Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

pingo

  • 1 pingō

        pingō pinxī, pictus, ere,    to paint, make by painting: tabulas: tabulas pictas mirari, paintings, S.—To paint, represent, delineate, depict, portray: (comas) Dione Pingitur sustinuisse manu, is represented in a picture, O.: picta in tabulā Voluptas: aere dato qui pingitur, H.— Prov.: qui numquam philosophum pictum viderunt, a philosopher's portrait.—To embroider: textile stragulum, magnificis operibus pictum: picti tori, with embroidered coverlets, O.: Pictus acu chlamydem, V.—To paint, stain, color: Sanguineis frontem moris, V.: oculos, Iu.: picti scuta, with painted shields, V.—To adorn, decorate, embellish: bibliothecam mihi sittybis.—Fig., of style, to paint, color, embellish: verba: Britanniam coloribus tuis, penicillo meo: (vir) omnibus a me pictus et politus artis coloribus.
    * * *
    pingere, pinxi, pictus V
    paint, draw; depict, portray

    Latin-English dictionary > pingō

  • 2 pingo

    pingo, pinxi, pictum, 3, v. a., to represent pictorially with the pencil or needle, to paint, embroider (cf.: depingo, delineo, adumbro).
    I.
    Lit.:

    quas (comas) Dione Pingitur sustinuisse manu,

    is represented in painting, Ov. Am. 1, 14, 34; Cic. Fam. 5, 12, 7:

    tabulas,

    id. Inv. 2, 1, 1:

    tabula picta,

    a painting, picture, id. Brut. 75:

    pingere hominis speciem,

    id. de Or. 2, 16, 69:

    Helenae simulacrum,

    id. Inv. 2, 1, 1:

    Nero princeps jusserat colosseum se pingi,

    Plin. 35, 7, 33, § 51.—Prov.:

    quae dicunt ii, qui numquam philosophum pictum, ut dicitur, viderunt, of those who speak of things they know nothing about,

    Cic. Fin. 5, 27, 80.— Of embroidering (with or without acu):

    textile stragulum, magnificis operibus pictum,

    Cic. Tusc. 5, 21, 61:

    pingere acu,

    Ov. M. 6, 23:

    picti reges,

    in embroidered garments, Mart. 10, 72, 7:

    picti tori,

    with embroidered coverlets, Ov. H. 12, 30:

    toga,

    the embroidered toga worn by a triumphing commander, Lampr. Alex. Sev. 40:

    tapetes,

    Vulg. Prov. 7, 16.— Pass. in mid. force:

    pingi,

    to paint the face, Plaut. Poen. 1, 2, 11.—
    B.
    Transf.
    1.
    To paint, stain, color with any thing (mostly poet.):

    palloribus omnia pingunt,

    Lucr. 4, 311; 2, 375:

    sanguineis frontem moris et tempora pingit,

    Verg. E. 6, 22; 2, 50; Mart. 14, 5, 2:

    multas facies,

    Juv. 9, 146:

    oculos,

    id. 2, 94; so,

    oculos stibio,

    Vulg. Jer. 4, 30. —Esp., to tattoo:

    Agathyrsi ora artusque pingunt iisdem omnes notis, et sic ut ablui nequeunt,

    Mel. 2, 1, 10:

    membraque qui ferro gaudet pinxisse Gelonus,

    Claud. in Ruf. 1, 313.—
    2.
    To adorn, decorate, embellish:

    herbas floribus,

    Lucr. 5, 1396:

    bibliothecam aliquā re,

    Cic. Att. 4, 5, 3:

    stellis pingitur aether,

    Sen. Med. 310.—
    II.
    Trop., of style, to paint, color, embellish:

    verba,

    Cic. Brut. 37, 141:

    tabula, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat,

    id. Fin. 2, 21, 69:

    locus, quem ego varie meis orationibus soleo pingere,

    id. Att. 1, 14, 3:

    modo mihi date Britanniam, quam pingam coloribus tuis penicillo meo,

    id. Q. Fr. 2, 15, a, 2:

    hunc (virum) omnibus a me pictum et politum artis coloribus subito deformatum vidi,

    id. Att. 2, 21, 4.—Hence, pictus, a, um, P. a., painted, colored, of various colors.
    A.
    Lit.:

    volucres,

    Verg. A. 4, 525:

    pelles,

    id. G. 4, 342:

    absint et picti squalentia terga lacerti,

    id. ib. 4, 13:

    puppes,

    id. A. 5, 663:

    carinae,

    id. ib. 8, 93.—
    B.
    Transf., tattooed:

    Geloni,

    Verg. G. 2, 115:

    Agathyrsi,

    id. A. 4, 146 Forbig. ad loc.; Prisc. Perieg. 302.—
    2.
    Of style, ornamented, ornate: orationis pictum et expolitum genus, Cic. Or. 27, 96:

    Lysiā nihil potest esse pictius,

    id. Brut. 95, 293.—
    3.
    Merely painted, i. e. unreal, false, deceptive, empty, vain:

    pictos experiere metus,

    Prop. 4 (5), 6, 50.

    Lewis & Short latin dictionary > pingo

  • 3 pingo

    pixi
    pcitum
    to paint, embroider, draw / stain, dye / decorate.

    Latin-English dictionary of medieval > pingo

  • 4 dē-pīngō

        dē-pīngō pinxi, pictus, ere,    to depict, portray, paint, draw: pugnam, N.—Fig., to portray, represent, describe, imagine, conceive: probe horum facta, T.: vitam huiusce: minuta quaedam nimiumque depicta, too elaborately defined: quidvis cogitatione, i. e. to imagine.

    Latin-English dictionary > dē-pīngō

  • 5 ex-pingō

        ex-pingō —, pictus, ere,    to depict, describe to the life: motus hominum expictus.

    Latin-English dictionary > ex-pingō

  • 6 adpingo

    1.
    ap-pingo ( adp-, Baiter, K. and H.), ĕre, v. a., to paint upon something (very rare): Delphinum silvis adpingit, fluctibus aprum, * Hor. A. P. 30:

    colorem vetusculum,

    Front. Or. 1, p. 229; 2, p. 257; Laud. Neglig. 2, 371.—In Cic. in epistolary style, also of writing, to add by writing, to write:

    adpinge aliquid novi,

    Cic. Att. 2, 8, 2.
    2.
    ap-pingo, ĕre, 3, v. a. [pango], to fasten or joint to: aliquid alicui rei, Paul. ex Fest. p. 8 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > adpingo

  • 7 appingo

    1.
    ap-pingo ( adp-, Baiter, K. and H.), ĕre, v. a., to paint upon something (very rare): Delphinum silvis adpingit, fluctibus aprum, * Hor. A. P. 30:

    colorem vetusculum,

    Front. Or. 1, p. 229; 2, p. 257; Laud. Neglig. 2, 371.—In Cic. in epistolary style, also of writing, to add by writing, to write:

    adpinge aliquid novi,

    Cic. Att. 2, 8, 2.
    2.
    ap-pingo, ĕre, 3, v. a. [pango], to fasten or joint to: aliquid alicui rei, Paul. ex Fest. p. 8 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > appingo

  • 8 compingo

    1.
    com-pingo ( conp-), pēgi, pactum, 3, v. a. [con-pango].
    I.
    To join or unite several parts into one whole, to put together, frame, make by joining, compose (in verb. finit. mostly in post-Aug. prose).
    A.
    Prop.:

    roboreis axibus compingitur solum,

    Col. 6, 19, 1:

    navem iisdem tabulis (opp. dissolvo),

    Dig. 45, 1, 83; cf.:

    Argo compacta manu Palladiā,

    Sen. Med. 365:

    PONTEM,

    Inscr. Orell. 39:

    casam male,

    Mart. 12, 72:

    caput tenuissimis ossiculis,

    Gell. 6, 1, 1; Vitr. 10, 2, 14:

    crepidas sibi,

    App. Flor. 9 al.:

    verbum unum ex multitudine et negotio,

    Gell. 11, 16, 4:

    Graece nescio quid ais te compegisse, quod ut aeque pauca scripta, placeat tibi,

    Front. Ep. ad M. Caes. 1, 6.—In part. perf.:

    quid tam compositum tamque conpactum et coagmentatum inveniri potest?

    Cic. Fin. 3, 22, 74; cf. id. Univ. 8 med.:

    fistula disparibus septem cicutis,

    Verg. E. 2, 36:

    trabes,

    id. A. 12, 674:

    membra animantum,

    framed together, Lucr. 5, 919; cf. under P. a. —
    B.
    Trop. (post-class.):

    falsa de Christo,

    Arn. 1, p. 34:

    fabulas ignominiosas de diis,

    id. 4, p. 148.—
    II.
    Compingere aliquem or aliquid aliquo, to confine, lock up, put, conceal (several times in Plaut. and Cic., elsewh. rare).
    A.
    Prop.:

    aliquem in carcerem,

    Plaut. Am. 1, 1, 3; id. Men. 5, 5, 39; cf.:

    ipsam (Rheam) in vincula,

    Aur. Vict. Vir. Ill. 1:

    se in Appuliam,

    Cic. Att. 8, 8, 1:

    aurum atque argentum ubi omne conpactum fuit?

    Plaut. Rud. 2, 6, 62.—
    B.
    Trop.:

    quae parentis tam in angustum tuos locum conpegeris,

    Plaut. Rud. 4, 4, 103:

    in judicia et contiunculas, tamquam in aliquod pistrinum, detrudi et compingi,

    Cic. de Or. 1, 11, 46:

    aufer, utere (pallā), vel tu vel tua uxor, vel etiam in loculos compingite,

    keep it, thrust it into your pockets, Plaut. Men. 4, 3, 17 Ritschl N. cr. —Hence, compactus, a, um, P. a., of figure or form, compact, thick-set, thick, firm (freq. in post-Aug. prose):

    compacto corpore et robusto,

    Plin. Ep. 7, 24, 1:

    boves,

    Col. 6, 1, 2: compactis firmisque membris, * Suet. Vesp. 20:

    cruribus,

    Col. 6, 1, 3; 6, 37, 6:

    compactā et torosā cervice,

    Pall. Mart. 11, 2.
    2.
    com-pingo, pinxi, 3, v. a., to paint over; only trop.:

    Aristarchi ineptiae, quibus aliena carmina compinxit,

    disguised, covered, Sen. Ep. 88, 39.

    Lewis & Short latin dictionary > compingo

  • 9 conpingo

    1.
    com-pingo ( conp-), pēgi, pactum, 3, v. a. [con-pango].
    I.
    To join or unite several parts into one whole, to put together, frame, make by joining, compose (in verb. finit. mostly in post-Aug. prose).
    A.
    Prop.:

    roboreis axibus compingitur solum,

    Col. 6, 19, 1:

    navem iisdem tabulis (opp. dissolvo),

    Dig. 45, 1, 83; cf.:

    Argo compacta manu Palladiā,

    Sen. Med. 365:

    PONTEM,

    Inscr. Orell. 39:

    casam male,

    Mart. 12, 72:

    caput tenuissimis ossiculis,

    Gell. 6, 1, 1; Vitr. 10, 2, 14:

    crepidas sibi,

    App. Flor. 9 al.:

    verbum unum ex multitudine et negotio,

    Gell. 11, 16, 4:

    Graece nescio quid ais te compegisse, quod ut aeque pauca scripta, placeat tibi,

    Front. Ep. ad M. Caes. 1, 6.—In part. perf.:

    quid tam compositum tamque conpactum et coagmentatum inveniri potest?

    Cic. Fin. 3, 22, 74; cf. id. Univ. 8 med.:

    fistula disparibus septem cicutis,

    Verg. E. 2, 36:

    trabes,

    id. A. 12, 674:

    membra animantum,

    framed together, Lucr. 5, 919; cf. under P. a. —
    B.
    Trop. (post-class.):

    falsa de Christo,

    Arn. 1, p. 34:

    fabulas ignominiosas de diis,

    id. 4, p. 148.—
    II.
    Compingere aliquem or aliquid aliquo, to confine, lock up, put, conceal (several times in Plaut. and Cic., elsewh. rare).
    A.
    Prop.:

    aliquem in carcerem,

    Plaut. Am. 1, 1, 3; id. Men. 5, 5, 39; cf.:

    ipsam (Rheam) in vincula,

    Aur. Vict. Vir. Ill. 1:

    se in Appuliam,

    Cic. Att. 8, 8, 1:

    aurum atque argentum ubi omne conpactum fuit?

    Plaut. Rud. 2, 6, 62.—
    B.
    Trop.:

    quae parentis tam in angustum tuos locum conpegeris,

    Plaut. Rud. 4, 4, 103:

    in judicia et contiunculas, tamquam in aliquod pistrinum, detrudi et compingi,

    Cic. de Or. 1, 11, 46:

    aufer, utere (pallā), vel tu vel tua uxor, vel etiam in loculos compingite,

    keep it, thrust it into your pockets, Plaut. Men. 4, 3, 17 Ritschl N. cr. —Hence, compactus, a, um, P. a., of figure or form, compact, thick-set, thick, firm (freq. in post-Aug. prose):

    compacto corpore et robusto,

    Plin. Ep. 7, 24, 1:

    boves,

    Col. 6, 1, 2: compactis firmisque membris, * Suet. Vesp. 20:

    cruribus,

    Col. 6, 1, 3; 6, 37, 6:

    compactā et torosā cervice,

    Pall. Mart. 11, 2.
    2.
    com-pingo, pinxi, 3, v. a., to paint over; only trop.:

    Aristarchi ineptiae, quibus aliena carmina compinxit,

    disguised, covered, Sen. Ep. 88, 39.

    Lewis & Short latin dictionary > conpingo

  • 10 subpingo

    1.
    sup-pingo ( subp-), no perf., pactum, 3, v. a. [pango], to fasten underneath, to clout:

    fulmentas soccis,

    Plaut. Trin. 3, 2, 94:

    calcar alicui,

    Symm. Ep. 1, 62:

    qui auro habeat soccis suppactum solum,

    Plaut. Bacch. 2, 3, 98:

    crepidas aureis clavis,

    Plin. 33, 3, 14, § 50 (dub.; al. suffigo).
    2.
    sup-pingo ( subp-), ĕre, v. a., to paint over, suffuse:

    ora ignito rubore,

    Avien. Arat. 1454.

    Lewis & Short latin dictionary > subpingo

  • 11 suppingo

    1.
    sup-pingo ( subp-), no perf., pactum, 3, v. a. [pango], to fasten underneath, to clout:

    fulmentas soccis,

    Plaut. Trin. 3, 2, 94:

    calcar alicui,

    Symm. Ep. 1, 62:

    qui auro habeat soccis suppactum solum,

    Plaut. Bacch. 2, 3, 98:

    crepidas aureis clavis,

    Plin. 33, 3, 14, § 50 (dub.; al. suffigo).
    2.
    sup-pingo ( subp-), ĕre, v. a., to paint over, suffuse:

    ora ignito rubore,

    Avien. Arat. 1454.

    Lewis & Short latin dictionary > suppingo

  • 12 pictus

        pictus adj. with comp.    [P. of pingo], painted, colored, variegated, of various colors: volucres, V.: picti terga lacerti, V.: puppes, decorated, V.: pavones, O.— Tattooed: Geloni, V.—Fig., of language, adorned, ornamented, ornate: orationis genus: Lysiā nihil potest esse pictius: pictos experiere metūs, i. e. unreal, Pr.
    * * *
    picta, pictum ADJ
    decorated, embroidered

    Latin-English dictionary > pictus

  • 13 pīgmentum

        pīgmentum ī, n    [pingo], a color, paint, pigment: aspersa temere pigmenta in tabulā.—Fig., of style, coloring, ornament: pigmentorum flos et color: sententiae sine pigmentis.
    * * *
    coloring/dye/pigment/tint/paint; ingredient; drug; sauce (Bee); (wine w/)spices

    Latin-English dictionary > pīgmentum

  • 14 depingo

    dē-pingo, pinxi, pictum, 3 ( perf. syncop. depinxti, Plaut. Poen. 5, 2, 154), v. a.
    I.
    To depict, portray, paint, draw, represent by painting (rare but class.).
    A.
    Lit.:

    tabellas obscenas,

    Prop. 2, 6, 27:

    pugnam Marathoniam,

    Nep. Milt. 6, 3:

    imaginem in tabula,

    Quint. 6, 1, 32; cf. Gell. 19, 10, 2:

    depinge, ubi sistam,

    Pers. 6, 79:

    idola in pariete,

    Vulg. Ezech 8, 10.—
    2.
    To paint, color:

    oculos stibio,

    Vulg. 4 Reg. 9, 30.—
    B.
    Trop., by speech or in thought, to portray, represent, sketch, describe, imagine, conceive:

    formam verbis,

    Plaut. Poen. 5, 2, 154; cf. Quint. 8, 3, 63:

    in illa (sc. republica), quam sibi Socrates Peripatetico illo in sermone depinxerit,

    Cic. Rep. 2, 29:

    vitam hujusce,

    Cic. Rosc. Am. 27, 74:

    minuta quaedam nimiumque depicta,

    too elaborately defined, id. Or. 12, 39:

    quidvis cogitatione,

    i. e. to imagine, id. N. D. 1, 15, 39; cf. id. Ac. 2, 15, 48.—
    II.
    To embroider:

    depictas gemmatasque indutus paenulas,

    Suet. Calig. 52:

    auro depicta chlamys,

    Val. Fl. 6, 226.

    Lewis & Short latin dictionary > depingo

  • 15 expingo

    ex-pingo, pinxi, pictum, 3, v. a., to paint, depict; to paint, paint over.
    I.
    Lit.:

    quoniam et pericula expingimus, ne quis miretur et rogos pingi,

    Plin. 35, 7, 31, § 49:

    genas,

    to paint, rouge, Mart. 7, 83, 2:

    cutem,

    id. 8, 52, 8:

    se (Thamar),

    Tert. Cult. Fem. 12. —
    II.
    Trop., of speech, to picture, depict, describe to the life: qui motus hominum, qui ferarum non ita expictus est, ut quae ipse non viderit, nos ut videremus, effecerit? * Cic. Tusc. 5, 39, 114 (see the passage in connection).

    Lewis & Short latin dictionary > expingo

  • 16 pica

    pīca, ae, f. [prob. from pingo, the variegated, spotted bird], a pie, magpie, Plin. 10, 29, 41, § 78; 10, 42, 59, § 118; Ov. M. 5, 294 sq.; Pers. prol. fin.

    Lewis & Short latin dictionary > pica

  • 17 Picti

    Picti, ōrum, m. [pingo, the painted people], a people of Britain, the Picts or ancient Caledonians (so named from their practice of tattooing themselves), Amm. 20, 1, 1; Claud. III. Cons. Hon. 54; id. Laud. Stil. 2, 254.

    Lewis & Short latin dictionary > Picti

  • 18 Pictor

    1.
    pictor, ōris, m. [pingo].
    1.
    A painter, Cic. Ac. 2, 7, 20; id. Verr. 2, 4, 13, § 30; Hor. A. P. 9; Plin. 35, 8, 34, § 53 sq.; Juv. 3, 76; 12, 28.—
    2.
    Transf., an embroiderer, Coripp. Laud. Just. 2, 280.
    2.
    Pictor, ōris, m. [id.], a surname in the gens Fabia.
    A.
    C. Fabius Pictor, Cic. Tusc. 1, 2, 4.—
    B.
    Q. Fabius Pictor, an ancient Roman historian, Cic. de Or. 2, 12, 53.

    Lewis & Short latin dictionary > Pictor

  • 19 pictor

    1.
    pictor, ōris, m. [pingo].
    1.
    A painter, Cic. Ac. 2, 7, 20; id. Verr. 2, 4, 13, § 30; Hor. A. P. 9; Plin. 35, 8, 34, § 53 sq.; Juv. 3, 76; 12, 28.—
    2.
    Transf., an embroiderer, Coripp. Laud. Just. 2, 280.
    2.
    Pictor, ōris, m. [id.], a surname in the gens Fabia.
    A.
    C. Fabius Pictor, Cic. Tusc. 1, 2, 4.—
    B.
    Q. Fabius Pictor, an ancient Roman historian, Cic. de Or. 2, 12, 53.

    Lewis & Short latin dictionary > pictor

  • 20 pictura

    pictūra, ae, f. [pingo], painting, the art of painting.
    I.
    Lit.:

    una est ars ratioque picturae,

    Cic. de Or. 3, 7, 26; 1, 16, 73; id. Brut. 18, 70; App. Mund. p. 66, 23.—
    B.
    In partic., a painting of the face, Plaut. Most. 1, 3, 105.—
    C.
    Transf., concr., a painting, picture (cf. tabula):

    et si qua inutilis pictura sit, eam vendat,

    Plaut. As. 4, 1, 10; Cic. Or. 11, 36: nego ullam picturam neque in tabulis neque textilem fuisse, quin conquisierit, id. Verr. 2, 4, 1, § 1:

    accedant statuae et picturae,

    Sen. Ep. 16, 8:

    positae sunt picturae Herculis liberos occidentis,

    id. Contr. 5, 34, 14:

    statuas et picturas avehere,

    Tac. A. 16, 23:

    dicitur tabulam picturae cedere,

    Gai. Inst. 2, 78.—Of embroideries:

    textilibus picturis,

    Lucr. 2, 35.—Of paintings in Mosaic, Verg. Cul. 64.—Of a carving in relief:

    et sculpsit in eis picturam cherubim,

    Vulg. 3 Reg. 6, 32.—
    II.
    Trop., a painting, picture in words:

    animum ab istā picturā imaginibusque virtutum traducere,

    Cic. Tusc. 5, 5, 14: Homerum tradunt caecum fuisse;

    at ejus picturam, non poësin videmus,

    id. ib. 5, 39, 114.

    Lewis & Short latin dictionary > pictura

См. также в других словарях:

  • Pingo — Saltar a navegación, búsqueda Pingos cerca de Tuktoyaktuk, Territorios del Noroeste, Canadá. Un pingo es un cerro en forma de domo, típico del relieve periglaciar de las regiones polares , que puede alcanzar alturas de hasta 70 metros y de hast …   Wikipedia Español

  • pingo — (De pingar). 1. m. coloq. Harapo o jirón que cuelga. 2. coloq. Vestido feo o que sienta mal. U. m. en pl.) 3. despect. coloq. Mujer casquivana. 4. Arg.), Bol.), Chile, Par. y Ur. caballo (ǁ mamífero perisodáctilo) …   Diccionario de la lengua española

  • pingo — PÍNGO s. v. hidrolacolit. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  PÍNGO s.n. Hidrolacolit. (< fr. pingo) Trimis de tavi, 13.09.2007. Sursa: MDN …   Dicționar Român

  • pingo — ● pingo nom masculin (mot esquimau) Synonyme de hydrolaccolite. ● pingo (synonymes) nom masculin (mot esquimau) Synonymes : hydrolaccolite …   Encyclopédie Universelle

  • Pingo — Pingo, Art Bisamschwein, s.d. b) …   Pierer's Universal-Lexikon

  • pingo — s. m. 1. Pinga, gota (especialmente de gordura). 2. Gordura. 3. Nódoa. 4. Mucosidade nasal. 5. Gota de soldadura com que se tapa um buraco em qualquer vasilha de lata. 6.  [Portugal: Porto] Café com leite servido em chávena de café. 7.  [Portugal …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • pingo — [piŋ′gō] n. pl. pingos or pingoes an earth covered ice hill formed by the upward expansion of underground ice …   English World dictionary

  • Pingo — 69°23′59″N 133°04′47″O / 69.39972, 133.07972 …   Wikipédia en Français

  • Pingo — ► sustantivo masculino 1 Harapo o jirón que cuelga de la ropa. 2 coloquial, despectivo Persona despreciable que lleva una vida disoluta: ■ tiene fama de pingo y de llevar muy mala vida. ► sustantivo masculino plural 3 coloquial Vestidos de muy… …   Enciclopedia Universal

  • Pingo — A pingo, also called a hydrolaccolith, is a mound of earth covered ice found in the Arctic, subarctic, and Antarctica that can reach up to 70 metres in height and up to 2 kilometres in diameter. The term originated as the Inuit word for a small… …   Wikipedia

  • Pingo — Pingos in der Nähe von Tuktoyaktuk, Northwest Territories, Canada Ein Pingo (Plural: Pingos; Inuktitut für Hügel, schwangere Frau[1]) ist eine isoliert stehende, rundliche Bodenerhebung (bzw. ein Hügel) in Gebieten mit Permafrost, die durch eine… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»