-
1 perimo
pĕrĭmo, ĕre, ēmi, emptum (emtum) [per + emo] - tr. - [st1]1 [-] détruire, aneantir [le sentiment, un projet]. - Cic. Tusc. 1, 89; Off. 3, 33. - si vis aliqua major reditum peremisset, Cic. Planc. 101: si qq force supérieure m'enlevait tout espoir de retour. [st1]2 [-] périmer, éteindre (t. de droit). - Dig. [st1]3 [-] tuer, faire périr, faire mourir. - Lucr. 3, 886 ; Cic. poet. Div 2, 64 ; Virg. En. 6, 163 ; 9, 453 ; Just. 7, 6.* * *pĕrĭmo, ĕre, ēmi, emptum (emtum) [per + emo] - tr. - [st1]1 [-] détruire, aneantir [le sentiment, un projet]. - Cic. Tusc. 1, 89; Off. 3, 33. - si vis aliqua major reditum peremisset, Cic. Planc. 101: si qq force supérieure m'enlevait tout espoir de retour. [st1]2 [-] périmer, éteindre (t. de droit). - Dig. [st1]3 [-] tuer, faire périr, faire mourir. - Lucr. 3, 886 ; Cic. poet. Div 2, 64 ; Virg. En. 6, 163 ; 9, 453 ; Just. 7, 6.* * *Perimo, perimis, pen. corr. peremi, pen. prod. peremptum, perimere, ex per et emo compositum. Plaut. Oster, ou Tuer.\Penitus perimere aliquid. Lucret. Abolir, Anichiler, Mettre à neant.\Consilium alicuius perimere. Cic. Rompre son entreprinse.\Reditum alicui perimere. Cic. Luy rompre le chemin par où il debvoit retourner. -
2 perimo
perimo perimo, emi, emptum, ere лишать, отнимать -
3 perimo
perimo perimo, emi, emptum, ere отнимать -
4 perimo
perimo, ēmī, ēmptum, ere (per u. emo), gänzlich wegnehmen, vernichten, zerstören, aufreiben, I) eig.: A) im allg.: sensum, Cic.: luna perempta est, wurde verdunkelt, verschwand, Cic. poët.: simulacra (vom Blitz), Cic.: Troia perempta, Verg.: corpus pallore et macie peremptum, Liv.: pestis (= sagitta) perimens (sc. corpus), Liv. – B) insbes., eine Person aus dem Wege räumen, töten, alqm, Ov., Tac. u.a.: matrem, Cic. poët.: se, Val. Max., Mart. u. Augustin.: bestiam ancipiti novaculā, Apul.: iaculis plurimas feras, Amm.: unā caede tot, Verg.: alqm inopiā ac tabe longā, Tac.: conceptum ex equo abortu, Plin.: non iudicio domini, sed scelere perimuntur, Plin. ep.: Afranius Dexter consul incertum suā an suorum manu, scelere an obsequio peremptus, Plin. ep.: im Partic. Perf. = getötet, umgekommen, Verg., Liv. u.a. – II) bildl., für immer vereiteln, ganz hintertreiben, reditum, consilium, Cic.: sententiam, Plin. ep.: causam publicam, den letzten Schlag geben, Cic.: si (ludi) non intermissi, sed perempti atque sublati sunt, Cic. – / Urspr. Form peremo, Cato de re mil. fr. 4. Cincius bei Fest. p. 214 (b), 31. Plin. 33, 3. Apul. met. 3, 8. Ulp. dig. 2, 15, 4.
-
5 perimo
perimo, ēmī, ēmptum, ere (per u. emo), gänzlich wegnehmen, vernichten, zerstören, aufreiben, I) eig.: A) im allg.: sensum, Cic.: luna perempta est, wurde verdunkelt, verschwand, Cic. poët.: simulacra (vom Blitz), Cic.: Troia perempta, Verg.: corpus pallore et macie peremptum, Liv.: pestis (= sagitta) perimens (sc. corpus), Liv. – B) insbes., eine Person aus dem Wege räumen, töten, alqm, Ov., Tac. u.a.: matrem, Cic. poët.: se, Val. Max., Mart. u. Augustin.: bestiam ancipiti novaculā, Apul.: iaculis plurimas feras, Amm.: unā caede tot, Verg.: alqm inopiā ac tabe longā, Tac.: conceptum ex equo abortu, Plin.: non iudicio domini, sed scelere perimuntur, Plin. ep.: Afranius Dexter consul incertum suā an suorum manu, scelere an obsequio peremptus, Plin. ep.: im Partic. Perf. = getötet, umgekommen, Verg., Liv. u.a. – II) bildl., für immer vereiteln, ganz hintertreiben, reditum, consilium, Cic.: sententiam, Plin. ep.: causam publicam, den letzten Schlag geben, Cic.: si (ludi) non intermissi, sed perempti atque sublati sunt, Cic. – ⇒ Urspr. Form peremo, Cato de re mil. fr. 4. Cincius bei Fest. p. 214 (b), 31. Plin. 33, 3. Apul. met. 3, 8. Ulp. dig. 2, 15, 4. -
6 perimo
pĕrĭmo (orig. form pĕrĕmo, Cato ap. Fest. p. 217 Müll.), ēmi, emptum (emtum), 3, v. a. [per-emo], to take away entirely, to annihilate, extinguish, destroy; to cut off, hinder, prevent.I.In gen. (class.;II.syn.: perdo, deleo): penitus materiem omnem,
Lucr. 1, 226:sensu perempto,
Cic. Tusc. 1, 37, 89: luna subito perempta est, was taken away, i. e. vanished, disappeared, id. poët. Div. 1, 11, 18:divum simulacra peremit fulminis ardor,
id. ib. 1, 12, 19:Troja perempta,
destroyed, ruined, Verg. A. 5, 787:corpus macie,
Liv. 2, 23; cf. id. 38, 21: ne quid consul auspici peremat, should hinder, prevent, Cato ap. Fest. p. 217 Müll.:reditum,
Cic. Planc. 42, 101:nisi aliqui casus consilium ejus peremisset,
id. Off. 3, 7, 33:si causam publicam mea mors peremisset,
id. Sest. 22, 49; id. Fragm. ap. Non. 450, 5:perimit urbem incendio,
Vulg. Jos. 11, 11.— Absol.:sin autem (supremus ille dies) perimit ac delet omnino, quid melius, quam? etc.,
Cic. Tusc. 1, 49, 117.—In partic., to kill, slay ( poet. and in post-Aug. prose; cf.trucido): perempta et interempta pro interfectis poni solet a poëtis,
Fest. p. 217 Müll.; Lucr. 3, 886:crudeli morte peremptus,
Verg. A. 6, 163:aliquem caede,
id. ib. 9, 453:sorte,
id. ib. 11, 110: hunc, ubi tam teneros volucres matremque peremit (trans. from Homer), Cic. poët. Div. 2, 30, 64; Ov. M. 8, 395:conceptum abortu,
Plin. 3, 44, 69, § 172:caedes fratrum indigne peremptorum,
Just. 7, 6. -
7 perimo
ēmī, ēmptum (ēmtum), ere [ per + emo ]1) отнимать, лишать ( sensum C)2) разрушать, уничтожать (simulacra C; Trojam V); изнурять, истощать ( corpus macie peremptum L)убивать, умерщвлять (aliquem C, O, T; se VM, M etc.)luna perempta est Poëta ap. C — луна скрылась (затмилась)3) расстраивать, препятствовать, мешать, срывать (consilium C; causam publicam C)si vis aliqua major redĭtum peremisset C — если бы по какой-л. независящей причине возвращение (моё) оказалось невозможным -
8 perimo
perimere, peremi, peremptus Vkill, destroy -
9 perimo
, peremi, peremptumto destroy -
10 perimo
, peremi, peremptum, perimere 3убивать, уничтожать -
11 perimō or peremō
perimō or peremō ēmī, ēmptus or ēmtus, ere [per+emo], to take away entirely, annihilate, extinguish, destroy, cut off, hinder, prevent: sin autem (supremus ille dies) peremit ac delet omnino: luna subito perempta est, i. e. disappeared: Troia perempta, destroyed, V.: corpus macie peremptum, L.: si causam publicam mea mors peremisset.— To kill, slay: morte peremptus, V.: sorte, V.: alqm inopiā, Ta.: hunc perimet mea dextra, O. -
12 peremptus
peremptus (peremtus), a, um part. passé de perimo. [st2]1 [-] détruit, anéanti, accablé. [st2]2 [-] tué, massacré.* * *peremptus (peremtus), a, um part. passé de perimo. [st2]1 [-] détruit, anéanti, accablé. [st2]2 [-] tué, massacré.* * *Peremptus, Participium. Liuius, Pallore ac macie perempti. Ils estoyent à demi morts, tant estoyent palles et maigres. -
13 peremi
perēmī pf. к perimo -
14 peremo
Cato, PM, Ap = perimo -
15 peremptio
ōnis f. [ perimo ]уничтожение, умерщвление Aug -
16 peremptor
-
17 peremptus
a, um part. pf. к perimo -
18 peremo
per-emo, s. perimo.
-
19 peremptalis
perēmptālis, e (peremptus v. perimo), zum Vernichten-, Aufheben gehörig, fulmina, die das durch frühere Blitze Verkündete aufheben (Ggstz. attestata, die es bestätigen), Sen. nat. qu. 2, 49, 2; vgl. Fest. 214 (b), 22.
-
20 peremptio
См. также в других словарях:
Casalzuigno — Pza. G. Zaffrani Administration Origine latine Sivinius Pays … Wikipédia en Français
Patroclo — Saltar a navegación, búsqueda … Wikipedia Español
Taretan — Municipio de México … Wikipedia Español
περεμπτόριος — α, ον, Α κρίσιμος. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. peremptorius «κρίσιμος» (< ρ. perimo)] … Dictionary of Greek
perempto — |empt| adj. Extinto por perempção. ‣ Etimologia: latim peremptus, a, um, particípio passado de perimo, ere, aniquilar, extinguir, destruir ♦ [Portugal] Variante de perento após o Acordo Ortográfico de 1990 … Dicionário da Língua Portuguesa
perento — |ent| adj. Extinto por perempção. ‣ Etimologia: latim peremptus, a, um, particípio passado de perimo, ere, aniquilar, extinguir, destruir ♦ Grafia no Brasil: perempto … Dicionário da Língua Portuguesa
perimir — v. tr. [Direito] Pôr termo a (instância ou ação judicial) por ter acabado o prazo legal. ‣ Etimologia: latim perimo, ere, aniquilar, extinguir, destruir … Dicionário da Língua Portuguesa
tynė — 2 tynė (vok. dial. tin, tīne) sf. (1) K, Rtr, FrnW, tỹnė (2) LKAI73(Kin, Rsn, Ktč, Prk, Vlkš), Smln 1. CI227, Q66, Lex103, N, LsB270, Š, L, Rtr, LVIV201, NdŽ, KŽ, LKAI73(Kin, Rsn, Ktč, Prk, Vlkš) statinė maudytis, skalbti ar kam laikyti: Maudymo … Dictionary of the Lithuanian Language