-
1 встретиться
natrafić, spiknąć się, spotkać się, trafić się -
2 strike
[straɪk] 1. n( of workers) strajk m; ( attack) uderzenie nt2. vt; pt, pp struckperson, thing uderzać (uderzyć perf); oil etc natrafiać (natrafić perf) na +acc; deal zawierać (zawrzeć perf); coin, medal wybijać (wybić perf); ( fig) ( occur to) uderzać (uderzyć perf)3. vi; pt, pp struckworkers strajkować (zastrajkować perf); illness, snake atakować (zaatakować perf); clock bić, wybijać (wybić perf) godzinę; killer uderzać (uderzyć perf)to strike a balance — zachowywać (zachować perf) proporcje
to strike a bargain with sb — ubijać (ubić perf) z kimś interes
when personal disaster strikes … — gdy kogoś dotknie osobiste nieszczęście, …
to strike a match — zapalać (zapalić perf) zapałkę
Phrasal Verbs:* * *1. past tense - struck; verb1) (to hit, knock or give a blow to: He struck me in the face with his fist; Why did you strike him?; The stone struck me a blow on the side of the head; His head struck the table as he fell; The tower of the church was struck by lightning.) uderzać2) (to attack: The enemy troops struck at dawn; We must prevent the disease striking again.) uderzać, atakować3) (to produce (sparks or a flame) by rubbing: He struck a match/light; He struck sparks from the stone with his knife.) krzesać4) ((of workers) to stop work as a protest, or in order to force employers to give better pay: The men decided to strike for higher wages.) strajkować5) (to discover or find: After months of prospecting they finally struck gold/oil; If we walk in this direction we may strike the right path.) natrafić na6) (to (make something) sound: He struck a note on the piano/violin; The clock struck twelve.) wybijać, uderzać7) (to impress, or give a particular impression to (a person): I was struck by the resemblance between the two men; How does the plan strike you?; It / The thought struck me that she had come to borrow money.) robić wrażenie8) (to mint or manufacture (a coin, medal etc).) wybijać9) (to go in a certain direction: He left the path and struck (off) across the fields.) ruszyć10) (to lower or take down (tents, flags etc).) zwijać, opuszczać2. noun1) (an act of striking: a miners' strike.) strajk2) (a discovery of oil, gold etc: He made a lucky strike.) odkrycie•- striker- striking
- strikingly
- be out on strike
- be on strike
- call a strike
- come out on strike
- come
- be within striking distance of
- strike at
- strike an attitude/pose
- strike a balance
- strike a bargain/agreement
- strike a blow for
- strike down
- strike dumb
- strike fear/terror into
- strike home
- strike it rich
- strike lucky
- strike out
- strike up -
3 найти
глаг.• dowiadywać• natrafić• odkryć• odnajdować• odnajdywać• odnaleźć• odszukać• odzyskać• wyszukać• wyszukiwać• znajdować• znaleźć* * *najść, napłynąć, odnaleźć, paść, stwierdzić, wyłuskać, wynaleźć, znaleźć -
4 напасть
napaść, natrafić, (o lęku, przerażeniu itp.) paść, wpaść -
5 happen (up)on
(to find by chance: He happened upon the perfect solution to the problem just as he was about to give up his research.) natknąć się, natrafić -
6 happen (up)on
(to find by chance: He happened upon the perfect solution to the problem just as he was about to give up his research.) natknąć się, natrafić -
7 happen upon
-
8 встретить
глаг.• dopłacać• napotkać• napotykać• natrafić• spotkać• spotykać• widywać• znajdować -
9 набрести
глаг.• natrafić -
10 натолкнуть
глаг.• naprowadzić• naskoczyć• natrafić -
11 натолкнуться
глаг.• naskoczyć• natknąć• natrafić -
12 buter
1. natrafić2. opierać3. zamierzać4. zawadzać -
13 rencontrer
1. napotkać2. napotykać3. natrafiać4. natrafić5. spotkanie6. spotkać7. spotykać8. znajdować -
14 trouver
1. leżeć2. natrafić3. odnajdować4. odnajdywać5. spotkać6. wynajdywać7. wyszukać8. wyszukiwać9. zastać10. znaczyć11. znajdować12. znalezienie13. znaleźć14. źle -
15 cinniúint
1 bardzo 2 część 3 dola 4 dużo 5 działka 6 fatum 7 grupa 8 los 9 możność 10 natrafić 11 nieuchronność 12 okazja 13 parcela 14 partia 15 plac 16 prawdopodobieństwo 17 przeznaczenie 18 przypadek 19 przypadkowy 20 próbować 21 ryzykować 22 seria 23 szansa 24 traf 25 udział 26 wiele 27 zaryzykować 28 zestaw 29 zguba 30 zrządzenie 31 śmierć -
16 seans
1 może 2 możność 3 natrafić 4 okazja 5 prawdopodobieństwo 6 przypadek 7 przypadkowy 8 próbować 9 ryzykować 10 szansa 11 traf 12 zaryzykować -
17 tarlaigh
1 nadarzyć 2 natrafić 3 pojawiać 4 przydarzać 5 przydarzyć 6 trafić 7 umiejscowić 8 wydarzać 9 wydarzyć 10 występować 11 zaistnieć 12 zdarzać 13 zdarzyć 14 znajdować
См. также в других словарях:
natrafić — dk VIa, natrafićfię, natrafićfisz, natrafićtraf, natrafićfił natrafiać ndk I, natrafićam, natrafićasz, natrafićają, natrafićaj, natrafićał «natknąć się na kogoś, na coś; znaleźć, napotkać kogoś, coś» Natrafić na ślady zbiegów. Natrafić na złoża… … Słownik języka polskiego
znaleźć — dk XI, znajdę, znajdziesz, znajdź, znaleźćlazł, znaleźćleźli, znaleźćleziony, znaleźćlazłszy znajdować ndk IV, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj, znaleźćował, znaleźćowany, rzad. znajdywać ndk VIIIa, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj,… … Słownik języka polskiego
natrafiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, natrafiaćam, natrafiaća, natrafiaćają {{/stl 8}}– natrafić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, natrafiaćfię, natrafiaćfi {{/stl 8}}{{stl 7}} znajdować, spotykać (często przypadkowo, niespodziewanie) kogoś lub coś;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dogrzebać — dk IX, dogrzebaćbię, dogrzebaćbiesz, dogrzebaćgrzeb, dogrzebaćał dogrzebywać ndk VIIIa, dogrzebaćbuję, dogrzebaćbujesz, dogrzebaćbuj, dogrzebaćywał «skończyć grzebać, grzebać do określonego miejsca» dogrzebać się dogrzebywać się «grzebiąc dotrzeć … Słownik języka polskiego
dokopać — dk IX, dokopaćpię, dokopaćpiesz, dokopaćkop, dokopaćał, dokopaćany dokopywać ndk VIIIa, dokopaćpuję, dokopaćpujesz, dokopaćpuj, dokopaćywał, dokopaćywany «skończyć kopanie, kopiąc dotrzeć do jakiegoś miejsca» Na polach dokopywano kartofli.… … Słownik języka polskiego
frajer — m IV, DB. a, Ms. frajererze; lm M. ci frajererzy, te y, DB. ów 1. posp. «człowiek naiwny, łatwowierny, nie umiejący sobie radzić w potrzebie, dający się łatwo oszukać; nowicjusz, początkujący w jakiejś dziedzinie» Szukać, znaleźć frajera.… … Słownik języka polskiego
namacać — dk I, namacaćam, namacaćasz, namacaćają, namacaćaj, namacaćał, namacaćany «macając natrafić na coś, poczuć, znaleźć coś» Namacał w ciemności kontakt i zapalił światło … Słownik języka polskiego
napotkać — dk I, napotkaćam, napotkaćasz, napotkaćają, napotkaćaj, napotkaćał, napotkaćany napotykać ndk I, napotkaćam, napotkaćasz, napotkaćają, napotkaćaj, napotkaćał, napotkaćany «natknąć się na kogoś, na coś na swej drodze, natrafić na kogoś, na coś;… … Słownik języka polskiego
natknąć się — dk Va, natknąć sięnę się, natknąć sięniesz się, natknąć sięnij się, natknąć sięnął się, natknąć sięnęła się, natknąć sięnęli się, natknąć sięnąwszy się natykać się ndk I, natknąć sięam się, natknąć sięasz się, natknąć sięają się, natknąć sięaj… … Słownik języka polskiego
odgrzebać — dk IX, odgrzebaćbię, odgrzebaćbiesz, odgrzebaćgrzeb, odgrzebaćał, odgrzebaćany odgrzebywać ndk VIIIa, odgrzebaćbuję, odgrzebaćbujesz, odgrzebaćbuj, odgrzebaćywał, odgrzebaćywany 1. «grzebiąc natrafić na coś, wydobyć coś zakopanego; odkopać»… … Słownik języka polskiego
odkopać — dk IX, odkopaćpię, odkopaćpiesz, odkopaćkop, odkopaćał, odkopaćany odkopywać ndk VIIIa, odkopaćpuję, odkopaćpujesz, odkopaćpuj, odkopaćywał, odkopaćywany 1. «kopiąc odnaleźć coś, natrafić na coś, wydobyć coś zakopanego; kopiąc odkryć, odsłonić… … Słownik języka polskiego