Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

novisse

  • 1 nosco

    nosco, ĕre, nōvi, nōtum (arch. gnosco) - tr. -    - cf. γιγνώσκω.    - formes contractées: nosti... = novisti...; noram... = noveram...; norim... = noverim...; nosse = novisse; nossem... = novissem...; nomus = novimus. [st1]1 [-] apprendre à connaître.    - ejus animum de nostris factis noscimus, Plaut. St. 4: ses sentiments, nous apprenons à les connaître par notre propre expérience.    - nosce te, nosce animum tuum, Cic. Tusc. 1, 52: apprends à te connaître, à connaître ton âme.    - studeo noscere, Cic. Rep. 1, 64: je suis impatient de prendre connaissance de...    - omnes philosophiæ partes tum facile noscuntur, cum... Cic. Nat. 1, 9, on prend de toutes les parties de la philosophie une connaissance plus facile, quand...    - au parf. novi: j'ai appris à connaître, je connais, je sais.    - Sauream non novi - at nosce sane, Plaut.: je ne connais pas Sauréa - eh bien! fais connaissance.    - virtutem ne de facie quidem nosti, Cic. Pis. 81: tu ne connais même pas l'ombre de la vertu.    - bene nosse aliquem, Cic. Att. 9, 7B, 2: connaître qqn bien, à fond (recte, Cic. Verr. 2, 175, connaître bien, vraiment).    - linguam noscere, Cic. de Or. 2, 2: connaître une langue.    - nosti cetera, Cic. Fam. 7, 28, 2: tu sais le reste, la suite.    - unum cognoris, omnes noris, Ter.: en connaître un, c'est les connaître tous.    - avec inf. décad. Apul. M. 2, 5 ; 2, 7; Lact. 6, 18, 23; Aug. Serin. 98, 3, etc.    - notus, a, um: connu.    - philosophiæ totos notos et tractatos habere, Cic. Or. 118: posséder toutes les parties de la philosophie d'une connaissance théorique et pratique.    - difficile est enim in philosophia pauca esse ei nota cui non sint aut pleraque aut omnia, Cic. Tusc. 2, 1: il est difficile en philosophie de connaître quelques problèmes si on ne les connaît pas pour la plupart ou même tous. [st1]2 [-] examiner, étudier; connaître (t. de droit).    - nosce imaginem, Plaut. Ps. 986: regarde l'empreinte.    - noscere causas, Tac.: instruire un procès.    - au passif nosci: être du ressort, être de la compétence.    - pleraque, quæ olim a prætoribus noscebantur, Tac. An. 2, 60: la plupart des affaires qui étaient autrefois de la compétence des préteurs. [st1]3 [-] reconnaître.    - hau nosco tuom, Plaut. Trin. 445: je ne te reconnais pas à ce trait.    - potesne ex his ut proprium quid noscere? Hor. S. 2, 7, 89: peux-tu dans tout cela reconnaître qqch comme t'appartenant en propre?    - acciti ad res suas noscendas, Liv. 10, 20, 15: invités à venir reconnaître ce qui leur appartenait.    - nec noscitur ulli, Ov.: et nul ne le reconnaît. [st1]4 [-] chercher à reconnaître.    - per diem visu, per noctem ululatibus et gemitu conjuges aut liberos noscebant, Tac. An. 4, 62: ils cherchaient à reconnaître leurs femmes ou leurs enfants de jour à la vue, de nuit aux hurlements et aux gémissements --- cf. Tac. H. 4, 40. [st1]5 [-] reconnaître, concevoir, entendre, admettre.    - illam partem excusationis nec nosco nec probo, Cic. Fam. 4, 4, 1: cette autre partie de ton excuse, je ne la reconnais ni ne l'approuve.    - vereor, ne istam causam nemo noscat, Cic. Leg. 1, 11: je crains que personne ne conçoive tes raisons ---cf. Cic. Att. 11, 7, 4.    - quivis ut intellegat quam voluptatem norit Epicurus, Cic. Tusc. 3, 42: en sorte que n'importe qui comprend ce qu'Epicure entend par plaisir.    - cf. Cic. Lael. 79; Nat. 1, 111, etc.
    * * *
    nosco, ĕre, nōvi, nōtum (arch. gnosco) - tr. -    - cf. γιγνώσκω.    - formes contractées: nosti... = novisti...; noram... = noveram...; norim... = noverim...; nosse = novisse; nossem... = novissem...; nomus = novimus. [st1]1 [-] apprendre à connaître.    - ejus animum de nostris factis noscimus, Plaut. St. 4: ses sentiments, nous apprenons à les connaître par notre propre expérience.    - nosce te, nosce animum tuum, Cic. Tusc. 1, 52: apprends à te connaître, à connaître ton âme.    - studeo noscere, Cic. Rep. 1, 64: je suis impatient de prendre connaissance de...    - omnes philosophiæ partes tum facile noscuntur, cum... Cic. Nat. 1, 9, on prend de toutes les parties de la philosophie une connaissance plus facile, quand...    - au parf. novi: j'ai appris à connaître, je connais, je sais.    - Sauream non novi - at nosce sane, Plaut.: je ne connais pas Sauréa - eh bien! fais connaissance.    - virtutem ne de facie quidem nosti, Cic. Pis. 81: tu ne connais même pas l'ombre de la vertu.    - bene nosse aliquem, Cic. Att. 9, 7B, 2: connaître qqn bien, à fond (recte, Cic. Verr. 2, 175, connaître bien, vraiment).    - linguam noscere, Cic. de Or. 2, 2: connaître une langue.    - nosti cetera, Cic. Fam. 7, 28, 2: tu sais le reste, la suite.    - unum cognoris, omnes noris, Ter.: en connaître un, c'est les connaître tous.    - avec inf. décad. Apul. M. 2, 5 ; 2, 7; Lact. 6, 18, 23; Aug. Serin. 98, 3, etc.    - notus, a, um: connu.    - philosophiæ totos notos et tractatos habere, Cic. Or. 118: posséder toutes les parties de la philosophie d'une connaissance théorique et pratique.    - difficile est enim in philosophia pauca esse ei nota cui non sint aut pleraque aut omnia, Cic. Tusc. 2, 1: il est difficile en philosophie de connaître quelques problèmes si on ne les connaît pas pour la plupart ou même tous. [st1]2 [-] examiner, étudier; connaître (t. de droit).    - nosce imaginem, Plaut. Ps. 986: regarde l'empreinte.    - noscere causas, Tac.: instruire un procès.    - au passif nosci: être du ressort, être de la compétence.    - pleraque, quæ olim a prætoribus noscebantur, Tac. An. 2, 60: la plupart des affaires qui étaient autrefois de la compétence des préteurs. [st1]3 [-] reconnaître.    - hau nosco tuom, Plaut. Trin. 445: je ne te reconnais pas à ce trait.    - potesne ex his ut proprium quid noscere? Hor. S. 2, 7, 89: peux-tu dans tout cela reconnaître qqch comme t'appartenant en propre?    - acciti ad res suas noscendas, Liv. 10, 20, 15: invités à venir reconnaître ce qui leur appartenait.    - nec noscitur ulli, Ov.: et nul ne le reconnaît. [st1]4 [-] chercher à reconnaître.    - per diem visu, per noctem ululatibus et gemitu conjuges aut liberos noscebant, Tac. An. 4, 62: ils cherchaient à reconnaître leurs femmes ou leurs enfants de jour à la vue, de nuit aux hurlements et aux gémissements --- cf. Tac. H. 4, 40. [st1]5 [-] reconnaître, concevoir, entendre, admettre.    - illam partem excusationis nec nosco nec probo, Cic. Fam. 4, 4, 1: cette autre partie de ton excuse, je ne la reconnais ni ne l'approuve.    - vereor, ne istam causam nemo noscat, Cic. Leg. 1, 11: je crains que personne ne conçoive tes raisons ---cf. Cic. Att. 11, 7, 4.    - quivis ut intellegat quam voluptatem norit Epicurus, Cic. Tusc. 3, 42: en sorte que n'importe qui comprend ce qu'Epicure entend par plaisir.    - cf. Cic. Lael. 79; Nat. 1, 111, etc.
    * * *
        Nosco, noscis, noui, notum, noscere. Cic. Scavoir, Congnoistre.
    \
        Noui animum tuum. Terent. Je congnois bien ta fantasie.
    \
        Locum noui vbi sit. Terent. Je scay bien où il demeure.
    \
        Nouimus nos inter nos. Terent. Nous nous entrecongnoissons.
    \
        Noui omnia tecum. Terent. J'en scay tout autant que toy.
    \
        Noui omnem rem. Terent. Je scay tout l'affaire.

    Dictionarium latinogallicum > nosco

  • 2 approbe

    approbē [ approbus ]
    очень хорошо, превосходно, отлично ( aliquem novisse Pl)

    Латинско-русский словарь > approbe

  • 3 cutis

    is f.
    aliquem intus et in cute novisse погов. Pers — знать кого-л. насквозь
    2) шкура ( cervorum PM); выделанная кожа M
    3) кожица, оболочка (nuclei, uvarum PM); кора ( terrae PM); покров, ( nubium PM)
    4) наружный вид, внешность ( elocutionis Q)

    Латинско-русский словарь > cutis

  • 4 geometrice

    geōmetricē [ geometricus I \]

    Латинско-русский словарь > geometrice

  • 5 intestinae

    intestīnae, ārum f. = intestina
    intestinas alicujus novisse погов. Pt — видеть кого-л. насквозь

    Латинско-русский словарь > intestinae

  • 6 intus

    adv.
    2) внутри (extra et i. hostem habere Cs; et i. paveo et foris formīdo Pl; i. in aliquā re или alicujus rei Ap, поэт. aliquā re Lcr, V)
    aliquem i. et in cute novisse погов. Pers — знать кого л. вдоль и поперёк
    adductos i. agere equos погов. O — не задаваться широкими задачами, держаться ближе к цели
    3) внутрь (duci i. O; pollice i. inclinato Q)

    Латинско-русский словарь > intus

  • 7 meditate

    meditātē [ meditatus ]
    1) основательно, досконально ( aliquid novisse Pl)
    2) намеренно, нарочито ( effundere probra Sen)

    Латинско-русский словарь > meditate

  • 8 nosse

    nōsse стяж. = novisse (inf. pf. к nosco)

    Латинско-русский словарь > nosse

  • 9 novi

    nōvī, nōvisse pf. к nosco

    Латинско-русский словарь > novi

  • 10 recte

    1) прямо, по прямой линии ( ferri C); отвесно вверх ( stare PM)
    2) правильно ( respondere C); надлежащим образом, хорошо ( vivere Pl); здраво ( judicare C); хорошо, близко ( aliquem novisse C)
    3) честно, справедливо (r. facere C)
    4) счастливо, успешно ( bella gerere L)
    5) искусно ( scribere H); уверенно, надёжным образом, без риска ( alicui ad aliquem litteras dare C); выгодно ( vendĕre Pl)
    6) порядочно, изрядно (locus r. ferax Cato)
    7) ( при уклончивом ответе) да так, ладно уж, ничего ( quid es tam tristis? — r., mater Ter)
    8) ( при вежливом отказе) благодарю покорно
    rogo, numquid velit. — R., inquit Ter — я спрашиваю, не желает ли он чего-либо. — Да нет, говорит, спасибо
    9) ( угрожающе) погоди ты у меня, ладно
    r., videbo te in publicum! Pt — ладно уж, вот попадёшься ты мне на улице!

    Латинско-русский словарь > recte

  • 11 approbe

    approbē, Adv. (approbus), ganz gut, ganz vollkommen, alqm novisse, Plaut. trin. 957; vgl. Gell. 6 (7), 7, 5.

    lateinisch-deutsches > approbe

  • 12 geometrice

    geōmetricē, Adv. (geometricus) = γεωμετρικῶς, geometrisch, geometrice novisse, die Geometrie verstehen; Vitr. 10, 11, 2.

    lateinisch-deutsches > geometrice

  • 13 historia

    historia, ae, f. (ἱστορία), I) die Kunde, Kenntnis, si quid in ea epistula fuit historiā dignum, Cic. ad Att. 2, 8, 1. – meton., der Wissensstoff, Inhalt, liber multae variaeque historiae refertus, Gell. 1, 8, 1. – II) übtr.: A) die schriftliche Erzählung von etw. Geschehenem od. Gehörtem (nach Verrius Flaccus = rerum cognitio praesentium), eine Geschichte, a) eig.: maxima de nihilo fiet historia, Prop.: historiae amarae, Hor. – b) meton., Gegenstand des Gesprächs, tu quoque uti fieres nobilis h., Stadtgespräch, Prop. 1, 15, 24. – B) die historische Kenntnis, die Geschichtsforschung, ut est in omni historia curiosus, Cic. Tusc. 1, 108. – C) insbes., die systematische Darstellung von Geschichten (dah. oft im Plur.), die Geschichte, das Geschichtswerk, u. zwar sowohl die geschichtlich beglaubigte Erzählung einzelner Sagen u. Begebenheiten (als ein Ganzes, Ggstz. fabula) als auch der gesamte Inhalt der Vergangenheit, h. Graeca, röm. G. in griech. Sprache, Cic.: Romana, Val. Max.: h. Italici belli et civilis, Cic.: h. fabularis, Mythengeschichte, Mythologie, Suet.: historiae Graecae, Cic.: historiae scriptor, Gell.: historiarum scriptor, Quint., auctor, Vell.: historiae Graecae scriptor, Capit.: Romanae historiae scriptor, Hieron.: scriptores historiae Augustae, Vopisc.: historiam scribere, Plaut. u. Cic.: historias scribere, Nep.: illorum temporum historiam relinquere, Nep.: historiam edere, Suet.: quod frequenter in historiis legimus, Sen.: historias plures (complures) novisse, mehrfache geschichtliche Kenntnisse haben, Vitr.: personif., quem (den Hyginus) propter antiquitatis notitiam Polyhistorem multi, quidam historiam (die leibhaftige Geschichte) vocabant, Suet. gr. 20.

    lateinisch-deutsches > historia

  • 14 meditate

    meditātē, Adv. (meditatus, s. meditor), ausstudiert, alcis mores perquam m. tenere, recht innehaben, recht genau kennen, Plaut. Bacch. 545: ebenso novisse alcis mores m., Plaut. mil. 40: m. effundere probra, absichtlich, Sen. de const. sap. 11, 3: m. graviterque proferre, Donat. Ter. Andr. 1, 5, 50.

    lateinisch-deutsches > meditate

  • 15 nosco

    nōsco, nōvī, nōtum, ere (altlat. gnōsco, vgl. γιγνώσκω, γνώσκω), eig. innewerden; dah. kennen lernen, I) eig.: A) im allg., durch äußere u. innere Sinne kennen lernen, erkennen, bemerken, wahrnehmen, erfahren, einsehen, lernen, in den tempp. Perf. auch kennen, wissen, α) tempp. Praes.: quid opus est nota noscere? Plaut.: forma in tenebris nosci non quita est, Ter.: nulli videnda, voce tamen noscar, werde an der St. kenntlich sein, Ov.: nos eius animum de nostris factis noscimus, Plaut. – cum nosce te dicit, hoc dicit, animum tuum nosce, Cic.: malefacta ne noscant sua, Ter.: id esse verum cuivis est facile noscere, Ter.: studeo cursus istos mutationum... noscere, Cic.: omnes philosophiae partes atque omnia membra tum facile noscuntur, cum totae quaestiones scribendo explicantur, Cic.: noscere (kennen zu lernen) provinciam, nosci (bekannt zu werden) exercitui, Tac. – noscor mit Nom. u. Infin. = es ist von mir bekannt, daß ich usw., Edict. Licin. bei Lact. de mort. pers. 48, 9. Amm. 23, 6, 63. – β) tempp. Perf.: non nosti nomen meum? Plaut.: unum cognoris, omnes noris, Ter.: vesperascit et non noverunt viam, Ter.: quisquam vos consules tunc fuisse putet, qui non leges, non instituta, non iura noritis, Cic.: non novi hominis faciem, Ter.: quam (virtutem) tu ne de facie quidem nosti, Cic.: res gestas de (aus) libris novisse, Lact. (s. Bünem. Lact. 5, 19, 15): nosti cetera, das übrige weißt du, Cic.: so reliqua nosti, Plin. ep.: alia vitia non nosse, keine a. F. (kennen gelernt) haben, Sen. nat. qu. 4. praef. § 9 (10). – m. dopp. Acc., quem ego hominem nullius coloris novi, Plaut. Pseud. 1196. – novi m. Infin. = kennen, Cato or. 1, 25 M. Hor. sat. 2, 3, 24. Verg. Aen. 8, 3, 16. Apul. met. 2, 5 u. 7. Lact. 6, 18, 23. – m. Adv., Latine et Punice nosse (klass. scire), Augustin. expos. epist. ad Roman. 13: totas non diligenter modo sed etiam familiariter nosse causas, Quint.: si Caesarem bene novi (recht kenne), Cic.: u. so si bene me novi, si bene te novi, Hor.: u. modo quae dicat Epicurus bene noris, Cic. (s. Fritzsche Hor. sat. 1, 9, 22): alqm pulchre nosse, ganz gut kennen, Hor. u. Planc. in Cic. ep. – B) insbes.: 1) fleischlich erkennen, im Doppelsinne (mit no. I, A) Plaut. most. 894 u. Pers. 131. Tert. de monog. 8. – 2) betrachtend, prüfend kennen lernen, betrachten, prüfen, untersuchen, nosce signum, Plaut.: nosce imaginem, Plaut. – II) prägn. = agnoscere, cognoscere, A) bereits Gekanntes wieder kennen, -erkennen, haud nosco tuum, ich erkenne dich nicht mehr wieder, Plaut.: aderat, qui nosceret (sc. eum), Tac.: nec noscitur ulli, es will ihn niemand (keiner der früheren Freunde usw.) kennen, Ov. – potesne ex his ut proprium quid noscere? (wieder-) finden, Hor.: signum, quo inter se noscebantur, Tac.: ad res suas noscendas recipiendasque, Liv.: n. genus ipsum orandi, Tac. dial. – B) als Richter eine Sache untersuchen u. als Konsequenz in einer Sache erkennen, quae olim a praetoribus noscebantur, Tac. ann. 12, 60. – C) einen Grund, eine Entschuldigung anerkennen, gelten lassen, gutheißen, causam, Plaut. u. Cic.: illam partem excusationis, Cic. – / Über die zsgz. Perf.-Formen nosti, nostis, noram, noras etc., nossem etc., nosse, s. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 457 u. 458.

    lateinisch-deutsches > nosco

  • 16 geschichtlich

    geschichtlich, historicus (z.B. Stil, genus hist., sermo hist.). – Häufig ist es jedoch auch durch die Genetive historiae, rerum od. durch eine andere Wendung zu geben, z.B. mehr mythisch als g., propior fabulae quam historiae: g. Wahrheit, Treue, rerum od. historiae fides: fleißig g. Beispiele (aus der Vorzeit) sammeln, studiose antiqua persequi: g. Kenntnisse haben, historias complures novisse: sich auf g. Studien legen, historiae se dare.Adv.historice. – g. getreu, ad historiae fidem: seine Worte als g. wahr verbürgen, obligare verba sua historiae fide.

    deutsch-lateinisches > geschichtlich

  • 17 Geschichtskenner

    Geschichtskenner, historicus. – omnis antiquitatis peritissimus (der alten Geschichte sehr Kundiger). – scriptorum veterum litterate peritus (gelehrter Kenner der alten Geschichte). – ein G. sein, rerum memoriam tenere. Geschichtskenntnis, historiarum notitia. Geschichtskenntnisse haben, historias complures novisse.

    deutsch-lateinisches > Geschichtskenner

  • 18 kennen

    kennen, I) eine deutliche Vorstellung von etwas haben: novisse. cognovisse. cognitum habere (im allg.). – alcis rei notitiam habere od. tenere (Kunde von etwas haben). – didicisse (etwas durch Belehrung k., Ggstz. ignorare). – vidisse (durch äußere Anschauung). – tenere (innehaben). – intellegere alqm oder alqd (in bezug auf eine Sache = Einsicht in dir Eigentümlichkeit derselben haben, in bezug auf eine Person = ihren Charakter genau kennen, Ggstz. ignorare, z.B. parum Socrates ab hominibus sui temporis intellegebatur). – kennen lernen, noscere. cognoscere (bes. auf dem Wege der Erfahrung); discere (sich mit etwas bekannt machen, sich über die einzelnen Punkte von etwas Aufschluß verschaffen); percipere (sich eine klare Vorstellung von etwas machen); pati (von der und der üblen Seite kennen lernen, mit Akk. der Person, die, und mit Akk. des Prädikats, als welche man sie kennen lernt, z.B.Philippus Atheniensesinfestissimos passus fuerat); degustare (gleichs. kosten, einen Geschmack von etwas bekommen, bildl. = sich Kenntnis von etwas verschaffen, z.B. ingenium alcis). – einander k. lernen, se inter se noscere: jmd. zufällig (von Pers.) k. lernen, incĭdere in alqm; jmd. näher k. lernen (dem Charakter nach), propius noscere od. cognoscere alqm (z.B. in itinere); propius inspicere alqm. – jmd. etwas kennen lehren, docere alqm alqd (etwas lehren, z.B. litteras Graecas); alqm imbuere alqā re (jmd. in etwas einweisen, einweihen, z.B. his studiis: u. servilibus vitiis). – etwas näher k., alqd familiariter nosse: jmd. gut, recht gut, genau k., alqm bene, optime, pulchre, probe, penitus nosse (übh.); pulchre callere alcis sensum (der Gesinnung nach); qui vir et quantus sit altissime inspexisse (hinsichtlich seiner geistigen Eigenschaften u. Größe); omnes alcis sensus cognitos habere (hinsichtlich seiner Gedanken u. Gefühle): jmd. genauer k. lernen, alqm penitus cognoscere; alqm cognoscere et intellegere: jmd. inwendig und auswendig, durch u. durch k., alqm penitus nosse od. inspexisse; alqm totum nosse; pernosse alqm, qualis sit: jmd. genau und [1431] von Haus aus k., alqm penitus et domi inspexisse: sich selbst genau k., penitus ipsum se nosse. – jmd. von Ansehen (von Gesichtvon Person) k., alqm de facie nosse; alcis faciem nosse: jmd: nicht k., non nosse alqm; alqs mihi est ignotus; ignorare alqm (selten = jmd. nicht von Pers. k., gew. = jmds. Charakter u. Denkungsart nicht zu würdigen verstehen): jmd. nichtvon Ansehen (von Gesicht; von Person) k., alcis faciem ignorare: dieses Volk kennt keine Gottheit, haec gens deum ignorat. – sich vor Zorn nicht k., irae impotentem esse; irae indulgere. – II) erkennen: cognoscere. – jmd. od. etwas an etwas, cognoscere alqm od. alqd alqā re, ex od. ab alqa re (z.B. non dubiis signis: u. ab insignibus); agnoscere ex alqa re (z.B. alqm ex operibus suis); noscitare alqā re (z.B. alqm voce, facie). – III) anerkennen, in der Verbindung: etwas nicht kennen, abhorrere ab alqa re (nichts von etw. wissen wollen, z.B. a quietis consiliis); non abhorrere ab alqa re (sich nicht scheuen, fürchten vor etwas, z.B. a periculis). – kein anderes Glück k. als etc., se felicem dicere hoc etc.: kein Maß k., modum non nosse: kein Maß und keine Schranken k., nihil pensi neque moderati habere.

    deutsch-lateinisches > kennen

  • 19 Kenntnis

    Kenntnis, I) das Bekanntsein mit einer Sache, die Kunde von etwas: notitia alcis rei. – etwas zu jmds. K. bringen, gelangen lassen, jmd. von etwas in K. setzen, alqd in notitiam alcis perferre. alqm notitiā alcis rei instruere (im allg., zu jmds. Kunde bringen); alqm certiorem facere alcis rei od. de alqa re (benachrichtigen); docere alqm alqd od. de alqa re (belehren, zeigen); erudire alqm de alqa re (unterrichten); verb. alqm erudire atque docere: sich in K. von etwas setzen, K. von etw. einziehen, cognoscere de alqa re (in eigener Person); mittere, qui cognoscat de alqa re (durch eine Mittelsperson): K. einziehen lassen (durch Kundschafter), per exploratores cognosci iubere: ohne K. (Kunde, Kundschaft) einzuziehen, inexplorato: nach eingezogener K., explorato: in ff. gesetzt werden, K. erlangen von etw., certiorem fieri de alqa re; doceri alqd: die K. (Kunde) von etw. gelangt wohin, auditur alqd: von etw. K. nehmen, noscere, cognoscere (kennen lernen); alqd discere (sich Auskunft über etw. verschaffen): von etw. keine K. nehmen, alqd ignorare: K. von etw. haben, de alqa re cognovisse; alqd doctum esse: de alqa re certiorem factum esse; audivisse alqd: zu jmds. K. kommen, alci in notitiam venire; in notitiam alcis pervenire: ab alqo cognosci, alqs certior fit de alqa re: zur allgemeinen K. kommen, ab omnibus cognosci. – II) die klare u. deutliche Vorstellung von einer Sache: notitia alcis rei (die Bekanntschaft mit etwas). – notio alcis rei (der Begriff, den man von etwas hat, z.B. notitia od. notio dei). – scientia a lcis rei (das Wissen um etwas). – cognitio od. intellegentia alcis rei (die Einsicht in etwas, das Eindringen durch den Verstand). – prudentia alcis rei (deutliche Einsicht, die man sich in einer Sache erworben hat, so daß man vieles voraussieht u. mit Vorsicht handelt, z.B. futurorum). – K. von der Vergangenheit, memoria praeteritorum: tiefe praktische K. in etwas, summa alcis rei cognitio et prudentia (z.B. rerum civilium): theoretische K. von etw., ratio alcis rei: tiefere wissenschaftliche K. der Literatur, subtilior cognitio ac ratio litterarum. – die Kenntnisse, a) allgemeine: cognitio, scientia, mit u. ohne den Zus. rerum; auch cognitiones rerum; u. verb. cognitio et scientia. – Kenntnisse von etwas, scientia od. cognitio od. prudentia alcis rei: vielseitige K. in etwas, multiplex alcis rei scientia. – b) wissenschaftliche: litterarumscientia (im allg.). – doctrina (Gelehrsamkeit). – disciplina (durch Unterricht erlangte Kenntnis). – (ein Mann etc.) von Kenntnissen, s. kenntnisreich: ohne Kenntnisse, s. kenntnisarm: K. von etwas od. in etwas haben, notitiam alcis rei habere od. tenere; alcis reiscientiam od. prudentiam habere; intellegere [1433] alqd (genaue Einsicht in etw. haben, z.B. in vielen Sprachen, multas linguas); scire alqd (wissen, z.B. musicam); instructum esse alqā re u. ab alqa re. doctum od. eruditum esse alqā re (in etw. unterwiesen, unterrichtet sein); alcis rei non ignarum esse (einer Sache nichtunkundig sein, z.B. medicinae); peritum esse alcis rei (in etw. erfahren sein, z.B. graphidos): in einer Sache bessere Kenntnisse haben (als ein anderer), melius scire de alqa re (z.B. in der Gesetzgebung, de legibus instituendis): genaue K. in etw. haben, alqd penitus nosse: keine K. von (od. Kenntnisse in) etw. haben, alqd nescire; alqd ignorare; alcis rei ignarum esse: nur oberflächliche K. von (od. Kenntnisse in) etw. haben, primoribus labris od. leviter attigisse alqd; primis labris gustasse alqd: nicht einmal oberflächliche K. von (od. oberflächl. Kenntnisse in) etw. haben, alqā re ne imbutum quidem esse: gar keine K. haben, omnium rerum rudem esse: Kenntnisse in der Geschichte haben, complures historias novisse: in der Philosophie, philosophos diligenter audivisse; a philosophia instructum esse: in der Geometrie, eruditum esse geometriā: vom od. im Saitenspiel, fidibus (canere) scire: in der Rechtswissenschaft, responsa iuris consultorum nosse: in der Astrologie u. Sternkunde, astrologiam caelique rationes cognitas habere: sich wissenschaftliche Kenntnisse zu erwerben suchen, in litteris elaborare: sich täglich neue Kenntnisse erwerben, cotidie aliquid addiscere: sich Kenntnisse in etw. erwerben, scientiam alcis rei consequi: seine K. erweitern, doctiorem fieri, durch etwas, alqā re.

    deutsch-lateinisches > Kenntnis

  • 20 Laie

    Laie, laicus (Eccl) – Bildl., ein L. in einer Wissenschaft, Kunst, idiōta (der Nichtkenner) – rudis (der Rohe, Ununterrichtete). – imperitus inscius (der Unersa hrene, Unwissende, Ggstz. artifex). – die Laien, auch vulgus (der große Hause, Ggstz. artifices, historici u. dgl.). – ein L. in etwas sein, alcis rei od. in alqa re rudem esse; auch alqd non novisse.

    deutsch-lateinisches > Laie

См. также в других словарях:

  • Medieval Latin — Carmina Cantabrigiensia, Medieval Latin manuscript Spoken in Numerous small states Region …   Wikipedia

  • David Maslanka — Birth name David Maslanka Born August 30, 1943 (1943 08 30) (age 68) New Bedford, Massachusetts Genres Wind Literature Occupations Composer, Musi …   Wikipedia

  • Conjugaison Latine — Les conjugaisons latines sont au nombre de quatre ou cinq, selon les classifications. Il s agit de groupes de verbes qui se conjuguent selon des règles communes. En latin, les verbes ont, comme en français, une voix active et une voix passive.… …   Wikipédia en Français

  • Conjugaison latine — Article principal : Latin. La conjugaison du verbe latin repose tout entière sur l opposition de deux thèmes, celui du présent (infectum) et celui du parfait (perfectum)[note 1]. Le système verbal latin s organise donc sur trois… …   Wikipédia en Français

  • Conjugaisons latines — Conjugaison latine Les conjugaisons latines sont au nombre de quatre ou cinq, selon les classifications. Il s agit de groupes de verbes qui se conjuguent selon des règles communes. En latin, les verbes ont, comme en français, une voix active et… …   Wikipédia en Français

  • Latín medieval — Hablado en en la mayoría de la parte oeste de la Europa cristiana (como la lingua franca) Hablantes Lengua muerta Puesto No está entre los 100 primeros. (Ethnologue, 1996) …   Wikipedia Español

  • AFRICANAE Gallinae — apud Varronem de R. R. l. 3. c. 9. sunt grandes variae, gibberae, quas Meleagridas appellant Graeci. Hae novissimae triclinium genianum introierunt e culina, propter fastidium hominum. Veneunt propter penuriam magnô. Ubi cum Meleagridibus casdem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ASCONIUS Pedianus — a Pedia gente, in quam quia adoptatus erat, primus ita vocabatur. Duo autem eiusce nominis fuêre. Prior is, qui Virgilio familiaris fuit, quem, ut refert Iunius Phylargyrus, dicentem audiverat se Grammaticis crucem fixisle illô versiculô: Tres… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • AUSTER — ventus meridionalis, calidus et humidus, exitialis et morbosus, unde Horat. l. 2. Carm. Od. 14. v. 15. Frustra per Autumnos nocentem Corporibus metuemus Austrum. Ab hauriendis aquis dictus, unde etiam Graece eâdem ratione Νότος appellatur,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BRATHYS — apud Plin. l. 24. c. 11. Graece Βραθύ vel Βραθὺς arbor pumila, adeo ut herba a quibusdam dicatur; propriô nominie Herba Sabina Latinis, Virgil. In Culice, Herbaque thuris opes priscis imitata Sabma: Frutex fuit Graecis familiaris, et in sacris,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CARDINALES Venti — mediô aevô dicti sunt quatuor illi primi ac praecipui, qui, ex quatuor Mundi Cardinibus seu plagis deducti, antiquitus solum cogniti erant, Eurus nempe, Zephyrus, Notus et Boreas. Dionysius Uticensis αὐθεντικοὺς vocat, sicut ipsas plagas κλίματα …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»