-
1 odbierać
odbierać (-am) < odebrać> (odbiorę) (zabierać) wegnehmen; towar, poród abnehmen; nagrodę, pocztę in Empfang nehmen, entgegennehmen; bagaż abholen; prawo, przywilej aberkennen; apetyt verderben; RADIO empfangen; (reagować) empfinden, aufnehmen; wahrnehmen;odbierać jako empfinden als, aufnehmen als;odbierać telefon ans Telefon gehen;odbierać z lotniska vom Flughafen abholen;odbierać dziecko z przedszkola ein Kind vom Kindergarten abholen;odbierać sobie życie sich das Leben nehmen -
2 odbierać
( odzyskiwać) to get back, to reclaim; ( otrzymywać) to receive; (zgłaszać się po: paczkę, bagaż, list) to collect; (dziecko, chorego, znajomego) to pick up; ( telefon) to pick up, to answer; (pozbawiać: głos, rozum, apetyt, chęć) to deprive of, to take away; (prawo, przywilej) to withdraw, to take away; ( zabierać przemocą) to seize, to confiscate; (stację, fale) to receive; ( odczuwać) to experience* * *ipf.1. (= zabrać) take away, deprive of; kto daje i odbiera, ten się w piekle poniewiera give a thing, and take a thing, to wear the devil's gold ring; give a thing and take again, and you shall ride in hell's wain; (= zabierać przemocą) seize; (= konfiskować) confiscate.2. (= odzyskiwać) get back, reclaim.3. (= zabierać z powrotem) collect, pick up ( od kogoś from sb); odebrać pranie z pralni pick one's wash(ing) up from the laundry l. cleaners; odbierać dzieci z przedszkola pick the children up from the kindergarten; odebrać buty od szewca pick sb's shoes up from a shoe repair shop.4. (= otrzymać) receive, get, pick up; odbierać listy pick up sb's letters; odebrać nagrodę receive a prize l. an award; odbierać życzenia receive wishes l. greetings; odebrać staranne wychowanie receive a thorough education; odbierać gości z dworca pick up one's guests from the station, meet one's guests at the station.5. (= uzyskiwać, przyjmować) receive; obtain; take; odebrać dziecko l. poród deliver a baby; odbierać telefon answer the phone l. a call, pick up the phone; odebrać od kogoś przysięgę l. ślubowanie swear sb in, administer an oath to sb.6. (= zabierać) take away, steal; odebrać komuś żonę steal sb's wife; odbierać komuś złudzenia disillusion sb; odebrać komuś wiarę shake sb's faith; odbierać komuś głos cut sb off from speaking; wzruszenie odebrało mu głos he was speechless with emotion; odebrać komuś życie take sb's life; odebrać sobie życie take one's own life; odbierać komuś sen keep sb up; odebrać komuś spokój drive sb to distraction, tip sb off their balance; kogo Bóg chce ukarać, temu rozum odbiera whom God will destroy, He first makes mad; whom God would ruin, He first deprives of reason.7. (= pozbawiać uprawnień) revoke; odbierać prawo jazdy revoke a driver's license; odbierać uprawnienia adwokackie disbar.8. (= przyjmować, zrozumieć) get, understand; odebrać wiadomość get a message; odbierać coś jako wyraz sympatii take sth as a manifestation of support.9. ( o sprzęcie radiowo-telewizyjnym) receive; odbierać na tej samej fali pot. be on the same wavelength.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odbierać
-
3 odbierać odbier·ać
-am, -asz; pf odebraćvt1) (należność) to take back2) (= otrzymywać) to receive3) [walizkę, wezwanie] to collect4) (dziecko ze szkoły) to pick up5) [telefon] to answer6) (= pozbawiać) [ochotę] to deprive of7) [prawo, przywilej] to withdraw8) (= zabierać przy użyciu przemocy) to confiscate9) [program radiowy, telewizyjny] to receive10) (= doświadczać uczucia) to experience -
4 odbierać
vt1) ( zabierać)\odbierać coś komuś jdm etw wegnehmen [ lub fortnehmen]3) ( zgłaszać się do kogoś)\odbierać coś od kogoś etw von jdm abholen4) ( rozpoczynać rozmowę)\odbierać telefon den Hörer abnehmen, rangehen ( fam)\odbierać komuś chęć do czegoś jdm die Lust an etw +dat verderben [ lub nehmen]odebrać komuś głos jdm das Wort entziehenodebrać sobie/komuś życie sich +dat jdm das Leben nehmen7) ( zabierać przemocą) [mit Gewalt] wegnehmen8) ( reagować) empfinden, empfangendobrze \odbierać czyjąś ofertę jds Angebot positiv bewertenjak odebrałaś ten film? was hältst du von dem Film? -
5 zabijać zabij·ać
-am, -asz; pf zabić1. vt1) (= odebrać życie) to kill2) (godzinę na zegarze) to strike2.zabijać się vr (= odbierać sobie życie) to kill one another -
6 wiesza|ć
impf Ⅰ vt 1. (przyczepiać) to put up [firany, obrazy]; (na wieszakach, w szafie) to hang up [ubrania] 2. (zabijać) to hang Ⅱ wieszać się 1. to hang down- wieszać się czyjegoś ramienia to hang on sb’s shoulder także przen.2. (odbierać sobie życie) to hang oneselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wiesza|ć
-
7 zabijać
I. vtzostać zabitym przez lawinę von einer Lawine getötet werdenzostać zabitym przez piorun vom Blitz erschlagen [ lub getötet] werden3) ( wbijać) schlagen, [hinein]rammenzabić komuś klina ( pot) jdm Flausen in den Kopf setzen ( fam), jdm einen Floh ins Ohr setzen ( fam)ktoś muchy by nie zabił jd würde einer Fliege nichts zuleide tunII. vr1) ( odbierać sobie życie) sich +akk das Leben nehmen, sich +akk umbringen2) (pot: zabiegać o coś)\zabijać się o coś sich +akk wegen etw den Arsch aufreißen ( vulg)3) (pot: tracić siły przez coś)\zabijać się przy czymś sich +akk bei etw aufreiben
См. также в других словарях:
wieszać — ndk I, wieszaćam, wieszaćasz, wieszaćają, wieszaćaj, wieszaćał, wieszaćany 1. «zaczepiać coś na czymś, przyczepiać coś do czegoś w ten sposób, aby zwisało» Wieszać ubrania do szafy, w szafie. Wieszać obraz na ścianie. Wieszać palto na wieszaku. ◊ … Słownik języka polskiego
obwieszać się – obwiesić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obwieszać czymś samego siebie (zwykle biżuterią) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nosi się skromnie, nie obwiesza się świecidełkami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabijać się — I – zabić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} popełniać samobójstwo; odbierać sobie życie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabić się z miłości, z tęsknoty. Coraz częściej zabijają się dzieci. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… … Słownik języka polskiego
chwytać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, chwytaćam, chwytaća, chwytaćają, chwytaćany {{/stl 8}}– chwycić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, chwytaćcę, chwytaćci, chwyć, chwytaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spokój — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. spokójkoju, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan równowagi psychicznej, harmonia wewnętrzna, pogoda ducha; brak oznak zdenerwowania, niepokoju, umiejętność opanowania się,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień