-
121 ustnik
-
122 wypalać
I. vt -
123 zapalać
I. vtII. vr1) ( zaczynać się palić) sich +akk entzünden, Feuer fangen2) ( włączać się) angehenzapaliło się zielone światło die Ampel sprang auf grün3) ( podniecić się)zapalić się do czegoś sich +akk für etw begeistern, für etw Feuer und Flamme sein ( fig) -
124 anstecken
an|steckenI. vt2) ( anzünden)4) ( infizieren)jdn mit etw \anstecken zarazić kogoś czymś5) ( fig)jdn mit seiner Begeisterung \anstecken zarazić kogoś swoim zapałemII. vrsich [bei jdm] mit etw \anstecken zarazić się czymś [od kogoś] -
125 anzünden
-
126 Filtermundstück
filtr m papierosa
См. также в других словарях:
Закон Финляндии о табакокурении — (фин. Suomen tupakkalaki или Закон о мерах по сокр … Википедия
papieros — m IV, D. a, B.=M. a. D., Ms. papierossie; lm M. y «drobno pokrojony tytoń owinięty w bibułkę, służący do palenia przez wciąganie (wdychanie) dymu» Mocne, słabe papierosy. Niedopałek papierosa. Papieros z filtrem, z ustnikiem. Paczka, pudełko… … Słownik języka polskiego
zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz … Słownik języka polskiego
wątroba — pot. Coś leży komuś na wątrobie; ktoś ma coś na wątrobie a) «ktoś ma żal do kogoś o coś»: Postanowiłam (...) doprowadzić do spotkania obu panów, aby powiedzieli sobie wszystko, co im leżało na wątrobie. K. Gałczyńska, Nie wrócę. b) «ktoś ma… … Słownik frazeologiczny
ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… … Słownik języka polskiego
odpalić — dk VIa, odpalićlę, odpalićlisz, odpalićpal, odpalićlił, odpalićlony odpalać ndk I, odpalićam, odpalićasz, odpalićają, odpalićaj, odpalićał, odpalićany 1. «zapalić coś (zwykle papierosa) przez przytknięcie, przyłożenie do ognia; przypalić» Odpalić … Słownik języka polskiego
przypalić — dk VIa, przypalićlę, przypalićlisz, przypalićpal, przypalićlił, przypalićlony przypalać ndk I, przypalićam, przypalićasz, przypalićają, przypalićaj, przypalićał, przypalićany 1. «spalić zewnętrzną powierzchnię, warstwę czegoś, spalić częściowo;… … Słownik języka polskiego
skręcić — dk VIa, skręcićcę, skręcićcisz skręć, skręcićcił, skręcićcony skręcać ndk I, skręcićam, skręcićasz, skręcićają, skręcićaj, skręcićał, skręcićany 1. «spoić, zespolić, połączyć ze sobą luźne, równolegle ułożone włókna, nici itp., kręcąc je razem,… … Słownik języka polskiego
wyjąć — dk Xc, wyjąćjmę, wyjąćjmiesz, wyjąćjmij, wyjąćjął, wyjąćjęła, wyjąćjęli, wyjąćjęty, wyjąćjąwszy wyjmować ndk IV, wyjąćmuję, wyjąćmujesz, wyjąćmuj, wyjąćował, wyjąćowany 1. «wydostać, wydobyć, wyciągnąć coś z czegoś, spod czegoś» Wyjąć pieniądze z … Słownik języka polskiego
kurzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kurzyćrzę, kurzyćrzy, kurzyćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować wznoszenie się kłębów kurzu, podnosić kurz; także: brudzić, prószyć czymś dającym podobny do kurzu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przypalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przypalaćam, przypalaća, przypalaćają, przypalaćany {{/stl 8}}– przypalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przypalaćlę, przypalaćli, przypalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień