owłosienie

См. также в других словарях:

• owłosienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} włosy na skórze człowieka i zwierząt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Usuwać zbędne owłosienie. Zmieniać barwę owłosienia na zimę. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• owłosienie — n I, blm 1. «włosy na ciele ludzkim lub zwierzęcym» Gęste, bujne, rzadkie owłosienie. 2. «włoski na liściach, pędach i innych częściach rośliny» …   Słownik języka polskiego

• włos — m IV, D. a, Ms. włossie; lm M. y 1. «nitkowaty zrogowaciały wytwór naskórka ssaków, składający się z zagłębionego w skórze korzenia z cebulką oraz z wystającej ponad skórę łodygi (trzonu); w lm owłosienie głowy ludzkiej» Koński, psi włos. Cienki …   Słownik języka polskiego

• epilować — ndk IV, epilowaćluję, epilowaćlujesz, epilowaćluj, epilowaćował, epilowaćowany 1. «usuwać owłosienie w celach leczniczych lub kosmetycznych» Epilować za pomocą pincetki. Epilowane brwi. 2. techn. «uszlachetniać, wykańczać skóry futerkowe przez… …   Słownik języka polskiego

• odwłosić — dk VIa, odwłosićwłoszę, odwłosićsisz, odwłosićwłoś, odwłosićsił, odwłosićwłoszony odwłaszać ndk I, odwłosićam, odwłosićasz, odwłosićają, odwłosićaj, odwłosićał, odwłosićany «usunąć owłosienie; w przemyśle skórzanym: usunąć mechanicznie sierść… …   Słownik języka polskiego

• puch — m III, D. u; lm M. y 1. «drobne, miękkie pióra o bardzo krótkiej stosinie i rozpierzchłych promieniach, tworzące podszycie piór pokrywowych u dorosłych ptaków i wyłączną osłonę ciała u piskląt; u ssaków: krótkie, miękkie, bezrdzeniowe włosy… …   Słownik języka polskiego

• puszek — m III, D. puszekszku, N. puszekszkiem; lm M. puszekszki 1. «delikatny puch pokrywający ciało ssaków i ptaków; miękkie, pierwsze owłosienie u ludzi (zwłaszcza u niemowląt)» Sypał mu się puszek nad górną wargą. 2. «delikatne, krótkie włoski… …   Słownik języka polskiego

• ryży — «żółtopomarańczowy, ceglasty (najczęściej o włosach, sierści), rudy; o człowieku, zwierzęciu: mający owłosienie, sierść koloru rudego» Ryże wąsy. Był ryży i piegowaty. Ej, ty ryży kudła, wara od źródła! (Mickiewicz) ryży w użyciu rzecz., pot.… …   Słownik języka polskiego

• zarost — m IV, D. u, Ms. zarostoście, blm «owłosienie twarzy u mężczyzn» Zarost na brodzie, na policzkach. Twarz bez zarostu …   Słownik języka polskiego

• broda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. brodaodzie; lm D. bród {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dolna część twarzy poniżej ust : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koścista, wystająca broda. Zawiązać dziecku czapeczkę pod brodą.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brodacz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna mający bujne owłosienie w dolnej części twarzy {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}brodacz II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III {{/stl 8}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień