Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

arbitrium

  • 1 arbitrium

    arbĭtrĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] présence, assistance (d'un témoin). [st2]2 [-] arbitrage, jugement arbitral, sentence, décision. [st2]3 [-] pouvoir absolu, puissance, volonté, discrétion, bon plaisir, fantaisie, caprice.    - locus ab omni liber arbitrio. Sen.: lieu où l'on est sans témoin.    - esse sui arbitrii: ne dépendre que de soi.    - res est in arbitrio, Dig.: l'affaire est en arbitrage.    - arbitria funeris: prix des funérailles (fixé par l’arbitre d'après la fortune du défunt).    - vixit ad aliorum arbitrium: sa vie a été soumise au gré des autres.    - multitudinis arbitrio: selon les fantaisies de la foule.    - ad arbitrium alicujus se fingere, Cic.: se plier aux exigences de qqn.    - arbitrium parentum, Curt.: autorité des parents.    - arbitrium rerum Romanarum agere, Tac.: gouverner en maître l'empire romain.
    * * *
    arbĭtrĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] présence, assistance (d'un témoin). [st2]2 [-] arbitrage, jugement arbitral, sentence, décision. [st2]3 [-] pouvoir absolu, puissance, volonté, discrétion, bon plaisir, fantaisie, caprice.    - locus ab omni liber arbitrio. Sen.: lieu où l'on est sans témoin.    - esse sui arbitrii: ne dépendre que de soi.    - res est in arbitrio, Dig.: l'affaire est en arbitrage.    - arbitria funeris: prix des funérailles (fixé par l’arbitre d'après la fortune du défunt).    - vixit ad aliorum arbitrium: sa vie a été soumise au gré des autres.    - multitudinis arbitrio: selon les fantaisies de la foule.    - ad arbitrium alicujus se fingere, Cic.: se plier aux exigences de qqn.    - arbitrium parentum, Curt.: autorité des parents.    - arbitrium rerum Romanarum agere, Tac.: gouverner en maître l'empire romain.
    * * *
        Arbitrium, arbitrii. Cic. La sentence de l'arbitre, Arbitrage.
    \
        Iudicio, arbitrioque nostre hauriemus. Cic. A nostre plaisir.
    \
        Arbitrium. Cic. Jugement.
    \
        Arbitria facere de aliquo. Horat. Juger d'aucun.
    \
        Ad arbitrium suum scribere. Cic. A sa fantasie, ou opinion, Selon qu'on pense et entend.
    \
        Ad arbitrium libidinosissimae mulieris. Ci. A l'appetit, etc.
    \
        Nauigare ad arbitrium suum. Cic. A son gré, A son plaisir.
    \
        Ad nostrum arbitrium libidinemque. Cic. A nostre plaisir et appetit.
    \
        Ad arbitrium suum mouere mentes auditorum. Cic. Selon sa fantasie.
    \
        Nutu et arbitrio Dei omnia reguntur. Cic. Selon la volunté de Dieu.
    \
        Secundum arbitrium tuum testes dabo. Cic. Comme il te plaira.
    \
        Arbitrium tuum sit. Cic. Fais en comme il te plaira.
    \
        Arbitrium eius est de republica. Brutus ad Ciceronem. La chose publique est gouvernee à l'appetit et volunté de cestuy là.
    \
        Homo sui arbitrii. Sueton. Plein de son vouloir, Qui ne se gouverne que par soymesme, Qui est à tout par'luy. Bud.
    \
        Non vestri arbitrii erit. Liu. Il ne sera pas en vous et en vostre puissance.
    \
        Sub arbitrio Dei esse. Ouid. Soubs la puissance de Dieu.
    \
        Arbitrium vrbis Romulus habet. Ouid. La ville est en la puissance de Romulus, Il ha toute puissance et authorité sur la ville.
    \
        Arbitrium, pro Praemio. vt Arbitria funeris auferre, soluere, petere. Cic. Loyer, Salaire.
    \
        Arbitrium recipere. Vlpian. Se charger de vuider le different de quelques parties comme arbitre.
    \
        Arbitrium litis in omnes traiicere. Ouidius. Bailler à tous ensemble la puissance de juger du different.
    \
        Liberum arbitrium. Liu. Franc arbitre, Franche volunté.
    \
        Arbitrio suo carere. Cic. Estre en servitude, Ne point faire ce qu' on veult.

    Dictionarium latinogallicum > arbitrium

  • 2 arbitrium

    arbitrium, ī, n. (arbiter), I) das Dabeisein, die Gegenwart bei etwas, Sen. Phaedr. (Hippol.) 609. Auct. Aetnae 196. – II) der Ausspruch des Schiedsrichters (vgl. Cic. Rosc. com. 10: aliud est iudicium, aliud arbitrium: iudicium est pecuniae certae, arbitrium incertae), condemnari arbitrium pro socio (s. con-demno no. I, 1), Cic.: adigere alqm arbitrium (s. ad-igo no. I, b), Cic.: arbitrium recipere, ICt. – Übtr., 1) jede Bestimmung nach Gutdünken, das freie Ermessen, die freie Entscheidung, mortis arbitrium dare alci, Tac.: arbitrium eligendi, die freie Wahl, Tac.: consulis in eligendo arbitrium facere, die freie W. lassen, Liv.: libera arbitria od. bl. arbitria alcis rei od. de alqo agere, über etw. od. jmd. frei entscheiden, Gesetze vorschreiben u. dgl., Liv. u. Curt. (s. Fabri Liv. 24, 45, 4. Heräus Tac. hist. 4, 21, 8): velut arbitrium regni agere, den Selbstherrscher spielen, Tac.: arbitrium rerum Romanarum agere, in röm. Angelegenheiten den Oberrichter spielen, Tac.: intempestive captare arbitria principalium armorum, in dem Streite der Häupter sich das Schiedsrichteramt anmaßen, den Friedensrichter zu spielen suchen, Vell.: arb. salis vendendi, die willkürliche Bestimmung des Salzpreises, Liv. 2, 9, 6: res ab opinionis arbitrio seiunctae, bei denen nicht nach bloßen Meinungen entschieden wird, Cic.: auris arbitrio uti, nach dem Gehör entscheiden, Gell. – arbitria funeris, die jedesmal nach Verhältnis des Ranges u. der Vermögensumstände bestimmten Leichengebühren, das Leichengeld, Cic. Pis. 21. – 2) (nach arbiter no. II, 2) die Macht, der Wille, die Herrschaft, das Belieben, parentum, Curt.: arbitrio suo od. suo arbitrio, Cic.: arbitrio matris, Ov.: ad arbitrium suum imperare, Caes.: vitam alieno arbitrio dimittere, Nep.: ad arbitrium tuum testes dabo, Cic.: non vestri arbitrii erit, si etc., Liv. – / gedehnte Form arbiterium, Not. Tir. 31, 34. Corp. inscr. Lat. 2, 4137 u. ICt.

    lateinisch-deutsches > arbitrium

  • 3 arbitrium

    arbitrium, ī, n. (arbiter), I) das Dabeisein, die Gegenwart bei etwas, Sen. Phaedr. (Hippol.) 609. Auct. Aetnae 196. – II) der Ausspruch des Schiedsrichters (vgl. Cic. Rosc. com. 10: aliud est iudicium, aliud arbitrium: iudicium est pecuniae certae, arbitrium incertae), condemnari arbitrium pro socio (s. condemno no. I, 1), Cic.: adigere alqm arbitrium (s. adigo no. I, b), Cic.: arbitrium recipere, ICt. – Übtr., 1) jede Bestimmung nach Gutdünken, das freie Ermessen, die freie Entscheidung, mortis arbitrium dare alci, Tac.: arbitrium eligendi, die freie Wahl, Tac.: consulis in eligendo arbitrium facere, die freie W. lassen, Liv.: libera arbitria od. bl. arbitria alcis rei od. de alqo agere, über etw. od. jmd. frei entscheiden, Gesetze vorschreiben u. dgl., Liv. u. Curt. (s. Fabri Liv. 24, 45, 4. Heräus Tac. hist. 4, 21, 8): velut arbitrium regni agere, den Selbstherrscher spielen, Tac.: arbitrium rerum Romanarum agere, in röm. Angelegenheiten den Oberrichter spielen, Tac.: intempestive captare arbitria principalium armorum, in dem Streite der Häupter sich das Schiedsrichteramt anmaßen, den Friedensrichter zu spielen suchen, Vell.: arb. salis vendendi, die willkürliche Bestimmung des Salzpreises, Liv. 2, 9, 6: res ab opinionis arbitrio seiunctae, bei denen nicht nach bloßen Meinungen entschieden wird, Cic.: auris arbitrio uti, nach dem
    ————
    Gehör entscheiden, Gell. – arbitria funeris, die jedesmal nach Verhältnis des Ranges u. der Vermögensumstände bestimmten Leichengebühren, das Leichengeld, Cic. Pis. 21. – 2) (nach arbiter no. II, 2) die Macht, der Wille, die Herrschaft, das Belieben, parentum, Curt.: arbitrio suo od. suo arbitrio, Cic.: arbitrio matris, Ov.: ad arbitrium suum imperare, Caes.: vitam alieno arbitrio dimittere, Nep.: ad arbitrium tuum testes dabo, Cic.: non vestri arbitrii erit, si etc., Liv. – gedehnte Form arbiterium, Not. Tir. 31, 34. Corp. inscr. Lat. 2, 4137 u. ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > arbitrium

  • 4 arbitrium

        arbitrium ī, n    [arbiter]. In law, a judgment, decision of an arbitrator: iudicium est pecuniae certae: arbitrium incertae.—Judgment, opinion, decision: vestrum, T.: de te facere arbitria, pass judgment, H.: arbitria belli pacisque agere, L.: opinionis: usus, Quem penes arbitrium est loquendi, H.—Mastery, dominion, authority, power, will, free-will, choice, pleasure: in eius arbitrium venire: ad suum arbitrium imperare, Cs.: (Iovis) nutu et arbitrio regi: rerum Romanarum, Ta.: ad arbitrium tuum testīs dabo, all the witnesses you require: quid suo fecerit arbitrio, L.: popularis aurae, dictation, H.: id arbitrium negavit sui esse consilii, for his consideration, N.: optandi Muneris, O. — An appraisement, apportionment: eius arbitrio sexagena talenta quotannis sunt conlata, N.: salis vendendi, i. e. monopoly, L.: arbitria funeris, expenses (fixed by an arbiter).
    * * *
    arbitration; choice, judgment, decision; sentence; will, mastery, authority

    Latin-English dictionary > arbitrium

  • 5 arbitrium

    arbitrium arbitrium, i n право выбора

    Латинско-русский словарь > arbitrium

  • 6 Arbitrium

    Arbitrium n -s,..trien und...tria реше́ние трете́йского суда́
    Arbitrium liberum лат. свобо́да во́ли, свобо́дное волеизъявле́ние

    Allgemeines Lexikon > Arbitrium

  • 7 arbitrium

    arbī̆trĭum (in good MSS. and inscrr. sometimes arbī̆tērĭum), ii, n. [from arbiter, as adulterium from adulter].
    I.
    In gen., a coming near, a being present, presence; hence meton. for persons present (only in post-Aug. poets): locus ab omni liber arbitrio. Sen. Hippol. 602, and id. Herc. Oet. 485: divina rerum cura sine arbitrio est, Auct. Aetnae, 195.—
    II.
    Esp.
    A.
    1.. The judgment, decision of an arbitrator (cf. arbiter, II.: arbitrium dicitur sententia, quae ab arbitro statuitur, Paul. ex Fest. p. 13 Müll.):

    aliud est judicium, aliud arbitrium. Judicium est pecuniae certae: arbitrium incertae,

    Cic. Rosc. Com. 4:

    Q. Scaevola summam vim dicebat esse in omnibus iis arbitriis, in quibus adderetur ex fide bonā,

    id. Off. 3, 17, 70; so,

    arbitrium rei uxoriae,

    id. ib. 3, 15; id. Top. 17, 66; cf. Dig. 24, 3, 66 fin.; 46, 3, 82 fin.; Cic. Rosc. Com. 9:

    arbitrium pro socio condemnari solerent,

    id. Quinct. 4, 13 B. and K. (here some consider arbitrium as a gloss, others read arbitrio, ad arbitrium, ad arbitrum, and the like; v. Orell. ad h. l.).—
    2.
    Transf. from the sphere of judic. proceedings, judgment, opinion, decision:

    arbitrium vestrum, vestra existimatio Valebit,

    Ter. Heaut. prol. 25:

    cum de te splendida Minos Fecerit arbitria,

    Hor. C. 4, 7, 21:

    de aliquo arbitria agere,

    Liv. 24, 45:

    arbitria belli pacisque agere,

    id. 44, 15; cf. Tac. A. 12, 60:

    agere arbitria victoriae,

    Curt. 6, 1 fin.; cf. Gron. Observ. 4, c. 11, p. 427, and Liv. 31, 11; 32, 37.— Trop.:

    res ab opinionis arbitrio sejunctae,

    matters, in which nothing is decided according to mere opinion, Cic. de Or. 1, 23, 108:

    si volet usus, Quem penes arbitrium est et jus et norma loquendi,

    Hor. A. P. 72; Sen. Clem. 2, 7:

    arbitrio consilioque uti auris,

    to determine by the ear, Gell. 13, 20, 3.—
    B.
    Mastery, dominion, authority, power, will, free-will:

    dedunt se In ditionem atque in arbitrium cuncti Thebano poplo,

    Plaut. Am. 1, 1, 103 (Fleck., arbitratum): esse in pectore nostro quiddam, Cujus ad arbitrium quoque copia materiaiï Cogitur interdum flecti per membra, per artus, and at whose bidding the accumulated materials must yield obedience in every joint and limb, * Lucr. 2, 281:

    cujus (Jovis) nutu et arbitrio caelum, terra mariaque reguntur,

    Cic. Rosc. Am. 45, 131:

    ad alicujus arbitrium et nutum totum se fingere et adcommodare,

    id. Or. 8, 24; id. Verr. 1, 10, 30; 2, 5, 63 fin.; so Vulg. Lev. 13, 3; 13, 44:

    aliquid facere arbitrio suo,

    Cic. Phil. 6, 2:

    Mentes ad suum arbitrium movere,

    id. de Or. 2, 16, 70; so id. Par. 5, 1 fin.:

    quam (pecuniam) sponte et arbitrio cordis sui inferunt,

    Vulg. 4 Reg. 12, 4:

    vixit ad aliorum arbitrium, non ad suum,

    Cic. Mur. 9; so Hor. C. 3, 6, 40; 3, 2, 20; Tac. H. 1, 46; Suet. Caes. 9; 20; id. Aug. 28; id. Tit. 8; id. Galb. 14:

    in arbitrium vestrum diem constituistis ei,

    Vulg. Judith, 8, 13:

    orationem tibi misi: ejus custodiendae et proferendae arbitrium tuum,

    Cic. Att. 15, 13:

    munificentiam eorum in se ipsorum arbitrii debere esse,

    Liv. 37, 52:

    in arbitrio viri erit, ut faciat sive non faciat,

    Vulg. Num. 30, 14:

    tamquam congruere operationem eam serpentium humani sit arbitrī,

    Plin. 29, 3, 12, § 53; Suet. Tib. 18; id. Claud. 2: mox rei Romanae arbitrium (i. e. imperium, dominion, power) tribus ferme et viginti (annis) obtinuit, Tac. A. 6, 51; so,

    arbitrium orbis terrarum,

    Suet. Caes. 7; Nep. Con. 4, 1:

    huic deus optandi gratum, sed inutile fecit Muneris arbitrium,

    Ov. M. 11, 101:

    liberum mortis arbitrium,

    Suet. Dom. 8; 11; cf. Tac. A. 15, 60.—
    C.
    Arbitria funeris, the expenses of a funeral (fixed by an arbiter), Cic. Dom. 37; id. Pis. 9 fin.; id. Red. in Sen. 7; cf. Dig. 11, 7, 12, § 6.

    Lewis & Short latin dictionary > arbitrium

  • 8 Arbitrium

    n -s,..trien и..tria
    Arbitrium liberumлат. свобода воли, свободное волеизъявление

    БНРС > Arbitrium

  • 9 arbitrium

    ī n. [ arbiter ] тж. pl.
    1) решение третейского судьи, арбитражное решение
    aliud est judicium, aliud a.: judicium est pecuniae certae, a. incertae C — одно дело приговор, другое — решение третейского судьи: приговор касается денег (сумм) верных, решение же третейского суда — спорных
    (libera) arbitria de aliquo (alicujus rei) agere L, QC — выносить решения о ком (о чём)-л.
    2) благоусмотрение, свободное суждение, право (выбора)
    res ab opinionis arbitrio sejunctae C — вопросы, решаемые не на основании одних лишь мнений (не голословно)
    arbitria funēris Cпохоронная плата (устанавливавшаяся в зависимости от общественного и имущественного положения)
    3) власть, воля, тж. произвол ( parentum QC)
    in a. alicujus venire C — оказаться в чьей-л. власти
    a. vitae necisque alicujus Sen — власть над чьей-л. жизнью и смертью
    suo arbitrio C, тж. ex suo arbitrio Senпо своей воле

    Латинско-русский словарь > arbitrium

  • 10 Arbitrium

    Универсальный немецко-русский словарь > Arbitrium

  • 11 arbitrium

    subst. [ voldgiftskjennelse] arbitration

    Norsk-engelsk ordbok > arbitrium

  • 12 arbitrium

    1) воля, усмотрение, in arb. posilum esse (1. 8. § 1. D. 34, 5. 1. 8 pr. D. 37, 4);

    plenum arb. dare (1. 11. § 7. D. 32);

    sui arb. esse(1. 22 D. 23, 2);

    ad arb. suum distrahere res (1. 42 D. 23, 3);

    ubi velint morandi arb. (1. 22 § 6. D. 50, 1);

    arb. testantis (1. 8 pr. C. 6, 22); (Gai. II 188. III. 213.).

    2) решение дела по совести, справедливое определение, при act. arbitr. и bon. fid. (§ 31 J. 4. 6. 1. 14 § 5 D. 4, 2. 1. 3. 8. D. 13, 4. 1. 31 § 13 D. 21, 1. Gai. IV. 163.), т. к. мнение boni viri или голос третьего лица, от которого зависит решение дела (1. 6. 76- 79 D. 17, 2. 1. 1 D. 31. 1. 22 § 1. D. 50, 17). 3) спор или иск, насколько он подлежит решению третейского судьи, напр. arb. famil. hercisc. (1. 47. D. 10, 2. 1. 17. C. 3, 36), aquae pl. arc. (1. 23 § 2. D. 39, 3), tutelae (tit. C. 5, 51). 4) должность, функция третейского судьи, recipere, suscipere arb. (1. 3. § 1. 1. 13 § 2. 1. 9. § 2. 1. 16 pr. D. 4, 8);

    arb. personae insertum (I. 45 eod.);

    sententia, quae arb. finit (1. 19 § 2. eod.).

    5) постановление императора, arb. sanctissimum (1. 14 pr. C. 2, 56).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > arbitrium

  • 13 arbitrium

    s.
    sentencia arbitral, laudo.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > arbitrium

  • 14 arbitrium

    , i n
      решение, усмотрение, распоряжение

    Dictionary Latin-Russian new > arbitrium

  • 15 Arbitrium liberum

    сущ.
    лат. свобода воли, свободное волеизъявление

    Универсальный немецко-русский словарь > Arbitrium liberum

  • 16 ARBITRIUM LIBERUM (LIBERAL ARBITRAMENT, FREE CHOICE, FREE WILL)

    свободное решение, свободный выбор, часто переводится как свобода воли.  Августин не только признавал, «что Бог даровал ее нам», но что «ее надлежало даровать» (Августин. О свободе воли. Кн. II, гл. XVIII, 47. Т. 1. С. 60 наст. изд.). Для Августина утверждение об отсутствии свободы воли на основании первичности Божественного предопределения, или предзнания, не имеет смысла, ибо «нельзя сказать, что предузнавший нечто, предузнал ничто», поскольку смысл познания в том, чтобы узнавать нечто существующее. Из этого Августин делает вывод: «если предузнавший, что имеет быть в нашей воле, предузнал не ничто, а нечто, то несомненно, что и при Его предведении нечто в нашей воле есть. Поэтому мы нисколько не находим себя вынужденными ни отвергать свободу воли, ни отрицать (что нечестиво) в Боге предведение будущего, отвергая свободу воли. Мы принимаем и то, и другое» (Августин. О Граде Божием. Т. 1. С. 258). Ансельм Кентерберийский, оспаривая представление о свободной воле как о свободе выбора между грехом и добродетелью, писал, что свободная воля  Бога, который есть Высшее благо, не может грешить, потому способность грешить не относится к определению свободы выбора. «Ни свобода, ни часть свободы не есть способность греха» (Ансельм Кентерберийский. О свободном выборе. Т. 1. С. 232 наст. изд.). По Петру Абеляру, в основании свободного выбора лежит идея интенции как осознанного умысла поступка, добровольного согласия на него. Бернард Клервоский полагал, что согласие, воля и свобода воли суть тождество. Свобода выбора есть свобода от необходимости. Свободный выбор означает, что Бог может даровать спасение, а человек может его принять или не принять. Свободный выбор определяется разумом и сопровождается судом, или суждением. Фома Аквинский сопрягает определение свободы с определением произвольного действия. Поскольку у всякого действия есть цель, произвольным является такое действие, которое производится при обладании знания о цели. Произвольность в этом смысле тождественна свободе и свойственна только разумным существам. Свободу, по определению, нельзя принудить к выбору цели. Воля в ее сопряженности с интеллектом обречена осуществлять выбор целей, которые ей поставляет разум в качестве благих. Ей можно помешать внешним действием, но над внутренней свободой нельзя совершить насилие. См. VOLUNTAS.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > ARBITRIUM LIBERUM (LIBERAL ARBITRAMENT, FREE CHOICE, FREE WILL)

  • 17 ad arbitrium

    нареч.;
    лат. произвольно
    (латинское) произвольно

    Большой англо-русский и русско-английский словарь > ad arbitrium

  • 18 ad arbitrium

    [͵ædɑ:ʹbıtrıəm] лат.

    НБАРС > ad arbitrium

  • 19 Ad arbitrium

    По усмотрению; на усмотрение.

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Ad arbitrium

  • 20 ad arbitrium

    лат. произвольно.
    * * *
    лат. произвольно.

    Англо-русский словарь по социологии > ad arbitrium

См. также в других словарях:

  • Arbitrĭum — (lat.), Gutachten, Ermessen; A. boni viri, das Gutachten eines rechtlichen Mannes, entweder im Allgemeinen, od. ins Besondere über den Geldwerth einer Sache od. eines Schadens; A. divīnum, der göttliche Rathschluß; A. judĭcis, 1) der Ausspruch… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Arbitrĭum — (lat.), Entscheidung nach Ermessen oder Gutdünken, insbes. durch einen Dritten (Arbitrator); Schiedsspruch. A. divinum, göttlicher Ratschluß; a. judicis, richterliches Ermessen; a. liberum, Willensfreiheit; a. boni viri, s. Arbitrator …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Arbitrium — Arbitrĭum (lat.), Schiedsspruch, Ermessen, Gutachten …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Arbitrium — Arbitrium, Gutachten; im klassisch. Latein oft: Willkür …   Herders Conversations-Lexikon

  • arbitrium — index arbitration, determination, freedom Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • ARBITRIUM — vide infra Compromissum, Diaetetae, Laudum: uti de Arbitri et Iudicis discrimine, haud protrita, apud Iac. Ouzelium Animadversion. ad Minucium Fel. p. 23 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • arbitrium — /ar bitˈri əm or ŭm/ (Latin) noun Power of decision …   Useful english dictionary

  • Arbitrium — Ar|bi|tri|um auch: Ar|bit|ri|um 〈n.; s, tria〉 Schiedsspruch, gutachten [lat., „Spruch des Schiedsrichters“] * * * Arbitrium   [lateinisch] das, s/...tria, Schiedsspruch, Gutachten (im römischen Zivilprozessrecht). Arbitrium liberum, lateinische… …   Universal-Lexikon

  • Arbitrium — Ar|bi|tri|um das; s, ...ia <aus gleichbed. lat. arbitrium> Schiedsspruch, Gutachten (im röm. Zivilprozessrecht); Arbitrium liberum: Willensfreiheit (Philos.) …   Das große Fremdwörterbuch

  • Arbitrium liberum —         (лат.) свобода воли (выбора). Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 …   Философская энциклопедия

  • arbitrium alieno — See in arbitrium alieno …   Ballentine's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»