pływak

См. также в других словарях:

• pływak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. pływakacy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ten, kto płynie, umie pływać; ten, kto uprawia pływanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdobył tytuł najlepszego pływaka. Pływak w żółtym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pływak — m III, D. a, N. pływakkiem 1. B.=D.; lm M. pływakacy, DB. ów «ten, kto płynie, pływa; ten, kto umie pływać, uprawia sport pływacki (rzadziej o zwierzęciu umiejącym pływać)» W zawodach brali udział najlepsi pływacy. Wydry są znakomitymi pływakami …   Słownik języka polskiego

• ПОНТОН РЕЗЕРВУАРА — полый диск, плавающий на поверхности хранящегося продукта в резервуаре с покрытием, предназначенный для сокращения потерь продукта от испарения (Болгарский язык; Български) понтон на резервоар (Чешский язык; Čeština) ponton [plovák] nádrže… …   Строительный словарь

• chlup — 1. «wyraz, zwykle powtórzony, naśladujący odgłos przelewającej się, chlupoczącej cieczy» Fale uderzały z pluskiem o łódź: chlup! chlup! 2. «wykrzyknienie obrazujące skok, wpadnięcie z pluskiem do wody, błota itp.» Zamyślił się i chlup w kałużę!… …   Słownik języka polskiego

• delfinista — m odm. jak ż IV, CMs. delfinistaiście; lm M. delfinistaiści, DB. delfinistatów sport. «pływak specjalizujący się w delfinie (stylu pływackim)» …   Słownik języka polskiego

• kweba — ż IV, CMs. kwebabie; lm D. kweb ryb. «drewniany pływak utrzymujący linę sieci na powierzchni wody» ‹?› …   Słownik języka polskiego

• pływakowaty — + zool. pływakowate → pływak w zn. 4 …   Słownik języka polskiego

• pływakowy — przym. od pływak w zn. 2 ∆ Wodnosamolot pływakowy «wodnosamolot utrzymujący się na wodzie za pomocą pływaków» ∆ Komora pływakowa «część gaźnika mająca postać małego zbiornika, w którym za pomocą pływaka i zaworu iglicowego jest utrzymywany stały… …   Słownik języka polskiego

• podkowa — ż IV, CMs. podkowawie; lm D. podkowaków 1. «żelazna sztabka półkoliście wygięta, przybijana do kopyta końskiego podkowiakami w celu zabezpieczenia go przed zdzieraniem» Przybić koniowi podkowę. 2. «przedmiot mający kształt półkola, prostokąta… …   Słownik języka polskiego

• transformacja — ż I, DCMs. transformacjacji; lm D. transformacjacji (transformacjacyj) 1. książk. «proces przemiany; przeobrażenie, przekształcenie» Transformacja wewnętrzna bohatera. 2. jęz. «przekształcenie wyrazu polegające na jego przejściu z jednej… …   Słownik języka polskiego

• żółtobrzeżek — m III, DB. żółtobrzeżekżka, N. żółtobrzeżekżkiem; lm M. żółtobrzeżekżki ∆ zool. Pływak żółtobrzeżek «Dytiscus marginalis, drapieżny chrząszcz słodkowodny z rodziny pływaków, barwy oliwkowej, od spodu brunatnożółtej, mający na pokrywach… …   Słownik języka polskiego