o+nadziei

См. также в других словарях:

• iskra [iskierka, promyk, błysk] nadziei — {{/stl 13}}{{stl 33}} nikła nadzieja; drobny fakt, znak pozwalający mieć nadzieję na coś :{{/stl 33}}{{stl 10}}W swoim położeniu dostrzegł promyk nadziei. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• być przy nadziei — {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} o kobiecie: spodziewać się dziecka, być w ciąży {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nadzieja — ż I, DCMs. nadziejaei; lm D. nadziejaei «oczekiwanie spełnienia się czegoś pożądanego; ufność, że się to spełni, urzeczywistni» Głęboka, niepłonna, uzasadniona nadzieja. Mała, słaba, złudna nadzieja. Nadzieja zobaczenia, zrobienia czegoś.… …   Słownik języka polskiego

• obedrzeć — kogoś ze złudzeń, z nadziei, ze szczęścia itp. «pozbawić kogoś złudzeń, nadziei, szczęścia itp.»: Może więc lepiej pozostawić grzesznika jego losowi i czekać, aż samo życie obedrze go ze złudzeń? J. Tischner, W krainie. (...) starość odczuła… …   Słownik frazeologiczny

• obdzierać — Obedrzeć kogoś ze złudzeń, z nadziei, ze szczęścia itp. «pozbawić kogoś złudzeń, nadziei, szczęścia itp.»: Może więc lepiej pozostawić grzesznika jego losowi i czekać, aż samo życie obedrze go ze złudzeń? J. Tischner, W krainie. (...) starość… …   Słownik frazeologiczny

• Твардовский, Ян Якуб — Ян Твардовский, Варшава, март 2000 Ян Якуб Твардовский (польск. Jan Jakub Twardowski, 1 июня 1915, Варшава …   Википедия

• Ян Твардовский — Ян Твардовский, Варшава, март 2000 Ян Якуб Твардовский (польск. Jan Jakub Twardowski, 1 июня 1915, Варшава  18 января 2006, там же)  польский поэт, католический священник. Содержание 1 Биография …   Википедия

• być — 1. Być do niczego «nie nadawać się do niczego»: Jak ocenia pan kandydatów do prezydenckiego fotela? – Jeden rozumie sam przez się, drugi rozumie to, co mu inni pokazują, trzeci nie rozumie ani sam przez się, ani gdy mu inni pokazują. Pierwszy… …   Słownik frazeologiczny

• dodać — dk I, dodaćdam, dodaćdasz, dodaćdadzą, dodaćdaj, dodaćdał, dodaćdany dodawać ndk IX, dodaćdaję, dodaćdajesz, dodaćaj, dodaćał, dodaćany 1. «dać coś jako nadwyżkę albo jako część składową rzeczy już danej; dołożyć, dorzucić, dołączyć» Dodać cukru …   Słownik języka polskiego

• obedrzeć — dk XI, obedrzećdrę, obedrzećdrzesz, obedrzećdrzyj, obdarł, obdarty, obdarłszy obdzierać ndk I, obedrzećam, obedrzećasz, obedrzećają, obedrzećaj, obedrzećał, obedrzećany «zedrzeć, zerwać, ściągnąć coś z kogoś lub z czegoś; obnażyć» Obedrzeć skórę… …   Słownik języka polskiego

• promień — m I, D. promieńenia; lm M. promieńenie, D. promieńeni 1. «wiązka świetlna, smuga świetlna wydobywająca się ze źródła światła, ze świecącego przedmiotu» Blady, jasny, srebrny, złoty promień. Zimne promienie księżyca. Ogród skąpany w promieniach… …   Słownik języka polskiego