-
1 supero
sŭpĕro, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [id.].I. A.Lit. (very rare; syn. transcendo): maximo saltu superabit gravidus armatis equus, surmounted, leaped the wall, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 97 Vahl.):B.sol superabat ex mari,
Plaut. Stich. 2, 2, 41:ripis superat mihi atque abundat pectus laetitia meum,
id. ib. 2, 1, 6:jugo superans,
passing over the summit, Verg. A. 11, 514:superat agger ad auras,
Stat. Th. 4, 458:(angues) superant capite et cervicibus altis,
Verg. A. 2, 219. —Trop. (freq. and class.).1.To have the upper hand or superiority, to be superior, to overcome, surpass (syn. vinco):2.denique nostra superat manus,
Plaut. Am. 1, 1, 80:quā (sc. virtute) nostri milites facile superabant,
Caes. B. G. 3, 14; 1, 40:numero militum,
Liv. 29, 30, 8; cf.:numero hostis, virtute Romanus superat,
id. 9, 32, 7:tantum superantibus malis,
id. 3, 16, 4:sorte,
id. 38, 36, 10:victor, superans animis,
Verg. A. 5, 473:hostes equitatu superare,
Nep. Ages. 3, 6:unde salo superant venti,
Prop. 3, 5 (4, 4), 29:superat sententia Sabini,
Caes. B. G. 5, 31:si superaverit morbus,
Plin. Ep. 7, 1, 3.—To exceed, be in excess, be superfluous; to be abundant, to abound (syn. supersum):3.in quo et deesse aliquam partem et superare mendosum est,
Cic. de Or. 2, 19, 83:pecunia superabat? at egebas,
id. Or. 67, 224:uter igitur est divitior? cui deest an cui superat?
id. Par. 6, 3, 49:quis tolerare potest, illis divitias superare, nobis rem familiarem etiam ad necessaria deesse?
Sall. C. 20, 11:cui quamquam virtus, gloria... superabant,
id. J. 64, 1:quae Jugurthae fesso superaverant,
had been too much for, id. ib. 70, 2:de eo quod ipsis superat,
Cic. Fin. 5, 15, 42:Quinto delegabo, si quid aeri meo alieno superabit et emptionibus,
id. Att. 13, 46, 3:superabat umor in arvis,
Lucr. 5, 804:superante multitudine,
Liv. 3, 5:cum otium superat,
id. 3, 17:num tibi superat superbia?
Plaut. Am. 2, 2, 86:gentis superant tibi laudes,
Tib. 4, 1, 28:dum superat gregibus juventas,
Verg. G. 3, 63:si superant fetus,
id. ib. 1, 189: quam facile tunc sit omnia impedire et quam hoc Caesari superet, non te fallit, perh. how exceedingly easy it would have been, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 3 dub.—To be left over, to remain, survive (syn. supersum):II. A.quae superaverint animalia capta, immolant,
Caes. B. G. 6, 17:quod superaret pecuniae,
Cic. Verr. 2, 3, 84, § 195: quae arma superabunt, Pompon. ap. Cic. Att. 8, 12, A, § 4; Plaut. Truc. 5, 49:nihil ex raptis commeatibus superabat,
Liv. 22, 40, 8:pepulerunt jam paucos superantes,
id. 22, 49, 5:si de quincunce remota est Uncia, quid superat?
Hor. A. P. 328:sex superant versus,
Prop. 4 (5), 2, 57:pars quae sola mei superabit corporis, ossa,
Tib. 3, 2, 17; Plaut. Truc. prol. 20:superet modo Mantua nobis,
Verg. E. 9, 27: uter eorum vitā superarit, whichever survives, Caes. B. G. 6, 19:quae superaverint animalia,
id. ib. 6, 17:quid puer Ascanius? superatne et vescitur aurā?
Verg. A. 3, 339:captae superavimus urbi,
id. ib. 2, 643; Liv. 29, 7, 7:quid igitur superat, quod purgemus?
id. 45, 24, 1.—Lit.1.In gen.: in altisono Caeli clipeo temo superat Stellas, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 73 Müll. (Vahl. Enn. p. 119, om. stellas):2.tempestas summas ripas fluminis superavit,
Caes. B. C. 1, 48:ventosum aequor,
Ov. Ib. 591:fluvium,
Luc. 4, 150:mare,
Sen. Oet. 128:pedibus salsas lacunas,
Lucr. 3, 1031:munitiones,
Liv. 5, 8, 10:quas (Alpes) nullā dum viā superatas,
id. 5, 34, 6; 21, 26, 4; 21, 30, 5; 21, 38, 1;23, 45, 3: Tauro monte superato,
id. 35, 13, 4:montes,
Verg. G. 3, 270:Alpes cursu,
Luc. 1, 183:immensa montium juga,
Plin. Pan. 81, 1:Caucasum,
Curt. 7, 3, 22:hoc jugum,
Verg. A. 6, 676:fossas,
id. ib. 9, 314:summi fastigia tecti Ascensu,
id. ib. 2, 303; cf.:caprae gravido superant vix ubere limen,
id. G. 3, 317:retia saltu (vulpes),
Ov. M. 7, 767:tantum itineris,
to traverse, pass over, Tac. Agr. 33: regionem castrorum, to go past or beyond, Caes. B. C. 1, 69; cf. Cic. Tusc. 1, 19, 43:insidias circa ipsum iter locatas,
Liv. 2, 50, 6:collocatur in eo turris tabulatorum quae superaret fontis fastigium,
but so as to overtop, command, Hirt. B. G. 8, 41:superat (Parnassus) cacumine nubes,
Ov. M. 1, 317.—In partic.a.Naut. t. t., to sail by or past a place, a promontory, etc.; to double or weather a point, etc.; promontorium, Lucil. ap. Serv. Verg. A. 1, 244; Auct. B. Afr. 62, 3; Liv. 26, 26, 1; 30, 25, 6; 31, 23, 3; Tac. A. 15, 46 et saep.:b.Euboeam,
Nep. Them. 3, 3:cursu Isthmon,
Ov. Tr. 1, 11, 5:intima Regna Liburnorum et fontem Timavi,
Verg. A. 1, 244 Serv.— Poet., transf.: musarum scopulos, Enn. ap. Cic. Brut. 19, 76 (Ann. v. 223 Vahl.).—To rise above, exceed in height:B. 1.ut alibi umbilico tenus aqua esset, alibi genua vix superaret,
Liv. 36, 45, 9; cf.: posterior partes superat mensura priores, i. e. exceeds in size, Ov. M. 15, 378.—In gen.:2.non potest quaestus consistere, si eum sumptus superat,
Plaut. Poen. 1, 2, 74:ne sumptus fructum superet,
Varr. R. R. 1, 53:qui omnes homines supero atque antideo cruciabilitatibus animi,
Plaut. Cist. 2, 1, 3:virtute, laude, dignitate,
Cic. Planc. 2, 6 sq.:aut ingenio aut fortunā aut dignitate superari,
id. Lael. 3, 11:omnes homines constantiā et gravitate,
id. Fam. 1, 9, 16:doctrinā Graecia nos et omni litterarum genere superabat,
id. Tusc. 1, 1, 3:auctoritatis pondere et utilitatis ubertate,
id. de Or. 1, 44, 195; Hirt. B. G. 8, prooem. §4: aliquem nobilitate,
Ov. P. 3, 2, 56:Phoebum superare canendo,
Verg. E. 5, 9:omnes scelere,
Liv. 29, 8:aliquem dignitate vitae,
Nep. Alcib. 11, 2:aliquem ingenio, id. Dion, 4, 1: duritiā ferrum,
Ov. H. 2, 137:vel cursu superare canem vel viribus aprum,
Hor. Ep. 1, 18, 51:omnes in ceteris artibus,
Nep. Epam. 2, 2:summam spem civium incredibili virtute,
Cic. Lael. 3, 11:non dubitabam, quin hanc epistulam multi nuntii, fama denique esset ipsa tua celeritate superatura,
will outstrip, id. Q. Fr. 1, 1, 1.—In partic., in milit. lang., to overcome, subdue, conquer, vanquish (syn. debello):b.victis hostibus, quos nemo posse superari ratu'st,
Plaut. Am. 2, 2, 24:armatos ac victores,
Caes. B. G. 1, 40:maximas nationes,
id. ib. 3, 28;2, 24: quos integros superavissent,
id. B. C. 2, 5:bello superatos esse Arvernos et Rutenos a Q. Fabio Maximo,
id. B. G. 1, 45:si Helvetios superaverint Romani,
id. ib. 1, 17:Massilienses bis proelio navali superati,
id. B. C. 2, 22:clam ferro incautum superat,
Verg. A. 1, 350:bello superatus,
Ov. M. 12, 364:Asiam bello,
Nep. Ages. 4, 3:tota insula in unā urbe superata est,
Flor. 2, 6.—Transf., in gen.: quem (C. Curium) nemo ferro potuit superare nec auro, Enn. ap. Cic. Rep. 3, 3, 6 (Ann. v. 220 Vahl.):* A. * B.in quo (genere officii) etiam si multi mecum contendent, omnes facile superabo,
Cic. Fam. 5, 8, 4:si erum videt superare amorem,
Plaut. Aul. 4, 1, 7:hanc (orationem) assidua ac diligens scriptura superabit,
Cic. de Or. 1, 33, 150: si meam spem vis improborum fefellerit atque superaverit, id. Cat. 4, 11, 23:injurias fortunae facile veterum philosophorum praeceptis superabat,
id. Fin. 4, 7, 17:pareatur necessitati, quam ne dii quidem superant,
which even the gods are not above, not superior to, Liv. 9, 4, 16:casus omnes,
Verg. A. 11, 244:superanda omnis fortuna ferendo est,
id. ib. 5, 710:labores,
id. ib. 3, 368:difficultates omnes,
Vell. 2, 120, 4:cum incedendi nimietate jam superarer,
Amm. 19, 8, 6.—Hence, sŭpĕrans, antis, P. a. -
2 superō
superō āvī, ātus, āre [superus], to go over, rise above, overtop, surmount, transcend: capite et cervicibus, V.: has (turrīs) altitudo puppium ex barbaris navibus superabat, Cs.: ut aqua genua vix superaret, L.: Posterior partīs superat mensura priores, O.— To go over, rise above, mount, ascend, surmount, overtop: ardua montis Per deserta iugo superans, passing over the summit, V.: (tempestas) summas ripas fluminis superavit, Cs.: munitiones, L.: montīs, V.: Caucasum, Cu.: tantum itineris, traverse, Ta.: regionem castrorum, go beyond, Cs.: insidias circa ipsum iter locatas, L.: superant (Parnasi) cacumina nubes, O.— To sail by, pass, double, weather: promunturium, L.: Euboeam, N.: cursu Isthmon, O.: Regna Liburnorum, V.—Poet.: musarum scopulos, Enn. ap. C.— To exceed, be in excess, overrun, be abundant, abound: in quo superare mendosum est: quae Iugurthae fesso superaverant, had been too much for, S.: superante multitudine, L.: superat gregibus dum iuventas, V.: uter igitur est divitior, cui deest an cui superat?— To be left over, remain, survive: quae superaverunt animalia capta, immolant, Cs.: quod superaret pecuniae: nihil ex raptis commeatibus superabat, L.: si de quincunce remota est Uncia, quid superat? H.: vitā, survive, Cs.: Quid puer Ascanius? superatne? V.: quid igitur superat, quod purgemus? L.—In war, to be victorious, overcome, subdue, conquer, vanquish: superavit postea Cinna cum Mario: maximas nationes, Cs.: exercitūs regios: navali praelio superati, Cs.: ferro incautum, V.: bello Asiam, N.— To extend beyond: clamor superat inde castra hostium, L.—Fig., to have the upper hand, be superior, excel, overcome, surpass: numero hostis, virtute Romanus superat, L.: superans animis, i. e. exulting, V.: hostes equitatu superare, N.: superat sententia Sabini, Cs.— To surpass, excel, exceed, outdo, outstrip, transcend: quaerit, quā se virtute Plancius superarit: doctrinā Graecia nos superabat: Phoebum canendo, V.: Duritiā ferrum, O.: cursu canem, H.: non dubitabam, quin hanc epistulam fama esset celeritate superatura, will outstrip. —To master, overcome, suppress, defeat, subdue, surmount: hanc (orationem) diligens scriptura superabit: necessitas quam ne dii quidem superant, to which not even the gods are superior, L.: superanda omnis fortuna ferendo est, V.* * *superare, superavi, superatus Vovercome, conquer; survive; outdo; surpass, be above, have the upper hand -
3 excedo
I.Neut., to go out, go forth or away, to depart, retire, withdraw (freq. and class.; cf.: discedo, deficio, destituo, desero, linquo, relinquo).A.Lit.1.In gen., with ex and abl., with abl. alone, or absol.:2.ex istoc loco,
Plaut. Aul. 1, 1, 18:e medio,
Ter. Hec. 4, 3, 14:ex civitate,
Caes. B. G. 6, 8, 8:ex Italia,
Cic. Phil. 12, 6, 14:e templo,
Liv. 29, 19;for which, templo,
id. 39, 5:ex finibus,
Caes. B. G. 7, 33, 2;for which, finibus,
id. ib. 4, 18 fin.; 7, 77, 14; Liv. 30, 42; 41, 19 al.: ex illa circumscriptione, [p. 675] Cic. Phil. 8, 8:ex itinere,
Caes. B. C. 1, 79 fin.; cf.:ex via,
id. B. G. 5, 19, 1;for which, viā,
Liv. 24, 20:ex pugna, ex proelio,
Caes. B. G. 3, 4, 3; 4, 33, 2;for which, more freq., pugnā,
id. B. G. 5, 36, 3; id. B. C. 2, 7, 1; Liv. 44, 42; Verg. A. 9, 789 al.;and, proelio,
Caes. B. G. 2, 25, 1; 3, 4, 3; 4, 12 fin.; 7, 80, 3; cf.acio,
id. B. C. 2, 41, 7; 3, 94, 5; Liv. 31, 17:loco,
Caes. B. C. 1, 44, 2; 3, 45, 4; Liv. 36, 10, 15; so,locis,
id. 38, 27, 9; 27, 1, 5;and bello,
Sall. C. 9, 4:domo,
Caes. B. G. 4, 14 fin.:oppido,
id. ib. 7, 78, 1; cf.urbe,
Liv. 26, 24; 30, 7; 31, 17 et saep.:Arimino,
Caes. B. C. 1, 10, 3; 1, 11, 1:Galliā,
id. B. G. 7, 66, 4:provinciis,
id. B. C. 1, 85 fin.:patriā,
Verg. A. 1, 357:sceleratā terrā,
id. ib. 3, 60 et saep.—With de (very rare):de utero matris,
i. e. to be born, Dig. 1, 5, 15.— Absol.:abiit, excessit, evasit, erupit,
Cic. Cat. 2, 1:excedere deos, simul ingens motus excedentium,
Tac. H. 5, 13:primi omnium Macedones metu excesserant,
Liv. 42, 67 fin. —Designating the terminus:cave quoquam ex istoc excessis loco,
Ter. And. 4, 4, 21:agro hostium in Boeotiam,
Liv. 31, 26 fin.:ex his tenebris in lucem illam,
Cic. Tusc. 1, 30 fin.; cf.:ad deos,
Vell. 1. 2:invictum fore donec excederet ad deos,
Curt. 4, 7, § 27:in exsilium,
Dig. 48, 19, 4;in which sense also simply excedere,
ib. 48, 22, 7, § 17.—In partic.a.To go beyond, overstep, rise above, overtop a certain boundary.—Of personal subjects very rarely:b.alter in Pontum, alter usque Aegyptum excessit,
Just. 1, 1, 6.—More freq. of inanimate subjects:ut nulla (pars) excederet extra,
Cic. Univ. 5; Cels. 8, 9 fin.; cf.with eminere,
id. 8, 25 fin.:montes et excedentia in nubes juga,
Plin. 27, 1, 1, § 3.—To depart from life, to decease, to die (cf. decedo):B.sic ille cum undequadraginta annos regnavisset, excessit e vita,
Cic. Rep. 2, 14 fin.; so,e vita,
id. Fin. 3, 18, 60; id. Brut. 20 fin.; id. Lael. 3 fin.; id. Off. 1, 43, 153:vitā,
id. Tusc. 1, 13, 29; id. Brut. 75, 262; id. N. D. 3, 16, 41; Val. Max. 2, 6, 8; 5, 5, 3; Curt. 3, 1, 21; 9, 6, 6; Tac. H. 4, 75:e medio,
Ter. Phorm. 5, 7, 74 Ruhnk.; and simply excedere (postAug.;but v. decedo excessus, I.),
Plin. 7, 13, 11, § 58; Tac. A. 1, 5 fin.; 1, 33; Suet. Aug. 5; id. Claud. 45; id. Vesp. 2; id. Tit. 11; Val. Fl. 1, 826; Curt. 10, 5, 2; Sen. Ep. 77, 10.—Trop.1.In gen. (very rarely):2.cum animus Eudemi e corpore excesserit,
Cic. Div. 1, 25, 53; id. Tusc. 1, 11, 24; 1, 32, 78; id. Lael. 4, 13 al.:corpore excedere,
id. Div. 1, 30, 63: ex pristina bellandi consuetudine, Auct. B. Afr. 73: palmā, to recede from victory, to yield the victory (= decedere alicui de victoria), Verg. A. 5, 380.—Far more freq.,In partic.a.(Acc. to A. 2. a.) To go beyond a certain boundary or a certain measure, to advance, proceed, to transgress, digress (= procedere, progredi): mihi aetas ex magisterio tuo: Plaut. Bacch. 1, 2, 40:b.is postquam excessit ex ephebis,
Ter. And. 1, 1, 24 (quoted in Cic. de Or. 2, 80, 327); cf.:ut primum ex pueris excessit Archias,
Cic. Arch. 3:ad patres etiam et ad publicam querimoniam excessit res,
Liv. 25, 1; cf. Val. Max. 5, 6, 4:haec eo anno in Africa gesta. Insequentia excedunt in eum annum, quo, etc.,
Liv. 30, 26; cf. id. 21, 15:paululum ad enarrandum, etc.,
to digress, Liv. 29, 29, 5; cf.:in fabellam,
Sen. Ep. 77:in aliquid,
Plin. Ep. 5, 6, 44 fin.:res parva dictu, sed quae studiis in magnum certamen excesserit,
Liv. 34, 1; cf. id. 33, 35 fin.; 8, 33; cf. id. 3, 41:eo laudis excedere, quo, etc.,
to attain that height of fame, Tac. Agr. 42 fin.: tantum illa clades novitate et magnitudine excessit, i. e. exceeded, went beyond = eminuit, Tac. A. 2, 24.—(Acc. to A. 2. b.) To depart, disappear:II.cura ex corde excessit,
Ter. Hec. 3, 2, 12:cum cupiditatum dominatus excessit,
Cic. Par. 5, 3, 40:jam e memoria excessit, quo tempore? etc.,
Liv. 26, 13;for which, memoriā,
id. 7, 32 fin.:ubi reverentia excessit animis,
Curt. 8, 8.— Poet.:Cannaene tibi graviorque palude Maeonius Stygia lacus excessere Padusque?
i. e. have they slipped from your memory? Sil. 15, 35.Act. (post-Aug.).A.Lit., to depart from, to leave a place:B.urbem,
Liv. 2, 37, 8; 1, 29, 6; 3, 57, 10;23, 1: curiam,
id. 45, 20; cf. pass. impers.:Crotonem excessum est,
id. 24; 3 fin. —Transf., to go beyond, surpass, exceed a certain limit, to overtop, tower above (cf. above, I. A. 2. a., and B. 2. a.):nubes excedit Olympus,
Luc. 2, 271:statura, quae justam excederet,
Suet. Tib. 68:summam octoginta milium,
Liv. 39, 5;so of numbers, very freq.,
Plin. 7, 2, 2, § 22; 13, 3, 4, § 20; Quint. 9, 4, 79; Tac. A. 1, 14; Suet. Aug. 77 al.; cf.also of age,
Col. 6, 21:triennium vitae,
Plin. 8, 42, 67, § 166:annum aetatis centesimum,
id. 25, 2, 5, § 9; Plin. Ep. 2, 1, 4; 3, 7, 9; Suet. Gramm. 7;of measure: laborum periculorumque modum,
Vell. 2, 122 fin.; so,modum,
Liv. 26, 19; 28, 25; Quint. 3, 6, 62; 8, 3, 48 al.:eloquentia aut aequavit praestantissimorum gloriam aut excessit,
Suet. Caes. 55; cf.:praeturae gradum,
id. Oth. 1:principum fastigium,
id. Calig. 22:fastigium equestre,
Tac. A. 4, 40:excedente humanam fidem temeritate,
Vell. 2, 51, 3; so,fidem,
Plin. 7, 21, 21, § 85; Ov. M. 7, 166:excessisse Priscum inmanitate et saevitia crimina, quibus, etc.,
Plin. Ep. 2, 11, 2:nemine tantum ceteros excedente, ut ei aliquis se summitteret,
Just. 13, 2.—With simple acc.:decretum, ne vasa auro solida ministrandis cibis fierent, etc.... Excessit Fronto ac postulavit modum argento,
went beyond the proposal, Tac. A. 2, 33 (cf.:egredi relationem,
id. ib. 2, 38).— Pass.:duo enim multitudo, unione jam excessā,
Tert. adv. Marc. 1, 5. -
4 dēspectō
dēspectō —, —, āre, intens. [despicio], to look down upon: terras, V., O.: Palantīs homines procul, O.— To overlook, command: quos despectant moenia, V.— To despise: liberos, Ta.* * *despectare, despectavi, despectatus V TRANSlook over/down at, survey; overlook; rise above, overtop; despise/look down on -
5 ex-cēdō
ex-cēdō cessī (excēssis for excesseris, T.), cessus, ere, to go out, go forth, depart, retire, withdraw: abiit, excessit: metu, L.: quoquam ex istoc loco, T.: ex tenebris in lucem: ex itinere, Cs.: acie, Cs.: bello, S.: urbibus, L.: urbem, L.—To project, reach: rupes quattuor stadia in altitudinem excedit, Cu.—To be in excess: ut nulla pars excederet extra, i. e. destroy the balance of the whole. — Fig., to go out, depart, leave, withdraw, disappear: animi cum ex corpore excessissent: palmā, yield the victory, V.: excessit e vitā, died: Quom e medio excessit, T.: excessit quinquagesimo anno, Ta.—Of things: cura ex corde excessit, T.: cognomen memoriā excessit, L. — To go beyond, exceed, pass, extend, attain, pass over: postquam excessit ex ephebis, T.: ex pueris: ad patres etiam et ad publicam querimoniam excessit res, L.: insequentia excedunt in eum annum, qui, etc., L.: paululum ad enarrandum, etc., digress, L.: eo laudis excedere, quo, etc., attain such fame, Ta. — To surpass, exceed, overtop, tower above: summam octoginta milium, L.: fidem, belief, O. -
6 exuperō
-
7 super-ēmineō
super-ēmineō —, —, ēre, to overtop, surmount, rise above, tower over: victor viros supereminet omnīs, V.: fluctūs omnīs, O. -
8 super-iaciō
super-iaciō iēcī, iectus, ere, to cast over, throw upon: Membra superiectā veste fovet, O.: superiecto natare Aequore, i. e. overflowing, H.—To overtop, surmount: pontus scopulos superiacit undā, V.—Fig., to overwhelm, exceed, outdo: augendo fidem, by exaggeration, L.: tantum paternas laudes, ut, etc., L. -
9 exsupero
exsuperare, exsuperavi, exsuperatus Vexcel; overtop; surpass; overpower -
10 superemineo
supereminere, -, - Vovertop, stand out above the level of -
11 exstans
ex-sto ( ext-), āre, v. n. ( part. fut. exstaturus, Plin. 17, 22, 35, § 7; Pand. 47, 2, 78 al.), to stand out or forth, to project, to stand above.I.Prop.:B.(milites) cum capite solo ex aqua exstarent,
Caes. B. G. 5, 18, 5;for which: super aequora celso collo,
Ov. M. 11, 358:aquis (navis),
id. Tr. 5, 11, 14; cf. absol., Caes. B. C. 1, 62, 2:ferrum de pectore,
Ov. M. 9 128:de arbore (surculus),
Col. 5, 11, 5:ossa sub incurvis lumbis,
Ov. M. 8, 807:aedificia modice ab humo exstantia,
Plin. 6, 22, 24, § 89:paulum supra terram,
Gell. 19, 13, 3.— Poet. with acc.:aliquem,
to overtop, Stat. S. 1, 2, 116.—Trop. (syn.: emineo, eniteo), to be prominent, stand forth, be conspicuous:II.quo magis id, quod erit illuminatum. exstare atque eminere videatur,
Cic. de Or. 3, 26, 101:haec enitere et exstare aliquatenus,
Quint. 8, 5, 29:arma tubaeque sonent, vox et tua noctibus exstet,
predominate, be heard above, Val. Fl. 5, 252.—Meton. (causa pro effectu), to be visible, show itself, appear; [p. 705] to be extant, to exist, to be (most freq., esp. of inanim. and abstr. subjects):(β).hominum nemo exstat, qui, etc.,
Plaut. Trin. 2, 4, 142:auctor doctrinae ejus non exstat,
Liv. 1, 18, 2. pecunia, cujus auctor non exstat, Quint. 7, 2, 57:Sarmenti domina exstat,
still lives, Hor. S. 1, 5, 55:exstant hujus fortitudinis impressa vestigia,
Cic. Balb. 5, 13:exstant epistolae Philippi ad Alexandrum,
id. Off. 2, 14, 48:litterae,
id. Inv. 1, 39, 70:leges,
id. Rep. 5, 2 fin.:orationes,
Quint. 10, 7, 30: clarorum virorum non minus otii quam negotii rationem exstare oportere, Cato ap. Cic. Planc. 27, 66:sine oculis non potest exstare officium et munus oculorum,
Cic. Div. 1, 32, 71; 2, 52, 107:video hoc in numero neminem, cujus non exstet in me suum meritum,
id. Planc. 1, 2:studium nostrum,
id. Fam. 1, 8, 7.—Impers., with a subject or rel.-clause (very rare):quem vero exstet et de quo sit memoriae proditum eloquentem fuisse, etc.,
Cic. Brut. 15, 57:apparet atque exstat, utrum simus earum (artium) rudes an didicerimus,
id. de Or. 1, 16, 72 —Hence, ex-stans, ntis, P. a., projecting, prominent; comp. partes exstantiores, Cael. Aur. Tard. 5, 1, 3. -
12 exsto
ex-sto ( ext-), āre, v. n. ( part. fut. exstaturus, Plin. 17, 22, 35, § 7; Pand. 47, 2, 78 al.), to stand out or forth, to project, to stand above.I.Prop.:B.(milites) cum capite solo ex aqua exstarent,
Caes. B. G. 5, 18, 5;for which: super aequora celso collo,
Ov. M. 11, 358:aquis (navis),
id. Tr. 5, 11, 14; cf. absol., Caes. B. C. 1, 62, 2:ferrum de pectore,
Ov. M. 9 128:de arbore (surculus),
Col. 5, 11, 5:ossa sub incurvis lumbis,
Ov. M. 8, 807:aedificia modice ab humo exstantia,
Plin. 6, 22, 24, § 89:paulum supra terram,
Gell. 19, 13, 3.— Poet. with acc.:aliquem,
to overtop, Stat. S. 1, 2, 116.—Trop. (syn.: emineo, eniteo), to be prominent, stand forth, be conspicuous:II.quo magis id, quod erit illuminatum. exstare atque eminere videatur,
Cic. de Or. 3, 26, 101:haec enitere et exstare aliquatenus,
Quint. 8, 5, 29:arma tubaeque sonent, vox et tua noctibus exstet,
predominate, be heard above, Val. Fl. 5, 252.—Meton. (causa pro effectu), to be visible, show itself, appear; [p. 705] to be extant, to exist, to be (most freq., esp. of inanim. and abstr. subjects):(β).hominum nemo exstat, qui, etc.,
Plaut. Trin. 2, 4, 142:auctor doctrinae ejus non exstat,
Liv. 1, 18, 2. pecunia, cujus auctor non exstat, Quint. 7, 2, 57:Sarmenti domina exstat,
still lives, Hor. S. 1, 5, 55:exstant hujus fortitudinis impressa vestigia,
Cic. Balb. 5, 13:exstant epistolae Philippi ad Alexandrum,
id. Off. 2, 14, 48:litterae,
id. Inv. 1, 39, 70:leges,
id. Rep. 5, 2 fin.:orationes,
Quint. 10, 7, 30: clarorum virorum non minus otii quam negotii rationem exstare oportere, Cato ap. Cic. Planc. 27, 66:sine oculis non potest exstare officium et munus oculorum,
Cic. Div. 1, 32, 71; 2, 52, 107:video hoc in numero neminem, cujus non exstet in me suum meritum,
id. Planc. 1, 2:studium nostrum,
id. Fam. 1, 8, 7.—Impers., with a subject or rel.-clause (very rare):quem vero exstet et de quo sit memoriae proditum eloquentem fuisse, etc.,
Cic. Brut. 15, 57:apparet atque exstat, utrum simus earum (artium) rudes an didicerimus,
id. de Or. 1, 16, 72 —Hence, ex-stans, ntis, P. a., projecting, prominent; comp. partes exstantiores, Cael. Aur. Tard. 5, 1, 3. -
13 supereminens
sŭpĕr-ēmĭnĕo, ēre, v. a. and n., to overtop, to appear or be above, to rise above ( poet. and in post-Aug. prose).(α).Act.:(β).victor viros supereminet omnes,
Verg. A. 6, 857:umero undas,
id. ib. 10, 765:fluctus omnes,
Ov. Tr. 1, 2, 49:quas omnes aspis supereminens,
Amm. 22, 15, 27.—Neutr.:ut olivae premantur et jus superemineat,
Col. 12, 49, 1; Sen. Q. N. 5, 15, 1:herba paulum supereminens extra aquam,
Plin. 26, 8, 33, § 50 (al. semper eminens).—Hence, sŭpĕrēmĭnens, entis, P. a., rising above, prominent; comp., Fulg. Cont. Virg. p. 146. — Sup., Aug. Spir. et Lit. 65. -
14 superemineo
sŭpĕr-ēmĭnĕo, ēre, v. a. and n., to overtop, to appear or be above, to rise above ( poet. and in post-Aug. prose).(α).Act.:(β).victor viros supereminet omnes,
Verg. A. 6, 857:umero undas,
id. ib. 10, 765:fluctus omnes,
Ov. Tr. 1, 2, 49:quas omnes aspis supereminens,
Amm. 22, 15, 27.—Neutr.:ut olivae premantur et jus superemineat,
Col. 12, 49, 1; Sen. Q. N. 5, 15, 1:herba paulum supereminens extra aquam,
Plin. 26, 8, 33, § 50 (al. semper eminens).—Hence, sŭpĕrēmĭnens, entis, P. a., rising above, prominent; comp., Fulg. Cont. Virg. p. 146. — Sup., Aug. Spir. et Lit. 65. -
15 superjacio
sŭper-jăcĭo, jēci, jectum (superjactus, Sall. Fragm. ap. Non 503, 33; Tac. H. 5, 6), 3, v. a.I. A.Lit.:* B.membra superjectā cum tua veste fovet,
Ov. H. 16, 222:semina de tabulato,
Col. 2, 17, 2:folia,
id. 2, 1, 6:aggerem,
Suet. Calig. 19:se rogo,
Val. Max. 1, 8, 10; 6, 6, 1 fin.:ut ille ardentibus tectis superjaceretur,
id. 3, 2, ext. 7: et superjecto pavidae natarunt Aequore damae, i. e. spread over the earth, overwhelming, Hor. C. 1, 2, 11:Phrygia Troadi superjecta,
situated above Troas, Plin. 5, 32, 41, § 145.—Trop., to overdo, exaggerate:II.superjecere quidam augendo fidem,
Liv. 10, 30, 4:beneficia ( = superare),
Sen. Ben. 3, 32 fin.; cf. id. ib. 7, 9, 4.—To overtop with any thing (very rare):pontus scopulos superjacit unda,
Verg. A. 11, 625:arbores tantae proceritatis, ut sagittis superjaci nequeant,
Plin. 7, 2, 2, § 21.
См. также в других словарях:
Overtop — O ver*top , v. t. [imp. & p. p. {Overtopped}; p. pr. & vb. n. {Overtopping}.] 1. To rise above the top of; to exceed in height; to tower above. To o ertop old Pelion. Shak. [1913 Webster] 2. To go beyond; to transcend; to transgress. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
overtop — index outbalance, outweigh, predominate (outnumber), transcend Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
overtop — [ō΄vər täp′] vt. overtopped, overtopping 1. to rise above; exceed in height; tower over 2. to excel; surpass … English World dictionary
overtop — v. /oh veuhr top /; n. /oh veuhr top /, v., overtopped, overtopping, n. v.t. 1. to rise over or above the top of: a skyscraper that overtops all the other buildings. 2. to rise above in authority; take precedence over; override: No individual… … Universalium
overtop — transitive verb Date: circa 1594 1. to rise above the top of 2. to be superior to 3. surpass … New Collegiate Dictionary
overtop — verb To be higher than, to rise over the top of. There was a single birch tree that overtopped the other trees on the island, and was now picked out against the moon drenched sky … Wiktionary
overtop — (Roget s IV) v. Syn. dominate, command, surpass; see exceed … English dictionary for students
overtop — o|ver|top [ˌəuvəˈtɔp US ˌouvərˈta:p] v past tense and past participle overtopped present participle overtopping [T] formal to be higher or more important than something … Dictionary of contemporary English
overtop — v. rise above; exceed; surpass … English contemporary dictionary
overtop — verb (overtops, overtopping, overtopped) 1》 exceed in height. 2》 (especially of water) rise over the top of. adverb & preposition chiefly Canadian over … English new terms dictionary
overtop — v. a. 1. Rise above, surpass in height. 2. Excel, transcend, surpass, exceed. 3. Obscure, make less important, eclipse. 4. Transgress, disregard, go beyond … New dictionary of synonyms