obalić

См. также в других словарях:

• obalić — → obalać …   Słownik języka polskiego

• obalać się – obalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przewracać się, wywracać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiekowa lipa obaliła się na drogę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obalać — ndk I, obalaćam, obalaćasz, obalaćają, obalaćaj, obalaćał, obalaćany obalić dk VIa, obalaćlę, obalaćlisz, obal, obalaćlił, obalaćlony, częściej dk «silnym uderzeniem wytrącić kogoś lub coś z pozycji pionowej, spowodować upadek, przewrócić siłą;… …   Słownik języka polskiego

• obalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obalaćam, obalaća, obalaćają, obalaćany {{/stl 8}}– obalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, obalaćlę, obalaćli, obalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mocnym uderzeniem wytrącać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• położyć — dk VIb, położyćżę, położyćżysz, położyćłóż, położyćżył, położyćżony 1. «umieścić coś na czymś, zwykle poziomo, na płask; kładąc oprzeć coś na czymś» Położyć chleb na stole. Położyć dłonie na klawiszach. Położyć rękę na sercu, palec na ustach.… …   Słownik języka polskiego

• poobalać — dk I, poobalaćam, poobalaćasz, poobalaćają, poobalaćaj, poobalaćał, poobalaćany «obalić wiele czegoś lub wiele osób, kolejno, jedno po drugim; powywracać» Drzewa poobalane przez burzę. przen. Poobalać wszystkie zarzuty. poobalać się «o wielu… …   Słownik języka polskiego

• bariera — ż IV, CMs. barieraerze; lm D. barieraer 1. «przegroda stała lub ruchoma, zwykle w postaci stojaków połączonych prętami żelaznymi, drewnianymi lub sznurem, stawiana dla zasygnalizowania zakazu przejścia, odgradzająca coś lub stanowiąca… …   Słownik języka polskiego

• carat — m IV, D. u, Ms. caratacie, blm «ustrój państwa z carem na czele; władza, rządy cara; system rządów carskich (zwłaszcza w Rosji)» Obalić carat. Walka rewolucjonistów z caratem …   Słownik języka polskiego

• mit — m IV, D. u, Ms. micie; lm M. y 1. «fantastyczna historia, opowieść o bogach, demonach, legendarnych bohaterach oraz o nadnaturalnych wydarzeniach z udziałem tych postaci; stanowi próbę wyjaśnienia odwiecznych zagadnień bytu, świata i człowieka,… …   Słownik języka polskiego

• monarchizm — m IV, D. u, Ms. monarchizmzmie, blm 1. «ustrój monarchiczny; jedynowładztwo» Wprowadzić, obalić monarchizm. 2. «opowiadanie się za ustrojem monarchicznym, sprzyjanie monarchii, głoszenie poglądów monarchicznych» …   Słownik języka polskiego

• obalenie — ↨ obalenie się n I rzecz. od obalić (się) …   Słownik języka polskiego