-
1 pierwszy
1) ( w kolejności) erste(r, s)\pierwszy stycznia der erste Januar\pierwszy bieg auto der erste Gangpierwsze danie der erste Gangpierwsza litera der erste Buchstabepierwsza pomoc erste Hilfe fpierwsza rocznica der erste Jahrestagpierwsze skrzypce muz die erste Geigepierwsze śniadanie das erste Frühstückpierwsza wojna światowa der Erste Weltkriegpierwsza w prawo/lewo die erste rechts/linksna \pierwszy rzut oka auf den ersten Blickw pierwszej osobie in der ersten Personpo pierwsze erstens\pierwszy raz [ lub po raz \pierwszy] zum ersten Malzaspokoić \pierwszy głód den ersten Hunger stillennie jestem pierwszej młodości ich bin nicht mehr der Jüngstenie pierwszej świeżości nicht [mehr] taufrischmiłość od pierwszego wejrzenia Liebe f auf den ersten Blickartykuły pierwszej potrzeby Bedarfsartikel mPl\pierwszy plan Vordergrund mstać na \pierwszym planie im Vordergrund stehenwysuwać się na \pierwszy plan in den Vordergrund rücken [ lub treten]pierwsza nagroda der erste Preispierwsza klasa die erste Klassektoś jest pierwsza klasa ( pot) jd ist erstklassigpierwsza liga sport die erste Liga5) być \pierwszym do czegoś der Erste bei etw sein -
2 plan
mieć coś w \planie etw vorhabensnuć \plany [na przyszłość] Pläne [für die Zukunft] schmieden\plan budowy Bauplan m\plan zajęć Stundenplan mwedług \planu [ lub zgodnie z \planem] nach Plan, planmäßigpierwszy \plan Vordergrund mwysuwać się na pierwszy \plan in den Vordergrund tretenpokrzyżować czyjeś \plany jds Pläne durchkreuzen -
3 Vordergrund
-
4 eksponować
-
5 uwypuklać
См. также в других словарях:
pierwszy plan — {{/stl 13}}{{stl 7}} to, co na obrazie, w filmie, na scenie znajduje się z przodu, jest najbardziej wyeksponowane, wyraźnie odcina się od tła {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wysuwać się – wysunąć się na czoło [na pierwszy plan] — {{/stl 13}}{{stl 7}} przodować, stawać się najlepszym, najbardziej znaczącym w jakiejś dziedzinie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ta firma wysunęła się teraz na czoło wśród firm komputerowych. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plan — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. plannie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co się chce, zamierza zrobić; zamiar, pomysł, projekt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ambitny, naiwny, nierealny plan. Trzymać swoje… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pierwszy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, pierwszywsi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poprzedzający wszystkich innych (wszystkie inne) w porządku liczbowym, numerycznym itp.; występujący przed drugim : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy … Słownik języka polskiego
pierwszy — 1. Ktoś, coś pierwszej klasy, pierwszej wody, pierwsza klasa «o kimś lub o czymś doskonałym, pierwszorzędnym, świetnym, bardzo dobrym pod każdym względem»: Teraz siedziałem w pustym pokoju przy metalowym biurku na obrotowym fotelu na kółkach –… … Słownik frazeologiczny
plan — 1. Być na pierwszym planie; wysunąć się, wybić się na pierwszy plan; znaleźć się na pierwszym planie «być najważniejszym, mieć największe znaczenie, największą wartość; stawać się najważniejszym, zyskiwać największe znaczenie, największą wartość» … Słownik frazeologiczny
plan — m IV, D. u, Ms. plannie; lm M. y 1. «zamiar, zamysł, pomysł, projekt» Fantastyczny, realny, szalony, zuchwały plan. Plan co do kogoś, czegoś. Snuć plany na przyszłość. Mieć coś w planie. Plan dojrzewa. Plan się udał, spełzł na niczym. ◊ Pokrzyż … Słownik języka polskiego
pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… … Słownik języka polskiego
uwydatniać — ndk I, uwydatniaćam, uwydatniaćasz, uwydatniaćają, uwydatniaćaj, uwydatniaćał, uwydatniaćany uwydatnić dk VIa, uwydatniaćnię, uwydatniaćnisz, uwydatniaćnij, uwydatniaćnił, uwydatniaćniony «czynić wydatnym, bardziej widocznym, wyrazistym,… … Słownik języka polskiego
uwypuklać — ndk I, uwypuklaćam, uwypuklaćasz, uwypuklaćają, uwypuklaćaj, uwypuklaćał, uwypuklaćany uwypuklić dk VIa, uwypuklaćlę, uwypuklaćlisz, uwypuklaćlij, uwypuklaćlił, uwypuklaćlony «czynić wypukłym, wypuklejszym» Uwypuklić klatkę piersiową przy… … Słownik języka polskiego