-
1 odszkodowanie
сущ.• возмещение• вознаграждение• компенсация• награда• неустойка* * *odszkodowani|e☼ возмещение ущерба (убытков); компенсация ž; неустойка ž (za niedotrzymanie umowy)* * *свозмеще́ние уще́рба (убы́тков); компенса́ция ż; неусто́йка ż ( za niedotrzymanie umowy) -
2 odszkodowanie
n ek. возмещение убытковKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > odszkodowanie
-
3 nagroda
сущ.• вознаграждение• компенсация• награда• плата• премия• приз* * *nagrod|a♀ 1. награда; премия; приз ♂;\nagroda Nobla Нобелевская премия; przedstawić do \nagroday представить к награде; \nagroda pocieszenia поощрительная премия; w \nagrodaę в награду;
2. возмещение ň+2. odszkodowanie, rekompensata
* * *ж1) награ́да; пре́мия; приз mnagroda Nobla — Но́белевская пре́мия
przedstawić do nagrody — предста́вить к награ́де
nagroda pocieszenia — поощри́тельная пре́мия
w nagrodę — в награ́ду
2) возмеще́ние nSyn: -
4 odstępne
сущ.• отступное* * *☼, Р. \odstępnego 1. отступное;2. (odszkodowanie} неустойка ž* * *с, Р odstępnego1) отступно́е2) ( odszkodowanie) неусто́йка ż -
5 umowny
прил.• договорный• условленный* * *umown|y1. договорный, договорной;odszkodowanie \umownyе договорная неустойка;
2. условный;znaki \umownye условные знаки+2. konwencjonalny
* * *1) догово́рный, договорно́йodszkodowanie umowne — договорна́я неусто́йка
2) усло́вныйznaki umowne — усло́вные зна́ки
Syn: -
6 abfinden
vr sich abfinden (mit etwas) <po>godzić się (z I);abgefunden werden otrzymać pf odprawę oder odszkodowanie -
7 zasądzić
глаг.• засадить• посадить* * *zasadz|ić\zasadzićę, \zasadzićony сов. 1. засадить;\zasadzić drzewami засадить деревьями; насадить деревья;
2. посадить (дерево etc.);3. усадить; ● \zasadzić kogoś do czegoś засадить (посадить) кого-л. за что-л. (за работу, учёбу etc.) U 1. wysadzić 2. posadzić 3. usadowić* * *zasądzę, zasądzony сов.присуди́ть; приговори́тьzasądzić na karę śmierci — приговори́ть (присуди́ть) к сме́ртной ка́зни
zasądzić na czyjąś korzyść (rzecz) coś — присуди́ть кому́-л. (в по́льзу кого́-л.) что́-л.
zasądzić odszkodowanie — присуди́ть возмеще́ние уще́рба
Syn: -
8 Abfindung
Abfindung f ( Befriedigung eines Anspruchs) zaspokojenie; ( Ausgleich, Erstattung) rekompensata; für entlassene Mitarbeiter ( einmalige jednorazowa) odprawa; (Entschädigung) odszkodowanie -
9 entschädigen
ent'schädigen (-): jemanden für etwas entschädigen wypłacać <- cić> odszkodowanie k-u za (A); fig wynagradzać <- grodzić> k-u (A) -
10 Entschädigung
Ent'schädigung f odszkodowanie, rekompensata -
11 Ersatz
-
12 Schadenersatz
Schadenersatz m odszkodowanie -
13 verklagen
jemanden auf Schadenersatz verklagen wnosić < wnieść> skargę przeciw k-u o odszkodowanie -
14 Wiedergutmachung
Wieder'gutmachung f wynagrodzenie (krzywdy); finanzielle odszkodowanie, rekompensata
См. также в других словарях:
odszkodowanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. odszkodowanieań {{/stl 8}}{{stl 7}} rekompensata, wyrównanie (zwykle w formie określonej kwoty pieniędzy) poniesionych strat lub doznanych krzywd : {{/stl 7}}{{stl 10}}żądać odszkodowania za krzywdy moralne.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odszkodowanie — n I; lm D. odszkodowanieań «wynagrodzenie, zapłata za wyrządzone szkody, za poniesione przez kogoś straty, doznane krzywdy» Odszkodowania wojenne. Odszkodowanie za zniszczone mieszkanie. Dać, wypłacić komuś odszkodowanie. Otrzymać odszkodowanie.… … Słownik języka polskiego
Widacki — Jan Stefan Widacki (* 6. Januar 1948 in Krakau) ist ein polnischer Rechtswissenschaftler, ordentlicher Professor, Diplomat, Politiker und seit 2007 Abgeordneter des Sejm in der VI. Wahlperiode. Inhaltsverzeichnis 1 Wissenschaftliche und… … Deutsch Wikipedia
rekompensować — ndk IV, rekompensowaćsuję, rekompensowaćsujesz, rekompensowaćsuj, rekompensowaćował, rekompensowaćowany «dawać odszkodowanie, wyrównywać straty, wynagradzać krzywdy itp.» Odszkodowanie, które mu wypłacono, częściowo tylko rekompensowało straty.… … Słownik języka polskiego
Jan Widacki — Jan Stefan Widacki (* 6. Januar 1948 in Krakau) ist ein polnischer Rechtswissenschaftler, ordentlicher Professor, Diplomat, Politiker und seit 2007 Abgeordneter des Sejm in der VI. Wahlperiode. Inhaltsverzeichnis 1 Wissenschaftliche und… … Deutsch Wikipedia
ukręcić — 1. pot. Ukręcić czemuś łeb «udaremnić coś, zahamować szerzenie się czegoś, zlikwidować coś»: W mig zatuszował sprawę, załatwił zwolnienie za kaucją i odszkodowanie, ukręcił łeb procesowi sądowemu (...). TRO 38/1993. 2. pot. Ukręcić komuś głowę,… … Słownik frazeologiczny
indemnizacja — ż I, DCMs. indemnizacjacji; lm D. indemnizacjacji praw. «odszkodowanie, wynagrodzenie strat i szkód» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
kaucja — ż I, DCMs. kaucjacji; lm D. kaucjacji (kaucjacyj) «suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania zobowiązania i stanowiąca odszkodowanie w razie niedopełnienia zobowiązania» Złożyć, zapłacić kaucję. Uwolnić kogoś z aresztu za kaucją. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
kompensata — ż IV, CMs. kompensataacie, blm 1. «wyrównywanie wzajemnych roszczeń, należności, pretensji; odszkodowanie z tytułu poniesionych wydatków; rekompensata» Kompensata za utracony majątek. 2. «wyrównanie, powetowanie strat, szkód, wszelkich braków itp … Słownik języka polskiego
nagroda — ż IV, CMs. nagrodaodzie; lm D. nagrodagród 1. «wyróżnienie moralne lub materialne za położone zasługi, osiągnięte wyniki itp.; suma pieniężna, dyplom, odznaczenie, wartościowy przedmiot itp., będące formą uznania lub wyróżnienia za dobre wyniki,… … Słownik języka polskiego
odstępne — n odm. jak przym. 1. «zapłata za odstąpienie czegoś, zrzeczenie się praw do czegoś lub do kogoś» Odstępne za mieszkanie. Dawać, płacić, przyjmować odstępne. 2. praw. «umowne odszkodowanie wypłacane przez osobę odstępującą od umowy» … Słownik języka polskiego