-
1 uderzać
uderzać (-am) < uderzyć>: uderzać k-o (I) jemanden schlagen, jemandem einen Schlag versetzen (mit D); piorun, meteoryt einschlagen (w A in A); fig auffallen, ins Auge springen;uderzać pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch schlagen;uderzać w twarz ins Gesicht schlagen;uderzać w drzewo auto gegen einen Baum fahren;uderzyło mnie, że … es fiel mir auf, dass …;uderzył głową o kant er ist mit dem Kopf gegen eine Kante gestoßen;to nas uderzyło po kieszeni wir mussten die Zeche bezahlen;uderzać się sich stoßen;uderzyłem się w kolano ich habe mich am Knie gestoßen -
2 uderzyć
uderzać (-am) < uderzyć>: uderzać k-o (I) jemanden schlagen, jemandem einen Schlag versetzen (mit D); piorun, meteoryt einschlagen (w A in A); fig auffallen, ins Auge springen;uderzać pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch schlagen;uderzać w twarz ins Gesicht schlagen;uderzać w drzewo auto gegen einen Baum fahren;uderzyło mnie, że … es fiel mir auf, dass …;uderzył głową o kant er ist mit dem Kopf gegen eine Kante gestoßen;to nas uderzyło po kieszeni wir mussten die Zeche bezahlen;uderzać się sich stoßen;uderzyłem się w kolano ich habe mich am Knie gestoßen -
3 walić
walić pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch hauen;walić w drzwi gegen die Tür hämmern;serce mi wali mein Herz hämmert;wal śmiało! du kannst ganz offen sprechen!, nur zu!;walić się fam. budynki zusammenstürzen, einstürzen; drzewa umfallen, umstürzen; plan scheitern; fig zusammenbrechen; (bić się) fam. sich hauen, sich prügeln;walić się z nóg fam. sich kaum auf den Beinen halten können -
4 walnąć
walnąć pf: (powiedzieć) fam. herausplatzen;walić pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch hauen;walić w drzwi gegen die Tür hämmern;serce mi wali mein Herz hämmert;wal śmiało! du kannst ganz offen sprechen!, nur zu!;walić się fam. budynki zusammenstürzen, einstürzen; drzewa umfallen, umstürzen; plan scheitern; fig zusammenbrechen; (bić się) fam. sich hauen, sich prügeln;walić się z nóg fam. sich kaum auf den Beinen halten können -
5 rąbać
vt -
6 trzaskać
( uderzać)\trzaskać batem mit der Peitsche knallen\trzaskać drzwiami die Tür zuknallen ( fam), mit der Tür knallentrzasnąć pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch knallenII. vi( wydawać odgłos) drzwi: knallen; drzewa: knarren; gałęzie: knacken; ogień: knistern, prasseln; flesze, aparaty fotograficzne: klickentrzaskający mróz klirrender Frost mtrzasnąć się głową/kolanem o coś mit dem Kopf/dem Knie gegen etw knallen ( fam) -
7 wygrażać
-
8 Faustschlag
Fau stschlag mcios m pięścią, kułak m -
9 hauen
1.jdm eine \hauen spoliczkować kogośer hat ihm [anerkennend] auf die Schulter ge\hauen on poklepał go [z uznaniem] po plecachjdm ins Gesicht \hauen uderzyć kogoś w twarzmit der Faust auf den Tisch \hauen walnąć pięścią w stół ( pot)( schlagen)ein Loch in die Wand \hauen wybić dziurę w ścianieeinen Nagel in die Wand \hauen wbić gwóźdź w ścianę( herstellen)eine Statue in Marmor \hauen wykuć posąg w marmurze[mit dem Kopf] gegen etw \hauen walnąć o coś [głową] ( pot)( sich prügeln)sich \hauen bić [ perf po-] się( sich werfen)sich aufs Sofa/in den Sessel \hauen uwalić się na sofę/w fotel ( pot) -
10 schlagen
schlagen ['ʃla:gən] <schlägt, schlug, geschlagen>1) ( einen Schlag geben)jdn [ins Gesicht] \schlagen uderzyć kogoś [w twarz]2) ( besiegen) pobić4) (hinein\schlagen)einen Nagel in die Wand \schlagen wbijać [ perf wbić] gwóźdź w ścianęes hat zehn Uhr ge\schlagen wybiła [godzina] dziesiątaII. vi[mit etw] auf etw ( akk) /gegen etw \schlagen uderzyć [czymś] w coś/o cośjdm [mit der Faust] ins Gesicht \schlagen uderzyć kogoś [pięścią] w twarzum sich \schlagen szamotać sięnach jdm \schlagen wdać się w kogoś ( pot)die Erkältung ist ihm auf die Blase ge\schlagen przeziębienie wywołało u niego zapalenie pęcherzaIII. vr1) ( rangeln)sich [mit jdm] \schlagen bić [ perf po-] się [z kimś]sich um etw \schlagen bić [ perf po-] się o coś2) ( zurechtkommen)sich gut/tapfer \schlagen dobrze/dzielnie sobie radzić [ perf po-]
См. также в других словарях:
pięść — ż V, DCMs. pięśćści; lm MD. pięśćści «dłoń ze zgiętymi, skurczonymi palcami; kułak» Silna, potężna pięść. Walka, bójka na pięści. Ktoś jest mocny w pięści. Zacisnąć pięść. Bębnić pięściami w drzwi. Uderzyć, trzasnąć pięścią w stół. Bić, okładać … Słownik języka polskiego
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
pogrozić — dk VIa, pogrozićgrożę, pogrozićzisz, pogrozićgroź (pogrozićgróź), pogrozićził «zapowiedzieć coś złego; wypowiedzieć groźbę, postraszyć» Pogroził, że go zbije. ◊ Pogrozić komuś palcem, pięścią, kijem itp. «wykonać ruch palcem, pięścią itp. dla… … Słownik języka polskiego
potrząsnąć — dk Va, potrząsnąćnę, potrząsnąćtrząśniesz, potrząsnąćtrząśnij, potrząsnąćnął, potrząsnąćnęła, potrząsnąćnęli, potrząsnąćtrząśnięty, potrząsnąćnąwszy potrząsać ndk I, potrząsnąćam, potrząsnąćasz, potrząsnąćają, potrząsnąćaj, potrząsnąćał,… … Słownik języka polskiego
rąbać — ndk IX, rąbaćbię, rąbaćbiesz, rąb, rąbaćał, rąbaćany rąbnąć dk Va, rąbaćnę, rąbaćniesz, rąbaćnij, rąbaćnął, rąbaćnęła, rąbaćnęli, rąbaćnięty, rąbaćnąwszy 1. tylko ndk «rozdrabniać, rozłupywać coś na kawałki (np. drzewo, lód itp.) czymś ostrym;… … Słownik języka polskiego
bach — {{/stl 13}}{{stl 8}}wykrz. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyraz naśladujący głośny dźwięk o jasnej barwie, jaki powstaje przy uderzeniu, upadku czegoś, wystrzale : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bach! Głośny dźwięk… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ic. biję, bije, bity {{/stl 8}}– pobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}} w rywalizacji: okazywać swoją wyższość, przewyższać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podczas testów kwalifikacyjnych bił wszystkich… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uderzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uderzaćam, uderzaća, uderzaćają, uderzaćany {{/stl 8}}– uderzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, uderzaćrzę, uderzaćrzy, uderzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zadać cios, raz … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grom — 1. Ciskać, miotać, rzucać itp. gromy, pioruny, piorunami «wymyślać komuś, oburzać się na kogoś, na coś»: Prokurator w gniewnym uniesieniu grzmiał i ciskał gromy. Puls 8/1980. 2. Coś spadło, uderzyło, runęło itp. jak grom, jak piorun (z jasnego… … Słownik frazeologiczny
pierś — 1. Bić się, uderzać się, pot. walić się w cudze piersi «zrzucać na kogoś winę»: (...) główne ostrze oburzenia moralnego skierowane w nim jest (...) przeciw tym, co bili się wówczas w cudze piersi mając sami niezupełnie czyste sumienia (...). R.… … Słownik frazeologiczny