Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

pĕrĭmo

  • 1 perimo

    pĕrĭmo, ĕre, ēmi, emptum (emtum) [per + emo] - tr. - [st1]1 [-] détruire, aneantir [le sentiment, un projet].    - Cic. Tusc. 1, 89; Off. 3, 33.    - si vis aliqua major reditum peremisset, Cic. Planc. 101: si qq force supérieure m'enlevait tout espoir de retour. [st1]2 [-] périmer, éteindre (t. de droit).    - Dig. [st1]3 [-] tuer, faire périr, faire mourir.    - Lucr. 3, 886 ; Cic. poet. Div 2, 64 ; Virg. En. 6, 163 ; 9, 453 ; Just. 7, 6.
    * * *
    pĕrĭmo, ĕre, ēmi, emptum (emtum) [per + emo] - tr. - [st1]1 [-] détruire, aneantir [le sentiment, un projet].    - Cic. Tusc. 1, 89; Off. 3, 33.    - si vis aliqua major reditum peremisset, Cic. Planc. 101: si qq force supérieure m'enlevait tout espoir de retour. [st1]2 [-] périmer, éteindre (t. de droit).    - Dig. [st1]3 [-] tuer, faire périr, faire mourir.    - Lucr. 3, 886 ; Cic. poet. Div 2, 64 ; Virg. En. 6, 163 ; 9, 453 ; Just. 7, 6.
    * * *
        Perimo, perimis, pen. corr. peremi, pen. prod. peremptum, perimere, ex per et emo compositum. Plaut. Oster, ou Tuer.
    \
        Penitus perimere aliquid. Lucret. Abolir, Anichiler, Mettre à neant.
    \
        Consilium alicuius perimere. Cic. Rompre son entreprinse.
    \
        Reditum alicui perimere. Cic. Luy rompre le chemin par où il debvoit retourner.

    Dictionarium latinogallicum > perimo

  • 2 perimo

    perimo perimo, emi, emptum, ere лишать, отнимать

    Латинско-русский словарь > perimo

  • 3 perimo

    perimo perimo, emi, emptum, ere отнимать

    Латинско-русский словарь > perimo

  • 4 perimo

    perimo, ēmī, ēmptum, ere (per u. emo), gänzlich wegnehmen, vernichten, zerstören, aufreiben, I) eig.: A) im allg.: sensum, Cic.: luna perempta est, wurde verdunkelt, verschwand, Cic. poët.: simulacra (vom Blitz), Cic.: Troia perempta, Verg.: corpus pallore et macie peremptum, Liv.: pestis (= sagitta) perimens (sc. corpus), Liv. – B) insbes., eine Person aus dem Wege räumen, töten, alqm, Ov., Tac. u.a.: matrem, Cic. poët.: se, Val. Max., Mart. u. Augustin.: bestiam ancipiti novaculā, Apul.: iaculis plurimas feras, Amm.: unā caede tot, Verg.: alqm inopiā ac tabe longā, Tac.: conceptum ex equo abortu, Plin.: non iudicio domini, sed scelere perimuntur, Plin. ep.: Afranius Dexter consul incertum suā an suorum manu, scelere an obsequio peremptus, Plin. ep.: im Partic. Perf. = getötet, umgekommen, Verg., Liv. u.a. – II) bildl., für immer vereiteln, ganz hintertreiben, reditum, consilium, Cic.: sententiam, Plin. ep.: causam publicam, den letzten Schlag geben, Cic.: si (ludi) non intermissi, sed perempti atque sublati sunt, Cic. – / Urspr. Form peremo, Cato de re mil. fr. 4. Cincius bei Fest. p. 214 (b), 31. Plin. 33, 3. Apul. met. 3, 8. Ulp. dig. 2, 15, 4.

    lateinisch-deutsches > perimo

  • 5 perimo

    perimo, ēmī, ēmptum, ere (per u. emo), gänzlich wegnehmen, vernichten, zerstören, aufreiben, I) eig.: A) im allg.: sensum, Cic.: luna perempta est, wurde verdunkelt, verschwand, Cic. poët.: simulacra (vom Blitz), Cic.: Troia perempta, Verg.: corpus pallore et macie peremptum, Liv.: pestis (= sagitta) perimens (sc. corpus), Liv. – B) insbes., eine Person aus dem Wege räumen, töten, alqm, Ov., Tac. u.a.: matrem, Cic. poët.: se, Val. Max., Mart. u. Augustin.: bestiam ancipiti novaculā, Apul.: iaculis plurimas feras, Amm.: unā caede tot, Verg.: alqm inopiā ac tabe longā, Tac.: conceptum ex equo abortu, Plin.: non iudicio domini, sed scelere perimuntur, Plin. ep.: Afranius Dexter consul incertum suā an suorum manu, scelere an obsequio peremptus, Plin. ep.: im Partic. Perf. = getötet, umgekommen, Verg., Liv. u.a. – II) bildl., für immer vereiteln, ganz hintertreiben, reditum, consilium, Cic.: sententiam, Plin. ep.: causam publicam, den letzten Schlag geben, Cic.: si (ludi) non intermissi, sed perempti atque sublati sunt, Cic. – Urspr. Form peremo, Cato de re mil. fr. 4. Cincius bei Fest. p. 214 (b), 31. Plin. 33, 3. Apul. met. 3, 8. Ulp. dig. 2, 15, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perimo

  • 6 perimo

    pĕrĭmo (orig. form pĕrĕmo, Cato ap. Fest. p. 217 Müll.), ēmi, emptum (emtum), 3, v. a. [per-emo], to take away entirely, to annihilate, extinguish, destroy; to cut off, hinder, prevent.
    I.
    In gen. (class.;

    syn.: perdo, deleo): penitus materiem omnem,

    Lucr. 1, 226:

    sensu perempto,

    Cic. Tusc. 1, 37, 89: luna subito perempta est, was taken away, i. e. vanished, disappeared, id. poët. Div. 1, 11, 18:

    divum simulacra peremit fulminis ardor,

    id. ib. 1, 12, 19:

    Troja perempta,

    destroyed, ruined, Verg. A. 5, 787:

    corpus macie,

    Liv. 2, 23; cf. id. 38, 21: ne quid consul auspici peremat, should hinder, prevent, Cato ap. Fest. p. 217 Müll.:

    reditum,

    Cic. Planc. 42, 101:

    nisi aliqui casus consilium ejus peremisset,

    id. Off. 3, 7, 33:

    si causam publicam mea mors peremisset,

    id. Sest. 22, 49; id. Fragm. ap. Non. 450, 5:

    perimit urbem incendio,

    Vulg. Jos. 11, 11.— Absol.:

    sin autem (supremus ille dies) perimit ac delet omnino, quid melius, quam? etc.,

    Cic. Tusc. 1, 49, 117.—
    II.
    In partic., to kill, slay ( poet. and in post-Aug. prose; cf.

    trucido): perempta et interempta pro interfectis poni solet a poëtis,

    Fest. p. 217 Müll.; Lucr. 3, 886:

    crudeli morte peremptus,

    Verg. A. 6, 163:

    aliquem caede,

    id. ib. 9, 453:

    sorte,

    id. ib. 11, 110: hunc, ubi tam teneros volucres matremque peremit (trans. from Homer), Cic. poët. Div. 2, 30, 64; Ov. M. 8, 395:

    conceptum abortu,

    Plin. 3, 44, 69, § 172:

    caedes fratrum indigne peremptorum,

    Just. 7, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > perimo

  • 7 perimo

    ēmī, ēmptum (ēmtum), ere [ per + emo ]
    1) отнимать, лишать ( sensum C)
    2) разрушать, уничтожать (simulacra C; Trojam V); изнурять, истощать ( corpus macie peremptum L)
    убивать, умерщвлять (aliquem C, O, T; se VM, M etc.)
    3) расстраивать, препятствовать, мешать, срывать (consilium C; causam publicam C)
    si vis aliqua major redĭtum peremisset C — если бы по какой-л. независящей причине возвращение (моё) оказалось невозможным

    Латинско-русский словарь > perimo

  • 8 perimo

    perimere, peremi, peremptus V
    kill, destroy

    Latin-English dictionary > perimo

  • 9 perimo

    , peremi, peremptum
    to destroy

    Latin-English dictionary of medieval > perimo

  • 10 perimo

    , peremi, peremptum, perimere 3
      убивать, уничтожать

    Dictionary Latin-Russian new > perimo

  • 11 perimō or peremō

        perimō or peremō ēmī, ēmptus or ēmtus, ere    [per+emo], to take away entirely, annihilate, extinguish, destroy, cut off, hinder, prevent: sin autem (supremus ille dies) peremit ac delet omnino: luna subito perempta est, i. e. disappeared: Troia perempta, destroyed, V.: corpus macie peremptum, L.: si causam publicam mea mors peremisset.— To kill, slay: morte peremptus, V.: sorte, V.: alqm inopiā, Ta.: hunc perimet mea dextra, O.

    Latin-English dictionary > perimō or peremō

  • 12 peremptus

    peremptus (peremtus), a, um part. passé de perimo. [st2]1 [-] détruit, anéanti, accablé. [st2]2 [-] tué, massacré.
    * * *
    peremptus (peremtus), a, um part. passé de perimo. [st2]1 [-] détruit, anéanti, accablé. [st2]2 [-] tué, massacré.
    * * *
        Peremptus, Participium. Liuius, Pallore ac macie perempti. Ils estoyent à demi morts, tant estoyent palles et maigres.

    Dictionarium latinogallicum > peremptus

  • 13 peremi

    perēmī pf. к perimo

    Латинско-русский словарь > peremi

  • 14 peremo

    Cato, PM, Ap = perimo

    Латинско-русский словарь > peremo

  • 15 peremptio

    ōnis f. [ perimo ]
    уничтожение, умерщвление Aug

    Латинско-русский словарь > peremptio

  • 16 peremptor

    ōris m. [ perimo ]
    убийца Sen, T, Ap; перен. мучитель Vlg, Eccl

    Латинско-русский словарь > peremptor

  • 17 peremptus

    a, um part. pf. к perimo

    Латинско-русский словарь > peremptus

  • 18 peremo

    per-emo, s. perimo.

    lateinisch-deutsches > peremo

  • 19 peremptalis

    perēmptālis, e (peremptus v. perimo), zum Vernichten-, Aufheben gehörig, fulmina, die das durch frühere Blitze Verkündete aufheben (Ggstz. attestata, die es bestätigen), Sen. nat. qu. 2, 49, 2; vgl. Fest. 214 (b), 22.

    lateinisch-deutsches > peremptalis

  • 20 peremptio

    perēmptio, ōnis, f. (perimo), die Vernichtung, Tötung, Augustin. c. Faust. 19, 23 u. tract. in Ioann. 27 extr.: carnis excruciatio vel peremptio, Augustin. de civ. dei 1, 9, 2. p. 16, 14 D.2.

    lateinisch-deutsches > peremptio

См. также в других словарях:

  • Casalzuigno — Pza. G. Zaffrani Administration Origine latine Sivinius Pays …   Wikipédia en Français

  • Patroclo — Saltar a navegación, búsqueda …   Wikipedia Español

  • Taretan — Municipio de México …   Wikipedia Español

  • περεμπτόριος — α, ον, Α κρίσιμος. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. peremptorius «κρίσιμος» (< ρ. perimo)] …   Dictionary of Greek

  • perempto — |empt| adj. Extinto por perempção.   ‣ Etimologia: latim peremptus, a, um, particípio passado de perimo, ere, aniquilar, extinguir, destruir   ♦ [Portugal] Variante de perento após o Acordo Ortográfico de 1990 …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • perento — |ent| adj. Extinto por perempção.   ‣ Etimologia: latim peremptus, a, um, particípio passado de perimo, ere, aniquilar, extinguir, destruir   ♦ Grafia no Brasil: perempto …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • perimir — v. tr. [Direito] Pôr termo a (instância ou ação judicial) por ter acabado o prazo legal.   ‣ Etimologia: latim perimo, ere, aniquilar, extinguir, destruir …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • tynė — 2 tynė (vok. dial. tin, tīne) sf. (1) K, Rtr, FrnW, tỹnė (2) LKAI73(Kin, Rsn, Ktč, Prk, Vlkš), Smln 1. CI227, Q66, Lex103, N, LsB270, Š, L, Rtr, LVIV201, NdŽ, KŽ, LKAI73(Kin, Rsn, Ktč, Prk, Vlkš) statinė maudytis, skalbti ar kam laikyti: Maudymo …   Dictionary of the Lithuanian Language

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»