-
1 natrafiać
impf natrafić* * *(-fiam, -fiasz)* * *ipf.natrafić pf. come across, happen on l. upon; encounter (na kogoś/coś sb/sth); ( przeszkodę) come across, meet, encounter; (trop, ślady) find, come across; ( na ropę) strike.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > natrafiać
-
2 przeszkoda
stać (komuś) na przeszkodzie — to stand in (sb's)/the way
* * *f.Gen.pl. -ód1. (= trudność) obstacle, hindrance, impediment; natrafić na/napotkać przeszkodę come across/encounter an obstacle; przebiegać bez przeszkód go unimpeded; coś stoi na przeszkodzie czegoś sth is in the way of sth; usunąć wszelkie przeszkody na drodze do czegoś clear the way for sth.2. jeźdz. fence; Br. t. obstacle; bieg z przeszkodami steeplechase, obstacle race; tor przeszkód obstacle course.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeszkoda
-
3 dokop|ać
pf — dokop|ywać impf (dokopię — dokopuję) Ⅰ vt 1. (skończyć kopać) to finish digging- dokopać tunel do końca to finish digging a tunnel- robotnicy dokopali dół do głębokości jednego metra the workmen dug a hole to a depth of one metre- dokopcie rów do tego miejsca i na dzisiaj koniec dig the ditch up to here and we’ll call it a day2. (wykopać dodatkową ilość) to dig up (some) more [ziemniaków, marchwi] Ⅱ vi pot. 1. (kopnąć wiele razy) to kick- koledzy dokopali mu bez litości his friends kicked him mercilessly- tak mu dokopali, że wylądował w szpitalu they kicked him so badly that he ended up in hospital2. (dokuczyć) to get at, to have a go at; (zaszkodzić) to put the boot in pot., to kick [sb] in the teeth pot.- on dokopuje mi przy każdej okazji he’s always getting at me- znowu ci szef dokopał? has the boss been having a go at you again?- dokopać swoim przeciwnikom to set back a. bring down one’s opponents3. (pokonać) to thrash pot.; to trounce- dokopali naszej reprezentacji 3:0 they thrashed us by three goals to nilⅢ dokopać się — dokopywać się 1. (natrafić) to dig- dokopać się do podziemnego źródła to dig down to an underground spring- górnicy dokopali się do pokładów węgla the miners dug down to the coal seams- w końcu dokopano się do zasypanych lawiną they finally dug their way through to those buried by the avalanche2. przen. (odnaleźć) to dig up pot.- dokopać się (do) informacji/materiałów to dig up some information/materialThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dokop|ać
-
4 przeszk|oda
f 1. (zawada) obstacle, obstruction C/U- natrafić na a. napotkać przeszkodę to come across a. confront a. encounter an obstacle- usunąć/ominąć przeszkodę to remove/avoid an obstacle- próbował omijać przeszkody na trasie he was trying to steer clear of a. avoid obstacles on the road- zwalone drzewo na drodze było przeszkodą dla kierowców a fallen tree made the road impassable to drivers2. Sport. obstacle- bieg z przeszkodami an obstacle race; (w jeździectwie, lekkoatletyce) a steeplechase- tor przeszkód an obstacle course- przesadzić przeszkodę to clear an obstacle- koń brał każdą przeszkodę the horse took a. cleared every obstacle3. (trudność) obstacle, impediment- główną przeszkodą był brak pieniędzy the main obstacle was lack of money- nie zrażał się żadnymi przeszkodami he wasn’t (to be) daunted by any obstacles- brak umiejętności koncentracji jest przeszkodą w efektywnej nauce inability to concentrate is an impediment to effective learning- dostał się tam bez przeszkód he got there without any mishap a. hindrance- na przeszkodzie ich małżeństwu stanęli rodzice their parents stood in the way of their getting married a. marrying- już nic nie stało na przeszkodzie ich zaręczynom there was now nothing to prevent them from getting engaged- nic nie stoi na przeszkodzie, aby realizować ten plan nothing stands in the way of the plan being carried out, nothing is preventing the plan from being carried outThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeszk|oda
-
5 zna|leźć
pf — zna|jdować, zna|jdywać impf (znajdę, znajdziesz, znajdzie, znalazł, znalazła, znaleźli — znajduję) Ⅰ vt 1. (odnaleźć) to find 2. (zdobyć) to find, to come by- znaleźć mieszkanie/pracę to find a flat/job- znaleźć kupca na coś to find a buyer for sth- znaleźć męża/żonę to find a husband/wife- jak znajdziesz na to czas? how will you find the time (for it)?3. (wykryć) to find- w moczu znaleziono ślady cukru traces of sugar were found in the urine4. (natrafić) to find- codziennie znajdował list w skrzynce he found a letter in the box every day5. (doświadczyć) to find- znalazła u niego zrozumienie she found understanding in him- znalazł w nim sojusznika/przyjaciela he found an ally/friend in him6. przest. (ocenić, osądzić) to find- znalazł ją w dobrym zdrowiu he found her in good healthⅡ znaleźć się — znajdować się, znajdywać się (zostać odnalezionym) to be found Ⅲ znajdować się 1. (występować) to occur 2. (być) to be, to find oneself■ znajdować przyjemność a. rozrywkę a. zadowolenie w czymś to find pleasure in a. derive pleasure from sth- znaleźć się na liście to be shortlisted- znaleźć w sobie odwagę a. siłę, żeby… to find enough courage/strength to…- coś (jest) jak znalazł pot. sth is perfect- coś znajduje wyraz a. odzwierciedlenie w czymś sth finds expression a. is reflected in sth- coś znajduje zastosowanie w czymś sth finds application in sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zna|leźć
См. также в других словарях:
natrafić — dk VIa, natrafićfię, natrafićfisz, natrafićtraf, natrafićfił natrafiać ndk I, natrafićam, natrafićasz, natrafićają, natrafićaj, natrafićał «natknąć się na kogoś, na coś; znaleźć, napotkać kogoś, coś» Natrafić na ślady zbiegów. Natrafić na złoża… … Słownik języka polskiego
znaleźć — dk XI, znajdę, znajdziesz, znajdź, znaleźćlazł, znaleźćleźli, znaleźćleziony, znaleźćlazłszy znajdować ndk IV, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj, znaleźćował, znaleźćowany, rzad. znajdywać ndk VIIIa, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj,… … Słownik języka polskiego
natrafiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, natrafiaćam, natrafiaća, natrafiaćają {{/stl 8}}– natrafić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, natrafiaćfię, natrafiaćfi {{/stl 8}}{{stl 7}} znajdować, spotykać (często przypadkowo, niespodziewanie) kogoś lub coś;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dogrzebać — dk IX, dogrzebaćbię, dogrzebaćbiesz, dogrzebaćgrzeb, dogrzebaćał dogrzebywać ndk VIIIa, dogrzebaćbuję, dogrzebaćbujesz, dogrzebaćbuj, dogrzebaćywał «skończyć grzebać, grzebać do określonego miejsca» dogrzebać się dogrzebywać się «grzebiąc dotrzeć … Słownik języka polskiego
dokopać — dk IX, dokopaćpię, dokopaćpiesz, dokopaćkop, dokopaćał, dokopaćany dokopywać ndk VIIIa, dokopaćpuję, dokopaćpujesz, dokopaćpuj, dokopaćywał, dokopaćywany «skończyć kopanie, kopiąc dotrzeć do jakiegoś miejsca» Na polach dokopywano kartofli.… … Słownik języka polskiego
frajer — m IV, DB. a, Ms. frajererze; lm M. ci frajererzy, te y, DB. ów 1. posp. «człowiek naiwny, łatwowierny, nie umiejący sobie radzić w potrzebie, dający się łatwo oszukać; nowicjusz, początkujący w jakiejś dziedzinie» Szukać, znaleźć frajera.… … Słownik języka polskiego
namacać — dk I, namacaćam, namacaćasz, namacaćają, namacaćaj, namacaćał, namacaćany «macając natrafić na coś, poczuć, znaleźć coś» Namacał w ciemności kontakt i zapalił światło … Słownik języka polskiego
napotkać — dk I, napotkaćam, napotkaćasz, napotkaćają, napotkaćaj, napotkaćał, napotkaćany napotykać ndk I, napotkaćam, napotkaćasz, napotkaćają, napotkaćaj, napotkaćał, napotkaćany «natknąć się na kogoś, na coś na swej drodze, natrafić na kogoś, na coś;… … Słownik języka polskiego
natknąć się — dk Va, natknąć sięnę się, natknąć sięniesz się, natknąć sięnij się, natknąć sięnął się, natknąć sięnęła się, natknąć sięnęli się, natknąć sięnąwszy się natykać się ndk I, natknąć sięam się, natknąć sięasz się, natknąć sięają się, natknąć sięaj… … Słownik języka polskiego
odgrzebać — dk IX, odgrzebaćbię, odgrzebaćbiesz, odgrzebaćgrzeb, odgrzebaćał, odgrzebaćany odgrzebywać ndk VIIIa, odgrzebaćbuję, odgrzebaćbujesz, odgrzebaćbuj, odgrzebaćywał, odgrzebaćywany 1. «grzebiąc natrafić na coś, wydobyć coś zakopanego; odkopać»… … Słownik języka polskiego
odkopać — dk IX, odkopaćpię, odkopaćpiesz, odkopaćkop, odkopaćał, odkopaćany odkopywać ndk VIIIa, odkopaćpuję, odkopaćpujesz, odkopaćpuj, odkopaćywał, odkopaćywany 1. «kopiąc odnaleźć coś, natrafić na coś, wydobyć coś zakopanego; kopiąc odkryć, odsłonić… … Słownik języka polskiego