• побуждать• погонять• подгонять• понукать• торопить* * *popędza|ć\popędzaćny несов. погонять, понукать, поторапливать, торопить;\popędzać konia погонять лошадь; \popędzać z pracą (z robotą) торопить с работой
+ poganiać, ponaglać, gonić* * *popędzany несов.погоня́ть, понука́ть, потора́пливать, торопи́тьpopędzać konia — погоня́ть ло́шадь
popędzać z pracą (z robotą) — торопи́ть с рабо́той
Syn: -
2 popędzać
I. vt2) ( przynaglać)\popędzać kogoś do czegoś jdn zu etw drängen\popędzać kogoś, żeby coś zrobił jdn drängen, dass er etw tut -
3 popędzać
-dzam, -dzasz, -dzić; perf; vtto rush, to hurry* * *ipf.popędzić pf.1. (= zmuszać do posuwania się do przodu) drive.2. (= nakłaniać do szybszego wykonania czynności) hurry, rush ( do czegoś to do sth).3. pf. (= pobiec bez zwłoki) rush, dash (off); popędzić komuś kota pot. scare the wits out of sb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > popędzać
-
4 popędzać
-
5 popędzać
1. aiguillonner2. brusquer3. hâter -
6 popędzać
1 broid 2 deifir 3 prioc 4 spor -
7 popędzać
підганяти, підгонити -
8 popędzać
1 dumaluhong2 kabiglaanan3 magbiglâ -
9 popędzać
debsilmek; dürtmek -
10 popędzać
κεντρίζω -
11 popędzać
ازردن ; انگيزه ; بوريا ; جزءي ; جوي ; جويبار ; حله ; خار ; سك ; سيخ ; سيخك ; مهميز ; يورشواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > popędzać
-
12 poganiać
popędzać konie -
13 gnać
глаг.• бегать• бежать• гнать• мчаться• нестись• преследовать* * *1) (mknąć) мчаться2) (popędzać, zaganiać) гнать (подгонять)przepędzać, wypędzać гнать (прогонять)sl. imputować, wciskać, wulg. pieprzyć (kłamać, oszukiwać) сл. гнать (врать)pot. nawijać, wulg. pieprzyć (długo opowiadać, gadać głupoty) сл. гнать (долго говорить, болтать ерунду)pot. pędzić (bimber) сл. гнать (делать самогон)sl. wyskakiwać (oddawać, np. pieniądze) сл. гнать (отдавать, напр. деньги)* * *gna|ć\gnaćny несов. 1. бежать, мчаться;\gnać na złamanie karku бежать сломя голову;
2. гнать, подгонять;3. kogo-co гнаться за кем-чем, преследовать кого-что+1. pędzić, mknąć 2. gonić, popędzać, poganiać 3. gonić
* * *gnany несов.1) бежа́ть, мча́тьсяgnać na złamanie karku — бежа́ть сломя́ го́лову
2) гнать, подгоня́тьSyn: -
14 погонять
-
15 понукать
глаг.• naglić• pilić• poganiać• ponaglać• popędzać• pośpieszyć• przynaglać• przyspieszać* * *podganiać, poganiać, popędzać, przynaglać -
16 торопить
глаг.• gnieść• naciskać• nacisnąć• naglić• ponaglać• popędzać• pospieszać• pospieszyć• pośpieszyć• przycisnąć• przynaglać• przyspieszać• przyśpieszać• tłoczyć• uciskać* * *naglić, pilić, popędzać -
17 ganiać
глаг.• гонять• охотиться• преследовать* * *gania|ć\ganiaćny несов. разг. 1. бегать, носиться;2. kogo-co гоняться за кем-чем;\ganiać
motyle гоняться за бабочками;3. перен. гнать, погонять+1, 2. biegać, latać 3. popędzać
* * *ganiany несов. разг.1) бе́гать, носи́ться2) kogo-co гоня́ться за кем-чемganiać motyle — гоня́ться за ба́бочками
3) перен. гнать, погоня́тьSyn: -
18 gonić
глаг.• бежать• гнать• гнаться• затравить• мчаться• нестись• охотиться• преследовать• прогонять* * *goni|ć\gonićony несов. 1. kogo-co, za kim-czym бежать, гнаться за кем-чем, преследовать кот;\gonić zbiega преследовать беглеца;
2. бежать, мчаться;3. подгонять;● \gonić do nauki, roboty заставлять учиться, работать; \gonić po świecie носиться по свету, путешествовать; \gonić resztkami sił выбиваться из сил;
\gonić ostatkami nerwów быть на грани нервного истощения+1. ścigać 2. pędzić, mknąć 3. gnać, pędzić, poganiać, popędzać
* * *goniony несов.gonić zbiega — пресле́довать беглеца́
2) бежа́ть, мча́ться3) подгоня́ть•- roboty
- gonić po świecieSyn: -
19 naglić
глаг.• подгонять• понукать• торопить* * *nagl|ić\naglićij, \naglićony несов. торопить, поторапливать;czas \naglići время не терпит; \naglić o odpowiedź требовать срочного ответа
+ popędzać, pilić* * *naglij, naglony несов.торопи́ть, потора́пливатьczas nagli — вре́мя не те́рпит
naglić o odpowiedź — тре́бовать сро́чного отве́та
Syn: -
20 pilić
глаг.• понукать* * *несов. разг. погонять, торопить+naglić, przynaglać, popędzać
* * *несов. разг.погоня́ть, торопи́тьSyn:
См. также в других словарях:
popędzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, popędzaćam, popędzaća, popędzaćają, popędzaćany {{/stl 8}}– popędzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, popędzaćdzę, popędzaćdzi, popędzaćpędź, popędzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} skłaniać kogoś do pośpiesznego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
popędzić — dk VIa, popędzićdzę, popędzićdzisz, popędzićpędź, popędzićdził, popędzićdzony popędzać ndk I, popędzićam, popędzićasz, popędzićają, popędzićaj, popędzićał, popędzićany 1. «zmusić kogoś lub coś do pójścia, posuwania się w określonym kierunku»… … Słownik języka polskiego
ganiać — ndk I, ganiaćam, ganiaćasz, ganiaćają, ganiaćaj, ganiaćał, ganiaćany 1. «biegać, pędzić, uganiać się» Ganiać po lesie, po polu. przen. pot. «ubiegać się o coś» Ganiać za korepetycjami, za pracą. 2. «ścigać kogoś (lub coś), pędzić za kimś, starać… … Słownik języka polskiego
batog — m III, D. a, N. batoggiem; lm M. i książk. «mocny bat» Ekonomski batog. Popędzać bydło batogiem … Słownik języka polskiego
gnać — ndk I, gnam, gnasz, gnają, gnaj, gnał, gnany 1. «pędzić, biec, lecieć, mknąć» Gnać co sił, bez wytchnienia. ◊ Gnać na oślep «pędzić, uciekać nie patrząc dokąd» ◊ Gnać na złamanie karku, na łeb na szyję «pędzić, uciekać nie zważając na… … Słownik języka polskiego
gonić — ndk VIa, gonićnię, gonićnisz, goń, gonićnił, gonićniony 1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać» Gonić złodzieja. Gonić najeźdźcę, wroga do granicy. Psy gonią zwierzynę. ∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po… … Słownik języka polskiego
naglić — ndk VIa, naglićlę, naglićlisz, naglićlij, naglićlony «pobudzać do pośpiechu, popędzać, przyspieszać; usilnie nalegać» Okoliczności nagliły nas do powrotu. Czas, potrzeba nagli. Nagliła, żeby już wychodzić. Naglić o wyjazd, o odpowiedź … Słownik języka polskiego
pędzić — ndk VIa, pędzićdzę, pędzićdzisz, pędź, pędzićdził, pędzićdzony 1. «bardzo szybko przenosić się z miejsca na miejsce, bardzo szybko posuwać się naprzód, biec, jechać» Pędzić co sił, co tchu, ile sił w nogach, co koń wyskoczy. Pędzić cwałem,… … Słownik języka polskiego
pilić — ndk VIa, pilićlę, pilićlisz, pil, pilićlił, pilićlony pot. «naglić, przynaglać; napędzać, popędzać kogoś do czegoś» Pilić kogoś do drogi. Robota pili. Terminy pilą … Słownik języka polskiego
naglić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, naglićlę, naglićli, naglićlij, naglićlony {{/stl 8}}{{stl 7}} zmuszać, skłaniać do pośpiechu, ponaglać, popędzać, poganiać kogoś lub coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Musieli już wyjść – czas naglił. Nagliła go do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poganiaćam, poganiaća, poganiaćają, poganiaćany {{/stl 8}}– pognać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa{{/stl 8}}, pogonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, poganiaćnię, poganiaćni, poganiaćgoń, poganiaćniony {{/stl 8}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień