-
1 (poēticē)
(poēticē) adv. [poëticus], in the manner of poets, poetically: loqui (dub.). -
2 poetice
-
3 poeticus
pŏētĭcus, a, um, adj., = poiêtikos, poetic, poetical:II.verbum,
Cic. de Or. 3, 38, 153:non poëtico sed quodam oratorio numero et modo,
id. ib. 1, 33, 151:di,
represented by the poets, id. N. D. 3, 31, 151:quadrigae,
id. Q. Fr. 2, 15, 2:mella,
Hor. Ep. 1, 19, 44. — Adv.: pŏētĭcē, after the manner of poets, poetically:loqui (perh. not anteAug., since the words ut poëtice loquar,
Cic. Fin. 5, 4, 9, seem not to be genuine), Plin. Ep. 8, 4, 1; 2, 5, 5:poëtice vel oratorie,
Quint. 9, 1, 13; Lact. 2, 4, 4; 3, 14, 7; Petr. 90.—Subst.: pŏētĭca, ae, and pŏētĭcē, ēs, f., = poiêtikê, the poetic art, poetry, poesy:o praeclaram emendatricem vitae poëticam!
Cic. Tusc. 4, 32, 69; 1, 1 fin.:attigit quoque poëticen,
Nep. Att. 18, 5:a poëtice alienus,
Plin. Ep. 7, 4, 2. -
4 poētica
poētica ae (C.), and poēticē, es (N.), f, ποιητική, the poetic art, poetry, poesy. -
5 historicus
I.Adj.:II.earum rerum historiam non tam historico quam oratorio genere perscripsit,
Cic. Brut. 83, 286; cf. Plin. Ep. 7, 9, 8:sermo,
Cic. Or. 36, 124:fides,
Ov. Am. 3, 12, 42:nitor,
Quint. 10, 1, 33:prosopopϕae,
id. 3, 8, 53:lingua,
Sen. Q. N. 1, 13 fin.:homines litterati et historici,
versed in history, Cic. Mur. 7, 16: fides, credibility, Aug. Civ. Dei, 15, 9; id. Ep. 143, 12; Vop. Aur. 35.—Subst.: histŏrĭcus, i, m., one versed in history or who makes historical researches; a writer of history, historian:oratores et philosophi et poëtae et historici,
Cic. Top. 20, 78; Quint. 1, 6, 2; 11; 2, 4, 9; 10, 2, 21;12, 11, 17 et saep.: Pelopidas, magis historicis quam vulgo notus,
Nep. Pelop. 1, 1:quis dabit historico, quantum daret acta legenti?
Juv. 7, 104.— Adv.: histŏrĭcē, historically:descriptiones locorum non historice tantum, sed prope poëtice prosequi fas est,
Plin. Ep. 2, 5, 5; Hier. Galat. 10, 9, 10. -
6 tera
terra (archaic tera, Varr. L. L. 5, 4, 21), ae ( gen. terras, Naev. ap. Prisc. p. 679 P.: terraï, Enn. ap. Charis. p. 7 ib. (Ann. v. 479 Vahl.); Lucr. 1, 212; 1, 251; 2, 1063; 3, 989 et saep.), f. [perh. Sanscr. root tarsh-, to be dry, thirsty; Lat. torreo, torris; Germ Durst; Engl. thirst; prop. the dry land], the earth, opp. to the heavens, the sea, the air, etc.; land, ground, soil (cf.: tellus, solum).I.In gen.:B.principio terra universa cernatur, locata in mediā sede mundi, solida et globosa et undique ipsa in sese nutibus suis conglobata, etc.,
Cic. N. D. 2, 39, 98:terra in medio mundo sita,
id. Tusc. 1, 17, 40:hunc statum esse hujus totius mundi atque naturae, rotundum ut caelum, terra ut media sit, eaque suā vi nutuque teneatur,
id. de Or. 3, 45, 178:umbra terrae,
id. Rep. 1, 14, 22:terrae motus,
earthquakes, id. Div. 1, 18, 35; 1, 35, 78; cf. Sen. Q. N. 6, 1, 1 sqq.; Curt. 4, 4 fin.: Plin. 2, 79, 81, § 191 sq.:res invectae ex terrā,
Cic. Rep. 2, 5, 10:terra continens adventus hostium denuntiat,
id. ib. 2, 3, 6:Massilia fere ex tribus oppidi partibus mari alluitur: reliqua quarta est, quae aditum habeat a terrā,
Caes. B. C. 2, 1:cui parti (insulae) nulla est objecta terra,
id. B. G. 5, 13:iter terrā petere,
Cic. Planc. 40, 96; cf.:ipse terrā eodem pergit,
Liv. 31, 16, 3:esse in terrā atque in tuto loco,
on solid ground, Plaut. Merc. 1, 2, 87:ex magnā jactatione terram videns,
Cic. Mur. 2, 4: terrā marique, by land and by water (very freq.), id. Att. 9, 1, 3; id. Imp. Pomp. 19, 56; Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 9, 2; Sall. C. 13, 3; cf. Cic. Ac. 2, 38, 120:insidiae terrā marique factae,
id. Verr. 1, 2, 3;the form et terrā et mari is also class.,
id. ib. 2, 2, 39, § 96 (B. and K. bracket the first et); 2, 5, 50, § 131; id. Mur. 15, 33; Liv. 37, 29, 5; Nep. Hann. 10, 2; id. Ham. 1, 2; id. Alcib. 1, 2; Sen. Ep 60, 2; 101, 4;for which also: bellum terrā et mari comparat,
id. Att. 10, 4, 3:terrā ac mari,
id. Verr. 2, 2, 2, § 4:marique terrāque usque quāque quaeritat,
Plaut. Poen. prol. 105:aut terrā aut mari,
id. Ps. 1, 3, 83:mari atque terrā,
Sall. C. 53, 2:mari ac terrā,
Flor. 2, 8, 11:mari terrāque,
Liv. 37, 11, 9; 37, 52, 3:natura sic ab his investigata est, ut nulla pars caelo, mari, terrā (ut poëtice loquar) praetermissa sit,
Cic. Fin. 5, 4, 9:eorum, quae gignuntur e terrā, stirpes et stabilitatem dant iis, quae sustinent, et ex terrā sucum trahunt, etc.,
id. N. D. 2, 47, 120:num qui nummi exciderunt, ere, tibi, quod sic terram Obtuere?
Plaut. Bacch. 4, 4, 17:tollere saxa de terrā,
Cic. Caecin. 21, 60:tam crebri ad terram accidebant, quam pira,
Plaut. Poen. 2, 38; so,ad terram,
id. Capt. 4, 2, 17; id. Pers. 2, 4, 22; id. Rud. 4, 3, 71:aliquem in terram statuere,
Ter. Ad. 3, 2, 18:ne quid in terram defluat,
Cic. Lael. 16, 58:penitus terrae defigitur arbos,
Verg. G. 2, 290; so. terrae (dat.), id. ib. 2, 318; id. A. 11, 87; Ov. M. 2, 347; Liv. 5, 51, 3; Plin. 14, 21, 27, § 133 al.:sub terris si jura deum,
in the infernal regions, Prop. 3, 5 (4, 4), 39; cf.:mei sub terras ibit imago,
Verg. A. 4, 654:genera terrae,
kinds of earth, Plin. 35, 16, 53, § 191:Samia terra,
Samian pottery clay, id. 28, 12, 53, § 194: terrae filius, son of earth, i. e. human being, Cic. Att. 1, 13, 4:terrā orti,
natives of the soil, aborigines, autochthones, Quint. 3, 7, 26: cum aquam terramque ab Lacedaemoniis petierunt, water and earth (as a token of subjection), Liv. 35, 17, 7:terram edere,
Cels. 2, 7, 7. —Personified, Terra, the Earth, as a goddess;II.usu. called Tellus, Magna Mater, Ceres, Cybele, etc.: jam si est Ceres a gerendo, Terra ipsa dea est et ita habetur: quae est enim alia Tellus?
Cic. N. D. 3, 20, 52; cf. Varr. R. R. 1, 1, 5; Ov. F. 6, 299; 6. 460; Hyg. Fab. 55; 140; 152; Naev. 2, 16; Suet. Tib. 75. —In partic., a land, country, region, territory (cf.: regio, plaga, tractus): Laurentis terra, Enn. ap. Prisc. p. 762 P. (Ann. v. 35 Vahl.):terra erilis patria,
Plaut. Stich. 5. 2, 2; cf.:in nostrā terrā in Apuliā,
id. Cas. prol. 72:tua,
id. Men. 2, 1, 4:mea,
Ov. Tr. 1, 1, 128:in hac terrā,
Cic. Lael. 4, 13:in eā terrā (sc. Sicilia),
id. Verr. 2, 4, 48, § 106:terra Gallia,
Caes. B. G. 1, 30:terra Italia,
Liv. 25 7, 4 Drak. N. cr.; 29, 10, 5; 30, 32, 6; 38, 47 6; 39, 17, 2;42, 29, 1: Africa,
id. 29, 23, 10 Hispania, id. 38, 58, 5:Pharsalia,
id. 33, 6, 11. —In plur.:in quascumque terras,
Cic. Rep. 2, 4, 9:eae terrae,
id. Verr. 2, 3, 18, § 47:qui terras incolunt eas, in quibus, etc.,
id. N. D. 2, 16, 42:abire in aliquas terras,
id. Cat. 1, 8, 20:(Cimbri) alias terras petierunt,
Caes. B. G. 7, 77 et saep. — Esp., terrae, the earth, the world:pecunia tanta, quanta est in terris,
in the whole earth, in the world, Cic. Agr. 2, 23, 62:quid erat in terris, ubi, etc.,
id. Phil. 2, 19, 48; 2, 20, 50; 2, 23, 57; id. Cael. 5, 12:ruberes Viveret in terris te si quis avarior,
Hor. Ep. 2, 2, 157; Sen. Prov. 2, 9; so,aureus hanc vitam in terris Saturnus agebat,
Verg. G. 2, 538:terrarum cura,
id. ib. 1, 26. — Ante-class., also in terrā, in the world:quibus nunc in terrā melius est?
Plaut. Poen. 5, 4, 100:scelestiorem in terrā nullam esse alteram,
id. Cist. 4, 1, 8; id. Mil. 1, 1, 52; 2, 3, 42; id. Bacch. 5, 2, 51; id. Aul. 5, 9, 12; id. Curc. 1, 2, 51.—Hence also the phrase orbis terrarum, the world, the whole world, all nations:quae orbem terrarum implevere famā,
Plin. 36, 36, 13, § 76:Graecia in toto orbe terrarum potentissima,
id. 18, 7, 12, § 65:cujus tres testes essent totum orbem terrarum nostro imperio teneri,
Cic. Balb. 6, 16; but freq. also orbis terrarum, the world, i. e. the empire of Rome:orbis terrarum gentiumque omnium,
id. Agr. 2, 13, 33; cf. id. Rosc. Am. 36, 103;while orbis terrae,
the globe, the earth, the world, id. Phil. 13, 15, 30; id. Fam. 5, 7, 3; id. Fl. 41, 103; id. Agr. 1, 1, 2;but also with ref. to the Roman dominion,
id. de Or. 3, 32, 131; id. Sull. 11, 33; id. Dom. 42, 110; id. Phil. 8, 3, 10; id. Off, 2, 8, 27; id. Cat. 1, 1, 3; cf.of the Senate: publicum orbis terrae consilium,
id. Fam. 3, 8, 4; id. Cat. 1, 4, 9; id. Phil. 3, 14, 34; 4, 6, 14; 7, 7, 19;v. orbis: quoquo hinc asportabitur terrarum, certum est persequi,
Ter. Phorm. 3, 3, 18: ubi terrarum esses, ne suspicabar quidem, in what country, or where in the world, Cic. Att. 5, 10, 4, so, ubi terrarum, id. Rab. Post. 13, 37:ubicumque terrarum,
id. Verr. 2, 5, 55, § 143; id. Phil. 2, 44, 113. -
7 terra
terra (archaic tera, Varr. L. L. 5, 4, 21), ae ( gen. terras, Naev. ap. Prisc. p. 679 P.: terraï, Enn. ap. Charis. p. 7 ib. (Ann. v. 479 Vahl.); Lucr. 1, 212; 1, 251; 2, 1063; 3, 989 et saep.), f. [perh. Sanscr. root tarsh-, to be dry, thirsty; Lat. torreo, torris; Germ Durst; Engl. thirst; prop. the dry land], the earth, opp. to the heavens, the sea, the air, etc.; land, ground, soil (cf.: tellus, solum).I.In gen.:B.principio terra universa cernatur, locata in mediā sede mundi, solida et globosa et undique ipsa in sese nutibus suis conglobata, etc.,
Cic. N. D. 2, 39, 98:terra in medio mundo sita,
id. Tusc. 1, 17, 40:hunc statum esse hujus totius mundi atque naturae, rotundum ut caelum, terra ut media sit, eaque suā vi nutuque teneatur,
id. de Or. 3, 45, 178:umbra terrae,
id. Rep. 1, 14, 22:terrae motus,
earthquakes, id. Div. 1, 18, 35; 1, 35, 78; cf. Sen. Q. N. 6, 1, 1 sqq.; Curt. 4, 4 fin.: Plin. 2, 79, 81, § 191 sq.:res invectae ex terrā,
Cic. Rep. 2, 5, 10:terra continens adventus hostium denuntiat,
id. ib. 2, 3, 6:Massilia fere ex tribus oppidi partibus mari alluitur: reliqua quarta est, quae aditum habeat a terrā,
Caes. B. C. 2, 1:cui parti (insulae) nulla est objecta terra,
id. B. G. 5, 13:iter terrā petere,
Cic. Planc. 40, 96; cf.:ipse terrā eodem pergit,
Liv. 31, 16, 3:esse in terrā atque in tuto loco,
on solid ground, Plaut. Merc. 1, 2, 87:ex magnā jactatione terram videns,
Cic. Mur. 2, 4: terrā marique, by land and by water (very freq.), id. Att. 9, 1, 3; id. Imp. Pomp. 19, 56; Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 9, 2; Sall. C. 13, 3; cf. Cic. Ac. 2, 38, 120:insidiae terrā marique factae,
id. Verr. 1, 2, 3;the form et terrā et mari is also class.,
id. ib. 2, 2, 39, § 96 (B. and K. bracket the first et); 2, 5, 50, § 131; id. Mur. 15, 33; Liv. 37, 29, 5; Nep. Hann. 10, 2; id. Ham. 1, 2; id. Alcib. 1, 2; Sen. Ep 60, 2; 101, 4;for which also: bellum terrā et mari comparat,
id. Att. 10, 4, 3:terrā ac mari,
id. Verr. 2, 2, 2, § 4:marique terrāque usque quāque quaeritat,
Plaut. Poen. prol. 105:aut terrā aut mari,
id. Ps. 1, 3, 83:mari atque terrā,
Sall. C. 53, 2:mari ac terrā,
Flor. 2, 8, 11:mari terrāque,
Liv. 37, 11, 9; 37, 52, 3:natura sic ab his investigata est, ut nulla pars caelo, mari, terrā (ut poëtice loquar) praetermissa sit,
Cic. Fin. 5, 4, 9:eorum, quae gignuntur e terrā, stirpes et stabilitatem dant iis, quae sustinent, et ex terrā sucum trahunt, etc.,
id. N. D. 2, 47, 120:num qui nummi exciderunt, ere, tibi, quod sic terram Obtuere?
Plaut. Bacch. 4, 4, 17:tollere saxa de terrā,
Cic. Caecin. 21, 60:tam crebri ad terram accidebant, quam pira,
Plaut. Poen. 2, 38; so,ad terram,
id. Capt. 4, 2, 17; id. Pers. 2, 4, 22; id. Rud. 4, 3, 71:aliquem in terram statuere,
Ter. Ad. 3, 2, 18:ne quid in terram defluat,
Cic. Lael. 16, 58:penitus terrae defigitur arbos,
Verg. G. 2, 290; so. terrae (dat.), id. ib. 2, 318; id. A. 11, 87; Ov. M. 2, 347; Liv. 5, 51, 3; Plin. 14, 21, 27, § 133 al.:sub terris si jura deum,
in the infernal regions, Prop. 3, 5 (4, 4), 39; cf.:mei sub terras ibit imago,
Verg. A. 4, 654:genera terrae,
kinds of earth, Plin. 35, 16, 53, § 191:Samia terra,
Samian pottery clay, id. 28, 12, 53, § 194: terrae filius, son of earth, i. e. human being, Cic. Att. 1, 13, 4:terrā orti,
natives of the soil, aborigines, autochthones, Quint. 3, 7, 26: cum aquam terramque ab Lacedaemoniis petierunt, water and earth (as a token of subjection), Liv. 35, 17, 7:terram edere,
Cels. 2, 7, 7. —Personified, Terra, the Earth, as a goddess;II.usu. called Tellus, Magna Mater, Ceres, Cybele, etc.: jam si est Ceres a gerendo, Terra ipsa dea est et ita habetur: quae est enim alia Tellus?
Cic. N. D. 3, 20, 52; cf. Varr. R. R. 1, 1, 5; Ov. F. 6, 299; 6. 460; Hyg. Fab. 55; 140; 152; Naev. 2, 16; Suet. Tib. 75. —In partic., a land, country, region, territory (cf.: regio, plaga, tractus): Laurentis terra, Enn. ap. Prisc. p. 762 P. (Ann. v. 35 Vahl.):terra erilis patria,
Plaut. Stich. 5. 2, 2; cf.:in nostrā terrā in Apuliā,
id. Cas. prol. 72:tua,
id. Men. 2, 1, 4:mea,
Ov. Tr. 1, 1, 128:in hac terrā,
Cic. Lael. 4, 13:in eā terrā (sc. Sicilia),
id. Verr. 2, 4, 48, § 106:terra Gallia,
Caes. B. G. 1, 30:terra Italia,
Liv. 25 7, 4 Drak. N. cr.; 29, 10, 5; 30, 32, 6; 38, 47 6; 39, 17, 2;42, 29, 1: Africa,
id. 29, 23, 10 Hispania, id. 38, 58, 5:Pharsalia,
id. 33, 6, 11. —In plur.:in quascumque terras,
Cic. Rep. 2, 4, 9:eae terrae,
id. Verr. 2, 3, 18, § 47:qui terras incolunt eas, in quibus, etc.,
id. N. D. 2, 16, 42:abire in aliquas terras,
id. Cat. 1, 8, 20:(Cimbri) alias terras petierunt,
Caes. B. G. 7, 77 et saep. — Esp., terrae, the earth, the world:pecunia tanta, quanta est in terris,
in the whole earth, in the world, Cic. Agr. 2, 23, 62:quid erat in terris, ubi, etc.,
id. Phil. 2, 19, 48; 2, 20, 50; 2, 23, 57; id. Cael. 5, 12:ruberes Viveret in terris te si quis avarior,
Hor. Ep. 2, 2, 157; Sen. Prov. 2, 9; so,aureus hanc vitam in terris Saturnus agebat,
Verg. G. 2, 538:terrarum cura,
id. ib. 1, 26. — Ante-class., also in terrā, in the world:quibus nunc in terrā melius est?
Plaut. Poen. 5, 4, 100:scelestiorem in terrā nullam esse alteram,
id. Cist. 4, 1, 8; id. Mil. 1, 1, 52; 2, 3, 42; id. Bacch. 5, 2, 51; id. Aul. 5, 9, 12; id. Curc. 1, 2, 51.—Hence also the phrase orbis terrarum, the world, the whole world, all nations:quae orbem terrarum implevere famā,
Plin. 36, 36, 13, § 76:Graecia in toto orbe terrarum potentissima,
id. 18, 7, 12, § 65:cujus tres testes essent totum orbem terrarum nostro imperio teneri,
Cic. Balb. 6, 16; but freq. also orbis terrarum, the world, i. e. the empire of Rome:orbis terrarum gentiumque omnium,
id. Agr. 2, 13, 33; cf. id. Rosc. Am. 36, 103;while orbis terrae,
the globe, the earth, the world, id. Phil. 13, 15, 30; id. Fam. 5, 7, 3; id. Fl. 41, 103; id. Agr. 1, 1, 2;but also with ref. to the Roman dominion,
id. de Or. 3, 32, 131; id. Sull. 11, 33; id. Dom. 42, 110; id. Phil. 8, 3, 10; id. Off, 2, 8, 27; id. Cat. 1, 1, 3; cf.of the Senate: publicum orbis terrae consilium,
id. Fam. 3, 8, 4; id. Cat. 1, 4, 9; id. Phil. 3, 14, 34; 4, 6, 14; 7, 7, 19;v. orbis: quoquo hinc asportabitur terrarum, certum est persequi,
Ter. Phorm. 3, 3, 18: ubi terrarum esses, ne suspicabar quidem, in what country, or where in the world, Cic. Att. 5, 10, 4, so, ubi terrarum, id. Rab. Post. 13, 37:ubicumque terrarum,
id. Verr. 2, 5, 55, § 143; id. Phil. 2, 44, 113. -
8 testo
testor, ātus, 1, v. a. [1. testis].I.To be a witness, speak as witness, to bear witness, give evidence, depose, testify, attest any thing.A.Lit. (very rare, and not in Cic.; cf.B.testificor): confiteor: testere licet: signate Quirites,
thou canst attest it, Ov. P. 4, 15, 11:quasi inclamaret aut testaretur locutus est,
Quint. 11, 3, 172.—Transf., in gen., to make known, show, prove, demonstrate; to give to understand, to declare, aver, assert, bear witness to, etc. (class and very freq.):2.ego quod facio, me pacis, otii, etc.... causā facere, clamo atque testor,
Cic. Mur. 37, 78:auctoritatem hujus indicii monumentis publicis,
id. Sull. 14, 41:nunc illa testabor, non me sortilegos... agnoscere,
id. Div. 1, 58, 132:testatur isto audiente, se pro communi necessitudine id primum petere,
id. Quint. 21, 66:clarissimā voce se nomen Oppianici... delaturum esse testatur,
id. Clu. 8, 23:ea quae accidere testatus antea,
Sall. H. 4, 61, 10 Dietsch:testatus, quae praestitisset civibus eorum, etc.,
Liv. 25, 10, 8:vectigal testandi causā publicum agrum esse imponere,
id. 31, 13, 7:assiduoque suos gemitu testata dolores,
Ov. M. 2, 486:quod Cicero pluribus et libris et epistulis testatur,
Quint. 12, 2, 6:utraeque (venae et arteriae) vim quandam incredibilem artificiosi operis divinique testantur,
Cic. N. D. 2, 55, 138:sunt Agamemnonias testantia litora curas,
Prop. 3, 7 (4, 6), 21:ut pura testantur sidera caelo,
Tib. 4, 1, 10:verba nos testantia gratos,
Ov. M. 14, 307:carmina raros testantia mores,
id. P. 1, 9, 43:campus sepulcris proelia testatur,
Hor. C. 2, 1, 31:numerus autem (saepe enim hoc testandum est) est non modo non poëtice junctus, verum etiam, etc.,
Cic. Or. 68, 227; Quint. prooem. § 26; 11, 1, 5.—In partic., to publish one ' s last will or testament, to make a will, provide by will for any thing, Cic. Inv. 2, 21, 62:II.cum ignorans nurum ventrem ferre, immemor in testando nepotis decessisset,
Liv. 1, 34, 3:quis dubitaret, quin ea voluntas fuisset testantis, ut is non nato filio heres esset,
Quint. 7, 6, 10:si exheredatum a se filium pater testatus fuerit elogio,
id. 7, 4, 20:primipilari seni jam testato,
id. 6, 3, 92:intestati appellantur, qui cum possent testamentum facere, testati non sunt,
Dig. 38, 16, 1; 29, 1, 19 pr.;49, 14, 45 pr.: nomen testatas intulit in tabulas,
i. e. into his will, Cat. 68, 122.—To call upon or invoke a person or thing as witness (likewise class.):1.Venus Cyrenensis, testem te testor mihi,
Plaut. Rud. 5, 2, 51:vos, di patrii ac penates, testor, me defendere, etc.,
Cic. Sull. 31, 86:C. Marii et ceterorum virorum mentis testor, me pro illorum famā propugnandum putare, etc.,
id. Rab. Perd. 10, 30: omnes deos, with an obj.-clause, id. Q. Fr. 1, 3, 2:ego omnes homines deosque testor,
id. Caecin. 29, 83:deos immortales,
id. Clu. 68, 194:me potissimum testatus est, se aemulum mearum laudum exstitisse,
id. Phil. 2, 12, 28 stuprata per vim Lucretia a regis filio, testata cives, se ipsa interemit, id. Fin. 2, 20, 66:implorarem sensus vestros, uniuscujusque indulgentiam in suos testarer, etc.,
id. Sull. 23, 64:consulibus deos hominesque testantibus,
Liv. 4, 53, 5:Jovem et laesi foederis aras,
Verg. A. 12, 496:vos, aeterni ignes, et non violabile vestrum testor numen,
id. ib. 2, 155:Theseus infernis, superis testatur Achilles, Hic Ixioniden, ille Menoetiaden,
Prop. 2, 1, 37:volnera testor,
Ov. F. 4, 885:id testor deos, Ter Hec. 3, 5, 26: hoc vos, judices, testor,
Cic. Sull. 12, 35.Act. collat. form testo, āre, acc. to Prisc. p. 797 P.—2.Pass. (acc. to I. B.), Cic. Fl. 11, 26:2.cum aliorum monumentis tum Catonis oratione testatum est,
shown, proved, attested, Quint. 2, 15, 8; 2, 17, 2; 8, prooem. § 20.—Hence, P. a. in pass. force: testātus, a, um, public, manifest, published (class.):ut res quam maxime clara ac testata esse posset,
Cic. Verr. 2, 2, 76, § 187; 2. 2, 42, § 104;1, 16, 48: haec testata sunt atque inlustria,
id. Fam. 11, 27, 6:ut testatum esse velim, de pace quid senserim,
id. Att. 8, 9, 1:nihil religione testatum,
id. Fl. 11, 26.— Comp.:ut res multorum oculis esset testatior,
Cic. Cael. 27, 64: quo notior testatiorque virtus ejus esset, Hirt. B. G. 8, 42:quo testatior esset poena improborum,
id. ib. 8, 44; Nep. Alcib. 4, 5.— Sup.:testatissima miracula,
Aug. Conf. 8, 6.—Hence, adv.: testātō, before witnesses:jussum accipiendum est, sive testato quis, sive verbis, aut per nuntium, jusserit,
Dig. 15, 4, 1; cf. ib. 18, 6, 1; 45, 1, 122; App. Mag. p. 324, 11.—As is well known or evident, Plin. 8, 36, 54, § 130.—3. -
9 testor
testor, ātus, 1, v. a. [1. testis].I.To be a witness, speak as witness, to bear witness, give evidence, depose, testify, attest any thing.A.Lit. (very rare, and not in Cic.; cf.B.testificor): confiteor: testere licet: signate Quirites,
thou canst attest it, Ov. P. 4, 15, 11:quasi inclamaret aut testaretur locutus est,
Quint. 11, 3, 172.—Transf., in gen., to make known, show, prove, demonstrate; to give to understand, to declare, aver, assert, bear witness to, etc. (class and very freq.):2.ego quod facio, me pacis, otii, etc.... causā facere, clamo atque testor,
Cic. Mur. 37, 78:auctoritatem hujus indicii monumentis publicis,
id. Sull. 14, 41:nunc illa testabor, non me sortilegos... agnoscere,
id. Div. 1, 58, 132:testatur isto audiente, se pro communi necessitudine id primum petere,
id. Quint. 21, 66:clarissimā voce se nomen Oppianici... delaturum esse testatur,
id. Clu. 8, 23:ea quae accidere testatus antea,
Sall. H. 4, 61, 10 Dietsch:testatus, quae praestitisset civibus eorum, etc.,
Liv. 25, 10, 8:vectigal testandi causā publicum agrum esse imponere,
id. 31, 13, 7:assiduoque suos gemitu testata dolores,
Ov. M. 2, 486:quod Cicero pluribus et libris et epistulis testatur,
Quint. 12, 2, 6:utraeque (venae et arteriae) vim quandam incredibilem artificiosi operis divinique testantur,
Cic. N. D. 2, 55, 138:sunt Agamemnonias testantia litora curas,
Prop. 3, 7 (4, 6), 21:ut pura testantur sidera caelo,
Tib. 4, 1, 10:verba nos testantia gratos,
Ov. M. 14, 307:carmina raros testantia mores,
id. P. 1, 9, 43:campus sepulcris proelia testatur,
Hor. C. 2, 1, 31:numerus autem (saepe enim hoc testandum est) est non modo non poëtice junctus, verum etiam, etc.,
Cic. Or. 68, 227; Quint. prooem. § 26; 11, 1, 5.—In partic., to publish one ' s last will or testament, to make a will, provide by will for any thing, Cic. Inv. 2, 21, 62:II.cum ignorans nurum ventrem ferre, immemor in testando nepotis decessisset,
Liv. 1, 34, 3:quis dubitaret, quin ea voluntas fuisset testantis, ut is non nato filio heres esset,
Quint. 7, 6, 10:si exheredatum a se filium pater testatus fuerit elogio,
id. 7, 4, 20:primipilari seni jam testato,
id. 6, 3, 92:intestati appellantur, qui cum possent testamentum facere, testati non sunt,
Dig. 38, 16, 1; 29, 1, 19 pr.;49, 14, 45 pr.: nomen testatas intulit in tabulas,
i. e. into his will, Cat. 68, 122.—To call upon or invoke a person or thing as witness (likewise class.):1.Venus Cyrenensis, testem te testor mihi,
Plaut. Rud. 5, 2, 51:vos, di patrii ac penates, testor, me defendere, etc.,
Cic. Sull. 31, 86:C. Marii et ceterorum virorum mentis testor, me pro illorum famā propugnandum putare, etc.,
id. Rab. Perd. 10, 30: omnes deos, with an obj.-clause, id. Q. Fr. 1, 3, 2:ego omnes homines deosque testor,
id. Caecin. 29, 83:deos immortales,
id. Clu. 68, 194:me potissimum testatus est, se aemulum mearum laudum exstitisse,
id. Phil. 2, 12, 28 stuprata per vim Lucretia a regis filio, testata cives, se ipsa interemit, id. Fin. 2, 20, 66:implorarem sensus vestros, uniuscujusque indulgentiam in suos testarer, etc.,
id. Sull. 23, 64:consulibus deos hominesque testantibus,
Liv. 4, 53, 5:Jovem et laesi foederis aras,
Verg. A. 12, 496:vos, aeterni ignes, et non violabile vestrum testor numen,
id. ib. 2, 155:Theseus infernis, superis testatur Achilles, Hic Ixioniden, ille Menoetiaden,
Prop. 2, 1, 37:volnera testor,
Ov. F. 4, 885:id testor deos, Ter Hec. 3, 5, 26: hoc vos, judices, testor,
Cic. Sull. 12, 35.Act. collat. form testo, āre, acc. to Prisc. p. 797 P.—2.Pass. (acc. to I. B.), Cic. Fl. 11, 26:2.cum aliorum monumentis tum Catonis oratione testatum est,
shown, proved, attested, Quint. 2, 15, 8; 2, 17, 2; 8, prooem. § 20.—Hence, P. a. in pass. force: testātus, a, um, public, manifest, published (class.):ut res quam maxime clara ac testata esse posset,
Cic. Verr. 2, 2, 76, § 187; 2. 2, 42, § 104;1, 16, 48: haec testata sunt atque inlustria,
id. Fam. 11, 27, 6:ut testatum esse velim, de pace quid senserim,
id. Att. 8, 9, 1:nihil religione testatum,
id. Fl. 11, 26.— Comp.:ut res multorum oculis esset testatior,
Cic. Cael. 27, 64: quo notior testatiorque virtus ejus esset, Hirt. B. G. 8, 42:quo testatior esset poena improborum,
id. ib. 8, 44; Nep. Alcib. 4, 5.— Sup.:testatissima miracula,
Aug. Conf. 8, 6.—Hence, adv.: testātō, before witnesses:jussum accipiendum est, sive testato quis, sive verbis, aut per nuntium, jusserit,
Dig. 15, 4, 1; cf. ib. 18, 6, 1; 45, 1, 122; App. Mag. p. 324, 11.—As is well known or evident, Plin. 8, 36, 54, § 130.—3.
См. также в других словарях:
figurat — FIGURÁT, Ă, figuraţi, te, adj. (Despre cuvinte, expresii sau despre sensul lor) Întrebuinţat cu alt înţeles decât cel obişnuit, propriu, de obicei pentru obţinerea unor efecte stilistice. ♢ (Substantivat, n.) La figurat = într un sens deosebit de … Dicționar Român
liră — LÍRĂ1, lire, s.f. 1. Instrument muzical rudimentar, format dintr o cutie de rezonanţă, două braţe în formă de coarne şi mai multe coarde, folosit, în antichitate, mai ales la acompaniere, când se recitau poeme. ♦ fig. Simbol al talentului poetic … Dicționar Român
meistergesang — s.n. Totalitatea creaţiilor poetice ale meistersängerilor. [pr.: máistărghezang] – cuv. germ. Trimis de cornel, 23.08.2004. Sursa: DEX 98 MEISTERGESANG s.n. Totalitatea creaţiilor poetice cu caracter didactic ale meistersängerilor. [pron. mái… … Dicționar Român
poetic — POÉTIC, Ă, poetici, ce, adj., s.f. 1. adj. Care aparţine poeziei, privitor la poezie. ♦ De poet. 2. adj. fig. Care poate inspira pe poeţi, demn de a fi motiv de inspiraţie; p. ext. impresionant, fermecător. 3. s.f. (Şi adjectival, în sintagma… … Dicționar Român
cadenţă — CADÉNŢĂ, cadenţe, s.f. 1. Mişcare ritmică şi uniformă; ritm. ♢ loc. adv. În cadenţă = cu mişcări repetate la intervale egale. ♦ Numărul de lovituri pe care o armă de foc le trage pe minut. ♦ (fiz.) Frecvenţă; viteză de repetare a unui fenomen. 2 … Dicționar Român
ingambament — INGAMBAMÉNT, ingambamente, s.n. Procedeu poetic cerut de necesităţi prozodice sau de dorinţa de a scoate în relief anumite cuvinte, care constă în trecerea unei părţi de frază ori propoziţie sau a unor cuvinte dintr un vers în versul următor. –… … Dicționar Român
panelenic — PANELÉNIC, Ă, panelenici, ce, adj. Referitor la panelenism, de panelenism; panelenistic, panelenist. – Din fr. panhellénique. Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 panelénic adj. m. (sil. mf. pan ) elenic Trimis de siveco, 10.08.2004.… … Dicționar Român
poetică — Poetic ≠ apoetic Trimis de siveco, 29.09.2008. Sursa: Antonime POÉTICĂ s. (înv.) poezie. (Studii de poetică.) Trimis de siveco, 28.01.2006. Sursa: Sinonime poétică s. f., g. d. art. poéticii Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar… … Dicționar Român
Арриги, Людовик — итальянский поэт, живший в России при Александре I и Николае I (1822 1832 гг.), писал и издавал в Петербурге свои произведения на французском и итальянском языках. Сочинения его появлялись в следующей последовательности: 1) Poema P rgo, 1822, 4° … Большая биографическая энциклопедия
Nicolae Densuşianu — (Romanian pronunciation: [nikoˈla.e densuʃiˈanu]; 1846 – 1911) was a Transylvanian born Romanian ethnologist and collector of Romanian folklore. His main work, for which he is chiefly remembered, was the posthumously printed Dacia… … Wikipedia
Ion Negoiţescu — Born August 10, 1921(1921 08 10) Cluj Died February 6, 1993(1993 02 06) (aged 71) Munich Pen name … Wikipedia