-
1 obciążyć
глаг.• атаковать• заострять• заряжать• инкриминировать• нагружать• нагрузить• обвинить• обвинять• обременить• обременять• обязывать• отяготить• отягощать• усугублять• ухудшать• ухудшить* * *obciąż|yć\obciążyćony сов. 1. нагрузить; отяжелить; отяготить;nadmiernie \obciążyć перегрузить;
\obciążyć kogoś dodatkową pracą нагрузить (обременить) кого-л. дополнительной работой;2. kogo czym возложить на кого что; \obciążyć kogoś odpowiedzialnością возложить на кого-л. ответственность;\obciążyć zarzutem morderstwa обвинить в убийстве; ● \obciążyć długami обременить долгами;
\obciążyć konto торг. занести в дебет;\obciążyć pamięć перегрузить память+1. obładować, obarczyć
* * *obciążony сов.1) нагрузи́ть; отяжели́ть; отяготи́тьnadmiernie obciążyć — перегрузи́ть
obciążyć kogoś dodatkową pracą — нагрузи́ть (обремени́ть) кого́-л. дополни́тельной рабо́той
2) kogo czym возложи́ть на кого чтоobciążyć kogoś odpowiedzialnością — возложи́ть на кого́-л. отве́тственность
obciążyć zarzutem morderstwa — обвини́ть в уби́йстве
•- obciążyć konto
- obciążyć pamięćSyn: -
2 obciążyć się
сов.1) нагрузи́ть на себя́obciążyć się się bagażem — нагрузи́ть на себя́ бага́ж
Syn:obładować się 1), obarczyć się 2) -
3 obciążyć\ się
сов. 1. нагрузить на себя;\obciążyć\ się się bagażem нагрузить на себя багаж;
+1. obładować się 2. obarczyć się
-
4 obciążyć długami
обремени́ть долга́ми -
5 obciążyć konto
торг. занести́ в де́бет -
6 obciążyć pamięć
перегрузи́ть па́мять -
7 obarczyć
глаг.• атаковать• загружать• загрузить• зарядить• заряжать• инкриминировать• нагружать• нагрузить• обвинить• обвинять• обременить• обременять• обязывать• отягощать* * *obarcz|yć\obarczyćony сов. kogo czym взвалить на кого что; обременить кого чем;\obarczyćono go pracą ponad siły на него взвалили непосильную работу;
\obarczyć kogoś winą возложить вину на кого-л.;● ktoś (jest) \obarczyćony dziećmi, rodziną кто-л. обременён детьми, семьёй+* * *obarczony сов. kogo czymвзвали́ть на кого что; обремени́ть кого чемobarczono go pracą ponad siły — на него́ взвали́ли непоси́льную рабо́ту
- jest obarczony dziećmi, rodzinąobarczyć kogoś winą — возложи́ть вину́ на кого́-л.
Syn: -
8 obładować
глаг.• нагрузить* * *obładowa|ć\obładowaćny сов. нагрузить; навьючить;\obładować kogoś zakupami навьючить на кого-л. покупки+obciążyć, objuczyć
* * *obładowany сов.нагрузи́ть; навью́читьobładować kogoś zakupami — навью́чить на кого́-л. поку́пки
Syn: -
9 spaść
глаг.• валиться• впасть• завалить• завалиться• опадать• падать• пасть• рухнуть• слететь• спадать• спасть• стряхнуть• упасть* * *1) (na niższą pozycję) перейти2) spaść (o opadach atmosferycznych) выпасть, пройти3) spaść (opaść) опасть, осыпаться4) spaść (utuczyć) откормить, скормить5) przen. spaść (np. o nieszczęściu) перен. лечь, пасть, обрушиться6) przen. spaść (np. o natchnieniu) перен. слететь, снизойти7) spaść (obniżyć się) спасть, понизиться, опуститься, снизиться, спуститься8) spaść (upaść) спасть, упасть, свалиться, обрушиться9) przen. spaść (np. kamień z serca) перен. спастьuratować, ocalić, zbawić спасти* * *spa|ść%1, \spaśćdnę, \spaśćdnie, \spaśćdnij, \spaśćdł, \spaśćdli сов. 1. упасть; спасть;\spaść z drzewa упасть (свалиться) с дерева; ceny \spaśćdły цены упали; opuchlizna \spaśćdła опухоль спала;
2. (zwalić się na kogoś) свалиться, обрушиться;З. опасть, осыпаться;liście \spaśćdły листья опали;
4. na kogo (obciążyć) пасть, лечь на кого (об ответственности, заботах etc.);5. пройти выпасть;\spaśćdł deszcz прошёл дождь; \spaśćdł śnieg выпал снег; ● kamień (ciężar) \spaśćdł z serca отлегло от сердца; włos mu z głowy nie \spaśćdnie его никто пальцем не тронет; ему ничего не будет;
\spaść z głowy свалиться с плеч (о заботе etc.) di. zlecieć2. откормить+1. skarmić 2. utuczyć
* * *I spadnę, spadnie, spadnij, spadł, spadli сов.1) упа́сть; спастьspaść z drzewa — упа́сть (свали́ться) с де́рева
ceny spadły — це́ны упа́ли
opuchlizna spadła — о́пухоль спа́ла
2) ( zwalić się na kogoś) свали́ться, обру́шиться3) опа́сть, осы́патьсяliście spadły — ли́стья опа́ли
5) пройти́ вы́пастьspadł śnieg — вы́пал снег
•- ciężar spadł z serca
- włos mu z głowy nie spadnie
- spaść z głowySyn:zlecieć 1)II spasę, spasie, spaś, spasł, spaśli, spasiony сов.1) скорми́ть2) откорми́тьSyn: -
10 obarczyć się
-
11 obciążać
глаг.• атаковать• винить• загружать• загрузить• заострять• зарядить• заряжать• инкриминировать• нагружать• нагрузить• обвинить• обвинять• обременять• обязывать• отягощать• усугублять• ухудшать• ухудшить* * *obciąża|ć\obciążaćny несов. 1. нагружать; отяжелять; отягощать;2. kogo czym возлагать на кого что;● okoliczności \obciążaćjące отягчающие вину обстоятельства;
\obciążać czyjeś sumienie лежать на чьёй-л. совести; ср. obciążyć+1. obiadowywać, obarczać
* * *obciążany несов.1) нагружа́ть; отяжеля́ть; отягоща́ть2) kogo czym возлага́ть на кого что•- obciążać czyjeś sumienieSyn:obładowywać, obarczać 1) -
12 obciążać czyjeś sumienie
лежа́ть на чье́й-л. со́вести; ср. obciążyć -
13 obciążać się
-
14 obładować się
-
15 obarczyć\ się
сов. czym взвалить на себя что; обременить себя чем -
16 obciążać\ się
несов. 1. нагружать на себя;2. czym обременять себя чем, брать на себя что; ср. obciążyć się+1. obiadowy wać się 2. obarczać się
-
17 obładować\ się
сов. нагрузиться; навьючиться+obciążyć się, objuczyć się
См. также в других словарях:
obciążyć — dk VIb, obciążyćżę, obciążyćżysz, obciążyćciąż, obciążyćżył, obciążyćżony obciążać ndk I, obciążyćam, obciążyćasz, obciążyćają, obciążyćaj, obciążyćał, obciążyćany 1. «włożyć na kogoś, na coś lub w coś jakiś ciężar, obładować czymś ciężkim,… … Słownik języka polskiego
obciążyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. obciążać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obciążyć — Coś obciążyło czyjeś konto «coś negatywnie wpłynęło na czyjąś ocenę»: Złośliwi uważają, iż do rozmów jeszcze by nie doszło, gdyby nie świadomość, że krach nastąpi jeszcze przed najbliższymi wyborami do parlamentu. A więc obciąży nie konto… … Słownik frazeologiczny
obciążać – obciążyć hipotekę — {{/stl 13}}{{stl 7}} gwarantować wykonanie jakichś zobowiązań przez wpisanie ich do księgi hipotecznej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obciążyć hipotekę kredytem na remont domu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obciążać – obciążyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjeś} {{/stl 8}}konto {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zapisywać jakąś operację finansową na czyjś rachunek, na dane konto : {{/stl 7}}{{stl 10}}Transakcja obciąża konto naszej firmy.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obciążać się – obciążyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obciążać siebie, brać do dźwigania jakiś ciężar : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obciążył się bagażami swoimi i żony. Zbytnio obciążali się sprzętem i musieli sporo rzeczy zostawić w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obciążać — → obciążyć … Słownik języka polskiego
obciążać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obciążaćam, obciążaća, obciążaćają, obciążaćany {{/stl 8}}– obciążyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, obciążaćżę, obciążaćży, obciążaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nakładać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… … Słownik frazeologiczny
obciążenie — n I 1. rzecz. od obciążyć ∆ Obciążenie dziedziczne «chorobowe cechy dziedziczne» 2. lm D. obciążenieeń elektr. «moc elektryczna pobierana w danej chwili ze źródła energii elektrycznej» 3. lm D. obciążenieeń fiz. «układ sił zewnętrznych… … Słownik języka polskiego
opodatkować — dk IV, opodatkowaćkuję, opodatkowaćkujesz, opodatkowaćkuj, opodatkowaćował, opodatkowaćowany opodatkowywać ndk VIIIa, opodatkowaćowuję, opodatkowaćowujesz, opodatkowaćowuj, opodatkowaćywał, opodatkowaćywany «nałożyć podatek, obciążyć podatkiem»… … Słownik języka polskiego