-
1 pobić
1. -biję, -bijesz; vb od pobijać 2.* * *pf.1. zob. pobijać.2. (= zwyciężyć) defeat, beat; pobić kogoś na głowę smash sb; pobić kogoś jego własną bronią defeat sb with his own weapon, shoot sb with his own gun, give sb a taste l. dose of their own medicine; pobić rekord break the record.3. (= zbić kogoś dotkliwie) beat up.pf.have a fight.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pobić
-
2 pobić
pobić rekord einen Rekord brechen;pobić się sich schlagen, sich prügelnbić po twarzy ins Gesicht schlagen;bić k-o jemanden zusammenschlagen;bić do krwi k-o jemanden blutig schlagen;bić na głowę (I) weit übertreffen (an D);bić wszystkie rekordy fam. den Vogel abschießen;bić się sich schlagen; sich prügeln; < ubić> śmietanę schlagen; świnie, drób schlachten; < wybić> monety prägen; zegar schlagen;bić (uderzać) schlagen (I mit D); serce klopfen, schlagen; dzwon läuten; źródło sprudeln; działo schießen;bić brawo Beifall klatschen;bić na alarm Alarm schlagen;to bije w oczy das sticht ins Auge;bije od niego radość er strahlt Freude aus;bije od niej spokój sie strahlt Ruhe aus;bić się z myślami grübeln, hin und her überlegen;bić się w piersi fig sich an die Brust schlagen -
3 pobić
1. vt pf 2. vr: pobić sięsich prügeln, handgemein werden -
4 pobić
2) ( zbić) verprügeln, zusammenschlagen3) \pobić kogoś jego własną bronią jdn mit seinen eigenen Waffen schlagen\pobić rekord den Rekord brechen -
5 pobić
глаг.• бить• биться• дубасить• колотить• победить• побеждать• побороть• трепать* * *pobi|ć\pobićty сов. побить* * *pobity сов.поби́ть -
6 pobić
1. amocher2. battre3. meurtrir -
7 pobić
1 briseadh 2 bualadh -
8 pobić
rrah -
9 pobić
[побічь]v.dk -
10 pobić
1. побити;2. розбити;3. перебити -
11 pobić
1 bugbog2 bumugbog3 dumaig4 humampas5 pagkatalo6 pagkásupil7 págsukò -
12 pobić
yengmek; ýeňmek -
13 pobić
1) δέρνω2) νικώ -
14 pobić po·bić
-biję, -bijesz1. vt1) (w walce) to defeat2) [kogoś] to beat up2.pobić się vr pf to have a fightpobić (pf) kogoś na kwaśne jabłko pot — to beat sb to a pulp
-
15 pobić na głowę
1) разби́ть на́голову2) ( zakasować) превзойти́, затми́ть -
16 pobić na łeb
разби́ть на́голову -
17 pobić się
сов.подра́ться -
18 pobić\ się
сов. подраться -
19 pobić się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pobić się
-
20 pobić rekord
• break a recordSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > pobić rekord
См. также в других словарях:
pobić — kogoś jego własną bronią «pokonać przeciwnika, używając w walce tych samych co on sposobów, metod, argumentów»: Nie ma wielkiego sensu sprowadzanie obrazów z Wenecji czy Rzymu, skoro w Holandii żyje dostateczna ilość artystów, którzy potrafią… … Słownik frazeologiczny
pobić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}bić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pobić II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}bić III {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pobić III… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobić — dk Xa, pobićbiję, pobićbijesz, pobićbij, pobićbił, pobićbity pobijać ndk I, pobićam, pobićasz, pobićają, pobićaj, pobićał, pobićany 1. «bijąc, uderzając w coś wtłoczyć, wcisnąć, wepchnąć głębiej uderzany przedmiot» Pobić czop, gwóźdź, klin, kołek … Słownik języka polskiego
póbič — a m (ọ̑) pog. fantek, fantič: gruča razposajenih pobičev / kot nagovor pobič, zakaj pa jokaš / rodil se jima je že drugi pobič sin … Slovar slovenskega knjižnega jezika
pobić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}bić się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bić – pobić na głowę — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} przewyższać, zwyciężać kogoś zdecydowanie, w sposób niepozostawiający wątpliwości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znajomością faktów bił na głowę wszystkich adwersarzy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bić – pobić rekord — {{/stl 13}}{{stl 7}} osiągać w jakiejś dziedzinie rezultat lepszy od wszystkich dotychczasowych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bez środków dopingujących trudno bić rekordy na zawołanie. Pobił rekord w godzinnej jeździe na rowerze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobijać — → pobić … Słownik języka polskiego
potłuc — dk XI, potłuctłukę, potłuctłuczesz, potłuctłucz, potłuctłukł, potłuctłuczony, potłuctłukłszy 1. «rozbić na kawałki (zwykle kilka przedmiotów kolejno) albo bijąc w coś zniszczyć, uszkodzić w wielu miejscach; porozbijać» Potłuc talerze, szklanki.… … Słownik języka polskiego
broń — 1. Dać, włożyć komuś broń do ręki «wyposażyć kogoś w środki działania, w argumenty przeciw komuś, czemuś»: Odrzucić anglikanizm znaczyło przyznać się do błędu i dać broń do ręki tym, których uważał za najgorszych przeciwników religii objawionej.… … Słownik frazeologiczny
własny — 1. Na własną prośbę; na własne żądanie a) «dobrowolnie, zgodnie z wolą zainteresowanego, na jego życzenie»: Policja podała, że na własną prośbę wypisał się ze szpitala. Rzecz 15/03/2000. b) żart. «z własnej winy»: (...) wbrew zdrowemu rozsądkowi … Słownik frazeologiczny