-
1 brunir
brunir [bruunier]II 〈 overgankelijk werkwoord〉1 bruin maken ⇒ bruin verven, bruinenv1) donker/bruin worden2) bruinen3) polijsten -
2 polir
polir [pollier]1 polijsten ⇒ slijpen, (op)poetsen1 gepolijst, gladder worden♦voorbeelden:¶ se polir les ongles • zijn nagels doen, politoerensa rudesse se polira avec les ans • met de jaren zullen zijn manieren wel beter wordenv1) polijsten, poetsen2) bijschaven -
3 poli
-
4 brunissement
brunissement [bruuniesmã]〈m.〉 -
5 donner le poli à une surface
donner le poli à une surfaceDictionnaire français-néerlandais > donner le poli à une surface
-
6 doucir
-
7 égrener
-
8 fourbir
-
9 fourbissage
-
10 lissage
-
11 lisser
-
12 lustrage
lustrage [luustraazĵ]〈m.〉 -
13 lustrer
См. также в других словарях:
polieren — Vsw std. (13. Jh.), mhd. polieren mit Adaptionssuffix. Ist entlehnt aus afrz. polir, dieses aus l. polīre, auch feilen . Abstraktum: Politur. Ebenso nndl. polijsten, ne. polish, nfrz. polir, nschw. polera, nnorw. polere. ✎ DF 2 (1942), 576f.;… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache