-
1 poniżyć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poniżyć
-
2 poniżyć
poniżać się sich erniedrigen -
3 poniżyć
-
4 poniżyć
глаг.• понижать• принижать• принизить• унижать• унизить* * *унизить, разг. опуститьściszyć, zniżyć (o głosie) понизить (о голосе)zdegradować (obniżyć stopień) понизить (по службе)obniżyć, zredukować, zmniejszyć понизить (уменьшить)* * *poniż|yć\poniżyćony сов. унизить* * *poniżony сов.уни́зитьSyn: -
5 poniżyć
1. dégrader2. humilier -
6 poniżyć
alçaltmak -
7 poniżyć
принизити -
8 poniżyć
1 humamak2 papagpakumbabain -
9 poniżyć
egmek -
10 poniżyć
ταπεινώνω -
11 poniżyć się
-
12 poniżyć\ się
сов. унизиться -
13 poniżyć się
принизитися -
14 понизить
-
15 poniż|yć
pf — poniż|ać impf Ⅰ vt to humiliate- poniżyć kogoś w oczach przyjaciół to humiliate sb in front of their friends- byli publicznie poniżani they were humiliated in public- poniżające komentarze/uwagi humiliating comments/remarksⅡ poniżyć się — poniżać się to debase a. demean oneself- poniżyć się przed kimś to debase a. demean oneself before sb- poniżać się prośbami o pieniądze to stoop to asking for moneyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poniż|yć
-
16 ukorzyć
глаг.• унизить* * *ukorz|yć\ukorzyćony сов. книжн. заставить смириться; унизить+upokorzyć, poniżyć
* * *ukorzony сов. книжн.заста́вить смири́ться; уни́зитьSyn: -
17 herabwürdigen
-
18 poniżać
impf ⇒ poniżyć* * *-am, -asz, -yć; perf; vtto demean, to put down (pot)* * *ipf.humiliate.ipf.humiliate o.s., humble o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poniżać
-
19 zgnoić
(-oję, -oisz); imp -ój; vb; od (gnoić)* * *pf.-ój pot.1. (= zniszczyć, poniżyć) destroy.2. (= ostro skrytykować) slam, pan.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgnoić
-
20 opuścić
глаг.• бросать• бросить• выбыть• выезжать• выехать• выпускать• выпустить• дезертировать• замедлять• кинуть• опустить• ослабить• ослаблять• оставить• оставлять• отбывать• отходить• побросать• поехать• покидать• покинуть• приспустить• проглядеть• пропускать• пропустить• уезжать• уехать• уходить* * *1) (porzucić) покинуть2) pot. opuścić (obniżyć cenę) разг. скинуть, сбавить (понизить цену)3) opuścić (obniżyć) опустить (переместить ниже)4) opuścić (pominąć) опустить, пропуститьponiżyć разг. опустить (унизить)wulg. seks. wydymać, wyruchać (o stosunku homoseksualnym) жарг. сниж. секс. опустить (склонить к мужеложству)* * *opuszczę, opuści, opuszczony сов.1) опусти́тьopuścić głowę — опусти́ть го́лову
opuścić flagę — опусти́ть (спусти́ть) флаг
opuścić łódź na wodę — спусти́ть ло́дку на́ во́ду
2) ски́нуть, сба́вить (це́ну)3) поки́нутьopuścić pokój — поки́нуть ко́мнату, вы́йти из ко́мнаты
opuścić rodzinę — оста́вить семью́
4) пропусти́тьopuścić linijkę — пропусти́ть строку́
opuścić lekcję — пропусти́ть уро́к
•- opuścić szkołę
- uczelnięSyn:
- 1
- 2
См. также в других словарях:
poniżyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. poniżać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poniżyć — → poniżać … Słownik języka polskiego
poniżać się – poniżyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poniżać siebie samego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poniżać się prośbą o przebaczenie. Poniżyć się wobec władz. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poniżać — ndk I, poniżaćam, poniżaćasz, poniżaćają, poniżaćaj, poniżaćał, poniżaćany poniżyć dk VIb, poniżaćżę, poniżaćżysz, poniżaćniż, poniżaćżył, poniżaćżony «obrażać czyjąś godność, upokarzać, hańbić» Poniżyć kogoś w oczach przyjaciół. poniżać się… … Słownik języka polskiego
upodlić — dk VIa, upodlićlę, upodlićlisz, upodlićlij, upodlićlił, upodlićlony upadlać ndk I, upodlićam, upodlićasz, upodlićają, upodlićaj, upodlićał, upodlićany «uczynić podłym, nikczemnym; pozbawić godności, ambicji, poniżyć» Upodliło go nadużywanie… … Słownik języka polskiego
upokorzyć — dk VIb, upokorzyćrzę, upokorzyćrzysz, upokorzyćkórz, upokorzyćrzył, upokorzyćrzony upokarzać ndk I, upokorzyćam, upokorzyćasz, upokorzyćają, upokorzyćaj, upokorzyćał, upokorzyćany «poniżyć kogoś, obrazić czyjąś godność, dumę, ambicję» Upokorzyć… … Słownik języka polskiego
wdeptać — kogoś w błoto, w ziemię «spowodować, że ktoś poczuje się poniżony, upokorzony»: Zyskałam na zmianie pracy finansowo i psychicznie. Nie dałam się poniżyć, wdeptać w ziemię, jestem niezależna, a moją szefową jest obecnie wykształcona kobieta. WO… … Słownik frazeologiczny
wdeptywać — Wdeptać kogoś w błoto, w ziemię «spowodować, że ktoś poczuje się poniżony, upokorzony»: Zyskałam na zmianie pracy finansowo i psychicznie. Nie dałam się poniżyć, wdeptać w ziemię, jestem niezależna, a moją szefową jest obecnie wykształcona… … Słownik frazeologiczny
oszczerstwo — n III, Ms. oszczerstwowie; lm D. oszczerstwoerstw «niezgodna z prawdą, złośliwa obmowa mogąca poniżyć obmawianego w opinii publicznej; kalumnia, potwarz» Rzucać na kogoś oszczerstwa … Słownik języka polskiego
pomówienie — n I 1. rzecz. od pomówić ◊ Mieć z kimś do pomówienia «chcieć porozmawiać, porozumieć się z kimś w jakiejś sprawie» 2. lm D. pomówienieeń praw. «przestępstwo polegające na przypisaniu określonej osobie, grupie osób lub instytucji, postępowania lub … Słownik języka polskiego
poniżenie — n I 1. rzecz. od poniżyć. 2. «stan człowieka poniżonego, uczucie obrażonej godności; hańba, upokorzenie» Żyć w poniżeniu … Słownik języka polskiego