-
1 poeta
-
2 aedo
-
3 aulico
aulico agg. (pl. -ci) 1. ( lett) ( di corte) de cour, aulique: poeta aulico poète de cour. 2. ( fig) ( nobile) soutenu, élevé, noble: linguaggio aulico langage soutenu. -
4 cantore
cantore s.m. 1. chanteur; ( di coro) choriste m./f.; ( di coro di chiesa) chantre. 2. ( fig) ( poeta) chantre. -
5 ciclico
ciclico agg. (pl. -ci) 1. cyclique: un fenomeno ciclico un phénomène cyclique. 2. ( Chim) cyclique: composto ciclico composé cyclique. 3. ( Letter) cyclique: poema ciclico poème cyclique; poeta ciclico poète cyclique. -
6 crepuscolare
crepuscolare I. agg.m./f. 1. crépusculaire: ora crepuscolare heure crépusculaire. 2. ( Letter) ( della poesia crepuscolare) crépusculaire. II. s.m. ( Letter) ( poeta crepuscolare) poète crépusculaire. -
7 ditirambico
-
8 elegiaco
elegiaco agg. (pl. -ci) élégiaque ( anche fig): tono elegiaco ton élégiaque; poeta elegiaco poète élégiaque; sentimenti elegiaci sentiments élégiaques. -
9 estemporaneo
estemporaneo agg. impromptu, improvisé: discorso estemporaneo discours improvisé; oratore estemporaneo orateur improvisé; poeta estemporaneo poète improvisé. -
10 grande
grande I. agg.m./f. (compar. più grande/maggiore, sup. grandissimo/massimo; devant les mots commençant par une voyelle grande peut être abrégé en grand'; devant les mots commençant par une consonne, à l'exception de s + consonne z, gn, ps et x, il peut être abrégé en gran) 1. grand: una grande casa si erge sulla collina une grande maison se dresse sur la colline; avere un grande ingegno avoir une grande intelligence. 2. ( alto) grand, élevé, haut: un gran monte une grande montagne. 3. ( profondo) grand, profond: un grande abisso un grand abîme. 4. (largo, esteso) grand, large: una grande strada divide il villaggio une grande rue divise le village; quanto è grande questo appezzamento di terreno? quelle est la grandeur de cette parcelle de terrain? 5. ( ampio) grand, spacieux, vaste: le camere sono grandi e luminose les chambres sont grandes et lumineuses, les chambres sont vastes et lumineuses; una grande finestra une grande fenêtre. 6. (rif. a persona: alto) grand: è diventato più grande di suo padre il est devenu plus grand que son père; un uomo grande e grosso un homme grand et gros. 7. (rif. a persona: grosso) gros, fort: un uomo grande un homme gros. 8. ( adulto) grand: abbiamo tre figli grandi nous avons trois grands enfants; quando sarò grande viaggerò molto quand je serai grand je voyagerai beaucoup. 9. ( vecchio) grand, âgé: mia sorella è più grande di me ma sœur est plus grande que moi. 10. ( numeroso) grand, nombreux: un grande esercito une grande armée; c'era una gran folla il y avait une grande foule, il y avait une foule nombreuse. 11. ( forte) grand, fort: un gran pugno un grand coup de poing; tira un gran vento il y a un grand vent, le vent souffle fort. 12. (rif. a sentimenti: intenso) grand, gros: una gran collera une grande colère, une grosse colère; ho un gran desiderio di rivederlo j'ai une grande envie de le revoir; gli vogliono un gran bene ils l'aiment beaucoup. 13. (rif. a suoni, rumori) grand, fort: cacciò un grande urlo il poussa un grand cri. 14. (grave, serio) grand, sérieux, considérable: ho incontrato grandi difficoltà nel tradurre questo libro j'ai rencontré de grands problèmes pour traduire ce livre, j'ai rencontré de sérieux problèmes pour traduire ce livre. 15. ( importante) grand, important, considérable: una grande scoperta une grande découverte, une découverte importante; un grande aiuto une grande aide; un grande poeta un grand poète. 16. (sontuoso, solenne) grand: un gran ballo un grand bal. 17. ( generoso) grand: ha un gran cuore il a un grand cœur. 18. ( illustre) grand, illustre, fameux: il più grande chirurgo dei nostri giorni le plus grand chirugien de notre époque; proviene da una grande famiglia il vient d'une famille illustre; fu un grande generale ce fut un grand général. 19. ( di condizioni sociali elevate) grand: un gran signore un grand monsieur, un monsieur qui a de la classe; un grande industriale un grand industriel. 20. ( in titoli di dignità o di carica) grand: gran cancelliere grand chancelier; grand'ammiraglio grand amiral. 21. (epiteto di regnanti e sim.) le grand ( postposto): la grande Caterina Catherine la Grande. 22. ( con funzione rafforzativa) grand, gros: essere grandi amici être de grands amis, être d'excellents amis; sei un gran chiacchierone tu es un grand bavard; un gran bugiardo un grand menteur, un gros menteur; non sono un gran pittore je ne suis pas un grand peintre; è un gran peccato che non possano venire c'est bien dommage (o c'est vraiment dommage) qu'ils ne puissent pas venir; ( colloq) sei stata grande! tu as été formidable!, tu as été super! 23. (con funzione rafforzativa: solo davanti agli aggettivi) très avv., vraiment avv.: una gran bella donna une très belle dame; un gran brav'uomo un très brave homme, vraiment un brave homme; una gran brutta faccenda une très sale affaire; sarebbe una gran bella cosa se... ce serait vraiment bien si... II. s.m./f. 1. ( adulto) grand m., adulte, grande personne f. 2. ( personaggio illustre) grand m., grand m. homme. 3. ( persona influente) personne f. influente. 4. ( persona di grandi capacità) as m. III. s.m. ( nobile spagnolo) grand. -
11 incoronare
incoronare v. ( incoróno) I. tr. 1. couronner ( anche estens): incoronare qcu. imperatore couronner qqn empereur; incoronare qcu. poeta couronner qqn poète; incoronare qcu. di alloro couronner qqn de lauriers. 2. ( fig) (fare corona, cingere) couronner, ceindre, entourer: alte montagne incoronano la città de hautes montagnes couronnent la ville. II. prnl. incoronarsi se couronner. -
12 incoronato
incoronato agg. couronné ( anche fig): poeta incoronato poète couronné; incoronato d'alloro couronné de lauriers ( anche fig). -
13 inquadramento
inquadramento s.m. 1. ( incorniciamento) encadrement. 2. (burocr,Mil,Pol) organisation f., attribution f. 3. ( estens) ( il mettere in relazione) situation f., mise f. en contexte: l'inquadramento di un poeta nel suo tempo la situation d'un poète dans son époque. -
14 ispirato
ispirato agg. 1. inspiré: un poeta ispirato un poète inspiré. 2. ( estens) ( estasiato) inspiré, illuminé: sorriso ispirato sourire inspiré. 3. ( improntato) inspiré (a de, par), empreint (a de), marqué (a par): discorso ispirato a sentimenti di amicizia discours inspiré par des sentiments d'amitié. -
15 laureato
laureato I. agg. 1. diplômé: essere laureato in medicina être docteur en médecine, avoir fait médecine. 2. ( coronato d'alloro) couronné de laurier: poeta laureato poète couronné de laurier. II. s.m. (f. -a) 1. ( chi ha conseguito la laurea breve) licencié. 2. ( chi ha conseguito la laurea lunga) titulaire d'une maîtrise: laureato in legge titulaire d'une maîtrise de droit. -
16 letterato
-
17 maledetto
maledetto I. agg. 1. maudit: sia maledetto chi mi è nemico que ceux qui sont mes ennemis soient maudits; sia maledetto il giorno in cui ti ho incontrato! que le jour où je t'ai rencontré soit maudit!; poeta maledetto poète maudit. 2. ( colloq) (orribile, insopportabile) maudit: che tempo maledetto! quel maudit temps!; quel maledetto caldo cette maudite chaleur; questa maledetta pioggia cette pluie de malheur; avere una fame maledetta avoir une faim horrible; avere una paura maledetta avoir une peur atroce. 3. ( colloq) ( in espressioni di fastidio) maudit, satané, damné: dov'è quella chiave maledetta? où est cette maudite clé?, où est cette satanée clé?; non ho ancora finito questo maledetto lavoro je n'ai toujous pas fini ce maudit travail. II. s.m. 1. (f. -a) ( persona odiata) être maudit. 2. (f. -a) ( come epiteto ingiurioso) sale type: non voglio avere niente a che fare con quel maledetto! je ne veux rien avoir à faire avec ce sale type! 3. al pl. ( rar) ( i dannati) maudits. -
18 metafisico
metafisico agg./s. (pl. -ci) I. agg. 1. (Filos,Letter,Pitt) métaphysique: un problema metafisico un problème métaphysique; poeta metafisico poète métaphysique; pittura metafisica peinture métaphysique. 2. (fig,spreg) ( astruso) métaphysique. II. s.m. 1. ( Filos) métaphysicien (anche fig,spreg). 2. ( Pitt) peintre métaphysique. 3. al pl. ( Letter) poètes métaphysiques. -
19 musa
musa s.f. 1. ( Mitol) muse: le nove muse les neuf muses. 2. ( persona ispiratrice) muse. 3. ( ispirazione poetica) muse, inspiration; ( poesia) muse. 4. (lett,rar) ( poeta) poète. -
20 oscuro
oscuro I. agg. obscur ( anche fig): casa oscura maison obscure; un brano oscuro un passage obscur; scomparve in circostanze oscure il disparut dans d'obscures circonstances; oscuri presagi d'obscurs pressentiments; un destino oscuro un destin obscur; poeta oscuro poète obscur; di oscure origini d'origine obscure; morte oscura mort obscure. II. s.m. ( rar) ( oscurità) obscurité f.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
poeta — tisa ‘Persona que escribe poesía’. El femenino tradicional y más usado es poetisa: «Doctora, periodista y poetisa, fue presidenta de la Liga de Mujeres Albanesas» (Alborch Malas [Esp. 2002]). Modernamente se utiliza también la forma poeta como… … Diccionario panhispánico de dudas
poeta — poéta (poȇta) m <N mn ē, G ā> DEFINICIJA ekspr. pisac koji stvara pjesnička djela; pjesnik SINTAGMA poeta laureatus (izg. poeta laureátus) pjesnik ovjenčan lovorovim vijencem, slavan pjesnik ETIMOLOGIJA vidi poetika … Hrvatski jezični portal
poeta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. poetaecie; lm M. poetaeci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek piszący utwory poetyckie, zwłaszcza wiersze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sławny poeta. Utalentowany poeta. Poeci okresu międzywojennego. Spotkanie młodzieży z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
POETA — per excellentiam dictus Homerus, Athenaeo, l. 1. Dicaearcho in Vita Graeciae, Iustiniano, Institut. de Iur. G. Nat. Harpocrationi in Homeridae, Hesychio, Quintiliano, Institut. Orator. l. 8. c. 5. Senecae, Ep. 58. Aliis: cuius rei causam habes… … Hofmann J. Lexicon universale
poéta — (poêta) m 〈N mn ē, G ā〉 ekspr. pisac koji stvara pjesnička djela; pjesnik … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
poetă — POÉTĂ s. (livr.) poetesă. Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonime poétă s. f., pl. poéte Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic … Dicționar Român
poeta — /po ɛta/ s.m. [dal lat. pŏēta, gr. poiētḗs, der. di poiéō fare, produrre ] (f. éssa ; pl. m. i, ant. e ). 1. (crit.) [chi compone poesie: i p. dell Ottocento ] ▶◀ (non com.) poetante, rimatore, (non com.) verseggiatore, versificatore. ‖ prosatore … Enciclopedia Italiana
poeta — poeta, tisa sustantivo vate trovador (formal), rapsoda, bardo, coplero, coplista, rimador, poetastro. Vate es forma culta referida al poeta ya consagrado o ilustre. Coplero, coplista, rimador y poetastro son despectivos. Tro … Diccionario de sinónimos y antónimos
poeta — |é| adj. s. m. 1. Que ou aquele que faz versos. = AEDO, RAPSODO, TROVADOR, VATE 2. Que ou quem é idealista. • Feminino: poetisa. ‣ Etimologia: latim poeta, ae … Dicionário da Língua Portuguesa
poeta — poetà sm. (2) psn. žr. poetas: Jau niekas tavęs taip giliai nemylės, kaip tavo nuliūdęs poeta! Mair … Dictionary of the Lithuanian Language
poeta — (Del lat. poēta, y este del gr. ποιητής). 1. com. Persona que compone obras poéticas y está dotada de las facultades necesarias para componerlas. 2. Persona que escribe obras poéticas … Diccionario de la lengua española