Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

osobisty

См. также в других словарях:

  • osobisty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, osobistyiści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotyczący jednej określonej osoby; będący jej własnością, cechą; prywatny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wolność osobista. Majątek osobisty.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • osobisty — osobistyści 1. «odnoszący się do danej osoby, będący własnością danej osoby, właściwy danej osobie; własny, prywatny» Bagaż osobisty. Sekretarz osobisty. Osobisty czar. Zapomnieć osobistych uraz. Mieć do kogoś sprawę osobistą. Przyjść do kogoś w… …   Słownik języka polskiego

  • osobisty — Wycieczki osobiste zob. wycieczka …   Słownik frazeologiczny

  • osobisty narzeczony — Narzeczony Eng. A fiance …   Słownik Polskiego slangu

  • dowód osobisty — {{/stl 13}}{{stl 7}} dokument potwierdzający tożsamość właściciela, zawierający dane osobowe, rysopis, zdjęcie, adnotacje urzędowe o zameldowaniu, zatrudnieniu itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zgłosić na policję zgubienie dowodu osobistego. Okazać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ФИГУРА Катаржина — (Figura) (р. 22 марта 1962), польская киноактриса. В кино начала сниматься в возрасте 17 лет; участвовала в фильмах «Без конца» (Bez Konca, 1984, режиссер К. Кеслевский), «Га га, слава героям» (Ga, Ga, Chwala Bohaterom, 1985), «Интимный дневник… …   Энциклопедия кино

  • Wojciech Jerzy Has — Nacimiento 1 de abril de 1925 Cracovia …   Wikipedia Español

  • Фигура, Катаржина — У этого термина существуют и другие значения, см. Фигура. Катаржина Фигура Дата рождения …   Википедия

  • Фигура, Катажина — У этого термина существуют и другие значения, см. Фигура. Катажина Фигура …   Википедия

  • dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… …   Słownik języka polskiego

  • legitymować — ndk IV, legitymowaćmuję, legitymowaćmujesz, legitymowaćmuj, legitymowaćował, legitymowaćowany 1. «sprawdzać urzędowo czyjś dowód osobisty, legitymację lub inny dokument w celu stwierdzenia tożsamości lub odpowiednich uprawnień» Policjant… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»