-
1 niekompletny
niekompletny unvollständig -
2 niekompletny
niekompletny [ɲɛkɔmplɛtnɨ] adjunvollständig, nicht komplett -
3 niepełny
-
4 skąpy
-
5 ausbaufähig
1) (fam: verbesserungsfähig) zdolny do rozbudowy, niekompletny, niepełnydiese Idee ist \ausbaufähig ta myśl da się rozwinąć2) ( vergrößerungsfähig) Absatz dający się rozbudować, z możliwościami powiększenia; Markt z perspektywą rozszerzenia; Beziehung z widokami na pogłębienie -
6 bruchstückhaft
ein Gespräch \bruchstückhaft mitbekommen usłyszeć urywki rozmowy -
7 lückenhaft
-
8 unvollständig
unvollständig [ʊnfɔl'ʃtɛndɪç]
См. также в других словарях:
niekompletny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wykazujący braki, niestanowiący całości, nietworzący kompletu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niekompletne uzębienie. Niekompletny strój. Niekompletna bibliografia czyjejś twórczości. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niekompletny — «nie tworzący całości, kompletu; niecałkowity, niepełny, niezupełny» Niekompletny rocznik pisma. Niekompletna edycja dzieł. Niekompletne umeblowanie. Niekompletny zbiór czegoś … Słownik języka polskiego
defekt — m IV, D. u, Ms. defektkcie; lm M. y 1. «uszkodzenie, usterka; wada fizyczna, ułomność» Defekt motoru, silnika. Defekty czcionek. Towar z defektem. Defekt stylu, wymowy. Szpecący defekt skóry. 2. «uszkodzony lub niekompletny egzemplarz druku… … Słownik języka polskiego
dodatek — m III, D. dodatektku, N. dodatektkiem; lm M. dodatektki 1. «rzecz dodana; to, co się dodaje ponad normę, ponad określoną ilość, miarę, ponad program» Dodatek miesięczny, kwartalny do pensji. Dodatek ilustrowany, powieściowy w gazecie. Potrawa z… … Słownik języka polskiego
kadłubowy — kadłubowywi 1. przym. od kadłub (zwykle w zn. 2) Monter, ślusarz kadłubowy. Panwie kadłubowe. 2. «niepełny, niekompletny» Rada kadłubowa. ∆ geol. Góry kadłubowe «góry wypiętrzone w bardzo dawnych okresach geologicznych, niewielkiej wysokości… … Słownik języka polskiego
negliż — m II, D. u; lm M. e, D. y «swobodny strój domowy poranny lub nocny; ubiór skąpy, niekompletny, niedbały; bielizna» Poranny, nocny negliż. Być w negliżu. ‹fr. z łac.› … Słownik języka polskiego
niecałkowity — «niezupełny, częściowy, niekompletny; ułamkowy» Niecałkowity rozkład małżeństwa. ∆ mat. Liczby niecałkowite «ułamki dodatnie i ujemne» … Słownik języka polskiego
niekompletność — ż V, DCMs. niekompletnośćści, blm rzecz. od niekompletny Niekompletność stroju. Niekompletność wyposażenia laboratorium … Słownik języka polskiego
niepełny — 1. «nie napełniony, nie wypełniony całkowicie» Niepełna szklanka. Niepełne naczynie. Niepełne magazyny, zbiorniki. 2. «niezupełny, niecałkowity, niekompletny» Niepełny sukces. Niepełne wydanie. Niepełne zwycięstwo. Niepełne wykształcenie … Słownik języka polskiego
niezupełny — «nie obejmujący całości, mający pewne braki; niekompletny, niecałkowity, niepełny» Niezupełny spis, wykaz. Niezupełny sukces. ∆ zool. Przeobrażenie niezupełne «przeobrażenie owadów, w którym nie ma stadium poczwarki» … Słownik języka polskiego
ułamkowy — 1. «związany z ułamkiem ilorazem dwóch liczb» Liczba ułamkowa. ∆ Wyrażenie ułamkowe «ułamek» ∆ Kreska ułamkowa «pozioma kreska oddzielająca licznik od mianownika» ∆ jęz. Liczebniki ułamkowe «liczebniki określające liczbę przedmiotów (ilość… … Słownik języka polskiego