-
1 pene
pēne v. l. = paene -
2 pene
pēne, Adv., s. paene.
-
3 pene
pēne, Adv., s. paene. -
4 (pēne)
(pēne) see paene. -
5 pene
pēne, adv., v. paene. -
6 pene
paenĕ (pēnĕ), adv. (avant ou après son déterminé) presque, à peu près. - paene cecidit: il faillit tomber. - fores paene effregisti, Plaut.: tu as failli enfoncer la porte. - paene cecidit nisi eum sustinuissem: il allait tomber si je ne l'avais pas soutenu. - paene praeterii accepisse me cariotas optimas, Plin. Ep. 1: j'allais oublier de dire que j'ai reçu des dattes excellentes. - ita mea consilia perturbat paenissume (penissime), Plaut. Most.: tant il s'en faut de peu qu'il ne bouleverse mon projet. - me paenissime perdidit, Plaut. Aul. 406: il a vraiment bien failli me perdre. - mea consilia perturbat paenissime, Plaut. Most. 656: il est bien à deux doigts de bouleverser mes plans. - omnibus par paene laus tribuitur, Cic. de Or. 3: on leur accorde à tous une renommée presque égale. - paene dicam, Cic. Com, 16: je dirai presque. - paene dixi, Cic. Att. 5, 20, 6: j'ai presque dit - cf. Cic. Fam. 1, 4, 1; Ac. 2, 10 ; Br. 323 ; Tusc. 5, 93. - par paene, Cic. de Or. 3, 27: presque égal. - cf. Cic. Rep. 1, 4, 5; Div. 1, 2; 1, 115 ; 2, 92; Ac. 1, 44, etc. - paene... decidi, ni adesses, Plaut. Pers. 5, 95: j'allais tomber... si tu ne t'étais trouvé là. - cf. Cic. Att. 15, 26, 4 ; Liv. 2, 10, 2.* * *paenĕ (pēnĕ), adv. (avant ou après son déterminé) presque, à peu près. - paene cecidit: il faillit tomber. - fores paene effregisti, Plaut.: tu as failli enfoncer la porte. - paene cecidit nisi eum sustinuissem: il allait tomber si je ne l'avais pas soutenu. - paene praeterii accepisse me cariotas optimas, Plin. Ep. 1: j'allais oublier de dire que j'ai reçu des dattes excellentes. - ita mea consilia perturbat paenissume (penissime), Plaut. Most.: tant il s'en faut de peu qu'il ne bouleverse mon projet. - me paenissime perdidit, Plaut. Aul. 406: il a vraiment bien failli me perdre. - mea consilia perturbat paenissime, Plaut. Most. 656: il est bien à deux doigts de bouleverser mes plans. - omnibus par paene laus tribuitur, Cic. de Or. 3: on leur accorde à tous une renommée presque égale. - paene dicam, Cic. Com, 16: je dirai presque. - paene dixi, Cic. Att. 5, 20, 6: j'ai presque dit - cf. Cic. Fam. 1, 4, 1; Ac. 2, 10 ; Br. 323 ; Tusc. 5, 93. - par paene, Cic. de Or. 3, 27: presque égal. - cf. Cic. Rep. 1, 4, 5; Div. 1, 2; 1, 115 ; 2, 92; Ac. 1, 44, etc. - paene... decidi, ni adesses, Plaut. Pers. 5, 95: j'allais tomber... si tu ne t'étais trouvé là. - cf. Cic. Att. 15, 26, 4 ; Liv. 2, 10, 2.* * *Pene, Aduerbium. Cic. Presque, A peu pres.\Pene dicam. Cic. Peu s'en fault que je ne die. -
7 pene
nearly, almost. -
8 penetrale
pĕnē̆trālis, e, adj. [penetro].I.Piercing, penetrating (ante-class.):II.frigus,
Lucr. 1, 494:ignis,
id. 1, 535:fulmineus multo penetralior ignis,
id. 2, 382.—Transf., inward, inner, internal, interior, innermost (mostly poet.):I.tecta,
Verg. G. 1, 379:aeternumque adytis effert penetralibus ignem,
id. A. 2, 297:abditi ac penetrales foci,
Cic. Har. Resp. 27, 57:di Penates... ab eo, quod penitus insideret: ex quo etiam penetrales a poëtis vocantur,
id. N. D. 2, 27, 68; so,per penetrales deos,
Sen. Oedip. 265; id. Phoen. 340: penetrale sacrificium dicitur, quod interiore parte sacrarii conficitur: unde et penetralia cujusque dicuntur;et penes nos, quod in potestate nostrā est,
Fest. p. 250 Müll.—As subst.: pĕnē̆trāle, is ( pĕnē̆tral, Macr. S. 7, 1; Symm. Ep. 2, 34), n.; usually in plur.: pĕnē̆trālĭa, ium, the inner part, interior of any thing, esp. of a building; the inside space, an inner room (mostly poet.; not in Cic. or Cæs.; cf. adytum).Lit.A.In gen.:B.penetrale urbis,
Liv. 41, 20, 7:in ipsis penetralibus (Britanniae),
Tac. Agr. 30:apparent Priami et veterum penetralia regum,
the inner chambers, Verg. A. 2, 484:in penetralibus regum ipsorum,
Vulg. Psa. 104, 30; so,penetralia alta medio tecti,
Verg. A. 7, 59:magni amnis penetralia,
Ov. M. 1, 574; Sil. 7, 501.—In partic.1.A sanctuary, esp. that of the Penates, a chapel:2.penetralia sunt penatium deorum sacraria,
Fest. p. 208 Müll.:Capitolini Tonantis,
Mart. 10, 51.—Transf., poet., the Penates, guardian deities:II.huc vittas castumque refer penetrale parentum,
Sil. 13, 62:avi penetralia Turni,
id. 1, 668.—Trop., an inner place, secret place, a secret (post-Aug.), Stat. S. 3, 5, 56:loci aperire penetralia,
Quint. 6, 2, 25:auxilia ex ipsis sapientiae penetralibus petere,
id. 12 prooem. §3: animus secedit in loca pura... Haec eloquentiae penetralia,
Tac. Or. 12:penetralia animi,
Ambros. in Luc. 1, 1, 12:mentis,
id. ib. 1, 5, 105.—With esp. reference to the signif. sanctuary (v. supra, I. B.):ut tantum intra suum penetral existimes adorandam (philosophiam),
Macr. S. 7, 1:sanctum penetral animi tui nesciunt,
Symm. Ep. 2, 34. — Adv.: pĕnē̆trālĭter, inwardly, internally (post-class.), Ven. Vit. S. Mart. 4, 597. -
9 penetralia
pĕnē̆trālis, e, adj. [penetro].I.Piercing, penetrating (ante-class.):II.frigus,
Lucr. 1, 494:ignis,
id. 1, 535:fulmineus multo penetralior ignis,
id. 2, 382.—Transf., inward, inner, internal, interior, innermost (mostly poet.):I.tecta,
Verg. G. 1, 379:aeternumque adytis effert penetralibus ignem,
id. A. 2, 297:abditi ac penetrales foci,
Cic. Har. Resp. 27, 57:di Penates... ab eo, quod penitus insideret: ex quo etiam penetrales a poëtis vocantur,
id. N. D. 2, 27, 68; so,per penetrales deos,
Sen. Oedip. 265; id. Phoen. 340: penetrale sacrificium dicitur, quod interiore parte sacrarii conficitur: unde et penetralia cujusque dicuntur;et penes nos, quod in potestate nostrā est,
Fest. p. 250 Müll.—As subst.: pĕnē̆trāle, is ( pĕnē̆tral, Macr. S. 7, 1; Symm. Ep. 2, 34), n.; usually in plur.: pĕnē̆trālĭa, ium, the inner part, interior of any thing, esp. of a building; the inside space, an inner room (mostly poet.; not in Cic. or Cæs.; cf. adytum).Lit.A.In gen.:B.penetrale urbis,
Liv. 41, 20, 7:in ipsis penetralibus (Britanniae),
Tac. Agr. 30:apparent Priami et veterum penetralia regum,
the inner chambers, Verg. A. 2, 484:in penetralibus regum ipsorum,
Vulg. Psa. 104, 30; so,penetralia alta medio tecti,
Verg. A. 7, 59:magni amnis penetralia,
Ov. M. 1, 574; Sil. 7, 501.—In partic.1.A sanctuary, esp. that of the Penates, a chapel:2.penetralia sunt penatium deorum sacraria,
Fest. p. 208 Müll.:Capitolini Tonantis,
Mart. 10, 51.—Transf., poet., the Penates, guardian deities:II.huc vittas castumque refer penetrale parentum,
Sil. 13, 62:avi penetralia Turni,
id. 1, 668.—Trop., an inner place, secret place, a secret (post-Aug.), Stat. S. 3, 5, 56:loci aperire penetralia,
Quint. 6, 2, 25:auxilia ex ipsis sapientiae penetralibus petere,
id. 12 prooem. §3: animus secedit in loca pura... Haec eloquentiae penetralia,
Tac. Or. 12:penetralia animi,
Ambros. in Luc. 1, 1, 12:mentis,
id. ib. 1, 5, 105.—With esp. reference to the signif. sanctuary (v. supra, I. B.):ut tantum intra suum penetral existimes adorandam (philosophiam),
Macr. S. 7, 1:sanctum penetral animi tui nesciunt,
Symm. Ep. 2, 34. — Adv.: pĕnē̆trālĭter, inwardly, internally (post-class.), Ven. Vit. S. Mart. 4, 597. -
10 penetralis
pĕnē̆trālis, e, adj. [penetro].I.Piercing, penetrating (ante-class.):II.frigus,
Lucr. 1, 494:ignis,
id. 1, 535:fulmineus multo penetralior ignis,
id. 2, 382.—Transf., inward, inner, internal, interior, innermost (mostly poet.):I.tecta,
Verg. G. 1, 379:aeternumque adytis effert penetralibus ignem,
id. A. 2, 297:abditi ac penetrales foci,
Cic. Har. Resp. 27, 57:di Penates... ab eo, quod penitus insideret: ex quo etiam penetrales a poëtis vocantur,
id. N. D. 2, 27, 68; so,per penetrales deos,
Sen. Oedip. 265; id. Phoen. 340: penetrale sacrificium dicitur, quod interiore parte sacrarii conficitur: unde et penetralia cujusque dicuntur;et penes nos, quod in potestate nostrā est,
Fest. p. 250 Müll.—As subst.: pĕnē̆trāle, is ( pĕnē̆tral, Macr. S. 7, 1; Symm. Ep. 2, 34), n.; usually in plur.: pĕnē̆trālĭa, ium, the inner part, interior of any thing, esp. of a building; the inside space, an inner room (mostly poet.; not in Cic. or Cæs.; cf. adytum).Lit.A.In gen.:B.penetrale urbis,
Liv. 41, 20, 7:in ipsis penetralibus (Britanniae),
Tac. Agr. 30:apparent Priami et veterum penetralia regum,
the inner chambers, Verg. A. 2, 484:in penetralibus regum ipsorum,
Vulg. Psa. 104, 30; so,penetralia alta medio tecti,
Verg. A. 7, 59:magni amnis penetralia,
Ov. M. 1, 574; Sil. 7, 501.—In partic.1.A sanctuary, esp. that of the Penates, a chapel:2.penetralia sunt penatium deorum sacraria,
Fest. p. 208 Müll.:Capitolini Tonantis,
Mart. 10, 51.—Transf., poet., the Penates, guardian deities:II.huc vittas castumque refer penetrale parentum,
Sil. 13, 62:avi penetralia Turni,
id. 1, 668.—Trop., an inner place, secret place, a secret (post-Aug.), Stat. S. 3, 5, 56:loci aperire penetralia,
Quint. 6, 2, 25:auxilia ex ipsis sapientiae penetralibus petere,
id. 12 prooem. §3: animus secedit in loca pura... Haec eloquentiae penetralia,
Tac. Or. 12:penetralia animi,
Ambros. in Luc. 1, 1, 12:mentis,
id. ib. 1, 5, 105.—With esp. reference to the signif. sanctuary (v. supra, I. B.):ut tantum intra suum penetral existimes adorandam (philosophiam),
Macr. S. 7, 1:sanctum penetral animi tui nesciunt,
Symm. Ep. 2, 34. — Adv.: pĕnē̆trālĭter, inwardly, internally (post-class.), Ven. Vit. S. Mart. 4, 597. -
11 penetraliter
pĕnē̆trālis, e, adj. [penetro].I.Piercing, penetrating (ante-class.):II.frigus,
Lucr. 1, 494:ignis,
id. 1, 535:fulmineus multo penetralior ignis,
id. 2, 382.—Transf., inward, inner, internal, interior, innermost (mostly poet.):I.tecta,
Verg. G. 1, 379:aeternumque adytis effert penetralibus ignem,
id. A. 2, 297:abditi ac penetrales foci,
Cic. Har. Resp. 27, 57:di Penates... ab eo, quod penitus insideret: ex quo etiam penetrales a poëtis vocantur,
id. N. D. 2, 27, 68; so,per penetrales deos,
Sen. Oedip. 265; id. Phoen. 340: penetrale sacrificium dicitur, quod interiore parte sacrarii conficitur: unde et penetralia cujusque dicuntur;et penes nos, quod in potestate nostrā est,
Fest. p. 250 Müll.—As subst.: pĕnē̆trāle, is ( pĕnē̆tral, Macr. S. 7, 1; Symm. Ep. 2, 34), n.; usually in plur.: pĕnē̆trālĭa, ium, the inner part, interior of any thing, esp. of a building; the inside space, an inner room (mostly poet.; not in Cic. or Cæs.; cf. adytum).Lit.A.In gen.:B.penetrale urbis,
Liv. 41, 20, 7:in ipsis penetralibus (Britanniae),
Tac. Agr. 30:apparent Priami et veterum penetralia regum,
the inner chambers, Verg. A. 2, 484:in penetralibus regum ipsorum,
Vulg. Psa. 104, 30; so,penetralia alta medio tecti,
Verg. A. 7, 59:magni amnis penetralia,
Ov. M. 1, 574; Sil. 7, 501.—In partic.1.A sanctuary, esp. that of the Penates, a chapel:2.penetralia sunt penatium deorum sacraria,
Fest. p. 208 Müll.:Capitolini Tonantis,
Mart. 10, 51.—Transf., poet., the Penates, guardian deities:II.huc vittas castumque refer penetrale parentum,
Sil. 13, 62:avi penetralia Turni,
id. 1, 668.—Trop., an inner place, secret place, a secret (post-Aug.), Stat. S. 3, 5, 56:loci aperire penetralia,
Quint. 6, 2, 25:auxilia ex ipsis sapientiae penetralibus petere,
id. 12 prooem. §3: animus secedit in loca pura... Haec eloquentiae penetralia,
Tac. Or. 12:penetralia animi,
Ambros. in Luc. 1, 1, 12:mentis,
id. ib. 1, 5, 105.—With esp. reference to the signif. sanctuary (v. supra, I. B.):ut tantum intra suum penetral existimes adorandam (philosophiam),
Macr. S. 7, 1:sanctum penetral animi tui nesciunt,
Symm. Ep. 2, 34. — Adv.: pĕnē̆trālĭter, inwardly, internally (post-class.), Ven. Vit. S. Mart. 4, 597. -
12 penetral
pĕnē̆tral, ālis, v. penetralis fin. -
13 penetrator
pĕnē̆trātor, ōris, m. [id.], one who penetrates, a penetrator (post-class.):domus alienae penetratores,
Aug. Ep. 199; Prud. Hamart. 883; Paul. Nol. Carm. 20, 285. -
14 penetro
pĕnē̆tro, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [root pa- of pasco; v. penates].I.Act.A.To put, place, or set any thing into any thing (ante- and post-class.; v. Brix ad Plaut. Trin. 1, 2, 109).1.Lit.:2.penetrare pedem intra aedes,
Plaut. Men. 5, 2, 64; 2, 3, 49: quo illic homo foras se penetrat ex aedibus? to betake one's self, go in any direction, id. Trin. 2, 2, 1:me ad pluris penetravi,
id. ib. v. 14:se in fugam,
to take to flight, id. Am. 1, 1, 94:in eam (specum) me penetro et recondo,
Gell. 5, 14, 18.— To enter, penetrate:ea intra pectus se penetravit potio,
Plaut. Truc. 1, 1, 23.—In the same sense, mid.:quae penetrata queunt sensum progignere acerbum,
having entered, having penetrated, Lucr. 4, 670; 1246.—Trop.:B. 1.Labeo Antistius in grammaticam sese atque dialecticam litterasque antiquiores altioresque penetraverat,
had penetrated into, Gell. 13, 10, 1.—Lit., Lucr. 4, 894:2.(semen) penetrare locos nequit,
id. 4, 1246:vox aures penetrat,
id. 4, 613:hominem cum vini vis penetravit Acris,
id. 3, 476:Illyricos sinus,
Verg. A. 1, 243:nave Aegyptum,
Suet. Caes. 52:mediae cryptam Suburrae,
Juv. 5, 106. — Pass.:ut (India) penitus nequeat penetrari,
Lucr. 2, 539:penetratae cum victoriā Media, Albania, etc.,
Vell. 2, 40, 1:penetrata limina montis,
Stat. S. 4, 6, 104:iter L. Lucullo penetratum,
Tac. A. 15, 27.—Trop.:II.id Tiberii animum altius penetravit,
Tac. A. 1, 69; cf. id. ib. 3, 4.—With subject-clause:tum penetrabat eos, posse haec, etc.,
it entered their thoughts, it occurred to them, Lucr. 5, 1262.—Neutr., to enter, penetrate into any place or thing, betake one's self (class.; cf.: pervado, permano).A.Lit.:B.in palaestram,
Plaut. Bacch. 1, 1, 32:sub terras,
Cic. Verr. 2, 4, 48, § 107:ad os Pelusii,
Curt. 4, 1, 29:in ipsum portum,
Cic. Verr. 2, 5, 37, § 96:in castra hostium,
Liv. 2, 12, 3:in artissimas fauces,
Curt. 5, 3, 17:ad urbes,
Cic. Prov. Cons. 13, 32:per angustias,
id. Tusc. 1, 20, 45:intra vallum,
Liv. 39, 31:in urbem,
id. 2, 53:cum eo penetrasset,
thus far, Nep. Chabr. 4:astra per caelum penetrantia,
Cic. Univ. 9:penetrat vox ad aures,
Ov. M. 12, 42:usque ad nares,
Cels. 7, 7.— Impers. pass.:in eam speluncam penetratum cum signis est,
Liv. 10, 1.—Trop.:Romuli animus haec ipsa in templa penetravit,
Cic. Rep. 6, 22, 24:hominum ratio in caelum usque penetravit,
id. N. D. 2, 61, 163:nulla res magis penetrat in animos,
id. Brut. 38, 142:penetrare ad sensum judicis opinionemque,
id. Part. 36:quo non ars penetrat?
Ov. A. A. 3, 291:in provincias quoque grammatica penetraverat,
Suet. Gram. 3. -
15 fascinosus
fascinōsus, a, um [ fascinum 2. ] magno pene praeditus Priap -
16 penis
is (abl. e и i)m.2) мужской член C, H, J -
17 vasatus
vāsātus, a, um [ vas II, 7. ]pene majore instructus Lampr -
18 destringo
dē-stringo, strīnxī, strictum, ere, I) abstreifen, abziehen, A) im allg.: oleam, bacam, Col.: destricti ramis cibi, Ps. Quint. decl.: cui tunica erat ab umeris destricta, Phaedr. – bildl., destringi aliquid et abradi bonis, Plin. pan. 37, 2. – B) insbes.: 1) mit dem Badestriegel (strigilis) den Körper im Bade abstreichen, striegeln, se, Plin.: dum destringitur, tergitur, Plin. ep.: curvo destringere ferro, Mart. – übtr., ut destrinxi hominem! gestriegelt = geprellt, Plaut. truc. 957 zw. – 2) etwas abstreifend säubern, myacum ius traditur interanea destringere, Plin. 32, 96. – 3) eine Waffe von der Scheide los-, blank ziehen, ziehen (vgl. Oudend. u. Schneider Caes. b. G. 1, 25, 2. Drak. Liv. 27, 13, 9), gladium, Cic.: in mortem (zum Todesstoß) ferrum, Tac.: ensem, Hor.: securim, Liv.: obszön, pene destricto, Corp. inscr. Lat. 6, 3708 = Carm. epigr. 193. – übtr., amaritudinem carminum, loslassen, Plin.: in omnes severitas imperatoris destringitur, tritt die Str. des F. ein, Sen. – II) streifen, leicht berühren, a) eig.: aequora alis, Ov.: pectus sagittā, Ov.: destricta levi vulnere est cutis, Sen. rhet.: vulnus, eine leichte Wunde beibringen, Gratt. – b) übtr., durchziehen, durchhecheln, alqm mordaci carmine, Ov.: alcis scripta, Phaedr.
-
19 paene
paene (pēne), Adv., I) beinahe, fast, so gut wie, sozusagen, Ter., Cic. u.a.: verstärkend paene vixdum, Suet.: steigernd, quam paene, Verg. u. Ov. – II) gänzlich, ganz und gar, förmlich, non paene sum deceptus, Planc. in Cic. ep.: Superl. paenissime, Plaut. u. Apul.
-
20 penis
pēnis, is, m. (viell. aus *pesnis, griech. πέος), der Schwanz, peni (Abl.) bubulo ludentes, Naev. com. 102: hodie ›penis‹ est in obscenis, Cic. ep. 9, 22, 2. – gew. übtr., das männliche Glied, Cic. u.a.: pene, durch Unzucht, Sall. u. Hor. – als Schmeichelwort, purissimus penis, Suet. vit. Hor. p. 297 Roth.
См. также в других словарях:
pêne — pêne … Dictionnaire des rimes
pêne — [ pɛn ] n. m. • 1680; pesne 1288; altér. de pêle, pesle (XIIe); lat. pessulus « verrou », d o. gr. ♦ Pièce mobile d une serrure, qui s engage dans la gâche et tient fermé l élément (porte, fenêtre) auquel la serrure est adaptée. Pêne dormant,… … Encyclopédie Universelle
pene — m. anat. Órgano sexual masculino que se halla situado en la parte inferior del abdomen, por delante de la sínfisis del pubis. Es un órgano eréctil que interviene en la copulación y en la micción. Se distinguen dos regiones: la raíz, localizada en … Diccionario médico
pene — / pɛne/ s.m. [dal lat. penis is coda, pene ]. (anat.) [organo genitale maschile] ▶◀ Ⓖ (non com.) asta, Ⓖ (pop.) banana, Ⓖ (pop., tosc.) bischero, Ⓖ (volg.) cazzo, Ⓖ (lett.) fallo, Ⓖ (volg.) fava, Ⓖ (pop.) mazza, membro, Ⓖ (merid., volg.) minchia … Enciclopedia Italiana
pene- — [dal lat. paene quasi ]. Primo elemento di parole composte, nelle quali indica una condizione vicina a quella espressa dal secondo elemento (per es., penisola, penultimo ) … Enciclopedia Italiana
Pène — Surtout porté dans les Hautes Pyrénées, c est un toponyme fréquent avec le sens de hauteur rocheuse … Noms de famille
pene — |é| s. m. O mesmo que pênis. • Plural: penes. ‣ Etimologia: latim penis, is, cauda … Dicionário da Língua Portuguesa
-pene — elem. de comp. Exprime a noção de pena (ex.: albipene). ‣ Etimologia: latim penna, ae, asa, pena, pluma … Dicionário da Língua Portuguesa
pene — sustantivo masculino 1. Uso/registro: elevado. Órgano sexual masculino que permite realizar la cópula. Sinónimo: falo … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
pene — (Del lat. penis). m. Anat. Órgano masculino del hombre y de algunos animales que sirve para miccionar y copular … Diccionario de la lengua española
pene — obs. form of pain, pen2; variant of pein … Useful english dictionary