Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

plex

  • 1 plex

    (gen.), plicis ADJ
    fold (times) (multiplicative numeral); of X-parts; tuple; w/num prefix

    Latin-English dictionary > plex

  • 2 simplex

    simplex, ĭcis [sem, cf. semel + plico] [st1]1 [-] simplex, ĭcis [sem + plex; cf. semel]:    - abl. regul. simplici; simplice, Lucr. 1, 1013. a - qui n'a qu'un pli, uni, simple; non mélangé.    - aut simplex est natura animantis...aut concreta est ex pluribus naturis, Cic. Nat. 3, 14, 34: ou la substance de l'animal est simple... ou elle est composée de plus d'un élément.    - (auditūs) iter simplex et directum, Cic. Nat. 2, 57, 144: conduit (de l'oreille) uni et droit.    - simplex officium, Cic. Sull. 9: devoir simple (sans complication).    - simplex est manere, illud anceps, Cic. Att. 12: la solution toute simple est de rester, l'autre (partir) est hasardeuse.    - simplex aqua, Ov. Am. 2, 6, 32: eau pure. b - seul, isolé, unique.    - simplici ordine intrarunt urbem, Liv. 44, 12, 6: ils pénétrèrent dans la ville sur une seule file.    - verba simplicia, collocata, Cic. de Or. 80: mots isolés, groupés.    - plus vice simplici, Hor. O. 4, 14, 13: plus d'une fois.    - non simplex Damasicthona vulnus adficit, Ov. M. 6: ce n'est pas qu'une seule fois que Damasichthon a été blessé.    - nec via mortis erat simplex, Virg. G. 3, 482: il y avait plus d'un chemin conduisant à la mort. c - simple, naturel, sans ornement, sans affectation.    - sonus vocis rectus et simplex, Cic. de Or. 3, 45: timbre de la voix simple et naturel.    - recta et simplicia, Cic. Off. 1: les choses simples et naturelles. d - simple, sans détours, sans duplicité, ingénu, naïf, crédule; sincère, ouvert, franc, droit.    - simplicissimi omnium habentur iracundi, Sen. Ir. 2, 16, 3: de toutes les personnes les plus franches passent pour être irascibles.    - vir apertus et simplex, Cic.: homme simple et ouvert (franc et ouvert).    - simplicior quis et est, Hor. S. 1, 3, 63: tel autre est trop franc. [st1]2 [-] Simplex, ĭcis, m.: Tac. Simplex (surnom).
    * * *
    simplex, ĭcis [sem, cf. semel + plico] [st1]1 [-] simplex, ĭcis [sem + plex; cf. semel]:    - abl. regul. simplici; simplice, Lucr. 1, 1013. a - qui n'a qu'un pli, uni, simple; non mélangé.    - aut simplex est natura animantis...aut concreta est ex pluribus naturis, Cic. Nat. 3, 14, 34: ou la substance de l'animal est simple... ou elle est composée de plus d'un élément.    - (auditūs) iter simplex et directum, Cic. Nat. 2, 57, 144: conduit (de l'oreille) uni et droit.    - simplex officium, Cic. Sull. 9: devoir simple (sans complication).    - simplex est manere, illud anceps, Cic. Att. 12: la solution toute simple est de rester, l'autre (partir) est hasardeuse.    - simplex aqua, Ov. Am. 2, 6, 32: eau pure. b - seul, isolé, unique.    - simplici ordine intrarunt urbem, Liv. 44, 12, 6: ils pénétrèrent dans la ville sur une seule file.    - verba simplicia, collocata, Cic. de Or. 80: mots isolés, groupés.    - plus vice simplici, Hor. O. 4, 14, 13: plus d'une fois.    - non simplex Damasicthona vulnus adficit, Ov. M. 6: ce n'est pas qu'une seule fois que Damasichthon a été blessé.    - nec via mortis erat simplex, Virg. G. 3, 482: il y avait plus d'un chemin conduisant à la mort. c - simple, naturel, sans ornement, sans affectation.    - sonus vocis rectus et simplex, Cic. de Or. 3, 45: timbre de la voix simple et naturel.    - recta et simplicia, Cic. Off. 1: les choses simples et naturelles. d - simple, sans détours, sans duplicité, ingénu, naïf, crédule; sincère, ouvert, franc, droit.    - simplicissimi omnium habentur iracundi, Sen. Ir. 2, 16, 3: de toutes les personnes les plus franches passent pour être irascibles.    - vir apertus et simplex, Cic.: homme simple et ouvert (franc et ouvert).    - simplicior quis et est, Hor. S. 1, 3, 63: tel autre est trop franc. [st1]2 [-] Simplex, ĭcis, m.: Tac. Simplex (surnom).
    * * *
        Simplex, simplicis, pen. corr. om. gen. Nomen numerale. Terent. Simple, Sengle.
    \
        Crinis simplex collectus in vnum nodum. Ouid. Cheveuls nouez et troussez sans coeffe ne autre couverture, Cheveuls tout seuls.
    \
        In docendo simplicem esse. Quintil. Enseigner simplement sans confusion et grande multiplicité ou varieté de preceptes.
    \
        Munditiis simplex mulier. Horat. Simple en accoustrements, et point excessive.
    \
        Anni simplices. Martial. Les premiers ans, Le temps d'enfance ou d'innocence.
    \
        Cibus simplex. Martial. Viande qui n'est point mistionnee, qui est toute d'une sorte.
    \
        Homo simplex. Cic. Tout descouvert, Qui n'ha rien caché, Qui va rondement et à la bonne foy, Qui n'est point faint ne double, Sans dol, Qui n'est point malicieux ne hypocrite.
    \
        Iter simplex et directum. Cic. Tout d'une facon, Chemin droict, et qui n'est point fourchu.
    \
        Rura simplicia. Plin. Les gents de village qui sont simples et vont à la bonne foy.

    Dictionarium latinogallicum > simplex

  • 3 triplex

    trī̆plex, ĭcis (abl. regularly triplici;

    triplice,

    Prud. Apoth. 383; Ven. Carm. 7, 4, 12), adj. [ter-plico], threefold, triple.
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    Plato triplicem finxit animum,

    Cic. Tusc. 1, 10, 20:

    philosophandi ratio triplex,

    id. Ac. 1, 5, 19: nec me pastoris Iberi Forma triplex, nec forma triplex tua, Cerbere, movit, Ov M. 9, 185: cuspis, i. e. Neptune ' s trident, id. ib. 12, 594:

    mundus (because made up of sky, land, and sea),

    id. ib. 12, 40:

    regnum (because shared among Jupiter, Neptune, and Pluto),

    id. ib. 5, 368: vultus Dianae (because also Luna and Hecate;

    v. triceps and triformis),

    id. H. 12, 79: triplicem aciem instruere, to draw up an army in three lines or columns, to form a triple line, Caes. B. G. 1, 24; so,

    acies,

    id. ib. 1, 51; id. B. C. 1, 41; 1, 83 al.; cf.

    comically: paravi copias duplices, triplices dolos. perfidias,

    Plaut. Ps. 2, 1, 5:

    vallus, Auct. B. Alex. 2, 3: murus,

    Verg. A. 6, 549; Ov. F. 3, 801:

    aes,

    Verg. A. 10, 784; Hor. C. 1, 3, 9:

    triplici stant ordine dentes,

    Ov. M. 3, 34 et saep. — Poet., of three like persons or things belonging together: triplices Sorores, [p. 1901] the three sisters, i. e. the Fates, Ov. M. 8, 452;

    called triplices deae,

    id. ib. 2, 654; cf.:

    quae ratum triplici pollice netis opus,

    i. e. the finger of the three Fates, id. Ib. 76: poenarum deae triplices, i. e. the Furies, id. M, 8, 481:

    Minyeïdes,

    i. e. the three daughters of Minyas, id. ib. 4, 425:

    greges,

    three bands of Bacchantes, Prop. 3, 17 (4, 16), 24; cf.

    gens,

    three clans, Verg. A. 10, 202. —
    B.
    Substt.
    1.
    trī̆plex, ĭcis, n., three times as much, a threefold portion, triple: sume tibi decies; tibi tantundem;

    tibi triplex,

    Hor. S. 2 3, 237; cf.:

    pediti in singulos dati centeni (denarii), duplex centurioni, triplex equiti,

    Liv. 45, 40, 5; 45, 43, 7:

    olei veteris triplex adicitur,

    Scrib. Comp. 218. —
    2.
    trī̆plĭces, ĭum, m. (sc. codicilli), a writing-tablet with three leaves, Cic. Att. 13, 8, 1; Mart. 7, 72, 2; 10, 87, 6; 14, 6, 1.—
    * II.
    Transf., very great or strong: triplici fluctu, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 1, 116 (id. H. 4, 23 Dietsch). — Adv.: trĭplĭcĭter, in a threefold manner, in three ways:

    commutare,

    Auct. Her. 4, 42, 54: l littera tripliciter sonat, Mart. Cap. 3, 54.

    Lewis & Short latin dictionary > triplex

  • 4 triplices

    trī̆plex, ĭcis (abl. regularly triplici;

    triplice,

    Prud. Apoth. 383; Ven. Carm. 7, 4, 12), adj. [ter-plico], threefold, triple.
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    Plato triplicem finxit animum,

    Cic. Tusc. 1, 10, 20:

    philosophandi ratio triplex,

    id. Ac. 1, 5, 19: nec me pastoris Iberi Forma triplex, nec forma triplex tua, Cerbere, movit, Ov M. 9, 185: cuspis, i. e. Neptune ' s trident, id. ib. 12, 594:

    mundus (because made up of sky, land, and sea),

    id. ib. 12, 40:

    regnum (because shared among Jupiter, Neptune, and Pluto),

    id. ib. 5, 368: vultus Dianae (because also Luna and Hecate;

    v. triceps and triformis),

    id. H. 12, 79: triplicem aciem instruere, to draw up an army in three lines or columns, to form a triple line, Caes. B. G. 1, 24; so,

    acies,

    id. ib. 1, 51; id. B. C. 1, 41; 1, 83 al.; cf.

    comically: paravi copias duplices, triplices dolos. perfidias,

    Plaut. Ps. 2, 1, 5:

    vallus, Auct. B. Alex. 2, 3: murus,

    Verg. A. 6, 549; Ov. F. 3, 801:

    aes,

    Verg. A. 10, 784; Hor. C. 1, 3, 9:

    triplici stant ordine dentes,

    Ov. M. 3, 34 et saep. — Poet., of three like persons or things belonging together: triplices Sorores, [p. 1901] the three sisters, i. e. the Fates, Ov. M. 8, 452;

    called triplices deae,

    id. ib. 2, 654; cf.:

    quae ratum triplici pollice netis opus,

    i. e. the finger of the three Fates, id. Ib. 76: poenarum deae triplices, i. e. the Furies, id. M, 8, 481:

    Minyeïdes,

    i. e. the three daughters of Minyas, id. ib. 4, 425:

    greges,

    three bands of Bacchantes, Prop. 3, 17 (4, 16), 24; cf.

    gens,

    three clans, Verg. A. 10, 202. —
    B.
    Substt.
    1.
    trī̆plex, ĭcis, n., three times as much, a threefold portion, triple: sume tibi decies; tibi tantundem;

    tibi triplex,

    Hor. S. 2 3, 237; cf.:

    pediti in singulos dati centeni (denarii), duplex centurioni, triplex equiti,

    Liv. 45, 40, 5; 45, 43, 7:

    olei veteris triplex adicitur,

    Scrib. Comp. 218. —
    2.
    trī̆plĭces, ĭum, m. (sc. codicilli), a writing-tablet with three leaves, Cic. Att. 13, 8, 1; Mart. 7, 72, 2; 10, 87, 6; 14, 6, 1.—
    * II.
    Transf., very great or strong: triplici fluctu, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 1, 116 (id. H. 4, 23 Dietsch). — Adv.: trĭplĭcĭter, in a threefold manner, in three ways:

    commutare,

    Auct. Her. 4, 42, 54: l littera tripliciter sonat, Mart. Cap. 3, 54.

    Lewis & Short latin dictionary > triplices

  • 5 centiplex

    centi-plex, icis adj. v. l. = centuplex

    Латинско-русский словарь > centiplex

  • 6 complex

    com-plex, plicis adj.
    тесно связанный (c. honestatis est utilitas Ambr)

    Латинско-русский словарь > complex

  • 7 decemplex

    decem-plex, icis [ plico ]
    десятеричный, десятикратный Vr, Nep, Tert

    Латинско-русский словарь > decemplex

  • 8 supplex

    sup-plex, plicis adj. [ sub + plico или placo\]
    умоляющий, молящий (vox, verba C)
    s. alicui C — умоляющий кого-л.
    s. misericordiae alicujus C — молящий о чьём-л. милосердии

    Латинско-русский словарь > supplex

  • 9 decemplex

    decemplex, plicis (decem u. plex v. plico), zehnfältig, zehnfach, Varro LL. 10, 43. Nep. Milt. 5, 5. Tert. adv. Marc. 2, 14: d. sexies, Prud. perist. 14, 121.

    lateinisch-deutsches > decemplex

  • 10 multiplex

    multiplex, plicis, Abl. immer plicī, Genet. Plur. plicium, Akk. Plur. plicēs, neutr. plicia (multus u. plex v. plico), aus vielen gleichartigen Teilen bestehend, vielteilig, vielfach, vielfältig, mannigfaltig (Ggstz. simplex), griech. πολλαπλοῦς, I) eig.: a) v. Örtl. u. dgl., viele Räume-, viele Gänge-, viele Windungen habend, domus, vom Labyrinth, Ov., von einem Palast, Sen. poët.: loci spatium, Lucr.: alvus est m. et tortuosa, Cic.: fistula (Ggstz. f. simplex, duplex), Cels. – b) viele Windungen-, Krümmungen habend, vielfach gewunden, verschlungen, vitis serpens multiplici lapsu et erratico, Cic.: ille (draco) multiplici nexu alas (aquilae) ligat, Plin. – c) viele Lagen-, viele Schichten habend, vielfach-, mehrfach übereinandergelegt od. - liegend, thorax multiplicis auri, aus vieldrähtigem Golde od. aus vielfach übereinandergelegten Goldplatten, Sil.: u. so lorica m., Verg. (vorher auro trilix lorica): linum, Sil.: tunicae multiplici membranā, Plin.; vgl. cortex multiplex tunicis, ut tiliae; quibusdam simplex, ut fico, Plin. – d) aus vielen Gängen-, Schüsseln bestehend, reichhaltig, large multiplici constructae sunt dape mensae, Catull. 64, 304. – e) aus vielen Abteilungen, Geschlechtern usw. bestehend, vielfach, zahlreich, stark, corona, Cic.: praesidium, Auct. b. Alex.: natio, vielverzweigte, Mela. – poet., multiplex proavis, reich an Ahnen, Sil. 5, 543. – f) im Plur. = aus vielen Einheiten übh. bestehend, zahlreiche, viele (als Synon. von complures, im Ggstz. zu unus, pauci), quae multiplices fetus procreant (Ggstz. quae pauca gignunt), Cic.: multiplicia folia habere (Ggstz. unum folium habere), Plin.: ad multiplices consulatus triumphosque et complura evehi sacerdotia, Vell. – g) (wie duplex st. duplus) als Proportionale, vielfach, vielmal so groß, vielmal größer als ein anderes, griech. πολλαπλάσιος (vgl. Fabri Liv. 22, 7, 3), m. clades utrimque facta, Liv.: multiplices fuisse ementiebantur merces, Liv. – m. folg. quam (wie πολλαπλάσιος m. folg. ἤ), multiplex quam pro numero damnum est, Liv. – subst., multiplex, plicis, n., das Vielfache, vielfach od. vielmal mehr, gratius id fore laetiusque quod quisque suā manu ex hoste captum domum rettulerit, quam si multiplex alterius arbitrio accipiat, Liv. 5, 20, 8. – / Compar. multiplicior, Boëth. de unit. p. 1275. Gregor. epist. 9, 61. Beda de num. tom. 1. p. 161.

    II) übtr.: A) v. Lebl.: a) aus vielen Teilen oder Abteilungen bestehend, -zusammengesetzt, in viele Teile zerfallend, vielteilig, kompliziert (Ggstz. simplex), propositio, causa, Quint. – b) aus vielen Arten bestehend, von vielfacher-, von vielerlei Art, verschiedenartig, mannigfaltig, vielseitig, reichhaltig, aerumna, Plaut.: cura, Sall. hist. fr. u. Curt.: curae, Catull.: exspectatio, Curt.: officium (Tätigkeit), Quint.: ab alqo m. bellum geritur, Liv. – cuius (Socratis) m. ratio disputandi rerumque varietas, viels., für u. wider sich auslassende Erörterung, Cic.: m. variaque doctrina, Suet.: materia m., Quint.: multiplices variique sermones, Cic.: vagum illud orationis et fusum et multiplex genus, Cic.: historia m., Suet. – praeturae iurisdictio, res varia et multiplex ad suspiciones et simultates, mannigfaltigen (reichhaltigen) Stoff darbietend zu usw., Cic. – c) vieldeutig, verborum ancipites aut multiplices potestates, Cornif. rhet. 4, 67. – B) v. Pers.: a) im allg., vielteilig = vielseitig, Plato, qui varius et multiplex et copiosus fuit, Cic. – vir multiplex in virtutibus, navus, agilis etc., Vell. – b) insbes., v. Charakter: α) gleichs. vieldeutig, schwer zu ergründen, occultae hominum voluntates multiplicesque naturae, Cic. ep. ad Brut. 1, 1. § 1. – β) (wie πολλαπλοῦς) mit der Gesinnung vielfach wechselnd, unbeständig, proteusartig, animus, Cic.: m. ingenium et tortuosum, Cic.: hāc ille (Catilina) tam variā multiplicique naturā, Cic. – / Akk. Plur. neutr. multiplica b. Gell. 19, 7, 16.

    lateinisch-deutsches > multiplex

  • 11 semel

    semel, Adv. numer. (zu indogerm. *sem-, eins, vgl. sem-per, sim-plex), I) einmal, ein einziges Mal, Cic., Nep. u.a.: semel atque iterum, semel iterumque, einmal und noch einmal, zweimal, Cic.: semel atque iterum ac saepius, Cic.: semel... iterum... tertio, Liv.: nec semel, sed iterum ac tertio, Val. Max.: plus quam semel, Cic., od. plus semel, Varro, mehr als einmal: non semel, Cic., od. haud semel, Plaut., nicht (etwa) einmal (sondern öfter). – semel et tricies... mille, einunddreißigmal, Vitr.: semel ac vicies, einundzwanzigmal, Plin. – II) übtr.: A) einmal, das erstemal, erstlich = primum, beim Zählen, m. folg. iterum, deinde, item etc.: semel... iterum, Cic.: semel... deinde, Cic.: semel... item, Suet. – B) das tonlose einmal, a) übh.: quod semel dixi, haud mutabo, Plaut.: ut semel (sobald einmal) e Pyraeo eloquentia evecta est, Cic.: s. ut emigravimus, Plaut.: quandoquidem coepisti s., Plaut.: cum s. coepisti, labitur, Cic.: quoniam semel ita vobis placuit, Cic. – b) einmal (es sei, wann es wolle), quando in apertum s. discrimen evasura esset res, weil doch einmal... kommen würde, Liv.: si s. animum tuum perspexerit, Ter. – c) einmal, bei Dingen, die nicht zu ändern sind (s. Fritzsche Hor. sat. 1, 4, 36), qui s. verecundiae fines transierit, eum bene et naviter oportet esse impudentem, Cic.: in tuendo, quod s. annuisset, tantā erat curā, ut etc., Nep.: ub s. procubuissent, wo sie einmal usw., Liv.: animus ubi semel (wenn einmal) se devinxit cupiditate malā, Ter.: s. quoniam venerat, weil doch einmal usw., Ov.: possessum s. obtinerent imperium, das sie einmal (bereits) besäßen, Liv.: denique ut s. finiam, daß ich doch einmal usw., Quint. – C) prägn., wie ἅπαξ, auf einmal, mit einem Male, ein für allemal, a) übh.: s. exorari soles, Cic.: quibus s. ignotum a te esse oportet, Cic.: s. humum ore momordit, Verg.: vitam s. finirent, Liv.: omnes virtutes s. complectitur, Quint.: s. absorbere placentas, Hor.: verb. semel in perpetuum, semel et in perpetuum, Flor. Vgl. übh. Benecke Cic. Dei. 3, 9. p. 94. Heumann Cic. Dei. 39. Bentley Hor. sat. 2, 8, 24. Haverc. Tert. apol. 9. p. 95. – b) in der Rede, mit einem Male, ein für allemal, mit einem Worte, ut s. dicamus, Plin.: nec hoc s. decretum erat, Quint.: ut fundus s. indicaretur (der Preis gesagt werde), Cic.

    lateinisch-deutsches > semel

  • 12 decemplex

    decemplex, plicis (decem u. plex v. plico), zehnfältig, zehnfach, Varro LL. 10, 43. Nep. Milt. 5, 5. Tert. adv. Marc. 2, 14: d. sexies, Prud. perist. 14, 121.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > decemplex

  • 13 multiplex

    multiplex, plicis, Abl. immer plicī, Genet. Plur. plicium, Akk. Plur. plicēs, neutr. plicia (multus u. plex v. plico), aus vielen gleichartigen Teilen bestehend, vielteilig, vielfach, vielfältig, mannigfaltig (Ggstz. simplex), griech. πολλαπλοῦς, I) eig.: a) v. Örtl. u. dgl., viele Räume-, viele Gänge-, viele Windungen habend, domus, vom Labyrinth, Ov., von einem Palast, Sen. poët.: loci spatium, Lucr.: alvus est m. et tortuosa, Cic.: fistula (Ggstz. f. simplex, duplex), Cels. – b) viele Windungen-, Krümmungen habend, vielfach gewunden, verschlungen, vitis serpens multiplici lapsu et erratico, Cic.: ille (draco) multiplici nexu alas (aquilae) ligat, Plin. – c) viele Lagen-, viele Schichten habend, vielfach-, mehrfach übereinandergelegt od. - liegend, thorax multiplicis auri, aus vieldrähtigem Golde od. aus vielfach übereinandergelegten Goldplatten, Sil.: u. so lorica m., Verg. (vorher auro trilix lorica): linum, Sil.: tunicae multiplici membranā, Plin.; vgl. cortex multiplex tunicis, ut tiliae; quibusdam simplex, ut fico, Plin. – d) aus vielen Gängen-, Schüsseln bestehend, reichhaltig, large multiplici constructae sunt dape mensae, Catull. 64, 304. – e) aus vielen Abteilungen, Geschlechtern usw. bestehend, vielfach, zahlreich, stark, corona, Cic.: praesidium, Auct. b. Alex.: natio, vielverzweigte, Mela. – poet., multiplex proavis, reich an Ahnen,
    ————
    Sil. 5, 543. – f) im Plur. = aus vielen Einheiten übh. bestehend, zahlreiche, viele (als Synon. von complures, im Ggstz. zu unus, pauci), quae multiplices fetus procreant (Ggstz. quae pauca gignunt), Cic.: multiplicia folia habere (Ggstz. unum folium habere), Plin.: ad multiplices consulatus triumphosque et complura evehi sacerdotia, Vell. – g) (wie duplex st. duplus) als Proportionale, vielfach, vielmal so groß, vielmal größer als ein anderes, griech. πολλαπλάσιος (vgl. Fabri Liv. 22, 7, 3), m. clades utrimque facta, Liv.: multiplices fuisse ementiebantur merces, Liv. – m. folg. quam (wie πολλαπλάσιος m. folg. ἤ), multiplex quam pro numero damnum est, Liv. – subst., multiplex, plicis, n., das Vielfache, vielfach od. vielmal mehr, gratius id fore laetiusque quod quisque suā manu ex hoste captum domum rettulerit, quam si multiplex alterius arbitrio accipiat, Liv. 5, 20, 8. – Compar. multiplicior, Boëth. de unit. p. 1275. Gregor. epist. 9, 61. Beda de num. tom. 1. p. 161.
    II) übtr.: A) v. Lebl.: a) aus vielen Teilen oder Abteilungen bestehend, -zusammengesetzt, in viele Teile zerfallend, vielteilig, kompliziert (Ggstz. simplex), propositio, causa, Quint. – b) aus vielen Arten bestehend, von vielfacher-, von vielerlei Art, verschiedenartig, mannigfaltig, vielseitig, reichhaltig, aerumna, Plaut.: cura, Sall. hist. fr. u. Curt.: curae, Catull.: exspectatio, Curt.: officium (Tätigkeit),
    ————
    Quint.: ab alqo m. bellum geritur, Liv. – cuius (Socratis) m. ratio disputandi rerumque varietas, viels., für u. wider sich auslassende Erörterung, Cic.: m. variaque doctrina, Suet.: materia m., Quint.: multiplices variique sermones, Cic.: vagum illud orationis et fusum et multiplex genus, Cic.: historia m., Suet. – praeturae iurisdictio, res varia et multiplex ad suspiciones et simultates, mannigfaltigen (reichhaltigen) Stoff darbietend zu usw., Cic. – c) vieldeutig, verborum ancipites aut multiplices potestates, Cornif. rhet. 4, 67. – B) v. Pers.: a) im allg., vielteilig = vielseitig, Plato, qui varius et multiplex et copiosus fuit, Cic. – vir multiplex in virtutibus, navus, agilis etc., Vell. – b) insbes., v. Charakter: α) gleichs. vieldeutig, schwer zu ergründen, occultae hominum voluntates multiplicesque naturae, Cic. ep. ad Brut. 1, 1. § 1. – β) (wie πολλαπλοῦς) mit der Gesinnung vielfach wechselnd, unbeständig, proteusartig, animus, Cic.: m. ingenium et tortuosum, Cic.: hāc ille (Catilina) tam variā multiplicique naturā, Cic. – Akk. Plur. neutr. multiplica b. Gell. 19, 7, 16.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > multiplex

  • 14 semel

    semel, Adv. numer. (zu indogerm. *sem-, eins, vgl. sem-per, sim-plex), I) einmal, ein einziges Mal, Cic., Nep. u.a.: semel atque iterum, semel iterumque, einmal und noch einmal, zweimal, Cic.: semel atque iterum ac saepius, Cic.: semel... iterum... tertio, Liv.: nec semel, sed iterum ac tertio, Val. Max.: plus quam semel, Cic., od. plus semel, Varro, mehr als einmal: non semel, Cic., od. haud semel, Plaut., nicht (etwa) einmal (sondern öfter). – semel et tricies... mille, einunddreißigmal, Vitr.: semel ac vicies, einundzwanzigmal, Plin. – II) übtr.: A) einmal, das erstemal, erstlich = primum, beim Zählen, m. folg. iterum, deinde, item etc.: semel... iterum, Cic.: semel... deinde, Cic.: semel... item, Suet. – B) das tonlose einmal, a) übh.: quod semel dixi, haud mutabo, Plaut.: ut semel (sobald einmal) e Pyraeo eloquentia evecta est, Cic.: s. ut emigravimus, Plaut.: quandoquidem coepisti s., Plaut.: cum s. coepisti, labitur, Cic.: quoniam semel ita vobis placuit, Cic. – b) einmal (es sei, wann es wolle), quando in apertum s. discrimen evasura esset res, weil doch einmal... kommen würde, Liv.: si s. animum tuum perspexerit, Ter. – c) einmal, bei Dingen, die nicht zu ändern sind (s. Fritzsche Hor. sat. 1, 4, 36), qui s. verecundiae fines transierit, eum bene et naviter oportet esse impudentem, Cic.: in tuendo, quod s. annuisset, tantā erat curā, ut etc.,
    ————
    Nep.: ub s. procubuissent, wo sie einmal usw., Liv.: animus ubi semel (wenn einmal) se devinxit cupiditate malā, Ter.: s. quoniam venerat, weil doch einmal usw., Ov.: possessum s. obtinerent imperium, das sie einmal (bereits) besäßen, Liv.: denique ut s. finiam, daß ich doch einmal usw., Quint. – C) prägn., wie ἅπαξ, auf einmal, mit einem Male, ein für allemal, a) übh.: s. exorari soles, Cic.: quibus s. ignotum a te esse oportet, Cic.: s. humum ore momordit, Verg.: vitam s. finirent, Liv.: omnes virtutes s. complectitur, Quint.: s. absorbere placentas, Hor.: verb. semel in perpetuum, semel et in perpetuum, Flor. Vgl. übh. Benecke Cic. Dei. 3, 9. p. 94. Heumann Cic. Dei. 39. Bentley Hor. sat. 2, 8, 24. Haverc. Tert. apol. 9. p. 95. – b) in der Rede, mit einem Male, ein für allemal, mit einem Worte, ut s. dicamus, Plin.: nec hoc s. decretum erat, Quint.: ut fundus s. indicaretur (der Preis gesagt werde), Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > semel

  • 15 decemplex

    dĕcem-plex, ĭcis, adj. [plico], tenfold, Varr. L. L. 10, § 43 Müll:

    numerus hostium,

    Nep. Milt. 5.

    Lewis & Short latin dictionary > decemplex

  • 16 decemplicatus

    dĕcemplĭcātus, a, um, adj. [decem-plex], multiplied by ten, ten times over, Varr. L. L. 6, § 38 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > decemplicatus

  • 17 duplex

    dū̆plex, ĭcis (abl. commonly duplici;

    duplice,

    Hor. S. 2, 2, 122), adj. [duo-plico], twofold, double.
    I.
    Lit.:

    et duplices hominum facies et corpora bina,

    Lucr. 4, 452; cf.

    aër (with geminus),

    id. 4, 274:

    cursus (with duae viae),

    Cic. Tusc. 1, 30:

    pars (opp. simplex),

    Quint. 8, 5, 4; cf. id. 4, 4, 5:

    modus (opp. par and sesquiplex),

    Cic. Or. 57, 193 et saep.:

    duplici de semine,

    Lucr. 4, 1229:

    quem locum duplici altissimo muro munierant,

    Caes. B. G. 2, 29, 3:

    fossa duodenūm pedum,

    id. ib. 7, 36 fin.:

    vallum,

    id. B. C. 3, 63, 3:

    rates,

    id. ib. 1, 25, 6:

    tabellae,

    consisting of two leaves, Suet. Aug. 27:

    dorsum,

    consisting of two boards, Verg. G. 1, 172:

    acies,

    Caes. B. G. 3, 24, 1; id. B. C. 1, 83, 1; 3, 67, 3 al.; cf.

    proelium,

    Suet. Aug. 13:

    seditio,

    id. Tib. 25:

    triumphus,

    id. Dom. 6:

    cura,

    id. Tib. 8 et saep.—Prov.:

    duplex fit bonitas, simul accessit celeritas,

    who gives promptly gives twice, Pub. Syr. 141 (Rib.).—
    B.
    Transf.
    1.
    Of things made double by being divided into two, cloven, bipartite, double:

    ne duplices habeatis linguas, ne ego bilingues vos necem,

    Plaut. Truc. 4, 3, 7; cf. id. As. 3, 3, 105:

    ficus,

    Hor. S. 2, 2, 122; Plin. 20, 6, 23, § 52; Veg. Vet. 2, 10, 6 (1, 38, p. 265 Bip; cf. id. 1, 56, p. 281 Bip.):

    folia palmae,

    Plin. 16, 24, 38, § 90:

    lex,

    Quint. 7, 7, 10.—
    2.
    Poet., like the Gr. diplous, of things in pairs, for ambo or uterque, both:

    oculi,

    Lucr. 6, 1145:

    palmae,

    Verg. A. 1, 93; cf. Ov. Am. 3, 327.—
    3.
    Opp. to single, like the Gr. diplous and our double, for thick, strong, stout:

    clavi,

    Cato R. R. 20:

    amiculum,

    Nep. Dat. 3; cf.

    pannus,

    Hor. Ep. 1, 17, 25:

    fenus,

    Prop. 3 (4), 1, 22 (for which:

    magnum fenus,

    Tib. 2, 6, 22). —
    4.
    With quam in post-Aug. prose, for alterum tantum, twice as much as, Col. 1, 8, 8:

    duplex quam ceteris pretium,

    Plin. 19, 1, 2, § 9; Quint. 2, 3, 3.
    II.
    Trop.
    1.
    Of words, of a double sense, ambiguous:

    verba dubia et quasi duplicia,

    Quint. 9, 2, 69.—
    2.
    In poets, like the Gr. diplous, of character, qs. double-tongued, double-faced, i. e. false, deceitful:

    Ulixes,

    Hor. C. 1, 6, 7:

    Amathusia,

    Cat. 68, 51; so,

    animo,

    Vulg. Jacob. 1, 8; 4, 8.— Adv.: dū̆plĭcĭter, doubly, on two accounts, Lucr. 6, 510; Cic. Ac. 2, 32, 104; id. Fam. 9, 20:

    res conscriptae,

    ambiguously, Arn. 5, p. 182; Vulg. Sirach, 23, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > duplex

  • 18 multiplex

    multĭ-plex, ĭcis, adj. [multus- * plica] (multīplex, Lucr. 2, 163; 4, 208; n. plur. multiplica, Gell. 19, 7, 16), that has many folds (class.).
    I.
    Lit.:

    alvus est multiplex et tortuosa,

    Cic. N. D. 2, 54, 136.—
    II.
    Transf.
    A.
    That has many windings or concealed places:

    vitis serpens multiplici lapsu et erratico,

    Cic. Sen. 15, 52:

    domus,

    the labyrinth, Ov. M. 8, 158.—
    B.
    In implied comparisons, manifold, many times as great, far more:

    id efficiebat multiplex gaudium rei,

    Liv. 7, 8, 1:

    multiplex caedes utrimque facta traditur ab aliis,

    i. e. far greater than I state it, id. 22, 7, 3:

    praeda,

    id. 2, 64, 4.—
    C.
    That has many parts, manifold, many, numerous, various:

    lorica,

    Verg. A. 5, 264:

    cortex,

    Plin. 16, 31, 55, § 126:

    fetus,

    Cic. N. D. 2, 51:

    folia,

    Plin. 18, 7, 10, § 58.— Extensive, large, wide, spacious:

    spatium loci,

    Lucr. 2, 163:

    domus,

    Sen. Hippol. 523:

    aerumna,

    Plaut. Ep. 4, 1, 3:

    potestates verborum,

    Auct. Her. 4, 54, 67:

    genus orationis,

    Cic. Brut. 31, 119:

    multiplices variique sermones,

    id. Or. 3: large multiplici constructae sunt dape mensae, of many courses or dishes, Cat. 64, 304:

    multiplex et tortuosum ingenium,

    i. e. inconstant, changeable. fickle, Cic. Lael. 18, 65:

    animus,

    id. ib. 25, 92:

    natura,

    id. Cael. 6, 14:

    vir multiplex in virtutibus,

    Vell. 2, 105, 2:

    ingenium,

    dexterous, sly, Cic. Att. 6, 2, 2.— Poet.:

    multiplex avis,

    rich in ancestors, Sil. 5, 543.—Hence, adv.: multĭplĭcĭter, in manifold or various ways (mostly post-Aug.):

    multipliciter fatigari,

    Sall. Or. 2 ad Caes.:

    locum intueri,

    Quint. 7, 4, 22:

    varie et multipliciter,

    id. 1, 6, 32:

    tam saepe ac tam multipliciter,

    Gell. 14, 1, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > multiplex

  • 19 plaga

    1.
    plāga, ae, f. [cf. plango], = plêgê, a blow, stroke, wound, stripe (class.; syn.: ictus, verbera, vulnus).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., Cic. Verr. 2, 5, 51, § 134:

    (pueris) dant animos plagae,

    Verg. A. 7, 382; Ov. M. 12, 487; 13, 119; Gell. 5, 15, 7:

    plagae et vulnera,

    Tac. G. 7.—Of the shock of atoms striking together, Cic. Fat. 20, 48; cf. id. ib. 10, 22.—
    B.
    In partic., a blow which wounds or injures; a stroke, cut, thrust; a wound (class.).
    1.
    Absol.:

    plagis costae callent,

    Plaut. Ps. 1, 2, 4:

    quem irrigatum plagis pistori dabo,

    refreshed by a flogging, id. Ep. 1, 2, 18:

    plagas pati,

    Ter. Eun. 2, 2, 13:

    plagas perferre,

    to bear, receive blows, Cic. Tusc. 2, 17, 41:

    plagam accipere,

    id. Sest. 19, 44:

    plagam mortiferam infligere,

    to inflict a mortal wound, id. Vatin. 8, 20:

    plaga mediocris pestifera,

    id. Off. 1, 24, 84:

    verbera et plagas repraesentare,

    stripes and blows, Suet. Vit. 10:

    plagis confectus,

    Cic. Verr. 2, 5, 54, § 140:

    flagelli plaga livorem facit,

    Vulg. Ecclus. 28, 21:

    plagam curare,

    Cels. 5, 26, 24:

    suere,

    id. 5, 26, 23.—
    2.
    With gen.:

    scorpionum et canum plagas sanare,

    Plin. H. N. 23 prooem. 3, § 6.—
    C.
    Transf., a welt, scar, stripe:

    etiam de tergo ducentas plagas praegnatis dabo,

    swollen welts, Plaut. As. 2, 2, 10.—
    II.
    Trop.
    A.
    A blow, stroke; an injury, misfortune (class.):

    illa plaga est injecta petitioni tuae maxima,

    that great blow was given, that great obstacle was presented, Cic. Mur. 23, 48:

    sic nec oratio plagam gravem facit, nisi, etc.,

    makes a deep impression, id. Or. 68, 228:

    levior est plaga ab amico, quam a debitore,

    loss, injury, id. Fam. 9, 16, 7:

    hac ille perculsus plaga non succubuit,

    blow, disaster, Nep. Eum. 5.—
    B.
    A plague, pestilence, infection (late Lat.):

    leprae,

    Vulg. Lev. 13, 2; id. 2 Reg. 24, 25.—
    C.
    An affliction, annoyance (late Lat.), Vulg. Deut. 7, 19:

    caecitatis,

    id. Tob. 2, 13.—
    D.
    Slaughter, destruction (late Lat.):

    percussit eos plagā magnā,

    Vulg. 1 Reg. 23, 5; id. 2 Reg. 17, 9.
    2.
    plăga, ae, f. [root plak- of Gr. plakous; cf. planca, plancus, plānus].
    A.
    A region, quarter, tract (mostly poet.; v. Madv. ad Cic. Fin. 2, 4, 12, where de plagis omnibus is the reading of the best MSS., but pagis of the edd.; but cf. Mütz. ad Curt. p. 516 sq.; and Krebs, Antibarb. p. 869;

    syn.: regio, tractus, terra): aetheria,

    the ethereal regions, the air, Verg. A. 1, 394: caeli scrutantur plagas, Poët. ap. Cic. Div. 2, 13, 30:

    et si quem extenta plagarum Quattuor in medio dirimit plaga solis iniqui,

    zones, Verg. A. 7, 226:

    ardens,

    the torrid zone, Sen. Herc. Oet. 67; also called fervida, id ib. 1219: septentrionalis, Plin. 16, 32, 59, § 136:

    ea plaga caeli,

    Just. 42, 3, 2:

    ad orientis plagam,

    Curt. 4, 37, 16:

    ad orientalem plagam,

    on the east, in the eastern quarter, Vulg. Deut. 4, 41:

    contra orientalem plagam urbis, id. Josue, 4, 19: ad septentrionalem plagam collis,

    side, id. Judic. 7, 1 et saep.—
    B.
    In partic., a region, district, canton (only in Liv.), Liv. 9, 41, 15.
    3.
    plăga, ae, f. [root plek-; Gr. plekô, weave, entwine; cf. plecto, plico, du-plex], a hunting-net, snare, gin (class.; syn.: retia, casses).
    A.
    Lit.:

    canes compellunt in plagas lupum,

    Plaut. Poen. 3, 3, 35:

    tendere plagas,

    Cic. Off. 3, 17, 68:

    extricata densis Cerva plagis,

    Hor. C. 3, 5, 32; Ov. M. 7, 768:

    nodosae,

    id. F. 6, 110:

    inque plagam nullo cervus agente cadit (al. plagas),

    id. A. A. 3, 428:

    aut trudit... Apros in obstantes plagas,

    Hor. Epod. 2, 32.—Of the spider's web:

    illa difficile cernuntur, atque ut in plagis liniae offensae praecipitant in sinum,

    Plin. 11, 24, 28, § 82.— Sing. (very rare):

    sic tu... tabulam tamquam plagam ponas,

    Cic. Off. 3, 17, 68.—
    B.
    Trop., a snare, trap, toil (class.;

    syn. pedica): se impedire in plagas,

    Plaut. Mil. 4, 9, 11:

    se in plagas conicere,

    id. Trin. 2, 1, 11:

    quas plagas ipsi contra se Stoici texuerunt,

    Cic. Ac. 2, 48, 147:

    in illas tibi majores plagas incidendum est,

    id. Verr. 2, 5, 58, § 151:

    Antonium conjeci in Caesaris Octaviani plagas,

    id. Fam. 12, 25, 4:

    speculabor, ne quis nostro consilio venator assit cum auritis plagis, i. e. arrectis attentisque auribus,

    Plaut. Mil. 3, 1, 14.— Sing. (rare) hanc ergo plagam effugi, Cic. Att. 7, 1, 5.—
    II.
    A bedcurtain, a curtain (ante-class.; v. plagula), Varr. ap. Non. 162, 28:

    eburneis lectis et plagis sigillatis,

    id. ib. 378, 9:

    chlamydes, plagae, vela aurea,

    id. ib. 537, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > plaga

  • 20 quincuplex

    quincū̆plex, ĭcis, adj. [quinque-plico], fivefold ( poet.):

    cera,

    a writing-tablet consisting of five waxed leaves, Mart. 14, 4: quincuplex Tolosa, consisting of five wards or quarters, Aus. Ep. 24, 83; Vop. Fl. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > quincuplex

См. также в других словарях:

  • plex — PLEX, plexuri, s.n. Ţesut format din fibre nervoase sau din vase sanguine împletite nesistematizat între ele, care se află în diferite puncte ale organismului. ♢ Plex solar = plex care se găseşte în cavitatea abdominală, lângă stomac. – Din lat …   Dicționar Român

  • PLEX — is used as an acronym or as the word in a variety of ways:* Plex, A single application instantiation distributed across several server partitions (or if an IBM mainframe, a Sysplex) or physical servers (a parallel plex, or if an IBM mainframe, a… …   Wikipedia

  • plex — in various usages, from L. plex , pp. stem of plectere to plait (see COMPLEX (Cf. complex) (adj.)) …   Etymology dictionary

  • -plex — [pleks] combining form forming nouns a building, as a condominium or a film theater, consisting of a (specified) number of units or sections [fourplex, six plex] …   English World dictionary

  • -plex — plex: 1) [lat. plectere, plexum = flechten, verflechten]: Grundwort von Zus. mit der Bed.: »aus Teilen zusammengeflochten«, z. B. Komplex, Exciplex, Sphäraplex; 2) [griech. plé̄ssein = schlagen, erschüttern]: Grundwort von Zus. mit der Bed.… …   Universal-Lexikon

  • plex|or — «PLEHK suhr», noun. a small hammer used for tapping the body in diagnosis and examination. Also, plessor, plesser. ╂[< Greek plêxis a stroke (< pl to strike) + English or, as in flexor] …   Useful english dictionary

  • plex|us — «PLEHK suhs», noun, plural us|es or us. 1. a network of nerve fibers, blood vessels, or lymphatics. The solar plexus is a collection of nerves behind the stomach. 2. Figurative: »a plexus of mutual rights. SYNONYM(S): mass; …   Useful english dictionary

  • plex — com·plex; com·plex·ion; di·plex; du·plex; mul·ti·plex; sim·plex; com·plex·ion·al·ly; com·plex·om·e·try; mul·ti·plex·or; plex·i·met·ric; plex·im·e·try; pro·plex; …   English syllables

  • -plex — a combining form meaning having parts or units of the number specified by the initial element, occurring originally in loanwords from Latin (duplex; quadruplex); recent English coinages ending in plex, esp. denoting structures with a given number …   Universalium

  • -plex — cvb aff. a combining form meaning “having parts or units” of the number specified by the initial element, occurring orig. in loanwords from Latin (duplex); recent English coinages ending in plex are probably in part new formations with this… …   From formal English to slang

  • -plex —    a suffix used to create large numbers. The number n plex is 10n, which is 1 followed by n zeros. Thus a googol is 100 plex, for example. The American mathematician Edward Kasner, who invented the googol in 1938, also defined a googolplex to be …   Dictionary of units of measurement

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»