Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

obsequies

  • 1 dōnum

        dōnum ī, n    [DA-], a gift, present: regale: deorum: proximos donis conrupit, bribes, S.: emit eam dono mihi, T.: (virtus) neque datur dono, neque accipitur, S.: Defensi tenebris et dono noctis, darkness and the boon of night, V.— A present to a deity, votive offering, sacrifice: donum Veneri de Sthenii bonis: turea, of incense, V.: ultima dona, obsequies, O.
    * * *
    gift, present; offering

    Latin-English dictionary > dōnum

  • 2 exsequiae or exequiae

        exsequiae or exequiae ārum, f    [SEC-], a funeral procession, funeral obsequies: convenire ad exsequias cohonestandas: Ante urbem exsequiae Significant luctum, O.: fertur in exsequiis matrona, O.: exsequiis rite solutis, V.: exsequias ire, to attend a funeral: iusta exsequiarum.

    Latin-English dictionary > exsequiae or exequiae

  • 3 iūstus

        iūstus adj. with comp. and sup.    [2 ius], just, upright, righteous: iudex: in socios: qui omnium iustissimus fuisse traditur.—In accordance with law, right, equitable, just: lex: supplicia: bella, O.: iustissimos triumphos videre.—Lawful, rightful, true, proper: uxor: hymenaei, V.: iustā matre familiae ortus (opp. paelice), L.: iustissima (causa transeundi), Cs.: iustissimum imperium, Cs. — Plur n. as subst, rights, privileges: noscere Tua iusta, T.: servis iusta praebere.—Due ceremonies, formalities: omnia iusta in deditionem perfecta, L.: iustis omnibus hospitalibus fungi, L.—Funeral rites, obsequies: illi iusta magnifice facere, S.: iustis funebribus confectis, Cs.: omnia paterno funeri iusta solvere.—Proper, perfect, complete, reasonable, suitable, sufficient, right: excusatio: proelium, fair, L.: iter, a regular day's march, Cs.: duo iusti exercitūs, complete, L.: eloquentia, true: poëma, H.: querellae Haud iustae, unfounded, V.—Moderate, mild, gentle, easy: ut iustioribus utamur iis, qui, etc.: Apud me servitus, T.—As subst n., that which is right, the just, justice: sententia iusti ac veri legendi: plus iusto, more than is right, too much, H.: (tellus) iusto Laetior, too exultant, V.: gravius iusto dolere, O.: iustorum iniustorumque distinctio.

    Latin-English dictionary > iūstus

  • 4 sepultūra

        sepultūra ae, f    [cf. sepelio], a burial, interment, funeral obsequies, sepulture: de humatione et sepulturā dicendum: antiquissimum sepulturae genus: honore sepulturae carere: et mortes et sepulturae deorum.— The burning of a dead body, cremation, Ta.
    * * *
    burial; grave

    Latin-English dictionary > sepultūra

  • 5 exequia

    funeral procession/rites (pl.), obsequies

    Latin-English dictionary > exequia

  • 6 exsequia

    funeral procession/rites (pl.), obsequies

    Latin-English dictionary > exsequia

  • 7 donum

    dōnum, i, n. [do], a gift, present.
    I.
    In gen., Plaut. Am. prol. 138 sq.; id. Most. 1, 3, 27 sq.; id. Mil. 4, 2, 26; Cic. Clu. 9 fin.; id. Tusc. 5, 7, 20; id. Lael. 15, 55 et saep.:

    dona mittunt et munera,

    Plaut. Mil. 3, 1, 121; so with munus (usu. dona muneraque, = bribery), id. Cist. 1, 1, 95; Cic. Clu. 24, 66; id. Arch. 8, 18; id. de Or. 2, 71; id. de Sen. 12, 40; Dig. 38, 1, 7 al.—
    II.
    In partic.
    A.
    A present brought to a deity, a votive offering, sacrifice, Plaut. Rud. prol. 23; Lucr. 4, 1237; 6, 752; Cic. Rep. 2, 24 fin.; Liv. 2, 23; 5, 25; Verg. A. 3, 439 et saep.; cf.

    turea,

    offerings of incense, Verg. A. 6, 225.—
    B.
    Ultima or suprema dona, the last honors, funeral rites, obsequies, Ov. H. 7, 192; Val. Fl. 2, 471; Sen. Hippol. 1273.

    Lewis & Short latin dictionary > donum

  • 8 exsequiae

    exsĕquĭae ( exequ-), ārum, f. [exsequor, I. B.].
    I.
    A funeral procession, funeral obsequies (freq. and class.;

    syn.: funus, pompa, justa, inferiae, feralia): funus, quo amici convenerant ad exsequias cohonestandas,

    Cic. Quint. 15, 50; cf.:

    exsequias funeris prosequi,

    id. Clu. 71, 201; and:

    funus innumeris exsequiis celebratum,

    Plin. 10, 43, 60, § 122:

    Clodii cadaver spoliatum imaginibus, exsequiis,

    Cic. Mil. 13, 33:

    justis exsequiarum, id. Leg, 2, 17, 42: fertur in exsequiis matrona,

    Ov. F. 2, 847:

    exsequiis rite solutis,

    Verg. A. 7, 5 et saep.:

    exsequias ire,

    to go to the funeral, Ter. Ph. 5, 8, 37; Ov. Am. 2, 6, 2; Sil. 15, 395; Vulg. Gen. 50, 10 al. —
    II.
    Transf., in late Lat., for reliquiae, the earthly remains, relics:

    humiliter sepultae Neronis,

    Eutr. 7, 18; id. 9, 2; Sext. Ruf. Brev. 22.

    Lewis & Short latin dictionary > exsequiae

  • 9 justum

    justus, a, um, adj. [2. jus], just, upright, righteous.
    I.
    Lit.:

    justus et bonus vir,

    Cic. Off. 2, 12, 42:

    digna esse justo homine, eoque quem virum bonum dicimus,

    id. ib. 1, 10, 31:

    in amicitia parum justus,

    id. Lael. 20, 75:

    vir,

    Vulg. Gen. 6, 9:

    Dominus,

    id. Exod. 9, 27:

    in socios,

    Cic. Planc. 26, 63:

    qui omnium justissimus fuisse traditur,

    id. Sest. 67, 141.—Of things, in accordance with law or right, equitable, just:

    bella,

    Cic. Deiot. 5, 13:

    causa,

    id. Phil. 2, 22, 53:

    supplicia,

    id. Cat. 1, 8, 20:

    querela,

    Ov. P. 4, 3, 22:

    bella,

    id. M. 8, 58:

    triumphus,

    Hor. C. 1, 12, 54; Suet. Calig. 48; Liv. 33, 22:

    justissimos triumphos videre,

    Cic. Pis. 19, 44.—
    II.
    Transf.
    A.
    Lawful, rightful, true:

    uxor,

    Cic. Tusc. 1, 35, 85:

    hymenaei,

    Verg. G. 3, 60:

    matrimonium,

    Gai. Inst. 4, 16:

    nuptiae,

    id. ib. 1, 90 sq.:

    liberi,

    legitimate, id. ib. 3, 72:

    filius,

    id. ib. 1, 77:

    justā matrefamilias ortus, opp. pellice,

    Liv. 39, 53:

    justissima causa faciendi aliquid,

    Caes. B. G. 4, 16:

    imperium,

    id. ib. 1, 45.—
    2.
    Esp.:

    dies justi,

    a delay of thirty days allowed by law in paying debts, Gell. 20, 1, 43.—
    B.
    Due; esp. in the plur. neutr. subst.: ju-sta, rights, privileges:

    servis justa praebere,

    Cic. Off. 1, 13, 41; Col. 4, 3, 5:

    justa reddere,

    Col. 1, 8, 11; 11, 1, 26.—
    2.
    In partic.: justa, ōrum, n., due ceremonies or formalities:

    omnia justa perficere,

    Liv. 9, 8; so,

    justis omnibus hospitalibus fungi,

    id. 9, 6.—Esp. of funeral rites, obsequies (cf. exsequiae):

    justa facere uxori,

    Plaut. Cist. 1, 3, 28:

    more regio justa magnifice facere,

    Sall. J. 11, 2:

    justis funebribus confectis,

    Caes. B. G. 6, 18:

    paterno funeri justa solvere,

    Cic. Rosc. Am. 8:

    peragere,

    Plin. 2, 109, 112, § 248:

    praestare,

    Curt. 10, 8:

    persolvere,

    id. 6, 6:

    ferre avis positis,

    Ov. F. 5, 480:

    dare manibus alicujus,

    Flor. 4, 2.—
    C.
    Proper, perfect, complete, reasonable, suitable, sufficient, right:

    vidulus,

    i. e. full, with all its contents, Plaut. Rud. 5, 3, 23:

    timor,

    Hirt. B. G. 8, 48:

    proelium,

    Liv. 39, 2:

    victoria,

    Cic. Fam. 2, 10, 3:

    iter conficere,

    a regular day's march, Caes. B. C. 1, 23:

    exercitus,

    complete, in full number, Liv. 9, 43:

    muri altitudo,

    Caes. B. G. 7, 23:

    volumina,

    Vell. 2, 119:

    aetas,

    Dig. 12, 4, 8:

    eloquentia,

    Cic. Brut. 90: loca, i. q. aequa, even, level (opp. iniquus, uneven), Tac. A. 2, 5.—
    D.
    Moderate, mild, gentle, easy:

    ut justioribus utamur iis, qui, etc.,

    Cic. Fin. 1, 1, 2:

    justa et clemens servitus,

    Ter. And. 1, 1, 9.—Hence,
    1.
    Subst.: justum, i, n., that which is right or just, justice:

    justum ac jus colere,

    Cic. Leg. 2, 5:

    plus justo,

    more than is right, too much, Hor. C. 3, 7, 24; so,

    ulterius justo,

    Ov. M. 6, 470:

    gravius justo dolere,

    id. ib. 3, 333:

    justo longius,

    too long, Quint. 9, 4, 125:

    praeter justum,

    Lucr. 4, 1241.— Plur.:

    ergo est lex justorum injustorumque distinctio,

    Cic. Leg. 2, 5, 13.—
    2.
    Adv.: justē, rightly, justly, equitably, duly:

    juste et legitime imperare,

    Cic. Off. 1, 4:

    aestimare aliquid,

    Curt. 10, 5:

    timere,

    Ov. H. 17, 168.— Comp.:

    justius,

    Phaedr. 4, 25, 8:

    reprehendi,

    Hor. S. 2, 4, 86.— Sup.:

    justissime,

    Quint. 10, 1, 82.

    Lewis & Short latin dictionary > justum

  • 10 justus

    justus, a, um, adj. [2. jus], just, upright, righteous.
    I.
    Lit.:

    justus et bonus vir,

    Cic. Off. 2, 12, 42:

    digna esse justo homine, eoque quem virum bonum dicimus,

    id. ib. 1, 10, 31:

    in amicitia parum justus,

    id. Lael. 20, 75:

    vir,

    Vulg. Gen. 6, 9:

    Dominus,

    id. Exod. 9, 27:

    in socios,

    Cic. Planc. 26, 63:

    qui omnium justissimus fuisse traditur,

    id. Sest. 67, 141.—Of things, in accordance with law or right, equitable, just:

    bella,

    Cic. Deiot. 5, 13:

    causa,

    id. Phil. 2, 22, 53:

    supplicia,

    id. Cat. 1, 8, 20:

    querela,

    Ov. P. 4, 3, 22:

    bella,

    id. M. 8, 58:

    triumphus,

    Hor. C. 1, 12, 54; Suet. Calig. 48; Liv. 33, 22:

    justissimos triumphos videre,

    Cic. Pis. 19, 44.—
    II.
    Transf.
    A.
    Lawful, rightful, true:

    uxor,

    Cic. Tusc. 1, 35, 85:

    hymenaei,

    Verg. G. 3, 60:

    matrimonium,

    Gai. Inst. 4, 16:

    nuptiae,

    id. ib. 1, 90 sq.:

    liberi,

    legitimate, id. ib. 3, 72:

    filius,

    id. ib. 1, 77:

    justā matrefamilias ortus, opp. pellice,

    Liv. 39, 53:

    justissima causa faciendi aliquid,

    Caes. B. G. 4, 16:

    imperium,

    id. ib. 1, 45.—
    2.
    Esp.:

    dies justi,

    a delay of thirty days allowed by law in paying debts, Gell. 20, 1, 43.—
    B.
    Due; esp. in the plur. neutr. subst.: ju-sta, rights, privileges:

    servis justa praebere,

    Cic. Off. 1, 13, 41; Col. 4, 3, 5:

    justa reddere,

    Col. 1, 8, 11; 11, 1, 26.—
    2.
    In partic.: justa, ōrum, n., due ceremonies or formalities:

    omnia justa perficere,

    Liv. 9, 8; so,

    justis omnibus hospitalibus fungi,

    id. 9, 6.—Esp. of funeral rites, obsequies (cf. exsequiae):

    justa facere uxori,

    Plaut. Cist. 1, 3, 28:

    more regio justa magnifice facere,

    Sall. J. 11, 2:

    justis funebribus confectis,

    Caes. B. G. 6, 18:

    paterno funeri justa solvere,

    Cic. Rosc. Am. 8:

    peragere,

    Plin. 2, 109, 112, § 248:

    praestare,

    Curt. 10, 8:

    persolvere,

    id. 6, 6:

    ferre avis positis,

    Ov. F. 5, 480:

    dare manibus alicujus,

    Flor. 4, 2.—
    C.
    Proper, perfect, complete, reasonable, suitable, sufficient, right:

    vidulus,

    i. e. full, with all its contents, Plaut. Rud. 5, 3, 23:

    timor,

    Hirt. B. G. 8, 48:

    proelium,

    Liv. 39, 2:

    victoria,

    Cic. Fam. 2, 10, 3:

    iter conficere,

    a regular day's march, Caes. B. C. 1, 23:

    exercitus,

    complete, in full number, Liv. 9, 43:

    muri altitudo,

    Caes. B. G. 7, 23:

    volumina,

    Vell. 2, 119:

    aetas,

    Dig. 12, 4, 8:

    eloquentia,

    Cic. Brut. 90: loca, i. q. aequa, even, level (opp. iniquus, uneven), Tac. A. 2, 5.—
    D.
    Moderate, mild, gentle, easy:

    ut justioribus utamur iis, qui, etc.,

    Cic. Fin. 1, 1, 2:

    justa et clemens servitus,

    Ter. And. 1, 1, 9.—Hence,
    1.
    Subst.: justum, i, n., that which is right or just, justice:

    justum ac jus colere,

    Cic. Leg. 2, 5:

    plus justo,

    more than is right, too much, Hor. C. 3, 7, 24; so,

    ulterius justo,

    Ov. M. 6, 470:

    gravius justo dolere,

    id. ib. 3, 333:

    justo longius,

    too long, Quint. 9, 4, 125:

    praeter justum,

    Lucr. 4, 1241.— Plur.:

    ergo est lex justorum injustorumque distinctio,

    Cic. Leg. 2, 5, 13.—
    2.
    Adv.: justē, rightly, justly, equitably, duly:

    juste et legitime imperare,

    Cic. Off. 1, 4:

    aestimare aliquid,

    Curt. 10, 5:

    timere,

    Ov. H. 17, 168.— Comp.:

    justius,

    Phaedr. 4, 25, 8:

    reprehendi,

    Hor. S. 2, 4, 86.— Sup.:

    justissime,

    Quint. 10, 1, 82.

    Lewis & Short latin dictionary > justus

  • 11 obsequiae

    obsĕquĭae, ārum, f. [obsequor], for exsequiae, funeral rites, obsequies, Inscr. Fabr. p. 702, n. 235 (Burm. and Meyer read exsequias).

    Lewis & Short latin dictionary > obsequiae

  • 12 parentatio

    părentātĭo, ōnis, f. [parento], funeral obsequies for parents or near relatives (postclass.), Tert. Spect. 12.

    Lewis & Short latin dictionary > parentatio

  • 13 sepultura

    sĕpultūra, ae, f. [id.], a burial, interment, funeral obsequies, sepulture (freq. and class.;

    syn.: exsequiae, funus, humatio): mos sepulturae,

    Lucr. 6, 1278:

    mihi quidem antiquissimum sepulturae genus illud fuisse videtur, quo apud Xenophontem Cyrus utitur. Redditur enim terrae corpus, etc.,

    Cic. Leg. 2, 22, 56:

    mercedem funeris ac sepulturae constituere,

    id. Verr. 2, 5, 51, § 134:

    is, quem sepultura adfecerat,

    id. Div 1, 27, 56:

    honore sepulturae carere,

    id. Sen. 20, 75:

    corpus ad sepulturam dare,

    id. Phil. 2, 7, 17: locum sepulturae dare, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 12, 3; so,

    locus sepulturae,

    Tac. A. 2, 73 fin.;

    for which: locus ad sepulturam,

    Suet. Tib. 1:

    caput periculis pro sepulturā objecit,

    Sen. Cons. ad Helv. 19, 5:

    sepulturae causā,

    Dig. 11, 7, 2.— Plur.:

    ab Euhemero et mortes et sepulturae demonstrantur deorum,

    Cic. N. D. 1, 42, 119. —
    II.
    Esp., the burning of the dead body:

    corpus antequam cremaretur nudatum in foro, qui locus sepulturae destinabatur,

    Tac. A. 2, 73:

    corpora sepulturae reddidit,

    Just. 9, 4, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > sepultura

См. также в других словарях:

  • Obsequies — Ob se*quies, n. pl. See {Obsequy}. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • obsequies — [äb′si kwēz΄] pl.n. 〚< obs. sing. obsequy < OFr obseques < ML obsequiae (pl.) (< L obsequium, compliance: see OBSEQUIOUS), substituted for L exsequiae: see EXEQUIES〛 funeral rites or ceremonies * * * …   Universalium

  • obsequies — (n.) funeral rites, plural of OBSEQUY (Cf. obsequy) …   Etymology dictionary

  • obsequies — ► PLURAL NOUN ▪ funeral rites. ORIGIN Latin, from exsequiae funeral rites , influenced by obsequium dutiful service …   English terms dictionary

  • obsequies — [äb′si kwēz΄] pl.n. [< obs. sing. obsequy < OFr obseques < ML obsequiae (pl.) (< L obsequium, compliance: see OBSEQUIOUS), substituted for L exsequiae: see EXEQUIES] funeral rites or ceremonies …   English World dictionary

  • Obsequies — Obsequy Ob se*quy, n.; pl. {Obsequies}. [L. obsequiae, pl., funeral rites, fr. obsequi: cf. F. obs[ e]ques. See {Obsequent}, and cf. {Obsequious}.] 1. The last duty or service to a person, rendered after his death; hence, a rite or ceremony… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • obsequies — noun Obsequies is used after these nouns: ↑funeral …   Collocations dictionary

  • obsequies — plural noun they left the sad obsequies to my men Syn: funeral rites, funeral service, funeral, burial, interment, entombment, inhumation, last offices; formal exequies; archaic sepulture …   Thesaurus of popular words

  • obsequies — n.pl. 1 funeral rites. 2 a funeral. Derivatives: obsequial adj. Etymology: ME, pl. of obs. obsequy f. AF obsequie, OF obseque f. med.L obsequiae f. L exsequiae funeral rites (see EXEQUIES): assoc. with obsequium (see OBSEQUIOUS) * * * obsequies… …   Useful english dictionary

  • obsequies — noun Funeral rites …   Wiktionary

  • obsequies — Inglish (Indian English) Dictionary Funeral rituals …   English dialects glossary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»