nieuczciwy

См. также в других словарях:

• nieuczciwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieuczciwywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niebędący uczciwym, postępujący sprzecznie z prawem, etyką w celu uzyskania jakichś korzyści; nierzetelny : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nieuczciwy — nieuczciwywi «nie będący uczciwym; postępujący niezgodnie z etyką, z prawem w celu uzyskania jakichś korzyści; świadczący o braku uczciwości» Nieuczciwy człowiek. Nieuczciwe postępowanie. Nieuczciwe interesy, praktyki. Uzyskać coś w nieuczciwy… …   Słownik języka polskiego

• sędzia kalosz — Nieuczciwy sędzia sportowy faworyzujący wybraną z drużyn Eng. A biased and partial referee or umpire favoring one team …   Słownik Polskiego slangu

• boczny — Iść, dążyć do jakiegoś celu boczną drogą, ścieżką «dążyć do jakiegoś celu w sposób niebezpośredni, często nieuczciwy»: (...) tak mu się życie ułożyło, że do upragnionego celu szedł boczną drogą (...). Roz bezp 1996. Ktoś odstawiony na boczny tor… …   Słownik frazeologiczny

• ciemnota — pot. Wciskać (komuś) ciemnotę «mówić nieprawdę; kłamać; także: wmawiać coś komuś»: Chcę, żebyś mi wyjaśnił, dlaczego lubiąc Joannę, jesteś w stosunku do niej, delikatnie mówiąc, nieuczciwy. – Ja? – Mirek poderwał się z krzesła. – Co mi pan tu… …   Słownik frazeologiczny

• mętny — Łowić, łapać ryby w mętnej wodzie «czerpać zyski w sposób nieuczciwy, korzystając z niejasnej sytuacji, z zamieszania» …   Słownik frazeologiczny

• antychryst — m IV, DB. a, Ms. antychrystyście, blm rel. «według większości wierzeń chrześcijańskich: przeciwnik Chrystusa, który ma wystąpić przy końcu świata przeciw chrześcijaństwu i zostanie przez Chrystusa pokonany» przen. lm M. y, DB. ów «człowiek zły,… …   Słownik języka polskiego

• boczek — m III, D. boczekczku, N. boczekczkiem; lm M. boczekczki 1. zdr. od bok w zn. 1 Ułożyć dziecko na boczku. 2. «mięso z boku wieprza, dolna część półtuszy wieprzowej» Boczek gotowany, wędzony. Plasterki boczku. Jajecznica na boczku. 3. pot. tylko w… …   Słownik języka polskiego

• brudny — brudnyni, brudnyniejszy 1. «pełen brudu, nieczysty, zanieczyszczony, powalany, posmolony, splamiony» Brudna baba. Brudna bielizna, podłoga, sień, woda. Brudne garnki, naczynia, ręce. Brudne ubranie. Brudny od błota, od kurzu, od smaru. 2.… …   Słownik języka polskiego

• geszeft — m IV, D. u, Ms. geszeftfcie; lm M. y pot. «interes, często nieuczciwy, spekulacja, szwindel» ‹jidysz.› …   Słownik języka polskiego

• łajdacki — łajdackiccy «właściwy łajdakowi, złożony z łajdaków; nikczemny, nieuczciwy, hultajski, szelmowski» Łajdackie towarzystwo. Łajdacka mina. Łajdackie postępowanie, życie. po łajdacku «jak łajdak, w sposób właściwy łajdakowi» …   Słownik języka polskiego