pęknięcie

См. также в других словарях:

• pęknięcie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. pęknięcieęć, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. pęknąć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce, w którym coś pękło; rysa : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pęknięcie — n I 1. rzecz. od pęknąć Pęknięcie kości biodrowej. 2. lm D. pęknięcieęć «miejsce pęknięte, rysa, szczelina» Na murze powstały liczne pęknięcia …   Słownik języka polskiego

• Pan Planeta — Infobox Album Name = Pan Planeta Type = Album Artist = Ścianka Background = Released = June 2006 Recorded = 2005 Genre = Rock Length = Label = Ampersand/Isound Producer = Ścianka Reviews = Last album = Boję się zasnąć, boję się wrócić do domu… …   Wikipedia

• РАЗРЫВ — в геологии образование крупных трещин в горных породах, сопровождаемое перемещением их разорванных частей относительно друг друга (Болгарский язык; Български) разсед (Чешский язык; Čeština) geologická porucha; geologický zlom (Немецкий язык;… …   Строительный словарь

• trup — 1. pot. Choćbym, żebym miał paść trupem, (to)...; prędzej trupem padnę, nim... «powiedzenie używane w sytuacji, kiedy ktoś w żadnym wypadku nie chce się na coś zgodzić, pozwolić na coś, czy czegoś zrobić»: Choćbym miał paść trupem, nie pozwolę,… …   Słownik frazeologiczny

• czaszka — ż III, CMs. czaszkaszce; lm D. czaszkaszek 1. «głowa, także sklepienie głowy od czoła do karku» Łysa czaszka. 2. «szkielet głowy kręgowców połączony stawowo z kręgosłupem, składający się z mózgoczaszki i trzewioczaszki» Pęknięcie podstawy czaszki …   Słownik języka polskiego

• perforacja — ż I, DCMs. perforacjacji; lm D. perforacjacji (perforacjacyj) 1. «przebijanie otworów w papierze, płytach itp.; dziurkowanie» 2. «otworki na brzegach taśmy filmowej służące do równomiernego jej przesuwania w aparatach fotograficznych, filmowych,… …   Słownik języka polskiego

• pergaminowy — przym. od pergamin a) w zn. 1: Opakowanie pergaminowe. Torebka pergaminowa. ∆ Papier pergaminowy → pergamin w zn. 1 b) w zn. 2: Rękopis pergaminowy. Pergaminowa oprawa książek. ◊ Twarz …   Słownik języka polskiego

• podłużny — 1. «ciągnący się wzdłuż» Oś podłużna przedmiotu. Podłużne pasy, pręgi. Podłużne pęknięcie. ∆ techn. Przekrój podłużny «przekrój wykonany wzdłuż płaszczyzn i osi symetrii przedmiotu» 2. «mający kształt wydłużony, często zbliżony do owalu, do… …   Słownik języka polskiego

• przyłącze — n I; lm D. przyłączeczy «połączenie rury lub węża z końcówką instalacji wodnej lub gazowej; także zespół przewodów elektrycznych służących do przyłączania odbiornika energii elektrycznej do sieci rozdzielczej» Przyłącze wodociągowe, kanalizacyjne …   Słownik języka polskiego

• rana — ż IV, CMs. rananie; lm D. ran 1. «uszkodzenie ciała człowieka lub zwierzęcia w jakimś miejscu, polegające na przerwaniu tkanek głębiej leżących lub otwarciu jam ciała» Lekka, powierzchowna, otwarta, śmiertelna rana. Rana cięta, kłuta, tłuczona,… …   Słownik języka polskiego