Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

per-misceo

  • 1 per-misceō

        per-misceō miscuī, mīxtus, ēre,    to mix together, mix thoroughly, commingle, intermingle: equites pedites permixti, S.: naturam cum materiā: permixti cum suis fugientibus, Cs.: permixtum senatui populi concilium, L.: generi cruorem Sanguine cum soceri, O.: in oratione permixti pedes. —Fig., to mix together, mingle, commingle, intermingle: tuas sordes cum clarissimorum virorum splendore: alcuius consiliis permixtus, implicated, Ta.—To confound, disturb, throw into confusion: omnia: divina humanaque iura permiscentur, Cs.: domum, V.: Graeciam: species sceleris tumultu Permixtae, i. e. confused by guilt, H.

    Latin-English dictionary > per-misceō

  • 2 misceō

        misceō miscuī, mīxtus, ēre,    to mix, mingle, intermingle, blend: picem sulphure, S.: (sortes) pueri manu miscentur: mella Falerno, H.: nectare aquas, O.: Fulgores operi, V.: fletum cruori, O.: cum undis miscentur aquae, O.: mixtos in sanguine dentīs, scattered, V.—To unite, have intercourse: sanguinem ac genus, intermarry, L.: corpus cum aliquā: per conubia Gaetulos secum, S.: se tibi, O.—To mix, prepare: alteri mulsum: miscenda Cum Styge vina bibas, i. e. you shall die, O.: nullis aconita propinquis, Iu.—To mingle, unite, assemble, associate, join: (se) viris, V.: circa regem densae Miscentur (apes), gather thickly, V.: mixtis lustrabo Maenala nymphis (i. e. permixtus nymphis), V.: tres legiones in unam, Ta.: desertos sibi, i. e. fraternize with, Ta.: volnera, inflict on one another, V.: certamina, L.: proelia, V.: manūs, Pr.—To throw into confusion, disturb, confound, embroil: magno misceri murmure pontum, V.: miscent se maria, V.: mixto agmine, in disorder, V.: ignes murmura miscent, confound their thunders, V.: incendia, scatter, V.—To overturn, confound, make a disturbance in, move, upturn: caelum ac terras, L.: caelum terris et mare caelo, Iu.—Fig., to mix, mingle, unite, join, associate: cuius animum cum suo misceat: aliquid de nostris moribus, add, Iu.: haec ita mixta fuerunt, ut temperata nullo fuerint modo, mixed... by no means harmonized: utile dulci, H.: mixtus aliquo deus, transformed into, Pr.—To throw into confusion, embroil, disturb, confound: fortuna miscere omnia coepit, S.: rem p. malis contionibus: plura, to cause more disturbance: plurima, N.: sacra profanis, H.: fors et virtus miscentur in unum, contend together, V.—To stir up, excite, concoct: Ita tu istaec tua misceto, ne me admisceas, T.: nova quaedam misceri et concitari mala videbam.
    * * *
    miscere, miscui, mixtus V
    mix, mingle; embroil; confound; stir up

    Latin-English dictionary > misceō

  • 3 permisceo

    per-misceo, scŭi, stum, and xtum, 2, v. a., to mix or mingle together; to commingle, intermingle.
    I.
    Lit.:

    naturam cum materiā,

    Cic. Univ. 7:

    permixti cum suis fugientibus,

    Caes. B. G. 7, 62:

    permixtum senatui populi concilium,

    Liv. 21, 14:

    equites turbae hostium,

    id. 39, 51:

    fructus acerbitate permixti,

    Cic. Planc. 38, 92; Plin. 28, 17, 67, § 231:

    generique cruorem Sanguine cum soceri permiscuit impius ensis,

    Ov. M. 14, 801:

    omnes in oratione esse quasi permixtos et confusos pedes,

    Cic. Or. 57, 195:

    (gagates lapis) medetur strumis cerae permixtus,

    Plin. 36, 19, 34, § 142:

    corpora viva permista sepultis,

    Luc. 2, 152:

    alicui totum ensem,

    to plunge his whole sword into his body, Sil. 10, 259.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to mix or mingle together; to commingle, intermingle:

    ne tuas sordes cum clarissimorum virorum splendore permisceas,

    Cic. Vatin. 5, 13:

    tristia laetis,

    Sil. 13, 385:

    geminas e sanguine matris permistura domos,

    Luc. 2, 333:

    acerbitas morum ne vino quidem permista,

    Cic. Phil. 12, 11, 26.—Of language:

    quibus (intervallis longis et brevibus) implicata atque permixta oratio,

    Cic. Or. 56, 187.—
    B.
    In partic., to confound, disturb, throw into confusion, Cic. Verr. 2, 2, 50, § 123:

    omnia,

    id. Planc. 17, 41; cf.:

    omnia divina humanaque jura permiscentur,

    Caes. B. C. 1, 6 fin.:

    domum,

    Verg. A. 7, 348; Sall. J. 5, 2:

    Graeciam,

    Cic. Or. 9, 20:

    omnia gravi timore,

    Flor. 1, 18, 12.—Hence, permixtus, a, um (perh. not permistus in class. Lat.), P. a.
    A.
    Promiscuous, confused:

    permixta caedes,

    Lucr. 3, 643; 5, 1313:

    mores,

    disordered, disorderly, id. 3, 749.—
    B.
    Filled:

    permixtus maerore,

    App. M. 9, p. 235 fin.—Adv.: per-mixtē, confusedly, promiscuously, Cic. Inv. 1, 22, 32; id. Part. 7, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > permisceo

  • 4 perturbata

    per-turbo, āvi, ātum, 1, v. a., to throw into confusion or disorder, to confuse, disturb (cf.: confundo, misceo).
    I.
    Lit.:

    omnia,

    Ter. And. 3, 4, 22:

    provinciam,

    Cic. Sull. 20, 56:

    aetatum ordinem,

    id. Brut. 62, 223:

    condiciones pactionesque bellicas perjurio,

    id. Off. 3, 29, 108:

    dies intermissus aut nox interposita saepe perturbat omnia,

    id. Mur. 17, 35:

    reliquos (milites) incertis ordinibus perturbaverunt,

    Caes. B. G. 4, 32:

    aciem,

    Sall. J. 59, 3:

    domum,

    Sen. Thyest. 83.— Pass., Plin. Pan. 76, 8.—
    B.
    Transf., to mix or mingle together:

    omnia subtiliter cretā permisceas cum salibus torrefactis ac tritis et diu oleo injecto perturbes,

    Pall. 12, 18.—
    II.
    Trop., to disturb, discompose, embarrass, confound:

    mea consilia,

    Plaut. Most. 3, 1, 127:

    mentes animosque perturbat timor,

    Caes. B. G. 1, 39:

    clamore perturbari,

    Cic. Rab. Perd. 6, 18:

    animum, joined with concitare,

    id. Or. 37, 128:

    de rei publicae salute perturbari,

    id. Mil. 1, 1:

    haec te vox non perculit? non perturbavit?

    id. Verr. 2, 3, 57, § 132:

    magno animi motu perturbatus,

    id. Att. 8, 11, 1.—Hence, perturbātus, a, um, P. a.
    A.
    Troubled, disturbed, unquiet:

    mihi civitatem perturbatam vestris legibus et contionibus et deductionibus tradidistis,

    Cic. Agr. 1, 8, 23:

    perturbatissimum tempestatis genus,

    Sen. Q. N. 7, 10, 3:

    flamma quassatae rei publicae perturbatorumque temporum,

    Cic. Sest. 34, [p. 1360] 73.—
    B.
    Disturbed, embarrassed, discomposed:

    homo perturbatior metu,

    Cic. Att. 10, 14, 1:

    sane sum perturbatus cum ipsius familiaritate,

    id. ib. 1, 1, 4.— Subst.: per-turbāta, ōrum, n., confused visions, perverted truths:

    nunc onusti cibo et vino perturbata et confusa cernimus,

    Cic. Div. 1, 29, 60.— Adv.: perturbātē, confusedly, disorderly:

    ne quid perturbate, ne quid contorte dicatur,

    Cic. Inv. 1, 20, 29; id. Or. 35, 122:

    muta animalia perturbate moveri,

    Sen. Ep. 124, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > perturbata

  • 5 perturbo

    per-turbo, āvi, ātum, 1, v. a., to throw into confusion or disorder, to confuse, disturb (cf.: confundo, misceo).
    I.
    Lit.:

    omnia,

    Ter. And. 3, 4, 22:

    provinciam,

    Cic. Sull. 20, 56:

    aetatum ordinem,

    id. Brut. 62, 223:

    condiciones pactionesque bellicas perjurio,

    id. Off. 3, 29, 108:

    dies intermissus aut nox interposita saepe perturbat omnia,

    id. Mur. 17, 35:

    reliquos (milites) incertis ordinibus perturbaverunt,

    Caes. B. G. 4, 32:

    aciem,

    Sall. J. 59, 3:

    domum,

    Sen. Thyest. 83.— Pass., Plin. Pan. 76, 8.—
    B.
    Transf., to mix or mingle together:

    omnia subtiliter cretā permisceas cum salibus torrefactis ac tritis et diu oleo injecto perturbes,

    Pall. 12, 18.—
    II.
    Trop., to disturb, discompose, embarrass, confound:

    mea consilia,

    Plaut. Most. 3, 1, 127:

    mentes animosque perturbat timor,

    Caes. B. G. 1, 39:

    clamore perturbari,

    Cic. Rab. Perd. 6, 18:

    animum, joined with concitare,

    id. Or. 37, 128:

    de rei publicae salute perturbari,

    id. Mil. 1, 1:

    haec te vox non perculit? non perturbavit?

    id. Verr. 2, 3, 57, § 132:

    magno animi motu perturbatus,

    id. Att. 8, 11, 1.—Hence, perturbātus, a, um, P. a.
    A.
    Troubled, disturbed, unquiet:

    mihi civitatem perturbatam vestris legibus et contionibus et deductionibus tradidistis,

    Cic. Agr. 1, 8, 23:

    perturbatissimum tempestatis genus,

    Sen. Q. N. 7, 10, 3:

    flamma quassatae rei publicae perturbatorumque temporum,

    Cic. Sest. 34, [p. 1360] 73.—
    B.
    Disturbed, embarrassed, discomposed:

    homo perturbatior metu,

    Cic. Att. 10, 14, 1:

    sane sum perturbatus cum ipsius familiaritate,

    id. ib. 1, 1, 4.— Subst.: per-turbāta, ōrum, n., confused visions, perverted truths:

    nunc onusti cibo et vino perturbata et confusa cernimus,

    Cic. Div. 1, 29, 60.— Adv.: perturbātē, confusedly, disorderly:

    ne quid perturbate, ne quid contorte dicatur,

    Cic. Inv. 1, 20, 29; id. Or. 35, 122:

    muta animalia perturbate moveri,

    Sen. Ep. 124, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > perturbo

  • 6 immisceo

    immiscĕo ( inm-), scŭi, xtum, or stum, 2 (archaic inf. pres. pass. immiscerier, Verg. G. 1, 454) v. a. [in-misceo], to mix in, intermix, intermingle, blend (not freq. till after the Aug. per.; not in Cic. or Cæs.).
    I.
    Lit.:

    semina farinae,

    Col. 11, 3, 5; 12, 20, 3; 12, 38, 6 sq.:

    vos meorum militum corpori immiscui,

    Curt. 10, 3, 10:

    elephanti per modica intervalla agmini immixti,

    id. 8, 12, 7:

    manus manibus,

    Verg. A. 5, 429:

    summis ima,

    Ov. M. 7, 278:

    sin maculae incipient rutilo immiscerier igni,

    Verg. G. 1, 454:

    immixta corporibus semina,

    Lucr. 3, 393; cf. id. 1, 877:

    immixtus castris hostium,

    Vell. 1, 2, 1:

    mediis se immiscuit armis,

    Verg. A. 11, 815; cf.:

    feminas metus turbae virorum immiscuerat,

    Liv. 22, 60, 2:

    se nubi atrae,

    Verg. A. 10, 662.—
    B.
    Transf., to cling to:

    vestis immiscet cutem,

    Sen. Herc. Oet. 829.—
    C.
    Esp.: se immiscere, or immisceri, to join, unite with any one, associate with:

    turbae servientium,

    Tac. Agr. 4, 40:

    turbae sacricolarum,

    id. H. 3, 74:

    manipulis,

    id. Agr. 28:

    cur immisceri sibi in cavea patres plebem nollent,

    Liv. 34, 54, 6:

    equites se peditibus,

    id. 31, 35, 5:

    ita se immiscuit mediis,

    id. 39, 31, 8:

    se hostibus,

    id. 9, 36, 4:

    veteribus militibus,

    id. 40, 38, 11; 7, 12, 4; 3, 50, 10:

    vadimus immixti Danais,

    Verg. A. 2, 396:

    se alienae familiae venali,

    Quint. 7, 2, 26; cf.:

    se pavonum gregi,

    Phaedr. 1, 3, 7.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    caelestibus immisceri,

    Sen. ad Helv. 1, 8:

    si virtuti se voluptas immiscuisset,

    id. Vit. Beat. 7, 2; id. Ep. 87, 27:

    vera falsis,

    id. ib. 90, 29:

    sic enim vitia virtutibus inmixta sunt,

    id. ib. 114, 12:

    non fugienda petendis Immiscere,

    Hor. S. 1, 2, 76:

    quibus necessitudinibus immiscere te mihi parem,

    Tac. A. 4, 40 fin.:

    immixtaque vota timori,

    Ov. H. 6, 73:

    nec parvis periculis immixtus,

    Tac. H. 4, 85.—
    B.
    Esp.
    1.
    To mingle, associate, connect one thing with another:

    sortem fortunae regnique sui cum rebus Romanis,

    Liv. 45, 14, 3 (dub. Weissenb. ex conj. miscuisset).—
    2.
    Se immiscere (immisceri) alicui rei, to take part in, concern one's self with, meddle with:

    fero et contionibus et comitiis se immiscere,

    Liv. 34, 2, 1; cf.:

    ne adfinitatibus, ne propinquitatibus immisceamur,

    id. 4, 4, 6:

    ne Philippus rebus Graeciae immisceretur,

    id. 27, 30, 5:

    cum se immiscuissent colloquiis montanorum,

    Liv. 21, 32, 10:

    Fidenati bello se jam ante immiscuerant,

    id. 5, 8, 6:

    se negotiis alienis,

    Dig. 3, 5, 3 fin.:

    se bonis hereditariis,

    Gai. Inst. 2, 163.

    Lewis & Short latin dictionary > immisceo

  • 7 inmisceo

    immiscĕo ( inm-), scŭi, xtum, or stum, 2 (archaic inf. pres. pass. immiscerier, Verg. G. 1, 454) v. a. [in-misceo], to mix in, intermix, intermingle, blend (not freq. till after the Aug. per.; not in Cic. or Cæs.).
    I.
    Lit.:

    semina farinae,

    Col. 11, 3, 5; 12, 20, 3; 12, 38, 6 sq.:

    vos meorum militum corpori immiscui,

    Curt. 10, 3, 10:

    elephanti per modica intervalla agmini immixti,

    id. 8, 12, 7:

    manus manibus,

    Verg. A. 5, 429:

    summis ima,

    Ov. M. 7, 278:

    sin maculae incipient rutilo immiscerier igni,

    Verg. G. 1, 454:

    immixta corporibus semina,

    Lucr. 3, 393; cf. id. 1, 877:

    immixtus castris hostium,

    Vell. 1, 2, 1:

    mediis se immiscuit armis,

    Verg. A. 11, 815; cf.:

    feminas metus turbae virorum immiscuerat,

    Liv. 22, 60, 2:

    se nubi atrae,

    Verg. A. 10, 662.—
    B.
    Transf., to cling to:

    vestis immiscet cutem,

    Sen. Herc. Oet. 829.—
    C.
    Esp.: se immiscere, or immisceri, to join, unite with any one, associate with:

    turbae servientium,

    Tac. Agr. 4, 40:

    turbae sacricolarum,

    id. H. 3, 74:

    manipulis,

    id. Agr. 28:

    cur immisceri sibi in cavea patres plebem nollent,

    Liv. 34, 54, 6:

    equites se peditibus,

    id. 31, 35, 5:

    ita se immiscuit mediis,

    id. 39, 31, 8:

    se hostibus,

    id. 9, 36, 4:

    veteribus militibus,

    id. 40, 38, 11; 7, 12, 4; 3, 50, 10:

    vadimus immixti Danais,

    Verg. A. 2, 396:

    se alienae familiae venali,

    Quint. 7, 2, 26; cf.:

    se pavonum gregi,

    Phaedr. 1, 3, 7.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    caelestibus immisceri,

    Sen. ad Helv. 1, 8:

    si virtuti se voluptas immiscuisset,

    id. Vit. Beat. 7, 2; id. Ep. 87, 27:

    vera falsis,

    id. ib. 90, 29:

    sic enim vitia virtutibus inmixta sunt,

    id. ib. 114, 12:

    non fugienda petendis Immiscere,

    Hor. S. 1, 2, 76:

    quibus necessitudinibus immiscere te mihi parem,

    Tac. A. 4, 40 fin.:

    immixtaque vota timori,

    Ov. H. 6, 73:

    nec parvis periculis immixtus,

    Tac. H. 4, 85.—
    B.
    Esp.
    1.
    To mingle, associate, connect one thing with another:

    sortem fortunae regnique sui cum rebus Romanis,

    Liv. 45, 14, 3 (dub. Weissenb. ex conj. miscuisset).—
    2.
    Se immiscere (immisceri) alicui rei, to take part in, concern one's self with, meddle with:

    fero et contionibus et comitiis se immiscere,

    Liv. 34, 2, 1; cf.:

    ne adfinitatibus, ne propinquitatibus immisceamur,

    id. 4, 4, 6:

    ne Philippus rebus Graeciae immisceretur,

    id. 27, 30, 5:

    cum se immiscuissent colloquiis montanorum,

    Liv. 21, 32, 10:

    Fidenati bello se jam ante immiscuerant,

    id. 5, 8, 6:

    se negotiis alienis,

    Dig. 3, 5, 3 fin.:

    se bonis hereditariis,

    Gai. Inst. 2, 163.

    Lewis & Short latin dictionary > inmisceo

  • 8 μείγνυμι

    μείγνυμι or [full] μίγνυμι, μ<ε> ίγνυσι Pl.Lg. 691e; imper. μ<ε> ίγνυ Id.Phlb. 63e:—also μ<ε> ιγνύω, Damox.2.60, Arist.HA 627a23, Thphr. Lap.53, etc.: [tense] impf. ἐμ<ε> ίγνυν, pl. ἐμ<ε>ίγνυσαν ( συν-) X.Cyr.8.1.46; poet. μ<ε> ίγνυον Pi.N.4.21: [tense] fut. μ<ε> ίξω Od.22.221 ( μετα-), S.OC 1047 (lyr.), Pl.Phlb. 64b: [tense] aor. ἔμ<ε> ιξα Archil.86, Pi.I.7(6).25, etc.; inf. μ<ε> ῖξαι Il.15.510: [tense] pf. μέμῐχα ( συμ-) Plb.16.10.1, 38.13.5: [tense] plpf. ἐμεμίχειν [pron. full] [ῐ] ( συν-) D.C.47.45:—[voice] Med. and [voice] Pass., [full] μ<ε>ίγνυμαι Pl. Phd. 113c: [tense] impf. ἐμ<ε>ίγνυντο (ἐπ-) Th.2.1: [tense] fut. μ<ε> ίξομαι Od.6.136, 24.314, μεμ<ε> ίξομαι Hes.Op. 179, μ<ε> ιχθήσομαι Aeschin.1.166 ( ἀνα-), Palaeph.13; also
    A

    μῐγήσομαι Il.10.365

    : [tense] aor. 1 ἐμίχθη ib. 457, ἐμ<ε> ίχθην A.Supp. 295, Hdt.2.181, Ph.Bel.70.5, etc.; inf.

    μιχθήμεναι Il. 11.438

    ; but in Hom. and [dialect] Att. more commonly [tense] aor. 2 ἐμίγην [ῐ]; [dialect] Ep.

    μίγην Il.21.143

    ; inf.

    μιγήμεναι 15.409

    ,

    μιγῆν Parm.12.5

    ; both forms in Trag., μ<ε>ιχθῆναι A.l.c., al. (v. infr.),

    μιγῆναι Id.Pr.738

    : [dialect] Ep. [tense] aor. [voice] Pass.

    ἔμικτο Od.1.433

    ,

    μίκτο Il.11.354

    , 16.813, A.R.3.1223; part. μίγμενος in trans. sense, Nic. Al. 574: [tense] aor. [voice] Med. ἐμ<ε> ιξάμην Thphr. CP3.22.3: [tense] pf.

    μέμιγμαι Il.10.424

    , etc.; [ per.] 3pl. ἀνα-μεμ<ε> ίχαται Hdt.1.146: [tense] plpf.

    ἐμέμικτο Il.4.438

    .—For the [tense] pres. and [tense] impf. Hom. and Hdt. always use μίσγω, which occurs once in Trag., S.Fr. 271 (anap.), never in Com., sts. in [dialect] Att. Prose, Th.6.104 ( προς-), Thphr.Sens.43; part.

    μίσγων Pl.Ti. 41d

    ; also [tense] impf.

    ἔμισγον Th.3.22

    ( προς-), Pl.Ti. l.c.; also in later Prose, Plb.9.8.9 ( προς-), 18.32.2, 31.17.5 ( συμ-), PTeb.12.7, 18, 26.3 ( συμ-, ii B. C.), etc.: [dialect] Ep. [tense] impf.

    ἐμισγέσκοντο Od. 20.7

    . (In codd. usu. [pref] μι- in all tenses and derivs.; in Inscrr. and Pap. freq. [pref] μει-, e.g.

    μειγνύς Phld.Mus.p.13

    K.,

    μειγνύμενος Limen.14

    ( 128/7 B.C.),

    ὀν-εμείχνυτο Sapph.Supp. 20c

    .2 ( = pp.21,78 Lobel, ὀνεμίγνυτο ib. 20b.4): [tense] fut. inf. συν-μείσχι[ν] IG12.920 (vi B. C.): [tense] aor.

    συνέμειξα PPetr.2p.64

    (iii B. C.); inf.

    συμ-μεῖξαι PEleph.29.11

    (iii B. C.): [tense] pf. [voice] Pass.

    μέμειγμαι Phld.Vit.p.34

    J.: [tense] aor. [voice] Pass.

    ἐμείχθην A.Fr.99.5

    (Pap. of ii B. C.), E.Antiop.iv B 45 (Pap. of iii B. C.), Phld.Po.2.12; similarly

    μεῖξις Id.Mus.p.65

    K.; σύμ-μεικτος freq. in [dialect] Att. Inscrr., IG 22.1388.63 (iv B. C.), al.;

    μεικτός PCair.Zen.292.25

    , al. (iii B. C.): [pref] μι- is found in

    συνανα-μιγνύμενα Phld.D.3.9

    ,

    μιγνύωσι Id.Ir.p.41

    K.: [tense] aor. inf.

    συμ-μῖξαι SIG568.6

    (Halasarna, late iii B. C.): [tense] pf. part. [voice] Pass. μεμιγμένος Wilcken Chr.198.12 (iii B. C.): [tense] aor. part. [voice] Pass.

    μιχθείς Pae.Erythr.5

    (iv B. C. and ii A. D., v. l. μει- ii A. D.); similarly

    σύμ-μικτος AJA31.350

    (vase, v B. C.); the oldest forms were prob. μίσγω μείξω ἔμειξα μέμιγμαι ἐμίχθην (μίκτο) μεῖγμα μίξις μικτός (cf. the forms of τεύχω, φεύγω, etc.); the μει- forms already in v B. C. had encroached, and after 150 B.C. were freq. written μι- (i. e. μῑ-)):— mix, strictly of liquids,

    οἶνον ἐνὶ κρητῆρσι καὶ ὕδωρ Od.1.110

    , etc.; also of a solid and liquid,

    θρόμβῳ δ' ἔμ<ε>ιξεν αἵματος φίλον γάλα A.Ch. 546

    ; of two solids,

    ἅλεσσι μεμιγμένον εἶδαρ Od.11.123

    ; also

    μ. ἐκ γῆς καὶ πυρός Pl.Prt. 320d

    ;

    μ<ε>ιγνὺς [ταῦτα] μετὰ τῆς οὐσιας Id.Ti. 35b

    :—[voice] Med. for [voice] Act., AP7.44 ([place name] Ion), Nic.Th. 603:—[voice] Pass., v. infr. B.
    II generally, join, bring together, in various ways:
    1 in hostile sense, μ<ε>ῖξαι χεῖράς τε μένος τε join battle hand to hand, Il.15.510;

    μ<ε>ίξαντες.. Ἄρευα Alc.31

    ;

    Κόλχοισι βίαν μ. Pi.P.4.213

    ; χερσὶν ἐναντία χεῖρας ἔμ<ε> ιξεν A.R.2.78; Ἄρη μ<ε> ίξουσιν S.OC 1047 (lyr.):—[voice] Pass.,

    μ<ε>ιγνυμένου πολέμου Callin.1.11

    .
    b in good sense, ἀλώπηξ καἰετὸς ξυνωνίην ἔμ<ε> ιξαν Archil.86.
    2 bring into connexion with, make acquainted with,

    ἄνδρας.. μισγέμεναι κακότητι καὶ ἄλγεσι Od.20.203

    ; Καδμεῖοί νιν.. ἄνθεσι μ<ε> ίγνυον covered him with flowers, Pi.N.4.21; reversely, ᾧ πότμον.. Ἄρης ἔμ<ε> ιξεν upon whom A. brought death, Id.l.7(6).25.
    B [voice] Pass., with [tense] fut. [voice] Med. μείξομαι (v. sub init.):—to be mixed up with, mingled among,

    προμάχοισιν ἐμίχθη Il.5.134

    , etc.;

    ἐνὶ προμάχοισι μιγέντα Od.18.379

    ; [

    σῆμα] οὔ τι μεμιγμένον ἐστὶν ὁμίλῳ 8.196

    ; ἐώλπει μ<ε>ίξεσθαι ξενίῃ hoped to hold intercourse in guest-friendship, 24.314;

    Τρώεσσιν ἐν ἀγρομένοισιν ἔμιχθεν Il.3.209

    , cf. 10.180; ἐν ταῖς κακαῖσιν ἁγαθαὶ μεμ<ε> ιγμέναι E. Ion 399; hold intercourse with, live with, Od.7.247, etc.;

    ἐμίσγετο δαίμονι δαίμων Emp.59.1

    ;

    αἷς οὐ μ<ε>ίγνυται θεῶν τις A.Eu.69

    : abs., hold intercourse,

    θάμ' ἐνθάδ' ἐόντες ἐμισγόμεθ' Od.4.178

    .
    b to be mixed or compounded,

    μεμ<ε>ιγμένον μέλι σὺν γάλακτι Pi.N.3.77

    ;

    Κύπριδος ἐλπὶς.. μειγνυμένα Διονυσίοισι δώροις B.Scol.Oxy. 1361

    Fr.1.9; σύλλογος νέων καὶ πρεσβυτέρων μεμ<ε> ιγμένος Pl.Lg. 951d, cf. E.Fr. 997;

    μεμ<ε>ιγμένην πολιτείαν ἐκ κακοῦ τε καὶ ἀγαθοῦ Pl.R. 548c

    ;

    ἔκ τε ταὐτοῦ καὶ θατέρου καὶ τῆς οὐσίας μ. Id.Ti. 35b

    .
    2 to be brought into contact with, κάρη κονίῃσιν ἐμίχθη his head wasrolled in the dust, Il.10.457, Od.22.329;

    ὅτ' ἐν κονίῃσι μιγείης Il.3.55

    ; οὐδ' ἔτ' ἔασε [ἔγχος].. μιχθήμεναι ἔγκασι φωτός she let not the spear reach them, 11.438;

    κλισίῃσι μιγήμεναι 15.409

    ; ἐς Ἀχαιοὺς μίσγετο went to join them, 18.216; ἔσω μίσγεσθαι to come among us in the house, Od.18.49; μίσγεσθαι ὑπὲρ ποταμοῖο to join the rest across the river, Il.23.73: freq. in Pi. in various senses, c. dat. (with or without ἐν), come to,

    ἔν τ' Ὠκεανοῦ πελάγεσσι μίγεν P.4.251

    ; Λακεδαιμονίων μιχθέντες ἀνδρῶν ἤθεσιν ib. 257; ἐν αἱμακουρίαις μέμικται is present at that feast, O.1.91; φύλλοις ἐλαιᾶν μιχθέντα, στεφάνοις ἔμιχθεν ([ per.] 3pl.), come to, i.e. win, the crown of victory, N.1.18, 2.22;

    μ. εὐλογίαις I.3.3

    ; μ. ἐν τιμαῖς ib.2.29; μ. θάμβει to be affected by amazement, N.1.56; also βροτοὶ ξὺν κακοῖς μεμ<ε> ιγμένοι S.El. 1485.
    3 in hostile sense, mix in fight, Il.4.456, cf. Od.5.317; ἐν δαΐ, ἐν παλάμῃσι μ., Il.13.286, 21.469.
    4 in Hom. and Hes. most freq. of the sexes, have intercourse with, both of the man and the woman, sts. abs., Il.9.275, etc.: more freq. μιγῆναί τινι, of the man, 21.143, etc.; of the woman, Od.1.73;

    ἄρσενι θῆλυ μιγῆν Parm.12.5

    , cf. Pi.P.3.14, al.; but in Trag. only of the man, as μητρὶ μ<ε>ιχθῆναι, μιγῆναι, S.OT 791, 995; but in Com.

    μ<ε>ιγνυμένας τοῖσιν ἀδελφοῖς Ar.Ra. 1081

    (anap.): in Prose [tense] pres. μίσγεσθαι in this sense, of the man, Hdt.2.64, etc.; of the woman, Id.1.5, 199, Od.22.445; in full, φιλότητί τινι μιγῆναι, of the man, Il.6.165; of the woman, ib. 161, Hes.Th. 927, 970, etc.; ἐμισγέσθην φ., of the two, Il.14.295; ἐν φιλότητι μίσγεσθαι (with or without τινι), of the man, 2.232, 24.131; of the woman, h.Hom.33.5; Διὸς φιλότητι μιγῆναι, Διὸς ἐν φ. μ., of the woman, Hes.Th. 920, h.Merc.4; σῇ φ. μ., of the man, h.Ven. 150; εὐνῇ μ., of the man, Od. 1.433; φιλότητι καὶ εὐνῇ, of the man, Il.3.445, cf. Od.15.420; of the woman, 5.126; but

    ἐν ἀγκοίνῃσι Διός 11.268

    : c. acc. cogn.,

    φιλότης.., ἣν ἐμίγης Il.15.33

    .—The [tense] aor. I is not used in this sense by Hom., but occurs in the Hymns, h.Ven.46, al.; the [tense] aor. I is more freq. in Hes. and Pi. (Cf. Lat. misceo, Skt. meksáyati 'stir', miśrás 'mixed'.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μείγνυμι

  • 9 commisceo

    com-miscĕo ( con-m-), miscui, mixtum, or mistum, 2, v. a., to mix or mingle together, to intermingle (class.).
    I.
    Lit., constr. with cum, with abl., with in or inter, and absol.
    A.
    With cum and abl.:

    postea amurcam cum aquā commisceto aequas partis,

    Cato, R. R. 93; 103; 109:

    ventus... se cum eo commiscuit igni,

    Lucr. 6, 276:

    ignem illum sempiternum (Vestae) cum totius urbis incendio,

    Cic. Dom. 57, 144:

    servos cum ingenuis,

    Suet. Aug. 25.—
    B.
    With abl.:

    canes capro commixta,

    Plaut. Most. 1, 1, 40:

    commixta. vis venti calore, Lucr 6, 322: liquidum corpus turbantibus aëris auris,

    id. 5, 502:

    frusta cruento commixta mero,

    Verg. A. 3, 633:

    commixtis igne tenebris,

    id. ib. 8, 255:

    aether... magno commixtus corpore,

    id. G. 2, 327:

    Chio nota si commixta Falerni est,

    Hor. S. 1, 10, 24:

    commixtae salivae melle,

    Suet. Vit. 2:

    reliquias Phyllidis cineribus Juliae,

    id. Dom. 17:

    crocum aquā pluviali,

    Scrib. Comp. 265.—
    C.
    With in or inter:

    inter se omnia pariter,

    Cato, R. R. 96, 1:

    necesse est ventus et aër Et calor inter se vigeant commixta per artus,

    Lucr. 3, 283:

    fumus in auras Commixtus tenuis,

    Verg. G. 4, 500.—
    D.
    Absol.:

    commisce mulsum,

    Plaut. Pers. 1, 3, 7:

    in hac (patinā) scarorum jocinera, phasianarum cerebella... commiscuit,

    Suet. Vit. 13.—Esp., in part. perf., mingled, compounded:

    cibos omnis commixto corpore dicent Esse,

    Lucr. 1, 861:

    fert commixtam ad astra favillam,

    Verg. A. 9, 76; cf.:

    commixti corpore tantum Subsident Teucri,

    id. ib. 12, 835.—Esp., of sexual union:

    commiscendorum corporum libidines,

    Cic. N. D. 2, 51, 128: commisceri, Jul. Epit. Nov. 107, § 373.—
    II.
    Transf., in gen., to unite, bring together, join, mingle:

    ego abeo a te, ne quid tecum consili conmisceam, Plaut Mil. 2, 5, 68: siquis cum eo (Neptuno) quid rei conmiscuit,

    id. Rud. 2, 6, 3:

    jus accusatoris cum jure testimonii,

    Auct. Her. 4, 35, 47:

    numquam temeritas cum sapientiā comm iscetur,

    Cic. Marcell. 2, 7:

    gemitu commixta querella,

    Lucr. 6, 1159:

    attulit hunc illi caecis terroribus aura Commixtum clamorem,

    Verg. A. 12, 618:

    utrasque partis in computatione,

    Dig. 35, 2, 1, § 14.—
    B.
    To produce by mingling:

    Italo commixtus sanguine Silvius,

    i. e. of an Italian mother, Verg. A. 6, 762:

    materiae ex utroque commixtae,

    Quint. 3, 8, 55.

    Lewis & Short latin dictionary > commisceo

  • 10 conmisceo

    com-miscĕo ( con-m-), miscui, mixtum, or mistum, 2, v. a., to mix or mingle together, to intermingle (class.).
    I.
    Lit., constr. with cum, with abl., with in or inter, and absol.
    A.
    With cum and abl.:

    postea amurcam cum aquā commisceto aequas partis,

    Cato, R. R. 93; 103; 109:

    ventus... se cum eo commiscuit igni,

    Lucr. 6, 276:

    ignem illum sempiternum (Vestae) cum totius urbis incendio,

    Cic. Dom. 57, 144:

    servos cum ingenuis,

    Suet. Aug. 25.—
    B.
    With abl.:

    canes capro commixta,

    Plaut. Most. 1, 1, 40:

    commixta. vis venti calore, Lucr 6, 322: liquidum corpus turbantibus aëris auris,

    id. 5, 502:

    frusta cruento commixta mero,

    Verg. A. 3, 633:

    commixtis igne tenebris,

    id. ib. 8, 255:

    aether... magno commixtus corpore,

    id. G. 2, 327:

    Chio nota si commixta Falerni est,

    Hor. S. 1, 10, 24:

    commixtae salivae melle,

    Suet. Vit. 2:

    reliquias Phyllidis cineribus Juliae,

    id. Dom. 17:

    crocum aquā pluviali,

    Scrib. Comp. 265.—
    C.
    With in or inter:

    inter se omnia pariter,

    Cato, R. R. 96, 1:

    necesse est ventus et aër Et calor inter se vigeant commixta per artus,

    Lucr. 3, 283:

    fumus in auras Commixtus tenuis,

    Verg. G. 4, 500.—
    D.
    Absol.:

    commisce mulsum,

    Plaut. Pers. 1, 3, 7:

    in hac (patinā) scarorum jocinera, phasianarum cerebella... commiscuit,

    Suet. Vit. 13.—Esp., in part. perf., mingled, compounded:

    cibos omnis commixto corpore dicent Esse,

    Lucr. 1, 861:

    fert commixtam ad astra favillam,

    Verg. A. 9, 76; cf.:

    commixti corpore tantum Subsident Teucri,

    id. ib. 12, 835.—Esp., of sexual union:

    commiscendorum corporum libidines,

    Cic. N. D. 2, 51, 128: commisceri, Jul. Epit. Nov. 107, § 373.—
    II.
    Transf., in gen., to unite, bring together, join, mingle:

    ego abeo a te, ne quid tecum consili conmisceam, Plaut Mil. 2, 5, 68: siquis cum eo (Neptuno) quid rei conmiscuit,

    id. Rud. 2, 6, 3:

    jus accusatoris cum jure testimonii,

    Auct. Her. 4, 35, 47:

    numquam temeritas cum sapientiā comm iscetur,

    Cic. Marcell. 2, 7:

    gemitu commixta querella,

    Lucr. 6, 1159:

    attulit hunc illi caecis terroribus aura Commixtum clamorem,

    Verg. A. 12, 618:

    utrasque partis in computatione,

    Dig. 35, 2, 1, § 14.—
    B.
    To produce by mingling:

    Italo commixtus sanguine Silvius,

    i. e. of an Italian mother, Verg. A. 6, 762:

    materiae ex utroque commixtae,

    Quint. 3, 8, 55.

    Lewis & Short latin dictionary > conmisceo

См. также в других словарях:

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»