-
41 powalić
глаг.• валить• валиться• возложить• выбрасывать• заложить• падать• повалить• положить• постелить• постлать• уложить* * *powal|ić\powalićony сов. 1. повалить, свалить; опрокинуть;\powalić drzewo свалить дерево;
\powalić kogoś na ziemię повалить кого-л. на землю;2. сразить; \powalić celnym strzałem сразить метким выстрелом+1. obalić, przewrócić
* * *powalony сов.1) повали́ть, свали́ть; опроки́нутьpowalić drzewo — свали́ть де́рево
powalić kogoś na ziemię — повали́ть кого́-л. на зе́млю
2) срази́тьpowalić celnym strzałem — срази́ть ме́тким вы́стрелом
Syn:obalić, przewrócić 1) -
42 prastary
прил.• давний• давнишний• древний• старинный• стародавний• старый* * *prasta|ry\prastaryrzy древний, старинный;\prastaryте ziemie polskie древние (исконные) польские земли; \prastary obyczaj старинный обычай
+ starodawny, odwieczny* * *дре́вний, стари́нныйprastare ziemie polskie — дре́вние (иско́нные) по́льские зе́мли
prastary obyczaj — стари́нный обы́чай
Syn:starodawny, odwieczny -
43 przydzielić
глаг.• ассигновать• назначать• назначить• придать• приписывать• присвоить* * *przydziel|ić\przydzielićony сов. 1. komu со отвести кому что; наделить кого чем;\przydzielić pokój отвести комнату; \przydzielić ziemię наделить землёй;
2. назначить; прикомандировать;\przydzielić do sztabu прикомандировать к штабу+1. przyznać, przeznaczyć 2. oddelegować, wyznaczyć
* * *przydzielony сов.przydzielić pokój — отвести́ ко́мнату
przydzielić ziemię — надели́ть землёй
2) назна́чить; прикомандирова́тьprzydzielić do sztabu — прикомандирова́ть к шта́бу
Syn: -
44 ryć
глаг.• вскапывать• выгравировать• вырезать• гравировать• копаться• рыть• рыться* * *ryty несов. 1. рыть;\ryć ziemię рыть землю;
2. вырезать; гравировать;\ryć w czymś вырезать (гравировать) на чём-л.;\ryć w kamieniu, metalu вырезать на камне, на металле, резать по камню, по металлу;
● \ryć pod kimś рыть яму кому-л., подсиживать кого-л.* * *ryty несов.1) рытьryć ziemię — рыть зе́млю
2) выреза́ть; гравирова́тьryć w czymś — выреза́ть (гравирова́ть) на чём-л.
ryć w kamieniu, metalu — выреза́ть на ка́мне, на мета́лле, ре́зать по ка́мню, по мета́ллу
• -
45 rżnąć
глаг.• пилить• подпиливать* * *rżn|ąć%1, \rżnąćięty несов. 1. резать;\rżnąć bydło резать скот; \rżnąć piłą пилить;
2. прост. жарить, шпарить;\rżnąć w karty резаться в карты; orkiestra \rżnąćie półeczkę оркестр наяривает польку; \rżnąć na piechotę шпарить пехтурой;
● \rżnąć prawdę резать правду-матку+1. rznąć 2. zasuwać, zaiwa-niać
\rżnąć o ziemię швырнуть на землю;
2. (uderzyć) треснуть, стукнуть, трахнуть+grzmotnąć, rąbnąć
* * *I rżnięty несов.1) ре́затьrżnąć bydło — ре́зать скот
rżnąć piłą — пили́ть
2) прост. жа́рить, шпа́ритьrżnąć w karty — ре́заться в ка́рты
orkiestra rżnie poleczkę — орке́стр ная́ривает по́льку
rżnąć na piechotę — шпа́рить пехтуро́й
•Syn:II rżnięty сов. прост.1) швырну́ть, гро́хнутьrżnąć o ziemię — швырну́ть на зе́млю
2) ( uderzyć) тре́снуть, сту́кнуть, тра́хнутьSyn: -
46 ubić
1) (np. masło) сбить (напр. масло)2) ubić (np. pianę) взбить (напр. пену)3) ubić (udeptać, zagęścić) укатать, уплотнить, утоптать, утрамбовать4) ubić (zwierzę) убить (животное)zabić, zamordować убить (лишить жизни)przygnębić перен. убить (привести в отчаяние)zmarnować разг. убить (потратить зря)* * *ubi|ć\ubićty сов. 1. утрамбовать, укатать, утоптать;\ubić ziemię утрамбовать землю;
2. взбить;\ubić pianę взбить пену; \ubić masło сбить масло; ● \ubić interes (sprawę) обделать дело; \ubić targ сторговаться
* * *ubity сов.1) утрамбова́ть, уката́ть, утопта́тьubić ziemię — утрамбова́ть зе́млю
2) взбитьubić pianę — взбить пе́ну
ubić masło — сбить ма́сло
•- ubić sprawę
- ubić targ -
47 unieść
глаг.• нести• поднять• приподнять• умчать• унести* * *uni|eść\unieśćosę, \unieśćesie, \unieśćeś, \unieśćósł, \unieśćosła, \unieśćesiony сов. 1. поднять; приподнять;\unieść walizkę поднять чемодан; \unieść nad ziemię (w powietrze) поднять на воздух;
2. (o wietrze, wodzie itp.) унести, умчать;3. перен. увлечь, охватить;● \unieść brwi поднять брови
* * *uniosę, uniesie, unieś, uniósł, uniosła, uniesiony сов.1) подня́ть; приподня́тьunieść walizkę — подня́ть чемода́н
unieść nad ziemię (w powietrze) — подня́ть на во́здух
2) (o wietrze, wodzie itp.) унести́, умча́ть3) перен. увле́чь, охвати́ть• -
48 użytkować
глаг.• использовать• исчерпывать• пользоваться• потреблять• применить• применять• употреблять• утилизировать* * *użytkowa|ć\użytkowaćny несов. со пользоваться чем; употреблять что;\użytkować las, ziemię пользоваться лесом, землёй
* * *użytkowany несов. coпо́льзоваться чем; употребля́ть чтоużytkować las, ziemię — по́льзоваться ле́сом, землёй
-
49 wrosnąć
wros|nąć\wrosnąćsnę, \wrosnąćśnie, wrósł, \wrosnąćsła, \wrosnąćśli, \wrosnąćśnięty сов. врасти;\wrosnąć w ziemię а) врасти в землю;
б) (о kimś) остановиться как вкопанный+* * *wrossnę, wrosśnie, wrósł, wrossła, wrosśli, wrosśnięty сов.врасти́wrosnąć w ziemię — 1) врасти́ в зе́млю; 2) ( o kimś) останови́ться как вко́панный
Syn: -
50 wzruszać
глаг.• агитировать• взбалтывать• взбивать• волновать• всколыхнуть• вытапливать• двигать• дотрагиваться• затронуть• зашевелить• истаять• касаться• перетапливать• плавить• пошевелить• прикасаться• прикидываться• расплавить• расплавлять• расплавляться• растапливать• растрогать• сдвигать• стаять• таять• топить• трогать• тронуть• трясти• умилить• умилять* * *wzrusza|ć\wzruszaćny сов. 1. волновать, трогать;2. (ziemię itp.) разрыхлять; взрыхлять; 3. (poduszkę itp.) взбивать+1. poruszać, przejmować, rozczulać 2. spulchniać
* * *wzruszany сов.1) волнова́ть, тро́гать2) (ziemię itp.) разрыхля́ть; взрыхля́ть3) (poduszkę itp.) взбива́тьSyn: -
51 wzruszyć
глаг.• двигать• растрогать• умилить• умилять* * *wzrusz|yć\wzruszyćony сов. 1. взволновать; тронуть, растрогать;2. (ziemię itp.) разрыхлить; взрых лить; 3. (poduszkę itp.) взбить+1. poruszyć, przejąć, rozczulić 2. spulchnić
* * *wzruszony сов.1) взволнова́ть; тро́нуть, растро́гать2) (ziemię itp.) разрыхли́ть; взрыхли́ть3) (poduszkę itp.) взбитьSyn: -
52 zagarnąć
zagarn|ąć\zagarnąćięty сов. 1. загрести; сгрести;2. захватить, отнять;\zagarnąć władzę захватить власть;
\zagarnąć ziemie захватить земли+1. zgarnąć 2. zagrabić
* * *zagarnięty сов.1) загрести́; сгрести́2) захвати́ть, отня́тьzagarnąć władzę — захвати́ть власть
zagarnąć ziemie — захвати́ть зе́мли
Syn: -
53 dzierżaw|ić
impf vt to lease [ziemię, budynek, las]- dzierżawić ziemię osadnikom to lease land to the settlers ⇒ wydzierżawićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dzierżaw|ić
-
54 germaniz|ować
impf Ⅰ vt to Germanize [ludność, szkolnictwo, ziemie] ⇒ zgermanizować Ⅱ germanizować się [społeczność, ziemie] to be Germanized ⇒ zgermanizować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > germaniz|ować
-
55 grzmotn|ąć2
pf (grzmotnęła, grzmotnęli) pot. Ⅰ vi (upaść) to thump; pot. grzmotnąć na podłogę [osoba] to fall with a thump to the floor- talerz grzmotnął na ziemię the plate smashed on the floorⅡ grzmotnąć się to thump pot.- grzmotnąć się na ziemię to fall with a thump to the ground- grzmotnąć się na łóżko hit the bed pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > grzmotn|ąć2
-
56 obal|ić
pf — obal|ać impf Ⅰ vt 1. (powalić na ziemię) to knock down, to fell- obalić maszt to knock down a mast- obalił przeciwnika jedną ręką he knocked down his opponent with one hand- obalone drzewa felled trees2. (unieważnić) to invalidate- obalić mit/pogląd to debunk a myth/belief- obalić niewolnictwo to abolish slavery- obalić oskarżenie/zarzuty to refute the accusation/charges- obalić teorię/twierdzenie to invalidate a theory/theorem- obalić testament to void a. nullify sb’s will, to declare sb’s will null and void- obalić wyrok to quash a. revoke a sentence3. (pozbawić władzy) to overthrow- obalić monarchię/rząd/tron/ustrój to overthrow the monarchy/government/throne/political system- lud obalił władcę the people overthrew the ruler4. pot. (wypić alkohol) to knock back pot.- obalać butelkę wódki to knock back a bottle of vodkaⅡ obalić się — obalać się (przewrócić się) to fall over- obalił się na ziemię he fell to the groundThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obal|ić
-
57 pac|nąć
pf — pac|ać impf (pacnęła, pacnęli — pacam) pot. Ⅰ vt (uderzyć) to swat, to whisk [muchę]; to pat, to tap [osobę]- pacnął go w plecy he gave him a pat a. a tap on the backⅡ vi 1. (upaść) to plonk, to plop, to splat- gruszka pacnęła z drzewa na ziemię a pear plopped to the ground- kamień pacnął w sadzawkę a stone plopped into the pond- pacnąłem na ziemię obok niego I hit the ground just beside him2. (chlapnąć) pacnąć farbą a. pędzlem na ścianę to dab a wall with paintThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pac|nąć
-
58 przeo|rać1
pf — przeo|rywać impf (przeorzę — przeoruję a. przeorywam) vt 1. (zaorać) to plough up GB, to plough [sth] up GB, to plow up US, to plow [sth] up US [pole, ziemię, glebę] 2. książk. (zryć) to churn up, to churn [sth] up- pociski przeorały ziemię bullets churned up the ground- lodołamacz przeorywał krę na rzece the icebreaker churned up a. was churning up the ice chunks on the river- czoło miał przeorane bruzdami his brow was furrowed with wrinkles3. przen. (ukształtować na nowo) to remodel [psychikę, myślenie, umysł]- telewizja przeorała świadomość współczesnego człowieka television has remodelled the consciousness of contemporary man- propaganda przeorywała ludzkie umysły people were being brainwashed by propagandaThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeo|rać1
-
59 rozgrzeb|ać
pf — rozgrzebywać impf (rozgrzebię — rozgrzebuję) vt 1. (grzebiąc rozrzucić) to dig up a. over, to turn up a. over [ziemię]; to rake [popiół]- rozgrzebywał ziemię rękami he dug in the soil with his hands2. (pozostawić w nieładzie) to leave [sth] in a mess a. disorder [robotę, plac budowy]; to leave [sth] scattered about [papiery, ubrania]- zostawił rozgrzebane łóżko he left his bed unmadeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozgrzeb|ać
-
60 spulchni|ć
pf — spulchni|ać impf vt 1. Roln. (wzruszyć) to break up, to scarify [ziemię, glebę]; (napowietrzyć) to aerate [ziemię, glebę] 2. Kulin. [drożdże, proszek do pieczenia] to raise [ciasto]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spulchni|ć
См. также в других словарях:
gryźć ziemię — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} nie żyć, być pochowanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś już dawno ziemię gryzie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poruszyć niebo i ziemię — {{/stl 13}}{{stl 7}} podjąć wszelkie możliwe działania, aby osiągnąć cel, aby coś zrealizować; stanąć na głowie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poruszyła niebo i ziemię, by go odnaleźć. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapaść się pod ziemię — {{/stl 13}}{{stl 7}} zniknąć, zginąć bez śladu; przepaść, zawieruszyć się na dobre : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poszukiwania nic nie dały, złodzieje zapadli się pod ziemię. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Ciemnosci kryja ziemie — Finsternis bedeckt die Erde (Ciemności kryją ziemię) ist Roman von Jerzy Andrzejewski. Er ist eine Parabel auf den Stalinismus und erschien während der kurzen Tauwetterperiode im Jahre 1957. Handlung Im Jahre 1491 wütet in Spanien die Inquisition … Deutsch Wikipedia
Ciemności kryją ziemię — Finsternis bedeckt die Erde (Ciemności kryją ziemię) ist Roman von Jerzy Andrzejewski. Er ist eine Parabel auf den Stalinismus und erschien während der kurzen Tauwetterperiode im Jahre 1957. Handlung Im Jahre 1491 wütet in Spanien die Inquisition … Deutsch Wikipedia
gryјć ziemię — Być martwym lub umrzeć Eng. To be dead or die … Słownik Polskiego slangu
žiemietis — žiemiẽtis, ė smob. (2) DŽ, NdŽ; L, Db žiemių gyventojas, šiaurietis: Žiemiečiai prūsai K.Būg … Dictionary of the Lithuanian Language
žiemiečiai — žiemiẽčiai sm. pl. (2) psn. šiaurinė aukštaičių vakariečių patarmė: Einamojo vidaus vietininko vakariečiai žiemiečiai nepažįsta A.Sal. Priegaidžių žiemiečių patarmėje randame net penkias A.Sal … Dictionary of the Lithuanian Language
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie … Słownik języka polskiego
ziemia — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm, astr. {{/stl 8}}{{stl 7}} (Ziemia) trzecia planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie eliptycznej; kula ziemska : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień