-
1 utuczyć
глаг.• откармливать• откормить* * *utucz|yć\utuczyćony сов. откормить+* * *utuczony сов.откорми́тьSyn: -
2 utuczyć się
-
3 utuczyć\ się
сов. откормиться, набрать вес -
4 spaść
глаг.• валиться• впасть• завалить• завалиться• опадать• падать• пасть• рухнуть• слететь• спадать• спасть• стряхнуть• упасть* * *1) (na niższą pozycję) перейти2) spaść (o opadach atmosferycznych) выпасть, пройти3) spaść (opaść) опасть, осыпаться4) spaść (utuczyć) откормить, скормить5) przen. spaść (np. o nieszczęściu) перен. лечь, пасть, обрушиться6) przen. spaść (np. o natchnieniu) перен. слететь, снизойти7) spaść (obniżyć się) спасть, понизиться, опуститься, снизиться, спуститься8) spaść (upaść) спасть, упасть, свалиться, обрушиться9) przen. spaść (np. kamień z serca) перен. спастьuratować, ocalić, zbawić спасти* * *spa|ść%1, \spaśćdnę, \spaśćdnie, \spaśćdnij, \spaśćdł, \spaśćdli сов. 1. упасть; спасть;\spaść z drzewa упасть (свалиться) с дерева; ceny \spaśćdły цены упали; opuchlizna \spaśćdła опухоль спала;
2. (zwalić się na kogoś) свалиться, обрушиться;З. опасть, осыпаться;liście \spaśćdły листья опали;
4. na kogo (obciążyć) пасть, лечь на кого (об ответственности, заботах etc.);5. пройти выпасть;\spaśćdł deszcz прошёл дождь; \spaśćdł śnieg выпал снег; ● kamień (ciężar) \spaśćdł z serca отлегло от сердца; włos mu z głowy nie \spaśćdnie его никто пальцем не тронет; ему ничего не будет;
\spaść z głowy свалиться с плеч (о заботе etc.) di. zlecieć2. откормить+1. skarmić 2. utuczyć
* * *I spadnę, spadnie, spadnij, spadł, spadli сов.1) упа́сть; спастьspaść z drzewa — упа́сть (свали́ться) с де́рева
ceny spadły — це́ны упа́ли
opuchlizna spadła — о́пухоль спа́ла
2) ( zwalić się na kogoś) свали́ться, обру́шиться3) опа́сть, осы́патьсяliście spadły — ли́стья опа́ли
5) пройти́ вы́пастьspadł śnieg — вы́пал снег
•- ciężar spadł z serca
- włos mu z głowy nie spadnie
- spaść z głowySyn:zlecieć 1)II spasę, spasie, spaś, spasł, spaśli, spasiony сов.1) скорми́ть2) откорми́тьSyn: -
5 odpaść
глаг.• отвалить• отвалиться• отпасть* * *odpa|ść%1, \odpaśćsę, \odpaśćsie, \odpaśćsł, \odpaśćśli, \odpaśćsiony сов. откормить
+ odkarmić, utuczyćkonkurenci \odpaśćdli конкуренты отпали;tynk \odpaśćdł штукатурка отпала (отвалилась);
2. выбыть (из игры etc.);\odpaść w rozgrywkach выбыть из розыгрыша, не пройти в следующий тур; \odpaść przy egzaminie провалиться на экзамене; \odpaść przy wyborach проиграть выборы
* * *I odpasę, odpasie, odpasł, odpaśli, odpasiony сов.откорми́тьSyn:odkarmić, utuczyćII odpadnę, odpadnie, odpadł сов.1) отпа́стьtynk odpadł — штукату́рка отпа́ла (отвали́лась)
konkurenci odpadli — конкуре́нты отпа́ли
2) вы́быть (из игры и т. п.)odpaść w rozgrywkach — вы́быть из ро́зыгрыша, не пройти́ в сле́дующий тур
odpaść przy egzaminie — провали́ться на экза́мене
odpaść przy wyborach — проигра́ть вы́боры
-
6 odpaść się
-
7 opaść
глаг.• опасть• упасть* * *opa|ść%1, \opaśćdnę, \opaśćdnie, \opaśćdnij, \opaśćdł сов. 1. спуститься; опуститься;\opaść na kolana опуститься на колени; kurtyna \opaśćdła занавес опустился; powieki \opaśćdły веки сомкнулись;
2. опасть; осыпаться;liście \opaśćdły листья опали;
3. опасть, спасть (уменьшиться в объёме);puchlina \opaśćdła опухоль спала;
4. понизиться, снизиться;gorączka \opaśćdła жар спал, температура понизилась;
5. окружить, обступить;psy \opaśćdły dzika собаки окружили кабана;
6. перен. охватить, овладеть;\opaśćdło go złe przeczucie его охватило недоброе предчувствие; ● ręce \opaśćdły руки опустились; \opaść z sił выбиться из сил;
\opaść z ciała похудеть+2. oblecieć 3. stęchnąć 4. zniżyć się 5. obskoczyć, oblec 6. ogarnąć
* * *I opadnę, opadnie, opadnij, opadł сов.1) спусти́ться; опусти́тьсяopaść na kolana — опусти́ться на коле́ни
kurtyna opadła — за́навес опусти́лся
powieki opadły — ве́ки сомкну́лись
2) опа́сть; осы́патьсяliście opadły — ли́стья опа́ли
3) опа́сть, спасть ( уменьшиться в объёме)puchlina opadła — о́пухоль спа́ла
4) пони́зиться, сни́зитьсяgorączka opadła — жар спал, температу́ра пони́зилась
5) окружи́ть, обступи́тьpsy opadły dzika — соба́ки окружи́ли кабана́
6) перен. охвати́ть, овладе́тьopadło go złe przeczucie — его́ охвати́ло недо́брое предчу́вствие
•Syn:II opasę, opasie, opaś, opasł, opaśli, opasiony сов.откорми́ть, упита́тьSyn: -
8 spaść się
-
9 upaść
глаг.• валиться• впасть• вывалиться• завалиться• опадать• падать• пасть• повергнуть• повергнуться• рухнуть• рушить• рушиться• слететь• спадать• упасть* * *upa|ść%1, \upaśćdnę, \upaśćdnie, \upaśćdnij, \upaśćdł сов. 1. упасть; опрокинуться, свалиться;szklanka \upaśćdła стакан опрокинулся; \upaść jak długi растянуться во весь рост;
2. прийти в упадок; разориться;handel \upaśćdł торговля пришла в упадок;
gospodarstwo \upaśćdło хозяйство разорилось;
3. быть отклонённым, провалиться;projekt (wniosek) \upaśćdł предложение было отклонено (не прошло);
4. упасть, слететь;jabłko \upaśćdło z drzewa яблоко упало с дерева; ● \upaść bez czucia (zmysłów) упасть без чувств; \upaść na duchu пасть духом; rząd \upaśćdł правительство пало; sztuka \upaśćdła а) искусство пришло в упадок;
б) пьеса провалилась;kobieta \upaśćdła павшая женщина+1. paść, przewrócić się, zwalić się 4. zlecieć
* * *I upadnę, upadnie, upadnij, upadł сов.1) упа́сть; опроки́нуться, свали́тьсяszklanka upadła — стака́н опроки́нулся
upaść jak długi — растяну́ться во весь рост
2) прийти́ в упа́док; разори́тьсяhandel upadł — торго́вля пришла́ в упа́док
gospodarstwo upadło — хозя́йство разори́лось
3) быть отклонённым, провали́ться4) упа́сть, слете́тьjabłko upadło z drzewa — я́блоко упа́ло с де́рева
•- upaść bez zmysłów
- upaść na duchu
- rząd upadł
- sztuka upadła
- kobieta upadłaSyn:II upasę, upasie, upasł, upaś, upasiony, upasieni сов.откорми́тьSyn: -
10 upaść się
сов.1) ( o zwierzętach) откорми́ться2) ( o ludziach) ирон. растолсте́ть, попра́витьсяSyn:utuczyć się 1) -
11 odpaść\ się
odpa|ść się\odpaść\ sięsę się, \odpaść\ sięsie się, \odpaść\ sięsł się, \odpaść\ sięśli się сов. откормиться+odkarmić się, utuczyć się
-
12 spaść\ się
spa|ść się\spaść\ sięsę się, \spaść\ sięsie się, \spaść\ sięś się, \spaść\ sięsł_się сов. откормиться -
13 upaść\ się
сов. 1. (o zwierzętach) откормиться;2. (o ludziach) ирон. растолстеть, поправиться+1. utuczyć się
-
14 upaść2
upa|ść2\upaść2sę, \upaść2się, \upaść2sł, \upaść2ś, \upaść2siony, \upaść2sieni сов. откормить+
См. также в других словарях:
utuczyć — dk VIa, utuczyćczę, utuczyćczysz, utucz, utuczyćczył, utuczyćczony «uczynić tucznym, powiększyć wagę (zwierzęcia); żartobliwie o ludziach: uczynić opasłym, tęgim» Utuczyć gęsi kluskami. Utuczyć wieprzka. utuczyć się «stać się tłustym, opasłym,… … Słownik języka polskiego
utuczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}tuczyć (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tuczyć się – utuczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: zwiększać wagę ciała, obrastając w mięso, tłuszcz; paść się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drób tuczył się na farmie. Wieprzek szybko się utuczył. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tuczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, tuczyćczę, tuczyćczy, tuczyćczony {{/stl 8}}– utuczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} intensywnie karmiąc, doprowadzać do szybkiego przyrostu wagi i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypaść — I dk Vc, wypaśćpadnę, wypaśćpadniesz, wypaśćpadnij, wypaśćpadł, wypaśćpadłszy wypadać ndk I, wypaśćam, wypaśćasz, wypaśćają, wypaśćaj, wypaśćał 1. «straciwszy punkt oparcia, spadłszy znaleźć się na zewnątrz czegoś, poza czymś; oddzielić się nagle … Słownik języka polskiego
mięsny — 1. «zawierający mięso; przyrządzony z mięsa lub z mięsem» Dania, potrawy, pokarmy mięsne. Konserwy, przetwory mięsne. Farsz mięsny. 2. «dotyczący mięsa jako produktu żywnościowego w masowym przetwórstwie i handlu» Przemysł mięsny. Sklep mięsny.… … Słownik języka polskiego
odkarmić — dk VIa, odkarmićmię, odkarmićmisz, odkarmićkarm, odkarmićmił, odkarmićmiony odkarmiać ndk I, odkarmićam, odkarmićasz, odkarmićają, odkarmićaj, odkarmićał, odkarmićany «odżywić, utuczyć kogoś karmiąc go obficie przez pewien czas» Dobrze odkarmione … Słownik języka polskiego
odpaść — I dk Vc, odpaśćpadnę, odpaśćpadniesz, odpaśćpadnij, odpaśćpadł, odpaśćpadłszy odpadać ndk I, odpaśćam, odpaśćasz, odpaśćają, odpaśćaj, odpaśćał 1. «oddzielić się, oderwać się od miejsca przyczepienia, umocowania; odlecieć, spaść z czegoś» Tynk… … Słownik języka polskiego
opaść — I dk Vc, opadnę, opadniesz, opadnij, opadł, opadłszy opadać ndk I, opaśćam, opaśćasz, opaśćają, opaśćaj, opaśćał, opaśćany 1. «osunąć się z góry na dół» Mgła opada. Głowa opadła mu na poduszki. ◊ Ręce opadają, opadły «już nic nie można zrobić,… … Słownik języka polskiego
podtuczyć — dk VIb, podtuczyćczę, podtuczyćczysz, podtuczyćtucz, podtuczyćczył, podtuczyćczony podtuczać ndk I, podtuczyćam, podtuczyćasz, podtuczyćają, podtuczyćaj, podtuczyćał, podtuczyćany «podkarmić intensywnie, utuczyć zwierzę (żart. człowieka) do… … Słownik języka polskiego
popaść — I dk Vc, popaśćpadnę, popaśćpadniesz, popaśćpadnij, popaśćpadł, popaśćpadłszy popadać ndk I, popaśćam, popaśćasz, popaśćają, popaśćaj, popaśćał 1. «wpaść, dostać się w coś, zostać opanowanym przez coś; pogrążyć się w czymś» Popaść w tarapaty, w… … Słownik języka polskiego