-
1 noxia
noxĭa, ae, f. (s.-ent. causa) [noxius] [st1]1 [-] tort, préjudice, dommage. - noxiam nocere XII Tab. 12, 2a: causer un dommage. --- cf. Fest. 180, 25. - noxiae esse (alicui), Liv. 8, 18, 4: causer du tort (à qqn). - cf. Liv. 41, 23, 14 ; Plin. 21, 108. [st1]2 [-] faute, délit. - noxiae poena par esto, Cic. Leg. 3, 11: que la punition soit proportionnée à la faute. --- cf. Cic. Amer. 62 ; Plaut. Bac. 1004. - manufesto teneo [te] in noxia, Plaut. Merc. 729: je te prends en faute manifestement. --- cf. Liv. 7, 4, 5 ; 33, 20, 7. - res noxiae est alicui, Liv. 10, 19, 2: la culpabilité d'une chose est imputable à qqn. - noxiam merere: commettre une faute.* * *noxĭa, ae, f. (s.-ent. causa) [noxius] [st1]1 [-] tort, préjudice, dommage. - noxiam nocere XII Tab. 12, 2a: causer un dommage. --- cf. Fest. 180, 25. - noxiae esse (alicui), Liv. 8, 18, 4: causer du tort (à qqn). - cf. Liv. 41, 23, 14 ; Plin. 21, 108. [st1]2 [-] faute, délit. - noxiae poena par esto, Cic. Leg. 3, 11: que la punition soit proportionnée à la faute. --- cf. Cic. Amer. 62 ; Plaut. Bac. 1004. - manufesto teneo [te] in noxia, Plaut. Merc. 729: je te prends en faute manifestement. --- cf. Liv. 7, 4, 5 ; 33, 20, 7. - res noxiae est alicui, Liv. 10, 19, 2: la culpabilité d'une chose est imputable à qqn. - noxiam merere: commettre une faute.* * *Noxia, noxiae. Terent. Faulte, Offense qu'on a faicte par mesgarde.\Noxia careo. Plaut. Je n'en suis point coulpable, Ce n'est pas ma faulte.\Noxiae esse dicitur res aliqua. Liu. Quand on est blasmé et reprins de quelque chose.\In noxia esse. Terent. Avoir failli, Estre en faulte.\Noxiis vacuum esse. Plaut. N'estre point en faulte.\Noxiam remittere. Plaut. Pardonner une faulte. -
2 noxia
noxia, ae, f. (sc. causa, v. noxius, a, um), I) die Schuld, schuldbare Handlung, das Vergehen, privatae noxiae, Liv.: in noxia esse, Plaut.: in noxia aliqua comprehendi, Caes.: noxia penes alqm est, Liv.: noxiā carēre, Plaut.: alci noxiae esse, zur Schuld angerechnet werden, Liv.: noxiam defendere (ablehnen), Ter.: adeo neminem noxiae paenitebat, Liv.: alia omnis penes milites noxia erat, Liv. – Plur., noxiae leves, Ter.: minimae noxiae, Cic.: noxiis vacuum esse, Plaut. – II) meton., der Schaden, veneficiorum, Plin.: noxiam nocere, noxiam sarcire, ICt.: alci noxiae esse, zum Schaden gereichen, ICt.
-
3 noxia
noxia, ae, f. (sc. causa, v. noxius, a, um), I) die Schuld, schuldbare Handlung, das Vergehen, privatae noxiae, Liv.: in noxia esse, Plaut.: in noxia aliqua comprehendi, Caes.: noxia penes alqm est, Liv.: noxiā carēre, Plaut.: alci noxiae esse, zur Schuld angerechnet werden, Liv.: noxiam defendere (ablehnen), Ter.: adeo neminem noxiae paenitebat, Liv.: alia omnis penes milites noxia erat, Liv. – Plur., noxiae leves, Ter.: minimae noxiae, Cic.: noxiis vacuum esse, Plaut. – II) meton., der Schaden, veneficiorum, Plin.: noxiam nocere, noxiam sarcire, ICt.: alci noxiae esse, zum Schaden gereichen, ICt. -
4 noxia
noxia ae, f [noxius], hurt, harm, damage, injury: ad defendendam noxiam, T.: fides data, haud futurum noxiae indicium, L.: sive ullius eorum quos oderat noxia, L.— An injurious act, fault, offence, trespass: Hic in noxiāst, offends, T.: in minimis noxiis id primum quaeritur: desertori noxiae fore, the blame would fall on, L.* * *crime, fault -
5 noxia
noxĭa, ae, f., v. noxius, II. -
6 noxia
ae f. [ noxius I \]1) вина, провинность, проступок ( noxiae poena par esto C)alicui noxiae esse L — вменяться в вину кому-л., но тж. причинять ущерб кому-л. или Dig быть кому-л. во вред2) вред, ущерб (n. vini PM) -
7 noxia
1) вред, вина, a) вообще, напр. poena est noxae vindicta (1. 131 pr. D. 50, 16);fato, non noxae imputari (1. 1 C. 9, 16);
b) особ. ущерб, причиненный проступком домочадца, вред, причиненный рабом, за который отвечал его господин, также вред и убыток, причиненный животным, за который отвечал собственник (1. 1 pr. D. 9, 1. § 1 eod. 1. 17 § 18 D. 21, 1. 1. 238 § 3 D. 50, 16. 1. 2 § 1 D. 9, 4. 1. 14 eod. 1. 20 eod.);
2) сам вред, причиненный рабом или животным, напр. noxiam s. noxam nocere (см. s. a);noxa caput sequitur (actio noxalis есть actio in rem scripta) (см. caput s. 2. b.).
3) вознаграждение за вред и убыток, noxae s. ad noxam dedere (L. XII. tab. VIII. 5. XII. 3);noxiam sarcire (1. 1 § 11 D. 9, 1).
noxae deditio (см.);
noxae accipere (1. 17 § 2 D. 7, 1);
4) вещь, которая причинила вред, corpus, quod nocuit, i. e. servus (§ 1 I. 4, 8).ad noxam teneri (1. 11 § 6 D. 43, 24. 1. 17 § 17 D. 21, 1. cf. 1. 11 § 8 D. 19, 1. 1. 2 D. 19, 4. 1. 11 § 1 1. 30 D. 21, 2. 1. 45 § 1 D. 30. 1. 72 § 5 D. 46, 3. 1. 3 pr. D. 47, 6. 1. 174. 200 D. 50, 16); (cp. Gai. I. 13. 140. IV. 75. 79).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > noxia
-
8 Parapholidoptera noxia
1. LAT Parapholidoptera noxia Ramme2. RUS кузнечик m вредный [бескрылый]3. ENG —4. DEU —5. FRA —1. LAT Parapholidoptera noxia Ramme2. RUS кузнечик m вредный3. ENG —4. DEU —5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Parapholidoptera noxia
-
9 Провинность
- noxia (noxiae poena par esto); peccatum;• прощать чью-л. провинность - gratiam facere delicti;
-
10 noxius
, noxia, noxium (m,f,n)1) вредный;2) виновный, достойный наказания -
11 noxie
noxĭus, a, um, adj. ( comp. noxior, Sen. Clem. 1, 13, 2 dub.; al. obnoxior.— Sup. noxissimus or noxiissimus, Sen. Clem. 1, 26, 3 dub.; better, noxiosissimus) [id.].I.Hurtful, harmful, injurious, noxious (used by Cic. only in archaic lang.; v. the foll.):II.MAGISTRATVS NECOBEDIENTEM ET NOXIVM CIVEM MVLTA COERCETO,
Cic. Leg. 3, 3, 6 (araneus) aculeo noxius, Plin. 9, 48, 72, § 155:afflatus maris (opp. utiles),
id. 17, 4, 2, § 24:tela,
Ov. Tr. 5, 10, 22:terrae halitus,
Quint. 7, 2, 3:lingua,
Mart. 2, 61, 7:aves,
rapacious, id. 10, 5, 12:crimina,
Verg. A. 7, 326. —Guilty, culpable, criminal: dictum oportuit. Lys. Non possum, ita instas;(β).urges quasi pro noxio,
Plaut. Merc. 4, 3, 25:nobilitas,
Sall. J. 42:qui citati non affuerant, noxios judicavit,
Liv. 39, 41: corda, Ov. M. 10, 351:omnibus omnium rerum noxior,
Sen. Clem. 1, 13, 2: reducto comā capite, ceu noxii solent, culprits, criminals (esp. those condemned to be thrown to wild beasts), Suet. Vit. 17; id. Calig. 27; id. Claud. 34; id. Ner. 12.—With abl.:(γ).Falisci, eodem noxii crimine,
Liv. 7, 20, 9. —With gen.:A.noxius conjurationis,
Tac. A. 5, 11:facinoris,
Dig. 29, 5, 3, § 12.— Esp. as subst.: noxĭa, ae, f., hurt, harm, damage, injury (class.; syn. noxa).Lit.: noxia, ut Serv. Sulpicius Rufus ait, damnum significat, apud poëtas autem et oratores ponitur pro culpā, at noxa peccatum, aut pro peccato poenam, Paul. ex Fest. p. 174 Müll.:B.in re incipiundā ad defendendam noxiam,
Ter. Phorm. 1, 4, 48:si ab eo fides sibi data esset, haud futurum noxiae futurum,
Liv. 8, 18, 4:sive ullius eorum quos oderat noxia,
id. 41, 23, 14:veneficiorum noxia,
Plin. 21, 17, 68, § 108:vini,
id. 14, 16, 19, § 100.—Transf., an injurious act, a fault, offence, trespass:noxa est corpus, quod nocuit id est servus: noxia ipsum maleficium, veluti furtum, damnum, rapina, injuria,
Just. Inst. 4, 8, 1:Tranioni remitte, quaeso, hanc noxiam causā meā,
Plaut. Most. 5, 2, 47:manufestum teneo in noxiā,
id. Merc. 4, 3, 31:noxiā carere,
id. Bacch. 4, 9, 87:noxiis vacuum esse,
id. Merc. 5, 4, 23:in noxiā esse,
id. ib. 4, 3, 30:amicum castigare ob meritam noxiam,
id. Trin. 1, 1, 1 and 4:quod in minimis noxiis et in his levioribus peccatis id primum quaeritur, quae causa maleficii fuerit,
Cic. Rosc. Am. 22, 62:si qua clades incidisset, desertori magis, quam deserto noxiae fore,
the blame would fall on, Liv. 10, 19: metum prorsus et noxiam conscientiae pro foedere haberi, fear and guilt served the participants as an agreement, i. e. brought them to an agreement, Tac. A. 6, 4. —Hence, adv.: noxĭē (post-class.), injuriously, perniciously:multos petulca confoderat,
Sulp. Sev. Dial. 2, 9; Aug. Conf. 1, 7. -
12 noxius
noxĭus, a, um, adj. ( comp. noxior, Sen. Clem. 1, 13, 2 dub.; al. obnoxior.— Sup. noxissimus or noxiissimus, Sen. Clem. 1, 26, 3 dub.; better, noxiosissimus) [id.].I.Hurtful, harmful, injurious, noxious (used by Cic. only in archaic lang.; v. the foll.):II.MAGISTRATVS NECOBEDIENTEM ET NOXIVM CIVEM MVLTA COERCETO,
Cic. Leg. 3, 3, 6 (araneus) aculeo noxius, Plin. 9, 48, 72, § 155:afflatus maris (opp. utiles),
id. 17, 4, 2, § 24:tela,
Ov. Tr. 5, 10, 22:terrae halitus,
Quint. 7, 2, 3:lingua,
Mart. 2, 61, 7:aves,
rapacious, id. 10, 5, 12:crimina,
Verg. A. 7, 326. —Guilty, culpable, criminal: dictum oportuit. Lys. Non possum, ita instas;(β).urges quasi pro noxio,
Plaut. Merc. 4, 3, 25:nobilitas,
Sall. J. 42:qui citati non affuerant, noxios judicavit,
Liv. 39, 41: corda, Ov. M. 10, 351:omnibus omnium rerum noxior,
Sen. Clem. 1, 13, 2: reducto comā capite, ceu noxii solent, culprits, criminals (esp. those condemned to be thrown to wild beasts), Suet. Vit. 17; id. Calig. 27; id. Claud. 34; id. Ner. 12.—With abl.:(γ).Falisci, eodem noxii crimine,
Liv. 7, 20, 9. —With gen.:A.noxius conjurationis,
Tac. A. 5, 11:facinoris,
Dig. 29, 5, 3, § 12.— Esp. as subst.: noxĭa, ae, f., hurt, harm, damage, injury (class.; syn. noxa).Lit.: noxia, ut Serv. Sulpicius Rufus ait, damnum significat, apud poëtas autem et oratores ponitur pro culpā, at noxa peccatum, aut pro peccato poenam, Paul. ex Fest. p. 174 Müll.:B.in re incipiundā ad defendendam noxiam,
Ter. Phorm. 1, 4, 48:si ab eo fides sibi data esset, haud futurum noxiae futurum,
Liv. 8, 18, 4:sive ullius eorum quos oderat noxia,
id. 41, 23, 14:veneficiorum noxia,
Plin. 21, 17, 68, § 108:vini,
id. 14, 16, 19, § 100.—Transf., an injurious act, a fault, offence, trespass:noxa est corpus, quod nocuit id est servus: noxia ipsum maleficium, veluti furtum, damnum, rapina, injuria,
Just. Inst. 4, 8, 1:Tranioni remitte, quaeso, hanc noxiam causā meā,
Plaut. Most. 5, 2, 47:manufestum teneo in noxiā,
id. Merc. 4, 3, 31:noxiā carere,
id. Bacch. 4, 9, 87:noxiis vacuum esse,
id. Merc. 5, 4, 23:in noxiā esse,
id. ib. 4, 3, 30:amicum castigare ob meritam noxiam,
id. Trin. 1, 1, 1 and 4:quod in minimis noxiis et in his levioribus peccatis id primum quaeritur, quae causa maleficii fuerit,
Cic. Rosc. Am. 22, 62:si qua clades incidisset, desertori magis, quam deserto noxiae fore,
the blame would fall on, Liv. 10, 19: metum prorsus et noxiam conscientiae pro foedere haberi, fear and guilt served the participants as an agreement, i. e. brought them to an agreement, Tac. A. 6, 4. —Hence, adv.: noxĭē (post-class.), injuriously, perniciously:multos petulca confoderat,
Sulp. Sev. Dial. 2, 9; Aug. Conf. 1, 7. -
13 noxius
noxĭus, a, um [noceo] [st1]1 [-] nuisible, pernicieux, malfaisant, dangereux, préjudiciable. - (araneus) aculeo noxius, Plin. 9, 48, 72, § 155: (l'araignée) au dard nuisible. - noxia lingua, Mart. 2, 61, 7: langue malfaisante. - noxiae aves, Mart. 10, 5, 12: oiseaux de proie. - crimina noxia, Virg. En. 7, 326: imputations (calomnies) qui blessent (funestes). [st1]2 [-] coupable, criminel. - noxio sanguine parentabo injuriae meae, Petr. 81: je leur ferai expier de leur sang criminel l'outrage que j'ai subi. - noxii, ōrum, m.: les coupables, les criminels. - eodem noxii crimine, Liv. 7, 20, 9: coupables du même crime. - frustrandis bestiis noxius, Tert.: coupable de voler aux bêtes leur nourriture. - avec gén. noxius conjurationis, Tac. An. 5, 11: coupable de conspiration. - noxior, *Sen. Clem. 1, 13, 2.* * *noxĭus, a, um [noceo] [st1]1 [-] nuisible, pernicieux, malfaisant, dangereux, préjudiciable. - (araneus) aculeo noxius, Plin. 9, 48, 72, § 155: (l'araignée) au dard nuisible. - noxia lingua, Mart. 2, 61, 7: langue malfaisante. - noxiae aves, Mart. 10, 5, 12: oiseaux de proie. - crimina noxia, Virg. En. 7, 326: imputations (calomnies) qui blessent (funestes). [st1]2 [-] coupable, criminel. - noxio sanguine parentabo injuriae meae, Petr. 81: je leur ferai expier de leur sang criminel l'outrage que j'ai subi. - noxii, ōrum, m.: les coupables, les criminels. - eodem noxii crimine, Liv. 7, 20, 9: coupables du même crime. - frustrandis bestiis noxius, Tert.: coupable de voler aux bêtes leur nourriture. - avec gén. noxius conjurationis, Tac. An. 5, 11: coupable de conspiration. - noxior, *Sen. Clem. 1, 13, 2.* * *Noxius, pen. corr. Adiect. Sallust. Qui a commis quelque faulte et forfaict, Coulpable de quelque cas.\Facere noxia sua lumina. Ouid. Veoir quelque chose dont puis apres on ha dommage, Offenser aucun par son regard.\Spicula noxia. Ouid. Nuisants, Dommageables, Portants dommage.\Noxius coniurationis. Tacit. Coulpable de la conjuration, et consentant. -
14 noxa
noxa, ae, f. [for noc-sa, from noc-eo, like rixa from ringor], hurt, harm, injury, which one does or suffers (v. Döderl. Synon. 2, p. 153 sqq.; not in Cic., but cf. noxia; syn.: injuria, contumelia).I.Lit.: QVANDOQVE HICE HOMINES... NOXAM NOCVERVNT, an old fetial formula in Liv. 9, 10 fin.; so, too, perhaps, SI SERVVS FVRTVM FAXIT NOXAMVE NOCVIT, Fragm. XII. Tab. in Dig. 9, 4, 2, § 1 (al. NOXIAMVE):II.servus, qui noxam nocuit,
Dig. 35, 2, 63:si eadem (terra) ad noxam genuit aliqua,
injurious, Plin. 2, 63, 63, § 158:tristes pellere a foribus noxas,
Ov. F. 6, 129:ab noxā curculionum conditas fruges defendere,
Col. 1, 6, 15:nihil eam rem noxae faturam,
Liv. 34, 19:rempublicam non extra noxam modo, sed etiam extra famam noxae conservandam esse,
id. 34, 61:sine ullius noxā urbis,
id. 36, 21: prava incepta consultoribus noxae esse, Sall. Or. Phil. contr. Lep.:sine ullā noxā,
Cels. 7, 26, 4:veram noxam concipere,
i. e. sickness, Col. 12, 3, 7.—Transf.A.An injurious act, i. e. a fault, offence, crime, = delictum:B.noxae appellatione omne delictum continetur,
Dig. 50, 16, 238, § 3:aliquem tenere in noxā,
Plaut. Cas. 2, 8, 71:hic in noxā est,
Ter. Phorm. 2, 1, 36:in noxā esse,
Liv. 32, 26; 7, 4:noxae damnatus,
id. 8, 35:reus ejus noxae,
id. 5, 47:capitalis,
id. 3, 55:neve ea caedes capitalis noxae haberetur,
id. 3, 55: qui in furto aut in latrocinio aut aliquā noxā sint comprehensi, * Caes. B. G. 6, 16:graviorem noxam fateri,
Ov. P. 2, 9, 72:noxa caput sequitur,
Paul. Sent. 2, 31, 8 sq.; cf. also Paul. ex Fest. under noxia init. —Punishment (not ante-Aug.;C.most freq. in jurid. Lat.): noxam merere,
Liv. 8, 28, 8 Drak.:aliquem noxā pecuniāque exsolvere,
id. 23, 14, 3; 2, 59, 6; 26, 29, 4:noxae dedere aliquem,
to deliver one up for punishment, Dig. 4, 3, 9; so ib. 7, 1, 17, § 2; cf. ib. 9, 4, 19;hence: mergi freto, satius illi insulae (Siciliae) esse, quam velut dedi noxae inimico,
Liv. 26, 29, 4; and:rem rusticam pessimo cuique servorum, ut carnifici noxae dedimus,
Col. 1 prooem.:quod ajunt aediles: noxā solutus non sit (servus) sic intellegendum est, ut non hoc debeat pronuntiari, nullam eum noxam commisisse, sed illud, noxā solutum esse, hoc est noxali judicio subjectum non esse: ergo si noxam commisit nec permanet, noxā solutus videtur,
Dig. 21, 1, 17, § 17: non noxae eximitur Q. Fabius, qui contra edictum imperatoris pugnavit;sed, noxae damnatus, donatur populo Romano,
Liv. 8, 35, 5:noxae accipere aliquem,
to receive one for the purpose of punishing him, Dig. 7, 1, 17, § 2.— —Concr., that which commits an offence, an offender, criminal (jurid. Lat.): noxa est corpus, quod nocuit, id est servus;noxia ipsum maleficium, veluti furtum, damnum, rapina, injuria,
Just. Inst. 4, 8, 1:aut noxiam sarcire aut noxam dedere oportet,
the guilty thing, Dig. 9, 1, 1, § 11; so,noxae deditio,
ib. 9, 4, 4. -
15 Einfluß
Einfluß, I) Mündung eines Flusses etc.: os; ostium. – II) Einwirkung: a) einer Sache: vis (einwirkende Kraft, Macht, z.B. solis, stellarum ac lunae). – effectus (bewirkende Kraft, z.B. lunae). – efficientia (Wirksamkeit, z.B. solis). – tactus (wirksame Berührung, z.B. solis, lunae). – appulsus (wirksame Annäherung, z.B. appulsum solis [Sonnenwärme] et frigoris sentire). – impetus (innerer Drang, Trieb, z.B. animi). – auctoritas (Geltung u. Kraft von Verhältnissen, Einrichtungen, Vornahmen, Eigenschaften). – ein wohltätiger, heilsamer Ei., vis et utilitas; auch bl. utilitas. – ein schädlicher Ei., vis noxia: äußere Einflüsse, res externae; u. bl. externa(n. pl.). – Ei. haben, von Ei. sein, ad rem pertinere (sich auf die Sache erstrecken); aliquid momenti od. ponderis habere (eine entscheidende Wirkung, einiges Gewicht haben, z.B. von einer Empfehlung); aliquid conferre (etw. beitragen, nützen): mit Ei. haben, incurrere (mit einwirken, konkurrieren, z.B. nam etsi incurrunt tempora et personae). – auf jmd. od. etw. Ei. haben (üben, ausüben, äußern), von Ei. sein, pertinere ad alqm od. ad alqd (sich erstrecken); valere ad alqd (Bedeutung, Geltung [676] haben); conducere alci, alci rei od. ad alqd (jmdm. od. einer Sache zuträglich sein); movere alqm od. alcis corpus u. alqm od. alcis animum. commovere alqm od. alcis animum (auf jmd. physisch oder geistig einwirken; comm. bl. geistig); aliquid conferre ad alqd (etwas beitragen, nützen). – großen (wesentlichen) Ei. haben, von großem (wesentlichem) Ei. sein, ad multos od. plurimos pertinere; magni (maximi) esse momenti od. momenti et ponderis; multum conferre. – auf jmd. od. etwas großen (wesentlichen) Ei. haben (äußern, üben, ausüben), vehementer pertinere ad alqd od. ad alqd faciendum; magnam (maiorem, maximam) vim habere od. afferre ad alqd od. ad alqd faciendum;multum (plus, plurimum) valere ad alqd faciendum (vermögen); multum (plus, plurimum) posse ad alqd faciendum od. apud alqm (zu bewirken imstande sein); multum (plus, plurimum) conferre ad alqd (beitragen zu etc.); validissimum esse in alqa re (sehr stark sein, sehr viel zum Gedeihen beitragen, z.B. in novis coeptis, vom Ruf [fama]); magnum momentum (plus momenti, maximum momentum) habere oder afferre ad alqd. magni (maximi) momenti od. magno (maximo) momento esse ad alqd (große Entscheidung = einen überwiegenden Einfluß bei etw. haben); multum (plurimum) interesse ad alqd (einen bedeutendenUnterschied machen bei etwas). – einigen Ei. haben auf etw., pertinere aliquid ad alqd; aliquid momenti habere ad alqd; aliquid conferre ad alqd. – einen wohltätigen, heilsamen Ei. haben (äußern, üben, ausüben), von wohltätigem Ei. sein, absol. od. auf jmd. od. etwas, iuvare,adiuvare alqm od. alqd (wesentlich unterstützen); prodesse, absol. od. auf jmd., auf etw., alci, alci rei od. ad alqd (nützen); proficere alci rei (anschlagen, bes. von Heilmitteln); conducere, absol. od. auf etc., alci, alci rei od. ad alqd (zuträglich sein). – einen nachteiligen, schädlichen Ei. haben (äußern, üben, ausüben), von nachteil., schädl. Ei. sein, nocere, absol. od. auf etc., alci, alci rei (schaden); damnosum esse alci rei (nachteilig sein, z.B. famae); movere alqd (krankhaft erregen, z.B. corpora, z.B. von der Hitze): einen verderblichen Ei. haben (äußern, üben, ausüben), pestiferum, perniciosum esse (bei oder in etwas, in alqa re); depravare, abs. (z.B. domestici solent depravare non numquam): keinen schädlichen Ei. haben, vi noxiā carere. – einen schwächenden Ei. auf etw. haben (äußern, üben, ausüben), alqd infirmare: einen verführenden Ei. haben, alqd corrumpere (s. Cic. Sull. 78: illa tormenta... corrumpit spes, infirmat metus): keinen geringen Ei. haben, von keinem geringen Ei. sein auf etwas, non minimo momento ad alqd esse: bei jmd., non minimum auctoritatis habere apud alqm (z.B. von jmds. Bitten): keinen Ei. haben, nihil ad rem pertinere; nullius momenti esse: auf jmd. od. etwas, nihil pertinere ad alqm od. ad alqd; nullius momenti esse ad alqd; nihil valere in alqa re: unter dem Ei. von etwas stehen, alqā re regi, duci et regi (durch etwas gelenkt. geleitet [677] und gelenkt werden, von menschlichen Angelegenheiten etc.). – b) einer Person oder personif. Sache: vis (einwirkende Kraft, Macht, z.B. deorum). – auctoritas (Geltung durch Geburt, Rang, Staatswürden u. Ansehen). – gratia (Gunst, in der man steht). – opes (Mittel, etwas auszurichten, Einfluß durch Reichtum etc., bes. in politischer Beziehung). – potentia (Vielvermögenheit, politische Macht). – arbitrium (unbeschränkter Wille, unbeschränkte Verfügung, Macht über jmd.). – validae propinquitates (vielvermögende Verwandtschaften). – amicitiae eorum, qui apud aliquem potentem potentes sunt (Freundschaft mit solchen, die bei einem Mächtigen viel vermögen). – durch od. unter jmds. Ei., alqo auctore: operā alcis (durch jmds. Bemühung, im guten u. üblen Sinne, z.B. consulem fieri):beneficio alcis (durch jmds. od. einer personif. Sache gütige Vermittelung, z.B. Gyges anuli beneficio rex exortus est). – von großem Ei., s. einflußreich: von geringem Ei., s. einflußlos. – Ei. haben, gratiā, opibus validum esse; opibus potentem esse; auctoritatem habere; auctoritate od. gratiā od. opibus florere. – bei jmd. Ei. haben, apud alqm potentem esse, auctoritatem habere: durch etwas Ei. beim Volke haben, popularem esse alqā re (z.B. malis artibus, beneimperando). – großen Ei. haben, magnam auctoritatem,magnas opes habere; summā gratiā praeditum esse; in magna auctoritate od. potentia esse; apud plurimosplurimum posse; apud potentes potentem esse; multum valere (z.B. in tribu Fabia): bei jmd., multum (plus, plurimum) auctoritate od. gratiā valere od. posse apud alqm (od. domi [in der Heimat] – od. totā Galliā); largiter posse apud alqm. – zu großen, überwiegenden Ei. haben, nimis od. nimium valere (absol. od. bei jmd., apud alqm: so auch in tribu Fabia u. dgl.): einen unberechenbaren Ei. haben, nimium quantum valere (z.B. in dicendo). – einigen Ei. haben bei jmd., modicae esse auctoritatis apud alqm; nonnulla est alcis apud alqm gratia: weniger Ei. haben, minus valere. – einen geringen Ei. haben, tenui auctoritate od. potentiā esse: einen sehr geringen Ei. bei jmd. haben, minimum auctoritate od. gratiā valere apud alqm. – keinen Ei. haben, sine auctoritate od. sine gratia od. sine potentia esse: bei jmd., nihil auctoritate od. gratiā valere od. posse apud alqm; nullius momenti esse apud alqm (z.B. apud exercitum). – Ei. erlangen, gewinnen, gratiam, opes, potentiam consequi; auctoritate od. gratiā od. opibus fiorere coepisse: bei jmd. Ei. erlangen, gewinnen, gratiam inire ad od. apud alqm (bei mehreren, gratias inire plures); apud alqm potentem esse coepisse: bei jmd. großen, apud alqm multum (plus, plurimum) auctoritate od. gratiāvalere od. posse coepisse. – unter jmds. Ei. stehen, alcis voluntati od. arbitrio parēre (jmds. Willen gehorchen); alcis numini parēre (dem Wink und Geheiß einer Gottheit gehorchen); ab alqo od. bl. alcis arbitrio regi,duci et regi (von jmd. gelenkt. gelenkt und geleitet werden); alcis numine regi (von einer [678] Gottheit gelenkt werden, von der Natur etc.). – seinen Ei. (bei Schlichtung einer Sache etc.) geltend machen oder zu machen suchen, auctoritatem interponere: jmds. Ei. erschüttern, untergraben, alcis auctoritatem od. gratiam convellere; alcis opes evertere: jmds. Ei. nimmt zu, alqs potentior esse coepit; alcis auctoritas od. gratia od. potentia augetur; alcis opes augentur: jmds. Ei. nimmt ab, alcis auctoritas levatur od. imminuitur; alcis opes imminuuntur.
-
16 intestatus
[st1]1 [-] intestātus, a, um: a - qui n'a pas fait de testament, intestat. - intestata, ae, f.: celle qui n'a pas fait de testament. - intestātō (ab intestātō): sans testament, intestat, ab intestat. - intestato mori, Cic. de Or. 1, 183: mourir intestat. --- cf. Cic. Inv. 2, 50. - ab intestato heres, Dig. 37, 7, 1, 8: héritier ab intestat. b - qui ne mérite pas confiance. - Pomp. d. Non. 323, 28. [st1]2 [-] intestatus, i, m. [in, privatif + testis: témoin ou testicule (jeu de mots de Plaute)]: privé de ses témoins ou privé de ses testicules. - si intestatus non abeo hinc, bene agitur pro noxia, Plaut. Mil. 1416: si je m'en vais d'ici sans être privé de mes moyens, on agit bien quand on considère ma faute.* * *[st1]1 [-] intestātus, a, um: a - qui n'a pas fait de testament, intestat. - intestata, ae, f.: celle qui n'a pas fait de testament. - intestātō (ab intestātō): sans testament, intestat, ab intestat. - intestato mori, Cic. de Or. 1, 183: mourir intestat. --- cf. Cic. Inv. 2, 50. - ab intestato heres, Dig. 37, 7, 1, 8: héritier ab intestat. b - qui ne mérite pas confiance. - Pomp. d. Non. 323, 28. [st1]2 [-] intestatus, i, m. [in, privatif + testis: témoin ou testicule (jeu de mots de Plaute)]: privé de ses témoins ou privé de ses testicules. - si intestatus non abeo hinc, bene agitur pro noxia, Plaut. Mil. 1416: si je m'en vais d'ici sans être privé de mes moyens, on agit bien quand on considère ma faute.* * *Intestatus, pen. prod. Cic. Qui est mort sans tester, ou faire testament, ou De qui personne ne s'est porté pour heritier, ja soit qu'il eust faict testament, ou Duquel le testament n'est pas valable.\Intestatus. Pomponius. Lequel on ne croit point, et ne peult estre receu à tesmoing.\Intestatus. Plaut. Qui n'est point convaincu par tesmoings. -
17 кузнечик вредный
1. LAT Parapholidoptera noxia Ramme2. RUS кузнечик m вредный [бескрылый]3. ENG —4. DEU —5. FRA —1. LAT Parapholidoptera noxia Ramme2. RUS кузнечик m вредный3. ENG —4. DEU —5. FRA —DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > кузнечик вредный
-
18 кузнечик вредный
1. LAT Parapholidoptera noxia Ramme2. RUS кузнечик m вредный [бескрылый]3. ENG —4. DEU —5. FRA —1. LAT Parapholidoptera noxia Ramme2. RUS кузнечик m вредный3. ENG —4. DEU —5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > кузнечик вредный
-
19 noxiosus
noxiōsus, a, um [ noxia ]1) виновный, грешный, греховный (animus Sen; corpus Pt)2) вредный ( animal Sen) -
20 animal
animal, ālis, n. (st. animale, s. Lucr. 3, 633; v. anima), I) jedes Geschöpf, lebende Wesen mit ausgebildetem Körper, das Tier im weitesten Sinne, dah. v. Menschen (Ggstz. inanimum), cum inter inanimum et animal hoc maxime intersit, quod animal agit alquid, Cic.: animalia inanimaque omnia rigentia, gelu, Liv.: omne quod vivit, sive animal sive terrā editum (Erdgewächs), Cic.: nec ullum superfuisse animal, Liv.: animalia et sata, Sen.: animalium semen ignis is qui anima ac mens, Varr. LL.: bipedum solus homo animal gignit, Plin. – u. vom Weltall als beseeltem Wesen, Cic. Tim. 3. § 10. u. 4. § 11. – II) im engern Sinne, a) das Tier im Ggstz. zum Menschen, multa ab animalium vocibus translata in homines, Varr. LL.: so nun malum aliquod aut noxium animal, Sen.: u. animalia noxia, Ungeziefer, Col.: animalia aquatilia, Varr. LL.: animalia minuta, Varr., minutiora, Tert.: animalia infirmiora, valentiora, Val. Max.: animalia saevissima, Sen.: cum hoc animal tam sit canorum suā sponte, v. Hahn, Cic.: alqm in cavea velut novum animal aliquod et inusitatum diu pascere, Sen.: si quod animal in mustum cecīderit, Col.: nec muribus aliove animali abstinerent, Liv. – dah. = belua, verächtlich von einem Menschen, funestum illud animal, Untier, Cic. Pis. 21. – b) (in der Vulgärspr.) das Rind, iumenta, pecora et animalia, Gloss. Paris. no. 437. p. 185 H. – c) das Postpferd, mutare animalia, Capit. Maxim. duo 25, 2.
См. также в других словарях:
noxia — index guilt Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
noxia — /noks(i)ya/ In the civil law, an offense committed or damage done by a slave … Black's law dictionary
noxia — /noks(i)ya/ In the civil law, an offense committed or damage done by a slave … Black's law dictionary
noxia — Same as noxa … Ballentine's law dictionary
Euphorbia noxia — Saltar a navegación, búsqueda ? Euphorbia noxia Estado de conservación … Wikipedia Español
Euphorbia noxia — Taxobox status = VU | status system = IUCN2.3 regnum = Plantae divisio = Magnoliophyta classis = Magnoliopsida ordo = Malpighiales familia = Euphorbiaceae genus = Euphorbia species = E. noxia binomial = Euphorbia noxia binomial authority = Pax… … Wikipedia
Russian wheat aphid — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum … Wikipedia
Michael Alberti — (* 13. November 1682 in Nürnberg; † 17. Mai 1757 in Halle (Saale)) war ein deutscher Mediziner, Physiker und Philosoph. Inhaltsverzeichnis … Deutsch Wikipedia
faulte — Faulte, Culpa, Delictum, Erratum, Mendum, Menda, mendae, Noxia, Noxa, Offensa, Peccatum, Praeuaricatio, Vitium. Amender une faulte en qualité de communauté, Publice satisfacere. Supplier et amender la faulte de quelque chose par une autre,… … Thresor de la langue françoyse
Jean-Baptiste De Goué — Armes de la famille de Goué : d or au lion de gueules surmonté d un fleur de lys d azur Jean Baptiste de Goué (1646 9 décembre 1690, Villeneuve la Guyard[1 … Wikipédia en Français
Jean-Baptiste Le Goué — Jean Baptiste de Goué Armes de la famille de Goué : d or au lion de gueules surmonté d un fleur de lys d azur Jean Baptiste de Goué (1646 9 décembre 1690, Villeneuve la Guyard[1 … Wikipédia en Français