-
1 zawieść
глаг.• выдавать• изменять• лишать• обмануть• обманывать• предавать• разочаровать• разочаровывать* * *1) (nie spełnić oczekiwań) подвести, разочаровать2) zawieść (stać się niesprawnym) отказать (стать неисправным)3) zawieść (zaszwankować) изменить (напр. о памяти)nawiązać, rozpocząć, wszcząć завести(начать)założyć (np. rodzinę) завести(обзавестись)zaprowadzić (odprowadzić) завести(отвести)nakręcić, uruchomić, zapuścić, pot. odpalić завести(привести в действие)nabyć, sprawić sobie завести(приобрести, обзавестись)mieć (dziecko) завести(ребёнка)zaprowadzić (ustalić) завести(установить)pot. nakręcić, podniecić разг. завести(побудить)* * *zawi|eść\zawieśćodę, \zawieśćedzie, \zawieśćódł, \zawieśćodła, \zawieśćedli, \zawieśćedziony сов. 1. завести; привести;ślady \zawieśćodły nas do nory следы привели нас к норе;
2. обмануть; подвести;on nie \zawieśćedzie он не подведёт (не подкачает), на него можно положиться;
\zawieść czyjeś nadzieje не оправдать чьйх-л. надежд;nie \zawieść nadziei оправдать надежды;
\zawieść zaufanie обмануть доверие+1. zaprowadzić 2. sprawić zawód
* * *zawiodę, zawiedzie, zawiódł, zawiodła, zawiedli, zawiedziony сов.1) завести́; привести́ślady zawiodły nas do nory — следы́ привели́ нас к норе́
2) обману́ть; подвести́on nie zawiedzie — он не подведёт (не подкача́ет), на него́ мо́жно положи́ться
zawieść czyjeś nadzieje — не оправда́ть чьи́х-л. наде́жд
nie zawieść nadziei — оправда́ть наде́жды
zawieść zaufanie — обману́ть дове́рие
Syn: -
2 zawieść się
сов. na kim-czym, w czymобману́ться, разочарова́ться в ком-чём -
3 zawieść\ się
сов. па kim-czym, w czym обмануться, разочароваться в ком-чём -
4 завести
-
5 nawalić
глаг.• навалить* * *nawal|ić\nawalićony сов. 1. навалить;\nawalićiło śniegu навалило (нападало) снега;
2. разг. подвести, подкачать;on nie \nawalići он не подкачает;
3. разг. отказать, сдать; подвести;silnik \nawalićił мотор отказал (сдал); transport \nawalićił транспорт подвёл;
+3. zawieść, zepsuć się
* * *nawalony сов.1) навали́тьnawaliło śniegu — навали́ло (напа́дало) сне́га
2) разг. подвести́, подкача́тьon nie nawali — он не подкача́ет
3) разг. отказа́ть, сдать; подвести́silnik nawalił — мото́р отказа́л ( сдал)
transport nawalił — тра́нспорт подвёл
Syn:zawieść, zepsuć się 3) -
6 rachuba
сущ.• граф• подсчёт• расчет• расчёт• счет• счёт* * *rachub|a♀ 1. уст. счёт ♂; расчёт ♂;stracić \rachubaę czasu потерять счёт времени;
2. \rachubaу мн. перен. расчёты;zawieść się w \rachubaach просчитаться;
3. уст. счетоводство ň, бухгалтерия;● brać coś w \rachubaę принимать в расчёт, учитывать что-л.+1. rachowanie, liczenie 2. płany, nadzieje, widoki 3. rachunkowość
* * *ж1) уст. счёт m; расчёт mstracić rachubę czasu — потеря́ть счёт вре́мени
2) rachuby мн, перен. расчётыzawieść się w rachubach — просчита́ться
3) уст. счетово́дство n, бухгалте́рия•Syn: -
7 rozczarować
глаг.• лишать• обманывать• разочаровать• разочаровывать* * *rozczarowa|ć\rozczarowaćny сов. разочаровать+* * *rozczarowany сов.разочарова́тьSyn: -
8 zawodzić
глаг.• выдавать• заводить• изменять• обманывать• предавать• разочаровать• разочаровывать* * *1) (być niesprawnym) отказывать (быть неисправным)2) zawodzić (lamentować) голосить, причитать3) zawodzić (nie spełniać oczekiwań) подводить, разочаровывать4) zawodzić (szwankować) изменять (напр. о памяти)nawiązywać, rozpoczynać, wszczynać заводить (начинать)zakładać (np. rodzinę) заводить (обзаводиться)zaprowadzać (odprowadzać) заводить (отводить)nakręcać, uruchamiać, zapuszczać, pot. odpalać заводить (приводить в действие)nabywać, sprawiać sobie заводить (приобретать, обзаводиться)mieć (dziecko) заводить (ребёнка)zaprowadzać (ustalać) заводить (устанавливать)pot. nakręcać, podniecać разг. заводить (побуждать)* * *zawodz|ić\zawodzićę, \zawodzićony несов. 1. обманывать; подводить; ср. zawieść 2;2. выть, гудеть;wiatr \zawodzići ветер гудит (воет, стонет);
3. (lamentować) голосить, причитать* * *zawodzę, zawodzony несов.1) обма́нывать; подводи́ть; ср. zawieść 2)2) выть, гуде́тьwiatr zawodzi — ве́тер гуди́т (во́ет, сто́нет)
3) ( lamentować) голоси́ть, причита́ть -
9 obliczenie
сущ.• вычисление• исчисление• калькуляция• подсчёт• расчет• расчёт• счет• счёт* * *с1) подсчёт m, исчисле́ние2) расчёт mzawieść się w obliczeniach — обману́ться (ошиби́ться) в расчётах, просчита́ться
Syn:podliczenie 1), rachuba 2) -
10 omylić się
сов.1) ошиби́ться2) обману́тьсяomylić się się co do kogos, czegoś — обману́ться в ко́м-л., чём-л.
Syn:pomylić się 1), zawieść się 2) -
11 oszukać się
сов.1) обману́тьсяoszukać się się na kimś — обману́ться (ошиби́ться) в ко́м-л.
2) ( wzajemnie) обману́ть друг дру́гаSyn: -
12 rozczarować się
-
13 obliczeni
jęci. подсчёт ♂, исчисление;2. расчёт ♂; zawieść się w \obliczeniach обмануться (ошибиться) в расчётах, просчитаться+1. podliczenie 2. rachuba
-
14 omylić\ się
сов. 1. ошибиться;2. обмануться; \omylić\ się się co do kogoś, czegoś обмануться в ком-л., чём-л.+1. pomylić się 2. zawieść się
-
15 oszukać\ się
сов. 1. обмануться;\oszukać\ się się na kimś обмануться (ошибиться) в ком-л.; 2. (wzajemnie) обмануть друг друга+1. omylić się, zawieść się
-
16 rozczarować\ się
сов. do kogo-czego разочароваться в ком-чём
См. также в других словарях:
zawieść — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zawodzić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zawieść II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vc, zawieśćwiodę, zawieśćwiedzie, zawieśćwiedź, zawieśćwiódł, zawieśćwiodła, zawieśćwiedli,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawieść — dk XI, zawieśćwiodę, zawieśćwiedziesz, zawieśćwiedź, zawieśćwiódł, zawieśćwiodła, zawieśćwiedli, zawieśćwiedziony, zawieśćwiedzeni, zawieśćwiódłszy zawodzić ndk VIa, zawieśćdzę, zawieśćdzisz, zawieśćwódź, zawieśćdził, zawieśćdzony 1. «nie zrobić… … Słownik języka polskiego
zawieść się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zawodzić się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawieść — Zawiodły kogoś nerwy zob. nerwy 4 … Słownik frazeologiczny
zawodzić się – zawieść się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doznawać rozczarowania, zawodu, przeliczyć się co do kogoś lub czegoś; rozczarowywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawieść się w nadziejach, oczekiwaniach. Zawieść się na przyjacielu. Zawieść się w miłości. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zawodzićdzę, zawodzićdzi, zawodzićwódź {{/stl 8}}– zawieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, zawodzićwiodę, zawodzićwiedzie, zawodzićwiedź, zawodzićwiódł, zawodzićwiodła, zawodzićwiedli, zawodzićwiedziony {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… … Słownik frazeologiczny
rozczarować — dk IV, rozczarowaćruję, rozczarowaćrujesz, rozczarowaćruj, rozczarowaćował, rozczarowaćowany rozczarowywać ndk VIIIa, rozczarowaćowuję, rozczarowaćowujesz, rozczarowaćowuj, rozczarowaćywał, rozczarowaćywany «zawieść czyjeś oczekiwania,… … Słownik języka polskiego
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
wystawić — 1. Wystawić kogoś na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić kogoś na jakieś nieprzyjemności, na to, żeby się z niego śmiano»: – Ja mam się zamknąć? – tłuścioch w spódnicy spurpurowiał. – Pan, pan... obraża mnie i wystawia na pośmiewisko. R.… … Słownik frazeologiczny
wystawiać — 1. Wystawić kogoś na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić kogoś na jakieś nieprzyjemności, na to, żeby się z niego śmiano»: – Ja mam się zamknąć? – tłuścioch w spódnicy spurpurowiał. – Pan, pan... obraża mnie i wystawia na pośmiewisko. R.… … Słownik frazeologiczny
