obetrzeć

См. также в других словарях:

• obetrzeć — dk XI, obetrzećtrę, obetrzećtrzesz, obetrzećtrzyj, obtarł, obtarty, obtarłszy obcierać ndk I, obetrzećam, obetrzećasz, obetrzećają, obetrzećaj, obetrzećał, obetrzećany 1. «potrzeć czymś po powierzchni czegoś w celu osuszenia, oczyszczenia»… …   Słownik języka polskiego

• obetrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. obcierać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obcierać się – obetrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} obcierać samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obcierać się ręcznikiem, chusteczką. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obcierać — → obetrzeć …   Słownik języka polskiego

• obtarcie — n I 1. rzecz. od obetrzeć. 2. lm D. obtarciearć «powierzchowna ranka, uszkodzenie naskórka wskutek tarcia» obtarcie się rzecz. od obetrzeć się …   Słownik języka polskiego

• poobcierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, poobcieraćam, poobcieraća, poobcieraćają, poobcieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} trąc, wycierając, obetrzeć wiele czegoś; osuszyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poobcierała… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mięso — n III, Ms. mięsosie; lm D. mięs 1. «jadalne części zabitych zwierząt (z wyjątkiem tłuszczu); potrawy przyrządzane z tych części» Mięso cielęce, wołowe, wieprzowe. Mięso ryb. Rybie mięso. Kruche, soczyste, łykowate mięso. Mięso gotowane, duszone,… …   Słownik języka polskiego

• naskórek — m III, D. naskórekrka, N. naskórekrkiem, blm 1. «zewnętrzna warstwa skóry zbudowana z wielowarstwowego nabłonka rogowaciejącego; także jednowarstwowy nabłonek pokrywający ciało bezkręgowców, epiderma» Obetrzeć, zedrzeć sobie naskórek. 2. bot.… …   Słownik języka polskiego

• obdrapać — dk IX, obdrapaćpię, obdrapaćpiesz, obdrapaćdrap, obdrapaćał, obdrapaćany obdrapywać ndk VIIIa, obdrapaćpuję, obdrapaćpujesz, obdrapaćpuj, obdrapaćywał, obdrapaćywany «obetrzeć, porysować jakąś powierzchnię» Obdrapany mebel. Obdrapana ławka,… …   Słownik języka polskiego

• poobcierać — dk I, poobcieraćam, poobcieraćasz, poobcieraćają, poobcieraćaj, poobcieraćał, poobcieraćany 1. «trąc oczyścić, osuszyć wiele czegoś kolejno, jedno po drugim, obetrzeć coś w wielu miejscach» Poobcierać talerze. 2. «pokaleczyć przez tarcie,… …   Słownik języka polskiego

• utrzeć — dk XI, utrę, utrzesz, utrzyj, utarł, utarty, utarłszy ucierać ndk I, utrzećam, utrzećasz, utrzećają, utrzećaj, utrzećał, utrzećany 1. «rozdrobnić coś przez tarcie (np. na tarce); zmiażdżyć na drobne cząstki, rozetrzeć na masę przez tarcie» Utrzeć …   Słownik języka polskiego