Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

niveus

  • 1 niveus

    nĭvĕus, a, um, adj. [id.], of or from snow, snowy, snow- ( poet.)
    I.
    Lit.:

    aggeribus niveis informis,

    Verg. G. 3, 354: aqua, [p. 1211] cooled with snow, Mart. 12, 17, 6; cf. id. 14, 104 and 117:

    mons,

    covered with snow, Cat. 64, 240.—
    II.
    Transf., snow-white, snowy (mostly poet.):

    a similitudine sic: Corpore niveum candorem, aspectu igneum ardorem assequebatur,

    Auct. Her. 4, 33, 44:

    lacerti,

    Verg. A. 8, 387:

    lac,

    id. E. 2, 20:

    hanc si capite niveae agnae exorari judicas,

    Sen. Q. N. 2, 36:

    Briseis niveo colore,

    Hor. C. 2, 4, 3:

    vestis,

    Ov. M. 10, 432:

    candidior nivei folio, Galatea, ligustri,

    id. ib. 13, 789:

    dens,

    id. H. 18, 18:

    quā notam duxit niveus videri,

    Hor. C. 4, 2, 59:

    panis,

    Juv. 5, 70:

    flumen,

    clear, pellucid, Sen. Hippol. 504:

    undae,

    Mart. 7, 32, 11:

    tribuni,

    clothed in white togas, Calp. Ecl. 7, 29; so,

    Quirites,

    Juv. 10, 45.

    Lewis & Short latin dictionary > niveus

  • 2 niveus

        niveus adj.    [nix], of snow, snowy, snow-: aggeres, V.— Snow-white, snowy: lac, V.: Briseis niveo colore, H.: dens, O.: Quirites, in white togas, Iu.
    * * *
    nivea, niveum ADJ
    snowy, covered with snow; white

    Latin-English dictionary > niveus

  • 3 niveus

    white, snowy.

    Latin-English dictionary of medieval > niveus

  • 4 pānis

        pānis is, m    [1 PA-], bread, a loaf: panem in dies mercari, S.: cibarius, coarse bread: secundus, black bread, H.: ater, T.: niveus, Iu.: lapidosus, H.— A loaf, lump, mass: ex hoc effectos panes iaciebant, etc., Cs.
    * * *
    bread; loaf

    Latin-English dictionary > pānis

  • 5 candor

    candor, ōris, m. [candeo, as algor from algeo, etc.].
    I.
    A dazzling, glossy whiteness, a clear lustre, clearness, radiance, brightness, brilliancy, splendor, glitter, etc. (class.):

    aetherius sol irrigat adsidue caelum candore recenti,

    Lucr. 5, 283; 4, 232; cf. id. 2, 322:

    solis candor illustrior est quam ullius ignis,

    Cic. N. D. 2, 15, 40:

    Lacteus hic nimio fulgons candore notatur,

    id. Arat. 249 (493):

    splendidissimus,

    id. Rep. 6, 16, 16; cf.:

    candore notabilis ipso (via lactea),

    Ov. M. 1, 169:

    caeli,

    Cic. Tusc. 1, 28, 68:

    marmoreus,

    Lucr. 2, 765:

    nivalis,

    Verg. A. 3, 538:

    equi Qui candore nives anteirent,

    id. ib. 12, 84:

    equi candore eximio,

    Suet. Aug. 64:

    niveus,

    Ov. M. 3, 423; and so absol. of the snow: solis aestu candor quom liquesceret, Naev. ap. Non. p. 334, 32:

    simplex lanarum,

    Quint. 1, 1, 5:

    candore tunicarum fulgens acies,

    Liv. 10, 39, 12:

    milites candidā veste et paribus candore armis insignes,

    id. 9, 40, 9.—
    2.
    Of resplendent beauty of person, fairness, beauty:

    fusus ille et candore mixtus rubor (in Venere Coa),

    Cic. N. D. 1, 27, 75; cf. Ov. M. 3, 491; 10, 594:

    candor hujus te et proceritas, voltus oculique pepulerunt,

    Cic. Cael. 15, 36; Tib. 3, 4, 29; Prop. 1, 20, 45; 2 (3), 25, 41; 3 (4), 24, 8 al.; Plin. 34, 18, 54, § 176:

    dentium,

    id. 22, 25, 65, § 134.—In plur.:

    hujus corporis,

    Plaut. Men. 1, 2, 67:

    ulnarum nivei marmoreique candores,

    Arn. 4, 22; cf. id. 7, 20.—
    B.
    Trop.
    1.
    Of discourse.
    a.
    Brilliancy, splendor:

    fucatus,

    Cic. Or. 23, 79.—
    b.
    In opp. to an artificial manner, affectation (cf. candidus, II. B.), simplicity, naturalness:

    T. Livius, in narrando mirae jucunditatis clarissimique candoris,

    Quint. 10, 1, 101 Frotsch.; cf. Spald. ad 2, 5, 19.—
    2.
    Of mind or character, candor, purity, integrity, sincerity, openness, frankness ( poet. or in post-Aug. prose):

    Si vestrum merui candore favorem,

    Ov. Tr. 5, 3, 53:

    animi,

    id. ib. 3, 6, 7; 2, 467; id. H. 4, 32; id. P. 2, 5, 5; 3, 4, 13; Phaedr. 3, prol. 63:

    justus sine mendacio,

    Vell. 2, 116, 5:

    tua simplicitas, tua veritas, tuus candor!

    Plin. Pan. 84.—
    II.
    (After candeo, II.) Glow, heat (very rare):

    aestivus, Claud. Cons. Prob. et Olyb. 219: flammae,

    Hyg. Astr. 2, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > candor

  • 6 color

    cŏlor (old form cŏlos, like arbos, clamos, honos, etc., Plaut. Mil. 4, 4, 43; Lucr. 6, 208; 6, 1073; Sall. C. 15, 5, acc. to Prob. II. pp. 1456 and 1467 P.; Plin. 13, 15, 30, § 98; 35, 11, 42, § 150), ōris, m. [root cal-, to cover; cf.: caligo, occulere, calyx], color, hue, tint.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    varii rerum,

    Lucr. 2, 786:

    nequeunt sine luce Esse,

    id. 2, 795:

    aureus ignis,

    id. 6, 205:

    albus,

    id. 2, 823; cf.:

    color albus praecipue decorus deo est,

    Cic. Leg. 2, 18, 45:

    purpureus conchyli,

    Lucr. 6, 1073:

    Tyrios mirare,

    Hor. Ep. 1, 6, 18; Ov. M. 4, 165; 10, 261; cf. id. ib. 6, 65; Verg. G. 1, 452:

    colorem accipere,

    Plin. 11, 38, 91, § 225:

    bibere,

    id. 8, 48, 73, § 193:

    inducere picturae,

    id. 35, 10, 36, § 102:

    color caerulo albidior, viridior et pressior,

    Plin. Ep. 8, 20, 4:

    amethystinus,

    Suet. Ner. 32:

    color in pomo est, ubi permaturuit, ater,

    Ov. M. 4, 165; Plin. 30, 2, 6, § 16:

    bonus,

    Varr. R. R. 3, 7, 10:

    melior,

    Plin. 7, 6, 5, § 41: colores, oculos qui pascere possunt, [p. 371] Lucr. 2, 419:

    rebus nox abstulit atra colorem,

    Verg. A. 6, 272:

    quam cito purpureos deperdit terra colores,

    Tib. 1, 4, 30:

    nec varios discet mentiri lana colores,

    Verg. E. 4, 42:

    Iris, Mille trahens varios adverso sole colores,

    id. A. 4, 701.— Poet.:

    ducere, of grapes, etc.,

    to acquire color, become colored, Verg. E. 9, 49; Ov. M. 3, 485; cf. Sen. Ep. 71, 30.—
    2.
    Meton.
    a.
    Coloring stuff, dyestuff:

    regionis naturā minii et chrysocollae et aliorum colorum ferax,

    Flor. 4, 12, 60; Plin. 35, 6, 12, § 30 sq.—
    b.
    Flowers of varied colors:

    aspice quo submittat humus formosa colores,

    Prop. 1, 2, 9; Val. Fl. 6, 492.—
    B.
    Specif., the natural color of men, the complexion, tint, hue:

    qui color, nitor, vestitus,

    Ter. Eun. 2, 2, 11:

    formae autem dignitas coloris bonitate tuenda est, color exercitationibus corporis,

    Cic. Off. 1, 36, 130:

    venusti oculi, color suavis,

    id. Tusc. 5, 16, 46:

    verus (opp. to paint),

    Ter. Eun. 2, 3, 27 Don.; cf. Ov. A. A. 3, 164;

    and fucatus,

    Hor. Epod. 12, 10:

    senex colore mustellino,

    Ter. Eun. 4, 4, 22:

    niveus,

    Hor. C. 2, 4, 3:

    albus,

    fair, Ov. M. 2, 541:

    egregius,

    Cic. Fin. 2, 20, 64:

    verecundus,

    Hor. Epod. 17, 21; cf.:

    vide Num ejus color pudoris signum indicat,

    Ter. And. 5, 3, 7: colorem mutare, to change or lose color (on account of any excitement of the passions, from shame, fear, pain, etc.), to blush, etc., Hor. Ep. 1, 16, 38; cf. Cic. Clu. 19, 54:

    color excidit,

    Ov. M. 2, 602:

    perdere,

    id. ib. 3, 99:

    adeo perturbavit ea vox regem, ut non color, non voltus ei constaret,

    Liv. 39, 34, 7.—
    * b.
    Prov.:

    homo nullius coloris,

    an unknown man, Plaut. Ps. 4, 7, 99 (like the phrase: albus an ater sit; v. albus).—
    2.
    Sometimes for beautiful complexion, fine tint, beauty:

    o formose puer, nimium ne crede colori,

    Verg. E. 2, 17:

    quo fugit Venus, heu, quove color?

    Hor. C. 4, 13, 17; Ov. H. 3, 141.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., color, i.e. external form, state, condition, position, outward show, appearance (predominant in rhet.; v. 2.; elsewh. rare, and mostly poet.):

    amisimus omnem non modo sucum ac sanguinem, sed etiam colorem et speciem pristinam civitatis,

    Cic. Att. 4, 16, 10:

    vitae,

    Hor. S. 2, 1, 60; cf.: omnis Aristippum decuit color et status et res, every color became him, i. e. he accommodated himself to every condition, id. Ep. 1, 17, 23: novimus quosdam, qui multis apud philosophum annis persederint, et ne colorem quidem duxerint, have not acquired even the outward appearance, i.e. have imbibed or learned nothing, Sen. Ep. 108, 5; cf. Quint. 10, 1, 59: omnia eundem ducunt colorem;

    nec Persis Macedonum mores adumbrare nec Macedonibus Persas imitari indecorum,

    Curt. 10, 3, 14 Vogel ad loc. —
    2.
    A class, fashion, kind.
    a.
    In gen. (rare):

    hos maxime laudat.. egregium hoc quoque, sed secundae sortis ingenium... hic tertius color est,

    Sen. Ep. 52, 4:

    tertium illud genus... sed ne hic quidem contemnendus est color tertius,

    id. ib. 75, 15; cf.:

    in omni vitae colore,

    Stat. S. 2 prooem. init.
    b.
    Esp., of diction, character, fashion, cast, coloring, style:

    ornatur igitur oratio genere primum et quasi colore quodam et suco suo,

    Cic. de Or 3, 25, 95; cf. id. ib. 3, 52, 199:

    non unus color prooemii, narrationis, argumentorum, etc.,

    Quint. 12, 10, 71:

    qui est, inquit, iste tandem urbanitatis color?

    Cic. Brut. 46, 171:

    color dicendi maculis conspergitur,

    Quint. 8, 5, 28; cf.:

    color totus orationis,

    id. 6, 3, 110:

    simplicis atque inaffectati gratia,

    id. 9, 4, 17:

    tragicus,

    Hor. A. P. 236:

    operum colores,

    id. ib. 86.—
    B.
    Pregn. (cf. supra, 1. B. 2.), a beautiful, brilliant quality or nature, splendor, lustre, brilliancy (freq. only in rhet. lang.):

    nullus argento color est avaris Abdito terris,

    Hor. C. 2, 2, 1.—
    2.
    Of diction.
    a.
    A high, lively coloring, embellishment:

    intelleges nihil illius (Catonis) lineamentis nisi eorum pigmentorum quae inventa nondum erant, florem et colorem defuisse,

    Cic. Brut. 87, 298; id. de Or. 3, 25, 100; id. Q. Fr. 2, 13 (15 a), 2.—
    b.
    In a bad sense, t. t., an artful concealment of a fault, a pretext, palliation, excuse, Quint. 4, 2, 88 Spald.; 6, 5, 5; 10, 1, 116; 11, 1, 81; 12, 1, 33; cf. Sen. Contr. 3, 21; 3, 25:

    res illo colore defenditur apud judicem, ut videatur ille non sanae mentis fuisse, etc.,

    Dig. 5, 2, 5: sub colore adipiscendae possessionis, Cod. Th. 3, 6, 3; Juv. 6, 280.

    Lewis & Short latin dictionary > color

  • 7 liquor

    1.
    līquor, līqui ( inf. liquier, Att. Trag. Brut. 28), v. dep. n. [liqueo], to be fluid or liquid, to flow, melt, dissolve ( poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    tum toto corpore sudor Liquitur,

    Verg. A. 9, 813:

    huic (arbori) atro liquuntur sanguine guttae,

    id. ib. 3, 28:

    liquentia flumina,

    id. ib. 9, 679:

    mella,

    id. ib. 1, 432:

    fluvius,

    id. G. 4, 442:

    ut fraces et amurca liquentur,

    Plin. 15, 6, 6, § 22.—
    II.
    Trop., to melt or waste away:

    ilico res foras labitur, liquitur,

    Plaut. Trin. 2, 1, 17:

    in partem pejorem liquitur aetas,

    Lucr. 2, 1132: per poli liquentis axem, Prud. steph. 1, 88.
    2.
    lĭquor, ōris (lī, Lucr. 1, 454), m. [liqueo], fluidness, fluidity, liquidity.
    I.
    Lit.: liquor aquai, Lucr. 1, 454; Cic. N. D. 2, 10:

    causae, quae vim habent frigoris et caloris, concretionis et liquoris,

    id. Univ. 14:

    vomica liquoris aeterni argentum vivum appellatur,

    Plin. 33, 6, 32, § 99.—
    II.
    Transf., a fluid, liquid, liquoris vitigeni latex, wine, Lucr, 5, 14:

    dulcis flavusque mellis,

    id. 1, 938:

    liquores amnium,

    Cic. N. D. 2, 39, 98:

    Stygius,

    Ov. Ib. 594: Virgineus, the water of the spring Virgo (v. Virgo), id. P. 1, 8, 38:

    aurea tunc pressos pedibus dedit uva liquores,

    Tib. 2, 1, 45: fluidus, a corrupt moisture, i. e. putrefaction, = tabes, Verg. G. 3, 484:

    (teritur) parvo saepe liquore silex,

    Prop. 2, 25 (3, 20), 16:

    Assyrius, i. e. amomum,

    Stat. S. 3, 3, 212:

    niveus lactis,

    Sen. Oedip. 565:

    oleique,

    Plin. 35, 15, 51, § 179. —Of the sea:

    qua medius liquor Secernit Europen ab Afro,

    Hor. C. 3, 3, 46.

    Lewis & Short latin dictionary > liquor

  • 8 panis

    pānis, is, m. ( neutr. collat. form pāne, is, Plaut. ap. Non. 218, 12, and Charis. p. 69 and 114 P.; v. infra; cf.

    also: non item apud vos est positum hoc pane et hic panis? etc.,

    Arn. 1, 36.—In gen. plur., panium, acc. to Caes. ap. Charis. p. 69 and 114 P.; panuin, acc. to Prisc. p. 771 P.) [from the root pa, to feed; whence also paomai, pabulum, and pasco], bread, a loaf.
    I.
    Lit.:

    tunc farinam aquā sparsit et assiduā tractatione perdomuit finxitque panem, etc.,

    Sen. Ep. 90, 23:

    a pistore panem petimus, vinum ex oenopolio,

    Plaut. As. 1, 3, 48:

    haec sunt ventris stabilimenta: pane et arsā bubulā, etc.,

    id. Curc. 2, 3, 88:

    quin tu rogas, Purpureum panem an puniceum soleam ego esse,

    id. Men. 5, 5, 19:

    sordidus,

    id. As. 1, 2, 16:

    panis rubidus,

    id. Cas. 2, 5, 1: cibarius panis, coarse bread (v. cibarius), Cic. Tusc. 5, 34, 97:

    secundus,

    black bread, Hor. Ep. 2, 1, 123:

    ater,

    Ter. Eun. 5, 4, 17:

    durus ac sordidus,

    Sen. Ep. 119, 3:

    siccus,

    dry bread, id. ib. 83, 6:

    panis plebeius, siligneus,

    id. ib. 119, 3; cf.:

    panis tener et niveus mollique siligine factus,

    Juv. 5, 70:

    vetus aut nauticus,

    Plin. 22, 25, 68, § 138:

    lapidosus,

    Hor. S. 1, 5, 91:

    fermentatus,

    Vulg. Lev 7, 13:

    azymus,

    id. Exod. 29, 2:

    subcinericus,

    id. ib. 12, 39:

    oleatus,

    id. Num. 11, 8: mollia panis, the crumb, Plin. [p. 1298] 13, 12, 26, §

    82: panis crusta,

    the crust, id. 29, 4, 23, § 75:

    bucella panis,

    a mouthful, Vulg. Gen. 18, 5:

    mucida caerulei panis consumere frusta,

    Juv. 14, 128.—
    B.
    In partic., a loaf:

    comesse panem tres pedes latum potes,

    Plaut. Bacch. 4, 1, 8:

    bini panes,

    id. Pers. 4, 3, 2:

    ex hoc effectos panes, jaciebant, etc.,

    Caes. B. C. 3, 48, 2:

    panes et opsonia,

    Suet. Calig. 37:

    panes quos coxerat tradidit,

    Vulg. Gen. 27, 17:

    tortam panis unius,

    id. Exod. 29, 23:

    quinque panes,

    id. Johan. 6, 9:

    cum esuriente panem suum dividere,

    Sen. Ep. 95, 51:

    frange esurienti panem tuum,

    Vulg. Isa. 58, 7.—Hence,
    II.
    Transf.
    1.
    Food in general:

    non in solo pane vivit homo,

    Vulg. Luc. 4, 4; id. 2 Thess. 3, 12; and trop. of food for the soul, spiritual nourishment:

    ego sum panis vitae,

    the food which gives life, id. Johan. 6, 48; 6, 51, etc.—
    2.
    A mass in the shape of a loaf, a loaf:

    panes aeris,

    Plin. 34, 11, 24, § 107:

    aut panes viridantis aphronitri,

    Stat. S. 4, 9, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > panis

См. также в других словарях:

  • Niveus Media, Inc. — Niveus (pronounced: NIVV ee uss) Media, Inc. is a privately held, Silicon Valley based manufacturer of Media Servers, Extender devices, and Storage Control solutions, designed specifically for the home entertainment market. History Niveus was… …   Wikipedia

  • NIVEUS Color — olim relatus inter Regales. Ita Ioh. Laurentius ICtus Notis in Phaedrum l. 5. fab. 7. v. 36. Princeps ligato crure, niveâ fasciâ, Niveisque tunicis, niveis etiam calceis. Hinc Pompeio istiusmodi fasciâ crus alligatum habenti, Favonius, non refert …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Croton niveus —  Pour Croton niveus, Billb. ex Beurl., 1856, voir Croton glabellus.  Pour Croton niveus, Griseb., voir Croton helicoideus …   Wikipédia en Français

  • Croton niveus — Pour Croton niveus, Billb. ex Beurl., 1856, voir Croton glabellus. Pour Croton niveus, Griseb., voir Croton helicoideus …   Wikipédia en Français

  • Rubus niveus — Scientific classification Kingdom: Plantae (unranked) …   Wikipedia

  • Cronquistianthus niveus — Conservation status Vulnerable (IUCN 3.1) Scientific classification …   Wikipedia

  • Helianthus niveus — Taxobox name = Helianthus niveus image width = 260px regnum = Plantae division = Magnoliophyta classis = Magnoliopsida ordo = Asterales familia = Asteraceae genus = Helianthus species = H. niveus binomial = Helianthus niveus binomial authority =… …   Wikipedia

  • Coprinus niveus — Schneeweißer Tintling Schneeweiße Tintlinge (Coprinus niveus) Systematik Klasse: Ständerpilze (Basidiomycetes) …   Deutsch Wikipedia

  • Ceratoxancus niveus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Ga …   Wikipedia

  • Mallos niveus — Mallos niveus …   Wikipédia en Français

  • Rubus niveus — ceiloninė avietė statusas T sritis vardynas apibrėžtis Erškėtinių šeimos vaisinis augalas (Rubus niveus), paplitęs rytų ir pietryčių Azijoje. atitikmenys: lot. Rubus albescens; Rubus foliolosus; Rubus horsfieldii; Rubus lasiocarpus; Rubus… …   Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»