-
1 narzucać
глаг.• ввести• вынудить• вынуждать• заставлять• набрасывать• набрасываться• набросать• навязывать• накидывать• наложить• насиловать• принудить• принуждать• толкать* * *narzuca|ć%1, \narzucaćny несов. 1. набрасывать, накидывать, наваливать;2. набрасывать, накидывать; 3. перен. навязывать; диктовать; ср. narzucić+2. dyktować
* * *I narzucany несов.1) набра́сывать, наки́дывать, нава́ливать2) набра́сывать, наки́дыватьSyn:dyktować 2)II сов.наброса́ть, накида́ть (много чего-л.) -
2 narzucać się
несов.навя́зываться -
3 narzucać\ się
несов. навязываться -
4 prawo narzucać
право набрасыватьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prawo narzucać
-
5 napraszać się
несов.напра́шиваться, набива́ться pot.napraszać się się do kogoś na obiad — напра́шиваться на обе́д к кому́-л.
Syn: -
6 nastręczać się
несов.1) представля́ться, подвёртыватьсяnastręcza się okazja — предоставля́ется возмо́жность
2) навя́зыватьсяSyn: -
7 nawiązywać
глаг.• заложить• навязывать* * *1) (kontynuować, wracać) возвращаться, продолжать2) nawiązywać (np. rozmowę) завязывать (напр. разговор), устанавливать3) nawiązywać (odnosić się, powoływać się) обращаться, ссылаться4) nawiązywać (przywiązywać) навязывать (привязывать)pozwiązywać навязывать (вязать в большом количестве)narzucać навязывать (принуждать)* * *nawiązywa|ć\nawiązywaćny несов. 1. привязывать, прицеплять;2. завязывать, устанавливать, налаживать; 3. do czego обращаться к чему; продол жать что; nawiązując do przedmówcy... в связи с тем, что было сказано предыдущим оратором (выступающим)...; ср. nawiązać 1-3* * *nawiązywany несов.1) привя́зывать, прицепля́ть2) завя́зывать, устана́вливать, нала́живатьnawiązując do przedmówcy… — в связи́ с тем, что бы́ло ска́зано предыду́щим ора́тором (выступа́ющим)…; ср. nawiązać 1)-3)
-
8 napraszać\ się
несов. напрашиваться, набиваться pot.;\napraszać\ się się do kogoś na obiad напрашиваться на обед к кому-л.+narzucać się, wpraszać się
-
9 nastręczać\ się
nastręcz|ać sięнесов. 1. представляться, подвёртываться;\nastręczać\ sięa się okazja предоставляется возможность;
2. навязываться+1. nadarzać się, nawijać się, przytrafiać się 2. narzucać się
-
10 anbiedern
-
11 angeben
-
12 aufdrängen
vr sich jemandem aufdrängen narzucać <- cić> się k-u -
13 aufnötigen
-
14 aufzwingen
vr sich się) -
15 durchsetzen
sich durchsetzen mit etwas postawić pf na swoim, dopiąć pf swego -
16 ranschmeißen
-
17 Tempo
(ein) Tempo vorlegen narzucać <- cić> tempo;mit hohem Tempo fahren z wielką szybkością;fam. Tempo (Tempo)! szybciej! -
18 Wille
freier Wille wolna wola;letzter Wille ostatnia wola;böser Wille zła wola;guter Wille dobre chęci f/pl;jemandem seinen Willen aufzwingen narzucać <- cić> k-u swoją wolę;jemandem seinen Willen lassen ulegać < ulec> k-u;er hat den festen Willen, sich zu bessern powziął mocne postanowienie poprawy;aus freiem Willen z własnej woli, dobrowolnie;beim besten Willen mimo najlepszych chęci;gegen jemandes Willen wbrew woli (G);wider Willen ( ungewollt) mimo woli
См. также в других словарях:
narzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, narzucaćam, narzucaća, narzucaćają, narzucaćany {{/stl 8}}– narzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, narzucaćcę, narzucaćci, narzucaćrzuć, narzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
narzucać — I, narzucaćam, narzucaćasz, narzucaćają, narzucaćaj, narzucaćał, narzucaćany 1. ndk → narzucić 2. dk «rzucić czegoś wiele» Narzucać kwiatów … Słownik języka polskiego
narzucać się – narzucić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} natrętnie proponować swoje towarzystwo, pomoc itp.; wpraszać, napraszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Narzucać się komuś z wizytami. Przestań się jej narzucać, przecież widzisz, że nie masz u niej szans. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
narzucić — dk VIa, narzucićcę, narzucićcisz, narzucićrzuć, narzucićcił, narzucićcony narzucać ndk I, narzucićam, narzucićasz, narzucićają, narzucićaj, narzucićał, narzucićany 1. «rzucić coś na coś, na wierzch czegoś, nałożyć do czegoś, na coś» Narzucić kapę … Słownik języka polskiego
romanizować — ndk IV, romanizowaćzuję, romanizowaćzujesz, romanizowaćzuj, romanizowaćował, romanizowaćowany «rozpowszechniać, narzucać języki romańskie i kulturę romańską; w okresie panowania starożytnego imperium rzymskiego: narzucać język łaciński i kulturę… … Słownik języka polskiego
kąt — 1. Chodzić, pot. łazić, tłuc się z kąta w kąt «chodzić bez celu w jakimś pomieszczeniu, zwykle na skutek zdenerwowania, niepokoju lub znudzenia, nie mogąc sobie znaleźć miejsca»: Marudził po domu, łaził z kąta w kąt, w południe dopiero wyszedł na … Słownik frazeologiczny
łóżko — 1. pot. Iść, pójść z kimś do łóżka «mieć z kimś stosunek płciowy»: (...) poszłaby do łóżka z każdym, kto zaproponowałby jej rolę w kasowym filmie. Cin 4/1999. 2. posp. Leźć, pakować się, pchać się komuś do łóżka «chcieć odbyć z kimś stosunek… … Słownik frazeologiczny
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
prowadzić — 1. Coś do niczego nie prowadzi «coś nie osiąga, nie wywołuje żadnego skutku, coś nie ma sensu; coś mija się z celem»: Oburzanie się i wylewanie złości do niczego nie prowadziło, trzeba było pomyśleć, co robić. R. Antoszewski, Kariera. 2.… … Słownik frazeologiczny
rzep — pot. Przyczepić się do kogoś jak rzep do psiego ogona «towarzyszyć komuś nieustannie, natrętnie; narzucać się»: Mam już jej serdecznie dość. Jak się jej pozbyć? (...) Przyczepiła się do mnie jak rzep do psiego ogona. J. Głębski, Kuracja … Słownik frazeologiczny
arabizować — ndk IV, arabizowaćzuję, arabizowaćzujesz, arabizowaćzuj, arabizowaćował, arabizowaćowany «nadawać komuś lub czemuś cechy arabskie; narzucać komuś kulturę, obyczaje, język arabski» arabizować się «ulegać wpływom arabskim; nabierać cech Araba» … Słownik języka polskiego