-
1 dispositē
dispositē adv. [dispositus], orderly, methodically: accusare istum. -
2 distribūte
distribūte adv. with comp. [distributus], orderly, methodically: scribere: distributius tractare. -
3 partītē
partītē adv. [partior], with proper divisions, methodically: dicere.* * * -
4 methodice
-
5 ordinate
ordinatius, ordinatissime ADVin order/regular formation; in an orderly manner, methodically -
6 dispono
dis-pōno, pŏsŭi, pŏsĭtum (contr. dispostum, Lucr. 1, 52; 2, 644), 3, v. a., to place here and there, to set in different places, to distribute regularly, to dispose, arrange (cf. dispenso, II.—freq. and class.).I.Lit.A.In gen., to set in order, arrange, dispose:B.libros confusos antea,
Cic. Att. 4, 8, a; cf.:Homeri libros,
id. de Or. 3, 34, 137:oculos (harundinum),
Cato R. R. 47; cf.brassicam,
Col. 11, 3, 27:arbores,
Plin. 17, 11, 15, § 78:quidque suo loco,
Col. 12, 2, 3; cf.:pennas in ordine,
Ov. A. A. 2, 45;for which: disjecta membra in ordinem,
Sen. Hippol. 1257:obliquos ordines in quincuncem,
Caes. B. G. 7, 73, 5:aciem,
Tac. H. 2, 41; Plin. 9, 8, 9, § 31:male capillos,
Ov. Am. 1, 14, 35; cf.comas,
id. Pont. 3, 3, 16; Mart. 12, 83:tectos enses per herbam,
Verg. A. 3, 237:ceras per atria,
Ov. F. 1, 591;for which: expressi cera voltus singulis disponebantur armariis,
Plin. 35, 2, 2, § 6:tabernas deversorias per litora et ripas,
Suet. Ner. 27:cubicula plurifariam,
id. Tib. 43 et saep.— Poet.:(Prometheus) corpora disponens, etc., qs. arranging the parts, limbs,
i. e. fashioning, forming, Prop. 3, 5, 9 (4, 4, 9 M.):moenia versu,
i. e. to describe, id. 4 (5), 1, 57; cf. Ov. Am. 3, 7, 64.—In partic., milit. t. t., to set in order, arrange, to draw up, array a body of men, a guard, military engines, etc.:II.praesidia disponit, castella communit,
Caes. B. G. 1, 8, 2; so,praesidia,
id. B. C. 3, 15, 2:stationes,
id. B. G. 5, 15 fin.; id. B. C. 1, 73, 3:custodias,
id. ib. 3, 8, 4:cohortes,
id. B. G. 5, 33, 1:equites,
id. ib. 7, 56, 4; id. B. C. 3, 101, 3:exploratores,
id. B. G. 7, 35, 1:insidias,
Front. Strat. 2, 5, 29; 2, 9, 7 al.:equos,
to station in relays, Liv. 37, 7:ballistas machinasque,
Suet. Calig. 46 et saep.:custodias in muro,
Caes. B. G. 7, 27, 1; 7, 34, 1:expeditos,
id. B. C. 1, 27 fin. et saep.; cf.:legiones in Apulia hibernorum causa,
id. ib. 1, 14, 3:tormenta in muris,
id. ib. 1, 17, 3:sudes in opere,
id. B. G. 7, 81, 4 et saep.:milites iis operibus quae, etc.,
id. B. C. 1, 21, 3:exploratores omni fluminis parte,
id. B. G. 7, 61, 1:classem omni ora maritima,
id. B. C. 3, 5, 2:naves in litore pluribus locis separatim,
id. ib. 3, 24, 1:cohortes castris praesidio,
id. ib. 3, 88, 4 et saep.:praesidia custodiasque ad ripas Ligeris,
id. B. G. 7, 55, 9; cf. id. ib. 7, 65, 3; id. B. C. 1, 50:praesidia cis Rhenum,
id. B. G. 4, 4, 3; cf.:legiones Narbone circumque ea loca hiemandi causa,
id. B. C. 1, 37, 1:equites per oram maritimam,
id. ib. 3, 24, 4; cf. id. ib. 3, 111, 1; Suet. Aug. 32; Front. Strat. 2, 5, 1 et saep.Trop.:B.verba ita disponunt ut pictores varietatem colorum, paria paribus referunt,
Cic. Or. 19 fin.;so of the regular arrangement of the parts of a discourse,
id. de Or. 2, 42, 179; 3, 25, 96 al.; Quint. 2, 12, 10; 3, 3, 10 et saep.; cf. also Tac. Or. 3:fac ut plane iis omnibus, quos devinctos tenes, descriptum ac dispositum suum cuique munus sit,
Q. Cic. Pet. Cons. 5 fin.; cf.ministeria principatus in equites Romanos,
Tac. H. 1, 58:imperii curas,
id. A. 16, 8:consilia in omnem fortunam ita disposita habebat (the fig. being borrowed from milit. lang.),
Liv. 42, 29:in disponendo die,
in arranging the business of the day, Suet. Tib. 11:diem,
Sen. Cons. ad Polyb. 25 fin.; Tac. G. 30; Plin. Ep. 9, 36; cf.otium,
id. ib. 4, 23:tempus otiosum,
Mart. 5, 20:opus et requiem pariter,
Pers. 5, 43 et saep.—In post-class. lang., with acc. and inf. or rel. clause, like the Gr. diatassô, to settle, determine:non alienum erit disponi, apud quem puer interim educetur,
Dig. 43, 30, 3, § 4:Thebani apparere paucos disposuerunt,
Front. Strat. 3, 2, 10, 2 (dub.):excursatores quingentos sensim praeire disposuit,
Amm. 24, 1; 24, 6, 4.—With ut, Dig. 10, 3, 18.—Hence, dispŏsĭtus, a, um, P. a., regularly distributed; hence properly ordered, arranged (very rare):studia ad honorem disposita,
Cic. Mur. 14:vita hominum,
Plin. Ep. 3, 1, 2;also transf.: vir dispositus,
an orderly speaker, id. ib. 2, 11, 17.—As subst.:lumina ex disposito relucentia,
Sen. de Prov. 1, 2.— Comp.: dispositius, Sen. Q. N. praef. fin.; cf. Lact. Ira D. 10 med.—Sup. Boëth. Cons. Phil. 4, pros. 2.— Adv.: dispŏsĭte, orderly, methodically:accusare istum,
Cic. Verr. 2, 4, 40, § 87:dicere,
Quint. 10, 7, 12:exponere,
Vitr. 7 praef. §18: mundus effectus est (with ordinate),
Lact. 3, 17.— Sup.:aedificare,
Sid. Ep. 5, 11. -
7 disposite
dis-pōno, pŏsŭi, pŏsĭtum (contr. dispostum, Lucr. 1, 52; 2, 644), 3, v. a., to place here and there, to set in different places, to distribute regularly, to dispose, arrange (cf. dispenso, II.—freq. and class.).I.Lit.A.In gen., to set in order, arrange, dispose:B.libros confusos antea,
Cic. Att. 4, 8, a; cf.:Homeri libros,
id. de Or. 3, 34, 137:oculos (harundinum),
Cato R. R. 47; cf.brassicam,
Col. 11, 3, 27:arbores,
Plin. 17, 11, 15, § 78:quidque suo loco,
Col. 12, 2, 3; cf.:pennas in ordine,
Ov. A. A. 2, 45;for which: disjecta membra in ordinem,
Sen. Hippol. 1257:obliquos ordines in quincuncem,
Caes. B. G. 7, 73, 5:aciem,
Tac. H. 2, 41; Plin. 9, 8, 9, § 31:male capillos,
Ov. Am. 1, 14, 35; cf.comas,
id. Pont. 3, 3, 16; Mart. 12, 83:tectos enses per herbam,
Verg. A. 3, 237:ceras per atria,
Ov. F. 1, 591;for which: expressi cera voltus singulis disponebantur armariis,
Plin. 35, 2, 2, § 6:tabernas deversorias per litora et ripas,
Suet. Ner. 27:cubicula plurifariam,
id. Tib. 43 et saep.— Poet.:(Prometheus) corpora disponens, etc., qs. arranging the parts, limbs,
i. e. fashioning, forming, Prop. 3, 5, 9 (4, 4, 9 M.):moenia versu,
i. e. to describe, id. 4 (5), 1, 57; cf. Ov. Am. 3, 7, 64.—In partic., milit. t. t., to set in order, arrange, to draw up, array a body of men, a guard, military engines, etc.:II.praesidia disponit, castella communit,
Caes. B. G. 1, 8, 2; so,praesidia,
id. B. C. 3, 15, 2:stationes,
id. B. G. 5, 15 fin.; id. B. C. 1, 73, 3:custodias,
id. ib. 3, 8, 4:cohortes,
id. B. G. 5, 33, 1:equites,
id. ib. 7, 56, 4; id. B. C. 3, 101, 3:exploratores,
id. B. G. 7, 35, 1:insidias,
Front. Strat. 2, 5, 29; 2, 9, 7 al.:equos,
to station in relays, Liv. 37, 7:ballistas machinasque,
Suet. Calig. 46 et saep.:custodias in muro,
Caes. B. G. 7, 27, 1; 7, 34, 1:expeditos,
id. B. C. 1, 27 fin. et saep.; cf.:legiones in Apulia hibernorum causa,
id. ib. 1, 14, 3:tormenta in muris,
id. ib. 1, 17, 3:sudes in opere,
id. B. G. 7, 81, 4 et saep.:milites iis operibus quae, etc.,
id. B. C. 1, 21, 3:exploratores omni fluminis parte,
id. B. G. 7, 61, 1:classem omni ora maritima,
id. B. C. 3, 5, 2:naves in litore pluribus locis separatim,
id. ib. 3, 24, 1:cohortes castris praesidio,
id. ib. 3, 88, 4 et saep.:praesidia custodiasque ad ripas Ligeris,
id. B. G. 7, 55, 9; cf. id. ib. 7, 65, 3; id. B. C. 1, 50:praesidia cis Rhenum,
id. B. G. 4, 4, 3; cf.:legiones Narbone circumque ea loca hiemandi causa,
id. B. C. 1, 37, 1:equites per oram maritimam,
id. ib. 3, 24, 4; cf. id. ib. 3, 111, 1; Suet. Aug. 32; Front. Strat. 2, 5, 1 et saep.Trop.:B.verba ita disponunt ut pictores varietatem colorum, paria paribus referunt,
Cic. Or. 19 fin.;so of the regular arrangement of the parts of a discourse,
id. de Or. 2, 42, 179; 3, 25, 96 al.; Quint. 2, 12, 10; 3, 3, 10 et saep.; cf. also Tac. Or. 3:fac ut plane iis omnibus, quos devinctos tenes, descriptum ac dispositum suum cuique munus sit,
Q. Cic. Pet. Cons. 5 fin.; cf.ministeria principatus in equites Romanos,
Tac. H. 1, 58:imperii curas,
id. A. 16, 8:consilia in omnem fortunam ita disposita habebat (the fig. being borrowed from milit. lang.),
Liv. 42, 29:in disponendo die,
in arranging the business of the day, Suet. Tib. 11:diem,
Sen. Cons. ad Polyb. 25 fin.; Tac. G. 30; Plin. Ep. 9, 36; cf.otium,
id. ib. 4, 23:tempus otiosum,
Mart. 5, 20:opus et requiem pariter,
Pers. 5, 43 et saep.—In post-class. lang., with acc. and inf. or rel. clause, like the Gr. diatassô, to settle, determine:non alienum erit disponi, apud quem puer interim educetur,
Dig. 43, 30, 3, § 4:Thebani apparere paucos disposuerunt,
Front. Strat. 3, 2, 10, 2 (dub.):excursatores quingentos sensim praeire disposuit,
Amm. 24, 1; 24, 6, 4.—With ut, Dig. 10, 3, 18.—Hence, dispŏsĭtus, a, um, P. a., regularly distributed; hence properly ordered, arranged (very rare):studia ad honorem disposita,
Cic. Mur. 14:vita hominum,
Plin. Ep. 3, 1, 2;also transf.: vir dispositus,
an orderly speaker, id. ib. 2, 11, 17.—As subst.:lumina ex disposito relucentia,
Sen. de Prov. 1, 2.— Comp.: dispositius, Sen. Q. N. praef. fin.; cf. Lact. Ira D. 10 med.—Sup. Boëth. Cons. Phil. 4, pros. 2.— Adv.: dispŏsĭte, orderly, methodically:accusare istum,
Cic. Verr. 2, 4, 40, § 87:dicere,
Quint. 10, 7, 12:exponere,
Vitr. 7 praef. §18: mundus effectus est (with ordinate),
Lact. 3, 17.— Sup.:aedificare,
Sid. Ep. 5, 11. -
8 distribuo
dis-trĭbŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a., to divide, distribute (class.; cf.: divido, impertio, dispenso, participo, communico).I.Lit.:II.argentum,
Ter. Ad. 3, 3, 17:partiendum sibi ac latius distribuendum exercitum putavit,
Caes. B. G. 3, 10 fin.:distribuisti partes Italiae,
Cic. Cat. 1, 4, 9; cf. id. ib. 3, 4, 8:reliquum populum distribuit in quinque classes,
Cic. Rep. 2, 22; cf. id. Leg. 3, 3, 7; Ov. F. 6, 84:copias in tres partes,
Caes. B. G. 6, 32, 3; id. B. C. 1, 55, 2:pueros in classes,
Quint. 1, 2, 23:orbem in duodecim partes,
Cic. Tusc. 1, 28 et saep.:milites circum familias conventus Campani,
Caes. B. C. 1, 14 fin.; cf.:gladiatorias familias Capuam et in cetera municipia,
Sall. C. 30 fin.:Numidas in hiberna in proximis Thessalis urbibus,
Liv. 42, 67:legiones et auxilia provinciatim,
Suet. Aug. 49:milites in legiones,
Caes. B. C. 3, 4, 2; cf. Front. Strat. 4, 1, 43:gladiatores binos singulis patribus familiarum,
distributed among them, apportioned to them, Cic. Att. 7, 14, 2:naves quaestori, legatis, praefectis, equitibus,
Caes. B. G. 4, 22, 3 and 5:equos Germanis,
id. ib. 7, 65 fin.:pecunias exercitui,
id. B. C. 1, 39, 3 al.; cf.also: pecuniam in judices,
Cic. Clu. 27, 74:naves in legiones,
Tac. A. 2, 8:pecus viritim,
Caes. B. G. 7, 71, 7:capita singula ex captivis toto exercitu praedae nomine,
id. ib. 7, 89 fin.:Poenorum arma inter suos,
Front. Strat. 4, 7, 12 et saep. Rarely of the distributing of a service among several:alterum (genus) emendi, quod praeterea civitatibus aequaliter esset distributum,
Cic. Verr. 2, 3, 70 Zumpt. —Of abstract objects:quae observata sunt in usu ac tractatione dicendi, haec partibus distributa sunt,
Cic. de Or. 1, 23, 109; Quint. 9, 3, 93; cf. id. 9, 1, 34:meministis me ita distribuisse initio causam,
Cic. Rosc. Am. 42:vitae opera hac (honesti) regulā,
Sen. Ben. 7, 2.—Hence, distrĭ-būte, adv., orderly, methodically (very rare):neque distincte neque distribute scribere,
Cic. Tusc. 2, 3, 7:distributius tractare,
id. Inv. 2, 59, 177. -
9 distribute
dis-trĭbŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a., to divide, distribute (class.; cf.: divido, impertio, dispenso, participo, communico).I.Lit.:II.argentum,
Ter. Ad. 3, 3, 17:partiendum sibi ac latius distribuendum exercitum putavit,
Caes. B. G. 3, 10 fin.:distribuisti partes Italiae,
Cic. Cat. 1, 4, 9; cf. id. ib. 3, 4, 8:reliquum populum distribuit in quinque classes,
Cic. Rep. 2, 22; cf. id. Leg. 3, 3, 7; Ov. F. 6, 84:copias in tres partes,
Caes. B. G. 6, 32, 3; id. B. C. 1, 55, 2:pueros in classes,
Quint. 1, 2, 23:orbem in duodecim partes,
Cic. Tusc. 1, 28 et saep.:milites circum familias conventus Campani,
Caes. B. C. 1, 14 fin.; cf.:gladiatorias familias Capuam et in cetera municipia,
Sall. C. 30 fin.:Numidas in hiberna in proximis Thessalis urbibus,
Liv. 42, 67:legiones et auxilia provinciatim,
Suet. Aug. 49:milites in legiones,
Caes. B. C. 3, 4, 2; cf. Front. Strat. 4, 1, 43:gladiatores binos singulis patribus familiarum,
distributed among them, apportioned to them, Cic. Att. 7, 14, 2:naves quaestori, legatis, praefectis, equitibus,
Caes. B. G. 4, 22, 3 and 5:equos Germanis,
id. ib. 7, 65 fin.:pecunias exercitui,
id. B. C. 1, 39, 3 al.; cf.also: pecuniam in judices,
Cic. Clu. 27, 74:naves in legiones,
Tac. A. 2, 8:pecus viritim,
Caes. B. G. 7, 71, 7:capita singula ex captivis toto exercitu praedae nomine,
id. ib. 7, 89 fin.:Poenorum arma inter suos,
Front. Strat. 4, 7, 12 et saep. Rarely of the distributing of a service among several:alterum (genus) emendi, quod praeterea civitatibus aequaliter esset distributum,
Cic. Verr. 2, 3, 70 Zumpt. —Of abstract objects:quae observata sunt in usu ac tractatione dicendi, haec partibus distributa sunt,
Cic. de Or. 1, 23, 109; Quint. 9, 3, 93; cf. id. 9, 1, 34:meministis me ita distribuisse initio causam,
Cic. Rosc. Am. 42:vitae opera hac (honesti) regulā,
Sen. Ben. 7, 2.—Hence, distrĭ-būte, adv., orderly, methodically (very rare):neque distincte neque distribute scribere,
Cic. Tusc. 2, 3, 7:distributius tractare,
id. Inv. 2, 59, 177. -
10 ordinarius
ordĭnārĭus, a, um, adj. [ordo], of or belonging to order, orderly; according to the usual order, usual, customary, regular, ordinary (not in Cic. or Cæs.).I.Of persons.A.In gen.: ordinarii consules, regular, elected in the usual manner at the beginning of the year (opp. suffecti), Liv. 41, 18:B.pugiles (with legitimi),
Suet. Aug. 45; cf.consulatus,
id. Galb. 6:gladiatores,
Sen. Ep. 7, 3:ordinarium hominem Oppius ait dici solitum scurram et improbum... At Aelius Stilo, qui minime ordine viveret... Sunt quidam etiam, qui manipularem, quia infimi sit ordinis, appellatum credant ordinarium,
Fest. p. 182 Müll.—In partic., subst.: ordĭnārĭus, i, m.1.An overseer who keeps order, Dig. 14, 4, 5. —2.In milit. lang., a centurion of the first cohort, Inscr. Grut. 542, 8; Veg. Mil. 2, 15; cf. Mommsen, Tribus, p. 123; Anmerk. 112. —II.Of inanim. and abstr. things: oleum, oil obtained in the usual manner from sound, ripe olives (opp. to oleum cibarium, made of bad olives picked up from the ground), Col. 12, 50, 22:vites,
standing in regular order, id. 3, 16, 1:silices,
stones so laid that those of each row cover the joints of the row beneath it, Vitr. 2, 8:consulatus,
regular, Suet. Galb. 6:consilia,
usual, ordinary, Liv. 27, 43: oratio, regular, connected (opp. to breviarium or summarium), Sen. Ep. 39, 1:philosophia non est res succisiva: ordinaria est, domina est,
it must be constantly practised, must govern all the relations of life, id. ib. 53, 9:fuit ordinarium, loqui, etc.,
it was usual, customary, Dig. 38, 6, 1:jus (opp. to extraordinarium),
ib. 14, 4, 5.— Hence, adv.: ordĭnārĭē, in order, orderly, methodically (eccl. Lat. for ordine, ordinatim), Tert. Res. Carn. 2. -
11 ordino
I.In gen. (class.;B.syn.: dispenso, dispono): copias,
Nep. Iph. 2, 2; so,milites,
Liv. 29, 1:agmina,
Hor. Epod. 17, 9; and:aciem,
Just. 11, 9, 8:arbusta latius sulcis,
Hor. C. 3, 1, 9:vineam paribus intervallis,
Col. 3, 13:res suas suo arbitrio,
Sen. Ep. 9, 14:partes orationis,
Cic. Inv. 1, 14, 9:litem,
id. de Or. 2, 10, 43:causam,
Dig. 40, 12, 24:judicium,
ib. 40, 12, 25:testamentum,
ib. 5, 2, 2:bibliothecas,
Suet. Gram. 21.—Transf.:II.cupiditates improbas,
to arrange, draw up in order of battle, Sen. Ep. 10, 2: publicas res (= suntattein, componere), to draw up in order, to narrate the history of public events, Hor. C. 2, 1, 10 (antiquitatem) totam in eo volumine exposuerit, quo magistratus ordinavit, i. e. recorded events according to the years of the magistrates, Nep. Att. 18, 1:cum omnia ordinarentur,
Cic. Sull. 19, 53.—In partic. (post-Aug.).A.To rule, govern a country:B.statum liberarum civitatum,
Plin. Ep. 8, 24, 7:Macedoniam,
Flor. 2, 16:provinciam,
Suet. Galb. 7:Orientem,
id. Aug. 13.—To ordain, appoint to office:C.magistratus,
Suet. Caes. 76:tribunatus, praefecturas, et ducatus,
to dispose of, give away, Just. 30, 2, 5; so,filium in successionem regni,
Just. 17, 1, 4.—Hence,(Eccl. Lat.) To ordain as a priest or pastor, to admit to a clerical office, Lampr. Alex. Sev. 45; Cassiod. Hist. Eccl. 9, 36; cf.:in ministerium sanctorum ordinaverunt se ipsos,
Vulg. 1 Cor. 16, 15.—Hence, ordĭ-nātus, a, um, P. a., well ordered, orderly, ordained, appointed (class.):compositus ordinatusque vir,
Sen. Vit. Beat. 8, 3:igneae formae cursus ordinatos definiunt,
perform their appointed courses, Cic. N. D. 2, 40, 101.— Comp.:vita ordinatior,
Sen. Ep. 74, 25:pars mundi ordinatior,
Sen. Ira, 3, 6.— Sup.:meatus ordinatissimi,
App. de Deo Socrat. p. 42.—Hence, adv.: ordĭnā-tē, in an orderly manner, in order, methodically (not in Cic. or Cæs.; cf. Krebs, Antibarb. p. 811;v. ordinatim): tamquam (astra) non possent tam disposite, tam ordinate moveri,
Lact. 2, 5, 15:ordinate disponere,
Auct. Her. 4, 56, 69 dub.— Comp.:ordinatius retractare,
Tert. adv. Marc. 1, 19 init.—Sup.:ordinatissime subjunxit,
Aug. Retract. 1, 24. -
12 partio
1.partĭo, ōnis, f. [pario], a bearing, bringing forth young (ante-and post-class.):2.horresco misera, mentio quoties fit partionis,
Plaut. Truc. 1, 2, 92; Afran. ap. Non. 217, 31:mulieris,
Gell. 3, 16, 9; 12, 1, 20.— Of hens, a laying of eggs:hae (gallinae) ad partiones sunt aptiores,
Varr. R. R. 3, 9, 4.partĭo, ĭi or īvi, ītum, 4, v. a., and partĭor, partītus ( inf. dep. partirier, Aus. Epigr. 139, 8), 4, v. dep. [pars], to share, part; to divide, distribute (Cic., Cæs., and Quint. use the verb. finit. almost exclusively in the dep. form; v. infra; but the part. perf. was employed by them also in a pass. sense; syn.: communico, participo).I.Lit.(α).Form partĭo, īre: tu partem laudis caperes, tu gaudia mecum Partisses, Lucil. ap. Non. 475, 23:(β).aeternabilem divitiam partissent,
Att. ib. 475, 24:praedam,
Plaut. As. 2, 2, 5:bona sua inter aliquos,
id. Mil. 3, 1, 113: bona testamento, Afran. ap. Non. 475, 21:(sol) aetheris oras Partit,
Lucr. 5, 684:consules designati provincias inter se partiverant,
Sall. J. 43, 1; Cic. Leg 3, 3, 7:regnum Vangio ac Sido inter se partivere,
Tac. A. 12, 30.— Pass.:pes enim, qui adhibetur ad numeros, partitur in tria, ut necesse sit partem pedis aequalem esse, etc.,
Cic. Or. 56, 188.—Form partĭor, ītus, īri:(γ).genus universum in species certas partietur ac dividet,
Cic. Or. 33, 117; id. Rosc. Com. 17, 53:id ipsum in ea, quae decuit membra partitus est,
id. Univ. 7:pupillis bona erepta cum eo partitus est,
id. Verr. 2, 4, 17, § 37:suum cum Scipione honorem partitur,
Caes. B. C. 3, 82:id opus inter se Petreius atque Afranius partiuntur,
id. ib. 1, 73 fin.; cf. id. ib. 1, 38, and Cic. Phil. 14, 6, 15:(praedam) socios partitur in omnes,
Verg. A. 1, 194:partiri limite campum,
id. G. 1, 126:tecum lucellum,
Hor. S. 2, 5, 82:lintres,
id. Ep. 1, 18, 61: qui numquam partitur amicum, solus habet. Juv. 3, 121.—In a dub. form:(δ).dulcemque in ambos caritatem partiens,
Phaedr. 3, 8, 13; so,pensa inter virgines partientem,
Just. 1, 3, 2.—The forms partiturus, Caes. B. C. 1, 4, 3, and partiendum, Cic. Fin. 1, 7, 22, are to be attributed, on account of the other examples of this word in Cic. and Cæs. (v. supra), to partior.—Part. perf.: partītus, a, um, in pass. signif., shared, parted, divided, distributed:II.(animi natura) partita per artus,
Lucr. 3, 710:divisio in sex partita,
Varr. R. R. 1, 37, 4:membra partita ac distributa,
Cic. de Or. 3, 30, 119:Caesar partitis copiis cum C. Fabio legato,
Caes. B. G. 6, 6; cf.:partito exercitu,
id. ib. 6, 33;7, 24, 5: regionibus partitum imperium,
Liv. 27, 7; Ov. A. A. 3, 593:carcere partitos equos,
parted, separated by the barriers, id. F. 4, 680.—Hence, partītō, adverb. abl., distributively: dividere, Reg. tit. 24, 25.—Transf.* A.To cause to share or participate in any thing = participare: eandem me in suspitionem sceleris partivit pater, Enn. ap. Non. 475, 25 (Trag. v. 368 Vahl.).—* B.Inter se, to agree among themselves:vos inter vos partite,
Plaut. Am. 4, 4 (5), 1.—Hence, * adv.: partītē, with proper divisions, methodically:dicere,
Cic. Or. 28, 99. -
13 partior
1.partĭo, ōnis, f. [pario], a bearing, bringing forth young (ante-and post-class.):2.horresco misera, mentio quoties fit partionis,
Plaut. Truc. 1, 2, 92; Afran. ap. Non. 217, 31:mulieris,
Gell. 3, 16, 9; 12, 1, 20.— Of hens, a laying of eggs:hae (gallinae) ad partiones sunt aptiores,
Varr. R. R. 3, 9, 4.partĭo, ĭi or īvi, ītum, 4, v. a., and partĭor, partītus ( inf. dep. partirier, Aus. Epigr. 139, 8), 4, v. dep. [pars], to share, part; to divide, distribute (Cic., Cæs., and Quint. use the verb. finit. almost exclusively in the dep. form; v. infra; but the part. perf. was employed by them also in a pass. sense; syn.: communico, participo).I.Lit.(α).Form partĭo, īre: tu partem laudis caperes, tu gaudia mecum Partisses, Lucil. ap. Non. 475, 23:(β).aeternabilem divitiam partissent,
Att. ib. 475, 24:praedam,
Plaut. As. 2, 2, 5:bona sua inter aliquos,
id. Mil. 3, 1, 113: bona testamento, Afran. ap. Non. 475, 21:(sol) aetheris oras Partit,
Lucr. 5, 684:consules designati provincias inter se partiverant,
Sall. J. 43, 1; Cic. Leg 3, 3, 7:regnum Vangio ac Sido inter se partivere,
Tac. A. 12, 30.— Pass.:pes enim, qui adhibetur ad numeros, partitur in tria, ut necesse sit partem pedis aequalem esse, etc.,
Cic. Or. 56, 188.—Form partĭor, ītus, īri:(γ).genus universum in species certas partietur ac dividet,
Cic. Or. 33, 117; id. Rosc. Com. 17, 53:id ipsum in ea, quae decuit membra partitus est,
id. Univ. 7:pupillis bona erepta cum eo partitus est,
id. Verr. 2, 4, 17, § 37:suum cum Scipione honorem partitur,
Caes. B. C. 3, 82:id opus inter se Petreius atque Afranius partiuntur,
id. ib. 1, 73 fin.; cf. id. ib. 1, 38, and Cic. Phil. 14, 6, 15:(praedam) socios partitur in omnes,
Verg. A. 1, 194:partiri limite campum,
id. G. 1, 126:tecum lucellum,
Hor. S. 2, 5, 82:lintres,
id. Ep. 1, 18, 61: qui numquam partitur amicum, solus habet. Juv. 3, 121.—In a dub. form:(δ).dulcemque in ambos caritatem partiens,
Phaedr. 3, 8, 13; so,pensa inter virgines partientem,
Just. 1, 3, 2.—The forms partiturus, Caes. B. C. 1, 4, 3, and partiendum, Cic. Fin. 1, 7, 22, are to be attributed, on account of the other examples of this word in Cic. and Cæs. (v. supra), to partior.—Part. perf.: partītus, a, um, in pass. signif., shared, parted, divided, distributed:II.(animi natura) partita per artus,
Lucr. 3, 710:divisio in sex partita,
Varr. R. R. 1, 37, 4:membra partita ac distributa,
Cic. de Or. 3, 30, 119:Caesar partitis copiis cum C. Fabio legato,
Caes. B. G. 6, 6; cf.:partito exercitu,
id. ib. 6, 33;7, 24, 5: regionibus partitum imperium,
Liv. 27, 7; Ov. A. A. 3, 593:carcere partitos equos,
parted, separated by the barriers, id. F. 4, 680.—Hence, partītō, adverb. abl., distributively: dividere, Reg. tit. 24, 25.—Transf.* A.To cause to share or participate in any thing = participare: eandem me in suspitionem sceleris partivit pater, Enn. ap. Non. 475, 25 (Trag. v. 368 Vahl.).—* B.Inter se, to agree among themselves:vos inter vos partite,
Plaut. Am. 4, 4 (5), 1.—Hence, * adv.: partītē, with proper divisions, methodically:dicere,
Cic. Or. 28, 99. -
14 partite
1.partĭo, ōnis, f. [pario], a bearing, bringing forth young (ante-and post-class.):2.horresco misera, mentio quoties fit partionis,
Plaut. Truc. 1, 2, 92; Afran. ap. Non. 217, 31:mulieris,
Gell. 3, 16, 9; 12, 1, 20.— Of hens, a laying of eggs:hae (gallinae) ad partiones sunt aptiores,
Varr. R. R. 3, 9, 4.partĭo, ĭi or īvi, ītum, 4, v. a., and partĭor, partītus ( inf. dep. partirier, Aus. Epigr. 139, 8), 4, v. dep. [pars], to share, part; to divide, distribute (Cic., Cæs., and Quint. use the verb. finit. almost exclusively in the dep. form; v. infra; but the part. perf. was employed by them also in a pass. sense; syn.: communico, participo).I.Lit.(α).Form partĭo, īre: tu partem laudis caperes, tu gaudia mecum Partisses, Lucil. ap. Non. 475, 23:(β).aeternabilem divitiam partissent,
Att. ib. 475, 24:praedam,
Plaut. As. 2, 2, 5:bona sua inter aliquos,
id. Mil. 3, 1, 113: bona testamento, Afran. ap. Non. 475, 21:(sol) aetheris oras Partit,
Lucr. 5, 684:consules designati provincias inter se partiverant,
Sall. J. 43, 1; Cic. Leg 3, 3, 7:regnum Vangio ac Sido inter se partivere,
Tac. A. 12, 30.— Pass.:pes enim, qui adhibetur ad numeros, partitur in tria, ut necesse sit partem pedis aequalem esse, etc.,
Cic. Or. 56, 188.—Form partĭor, ītus, īri:(γ).genus universum in species certas partietur ac dividet,
Cic. Or. 33, 117; id. Rosc. Com. 17, 53:id ipsum in ea, quae decuit membra partitus est,
id. Univ. 7:pupillis bona erepta cum eo partitus est,
id. Verr. 2, 4, 17, § 37:suum cum Scipione honorem partitur,
Caes. B. C. 3, 82:id opus inter se Petreius atque Afranius partiuntur,
id. ib. 1, 73 fin.; cf. id. ib. 1, 38, and Cic. Phil. 14, 6, 15:(praedam) socios partitur in omnes,
Verg. A. 1, 194:partiri limite campum,
id. G. 1, 126:tecum lucellum,
Hor. S. 2, 5, 82:lintres,
id. Ep. 1, 18, 61: qui numquam partitur amicum, solus habet. Juv. 3, 121.—In a dub. form:(δ).dulcemque in ambos caritatem partiens,
Phaedr. 3, 8, 13; so,pensa inter virgines partientem,
Just. 1, 3, 2.—The forms partiturus, Caes. B. C. 1, 4, 3, and partiendum, Cic. Fin. 1, 7, 22, are to be attributed, on account of the other examples of this word in Cic. and Cæs. (v. supra), to partior.—Part. perf.: partītus, a, um, in pass. signif., shared, parted, divided, distributed:II.(animi natura) partita per artus,
Lucr. 3, 710:divisio in sex partita,
Varr. R. R. 1, 37, 4:membra partita ac distributa,
Cic. de Or. 3, 30, 119:Caesar partitis copiis cum C. Fabio legato,
Caes. B. G. 6, 6; cf.:partito exercitu,
id. ib. 6, 33;7, 24, 5: regionibus partitum imperium,
Liv. 27, 7; Ov. A. A. 3, 593:carcere partitos equos,
parted, separated by the barriers, id. F. 4, 680.—Hence, partītō, adverb. abl., distributively: dividere, Reg. tit. 24, 25.—Transf.* A.To cause to share or participate in any thing = participare: eandem me in suspitionem sceleris partivit pater, Enn. ap. Non. 475, 25 (Trag. v. 368 Vahl.).—* B.Inter se, to agree among themselves:vos inter vos partite,
Plaut. Am. 4, 4 (5), 1.—Hence, * adv.: partītē, with proper divisions, methodically:dicere,
Cic. Or. 28, 99. -
15 struo
strŭo, xi, ctum, 3, v. a. [root stor; Gr. strônnumi, to spread; cf. Sanscr. upa-star, to make ready; and v. sterno], to place by or upon each other; to pile up, arrange, etc.I.Lit.A.In gen. (rare but class.; cf.B.condo, compono): quasi structa et nexa verbis, etc.,
Cic. Or. 41, 140:lateres, qui super musculo struantur,
Caes. B. C. 2, 10:altaque congestos struxisse ad sidera montes,
Ov. M. 1, 153:arbores in pyram,
id. ib. 9, 231:frugem ordine,
Cic. Sen. 15, 51:avenas,
Ov. M. 1, 677:ordine longo penum,
Verg. A. 1, 704; Sil. 11, 279; hence, poet., transf.:altaria donis,
Verg. A. 5, 54:acervum,
Hor. S. 1, 1, 35:congeriem armorum,
Tac. A. 2, 22:opes, rem,
to heap up, accumulate, Petr. 120, 85; Pers. 2, 44: PEDEM, to heap up steps, i. e. to flee: SI CALVITVR PEDEMVE STRVIT MANVM ENDOIACITO, Fragm. XII. Tab. ap. Fest. 313 Müll.— Absol.: aliae (apes) struunt, aliae poliunt, aliae suggerunt, pile up (the comb), Plin. 11, 10, 10, § 22. —In partic.1.To make by joining together; to build, erect, fabricate, make, form, construct (syn. aedifico):2.fornacem bene struito... lateribus summam (fornacem) struito,
Cato, R. R. 38, 1 and 3: per speluncas saxis structas, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37 (Trag. Rel. p. 208 Rib.); imitated by Lucr. 6, 195; cf.:templa saxo structa vetusto,
Verg. A. 3, 84:moenia saxo,
Ov. M. 6, 573:moenia,
Verg. A. 5, 811:domos,
Hor. C. 2, 18, 19:pyras,
Verg. A. 11, 204:ingentem pyram,
id. ib. 6, 215; Luc. 3, 240:navem,
Val. Fl. 5, 295:tubas,
to make, Prop. 4 (5), 3, 20:cubilia,
Luc. 9, 841:convivia,
to get ready, prepare, Tac. A. 15, 37 et saep.— Absol.:reticulata structura, quā frequentissime Romae struunt,
Plin. 36, 22, 51, § 172. — Part. perf., subst.:saxorum structa,
masonry, Lucr. 4, 361.—With the idea of order predominating, to set in order, arrange:II.copias ante frontem castrorum struit,
arranges, draws up in rank and file, Caes. B. C. 3, 37; so,aciem,
Liv. 9, 31; 8, 8; Verg. A. 9, 42: omnes armatos in campo, Liv 42, 51.—Trop.A.In gen., to join together, compound, compose:B.ex praepositione et duobus vocabulis dure videtur struxisse Pacuvius, Nerei repandirostrum,
Quint. 1, 5, 67.—In partic.1.To prepare something detrimental; to cause, occasion; to devise, contrive, instigate, etc. (very freq., esp. in Cic.):2.struunt sorores Atticae dirum nefas, Poët. ap. Mar. Vict. p. 2596 P. (Trag. Rel. p. 272 Rib.): aliquid calamitatis struere et moliri,
Cic. Clu. 64, 178:sycophantias,
Plaut. As. 1, 1, 57:num me fefellit hosce id struere?
Ter. Heaut. 3, 2, 3:sollicitudinem sibi,
Cic. Att. 5, 21, 3:odium in alios,
id. de Or. 2, 51, 208:insidias alicui,
Liv. 23, 17:consilia recuperandi regni,
id. 2, 3; Tac. A. 2, 65 fin.; Ov. M. 1, 198: periculum ruinae, Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 3:pericula alicui,
Sen. Ep. 10, 2:mortem alicui,
Tac. A. 4, 10 fin.:crimina et accusatores,
id. ib. 11, 12; cf.: ultroque struebantur qui monerent perfugere ad Germaniae exercilus, [p. 1768] id. ib. 4, 67:controversiam de nomine,
Auct. Her. 2, 28, 45:causas,
Tac. A. 2, 42:quid struit?
Verg. A. 4, 235:quid struis?
id. ib. 4, 271; Hor. Ep. 1, 3, 6.—To order, arrange, dispose, regulate:3.rem domi,
Plaut. Aul. 3, 6, 8:verba,
Cic. de Or. 3, 43, 171:bene structa collocatio,
id. Or. 70, 232:orationem,
Quint. 7, 10, 7: orationem solutam, Prob. ap. Gell. 13, 20, 1:dum proxima dicimus, struere ulteriora possimus,
Quint. 10, 7, 8:quid parum structum (in oratione),
Sen. Ep. 100, 5:cum varios struerem per saecula reges,
ordained, Val. Fl. 1, 535.—To fit out, provide with (late Lat.):quot steriles utriusque naturae infructuosis genitalibus structi,
Tert. Res. Carn. 61:sermo autem spiritu structus est,
id. adv. Prax. 8; id. Verg. Vel. 9.—Hence, structē, adv., orderly, regularly, methodically (very rare):historiam scripsere Sallustius structe, Pictor incondite,
Front. Ep. ad Ver. 1:quae nobis causa est structius prodeundi?
with more embellishment, more ornately, Tert. Cult. Fem. 11. -
16 vea
vĭa ( vĕa, Varr. R. R. 1, 2, 14), ae ( gen. sing. vias, Enn. ap. Prisc. p. 679 P., or Ann. v. 421 Vahl.; viāï, Enn. ap. Cic. Sen. 6, 16, or Ann. v. 209 ib.; Lucr. 1, 406; 1, 659; 2, 249 et saep.; dat. plur. VIEIS, Inscr. Lat. 206, 50), f. [Sanscr. vah-āmi, bring, lead; Gr. ochos, ochêma, vehicle; Germ. Wagen; Engl. wagon; from this root are also veho, vexo, etc.], a way, in the most general sense (for men, beasts, or carriages, within or without a city), a highway, road, path, street.I.Lit.1.In gen.:2.viae latitudo ex lege duodecim tabularum in porrectum octo pedes habet, in anfractum, id est ubi flexum est, sedecim,
Dig. 8, 3, 8:Romam in montibus positam et convallibus, non optimis viis, angustissimis semitis,
Cic. Agr. 2, 35, 96:et modo quae fuerat semita, facta via est,
Mart. 7, 61, 4:aut viam aut semitam monstret,
Plaut. Rud. 1, 3, 30:mi opsistere in viā,
id. Curc. 2, 3, 5:ire in viā,
Ter. Eun. 3, 2, 42:omnibus viis notis semitisque essedarios ex silvis emittebat,
Caes. B. G. 5, 19 (opp. semita), id. ib. 7, 8; Liv. 44, 43, 1; cf.:decedam ego illi de viā,
Plaut. Trin. 2, 4, 80; cf. id. Curc. 2, 3, 8:paulum ad dexteram de viā declinavi,
Cic. Fin. 5, 2, 5:decedere viā,
Suet. Tib. 31:aestuosa et pulverulenta via,
Cic. Att. 5, 14, 1:quā (viā) Sequanis invitis propter angustias ire non poterant,
Caes. B. G. 1, 9:cursare huc illuc viā deterrimā,
Cic. Att. 9, 9, 2:in viam se dare,
to set out on a journey, id. Fam. 14, 12:te neque navigationi neque viae committere,
id. ib. 16, 4, 1:tu abi tuam viam,
Plaut. Rud. 4, 3, 88:milites monuit, viā omnes irent, nec deverti quemquam paterentur,
along the highway, Liv. 25, 9, 4.—In a double sense:ire publicā viā,
Plaut. Curc. 1, 1, 35.—Prov.: qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant viam, Enn. ap. Cic. Div. 1, 58, 132 (Trag. v. 358 Vahl.):de viā in semitam degredi,
Plaut. Cas. 3, 5, 40:totā errare viā,
Ter. Eun. 2, 2, 14.—In partic., as the name of a particular street or road:B.tres ergo viae, a supero mari Flaminia, ab infero Aurelia, media Cassia,
Cic. Phil. 12, 9, 22:Via Appia,
id. Mil. 6, 15; id. Imp. Pomp. 18, 55; cf. Liv. 9, 29, 6;v. Appius: Via Campana,
Suet. Aug. 94;v. Campania: Sacra Via, in Rome, in the fourth region,
Varr. L. L. 5, § 47 Müll.; Fest. p. 290 ib.; Cic. Planc. 7, 17; Hor. Epod. 4, 7; 7, 8:Via Sacra,
id. S. 1, 9, 1;also written as one word, SACRAVIA,
Inscr. Grut. 638, 7; 1033, 1; cf. Charis. p. 6 P.; Diom. p. 401 ib. (v. sacer, I. A.); cf. Becker, Antiq. 1, p. 219 sq.— Hence, Sacrăvĭenses, ĭum, m., those dwelling on the Sacra Via, Fest. s. v. October equus, p. 178 Müll.—Transf.1.Abstr., like our way, for march, journey (syn. iter):2.cum de viā languerem,
Cic. Phil. 1, 5, 12:nisi de viā fessus esset,
id. Ac. 1, 1, 1: tridui via, a three days' march or journey, Caes. B. G. 1, 38:bidui,
id. ib. 6, 7; Cic. Div. 1, 15, 27:longitudo viae,
Liv. 37, 33, 3:flecte viam velis,
Verg. A. 5, 28:tum via tuta maris,
Ov. M. 11, 747:feci Longa Pherecleā per freta puppe vias,
id. H. 16, 22:ne inter vias praeterbitamus, metuo,
by the way, on the road, Plaut. Poen. 5, 3, 43; Ter. Eun. 4, 2, 1; Turp. ap. Non. p. 538, 8 et saep.—In gen., a way, passage, channel, pipe, etc.; thus, a lane in a camp, Caes. B. G. 5, 49; a passage between the seats of a theatre, Mart. 5, 14, 8; Tert. Spect. 3; of the veins:II.omnes ejus (sanguinis) viae,
Cic. N. D. 2, 55, 137; of the chyle ducts:quaedam a medio intestino usque ad portas jecoris ductae et directae viae,
id. ib.; the windpipe, Ov. M. 15, 344; 14, 498; a cleft through which any thing penetrates, Verg. G. 2, 79; cf. Ov. M. 11, 515; the path or track of an arrow, Verg. A. 5, 526; a stripe in a party-colored fabric, Tib. 2, 3, 54 et saep.—Trop.A.In gen., a way, method, mode, manner, fashion, etc., of doing any thing, course (cf. modus):B.vitae,
Cic. Fl. 42, 105; id. Agr. 1, 9, 27; id. Sest. 67, 140; Hor. Ep. 1, 17, 26; Sen. Brev. Vit. 9, 5; Lact. Epit. 67, 12:via vivendi,
Cic. Off. 1, 32, 118:rectam vitae viam sequi,
id. ib.:Socrates hanc viam ad gloriam proximam dicebat esse,
id. ib. 2, 12, 43:haec ad aeternam gloriam via est,
Plin. 2, 7, 5, § 18:haec una via omnibus ad salutem visa est,
Liv. 36, 27, 8:invenire viam ad mortem,
Plin. Ep. 3, 16, 12:totidem ad mortem viae sunt,
Sen. Contr. 1, 8, 6:cum eum hortarer ut eam laudis viam rectissimam esse duceret,
Cic. Brut. 81, 281: haec est una via laudis, id. Sest. 65, 137:totam ignoras viam gloriae,
id. Phil. 1, 14, 33:quae tum promptissima mortis via, exsolvit venas,
Tac. A. 16, 17:habeo certam viam atque rationem, quā omnes illorum conatus investigare et consequi possim,
Cic. Verr. 1, 16, 48:defensionis ratio viaque,
id. ib. 2, 5, 1, §4: non tam justitiae quam litigandi tradunt vias,
id. Leg. 1, 6, 18:docendi via,
id. Or. 32, 114:optimarum artium vias tradere,
id. Div. 2, 1, 1:(di) non... nullas dant vias nobis ad significationum scientiam,
id. ib. 2, 49, 102:rectam instas viam,
i. e. you speak correctly, truly, Plaut. As. 1, 1, 41.—Adverb.: rectā viā, directly:ut rectā viā rem narret ordine omnem,
Ter. Heaut. 4, 3, 28.—Pregn. (cf. ratio), the right way, the true method, mode, or manner:C.ingressu'st viam, i. e. rectam,
Plaut. Am. 1, 1, 273:in omnibus quae ratione docentur et viā, primum constituendum est, quid quidque sit, etc.,
rationally and methodically, Cic. Or. 33, 116:ut ratione et viā procedat oratio,
id. Fin. 1, 9, 29.—Adverb.: viā, rightly, properly (opp. to wandering out of the way):ipsus eam rem secum reputavit viā,
Ter. And. 2, 6, 11:viā et arte dicere,
Cic. Brut. 12, 46. —Viam perficere, i. e. to attain an end, Just. Inst. proöem. 1. -
17 via
vĭa ( vĕa, Varr. R. R. 1, 2, 14), ae ( gen. sing. vias, Enn. ap. Prisc. p. 679 P., or Ann. v. 421 Vahl.; viāï, Enn. ap. Cic. Sen. 6, 16, or Ann. v. 209 ib.; Lucr. 1, 406; 1, 659; 2, 249 et saep.; dat. plur. VIEIS, Inscr. Lat. 206, 50), f. [Sanscr. vah-āmi, bring, lead; Gr. ochos, ochêma, vehicle; Germ. Wagen; Engl. wagon; from this root are also veho, vexo, etc.], a way, in the most general sense (for men, beasts, or carriages, within or without a city), a highway, road, path, street.I.Lit.1.In gen.:2.viae latitudo ex lege duodecim tabularum in porrectum octo pedes habet, in anfractum, id est ubi flexum est, sedecim,
Dig. 8, 3, 8:Romam in montibus positam et convallibus, non optimis viis, angustissimis semitis,
Cic. Agr. 2, 35, 96:et modo quae fuerat semita, facta via est,
Mart. 7, 61, 4:aut viam aut semitam monstret,
Plaut. Rud. 1, 3, 30:mi opsistere in viā,
id. Curc. 2, 3, 5:ire in viā,
Ter. Eun. 3, 2, 42:omnibus viis notis semitisque essedarios ex silvis emittebat,
Caes. B. G. 5, 19 (opp. semita), id. ib. 7, 8; Liv. 44, 43, 1; cf.:decedam ego illi de viā,
Plaut. Trin. 2, 4, 80; cf. id. Curc. 2, 3, 8:paulum ad dexteram de viā declinavi,
Cic. Fin. 5, 2, 5:decedere viā,
Suet. Tib. 31:aestuosa et pulverulenta via,
Cic. Att. 5, 14, 1:quā (viā) Sequanis invitis propter angustias ire non poterant,
Caes. B. G. 1, 9:cursare huc illuc viā deterrimā,
Cic. Att. 9, 9, 2:in viam se dare,
to set out on a journey, id. Fam. 14, 12:te neque navigationi neque viae committere,
id. ib. 16, 4, 1:tu abi tuam viam,
Plaut. Rud. 4, 3, 88:milites monuit, viā omnes irent, nec deverti quemquam paterentur,
along the highway, Liv. 25, 9, 4.—In a double sense:ire publicā viā,
Plaut. Curc. 1, 1, 35.—Prov.: qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant viam, Enn. ap. Cic. Div. 1, 58, 132 (Trag. v. 358 Vahl.):de viā in semitam degredi,
Plaut. Cas. 3, 5, 40:totā errare viā,
Ter. Eun. 2, 2, 14.—In partic., as the name of a particular street or road:B.tres ergo viae, a supero mari Flaminia, ab infero Aurelia, media Cassia,
Cic. Phil. 12, 9, 22:Via Appia,
id. Mil. 6, 15; id. Imp. Pomp. 18, 55; cf. Liv. 9, 29, 6;v. Appius: Via Campana,
Suet. Aug. 94;v. Campania: Sacra Via, in Rome, in the fourth region,
Varr. L. L. 5, § 47 Müll.; Fest. p. 290 ib.; Cic. Planc. 7, 17; Hor. Epod. 4, 7; 7, 8:Via Sacra,
id. S. 1, 9, 1;also written as one word, SACRAVIA,
Inscr. Grut. 638, 7; 1033, 1; cf. Charis. p. 6 P.; Diom. p. 401 ib. (v. sacer, I. A.); cf. Becker, Antiq. 1, p. 219 sq.— Hence, Sacrăvĭenses, ĭum, m., those dwelling on the Sacra Via, Fest. s. v. October equus, p. 178 Müll.—Transf.1.Abstr., like our way, for march, journey (syn. iter):2.cum de viā languerem,
Cic. Phil. 1, 5, 12:nisi de viā fessus esset,
id. Ac. 1, 1, 1: tridui via, a three days' march or journey, Caes. B. G. 1, 38:bidui,
id. ib. 6, 7; Cic. Div. 1, 15, 27:longitudo viae,
Liv. 37, 33, 3:flecte viam velis,
Verg. A. 5, 28:tum via tuta maris,
Ov. M. 11, 747:feci Longa Pherecleā per freta puppe vias,
id. H. 16, 22:ne inter vias praeterbitamus, metuo,
by the way, on the road, Plaut. Poen. 5, 3, 43; Ter. Eun. 4, 2, 1; Turp. ap. Non. p. 538, 8 et saep.—In gen., a way, passage, channel, pipe, etc.; thus, a lane in a camp, Caes. B. G. 5, 49; a passage between the seats of a theatre, Mart. 5, 14, 8; Tert. Spect. 3; of the veins:II.omnes ejus (sanguinis) viae,
Cic. N. D. 2, 55, 137; of the chyle ducts:quaedam a medio intestino usque ad portas jecoris ductae et directae viae,
id. ib.; the windpipe, Ov. M. 15, 344; 14, 498; a cleft through which any thing penetrates, Verg. G. 2, 79; cf. Ov. M. 11, 515; the path or track of an arrow, Verg. A. 5, 526; a stripe in a party-colored fabric, Tib. 2, 3, 54 et saep.—Trop.A.In gen., a way, method, mode, manner, fashion, etc., of doing any thing, course (cf. modus):B.vitae,
Cic. Fl. 42, 105; id. Agr. 1, 9, 27; id. Sest. 67, 140; Hor. Ep. 1, 17, 26; Sen. Brev. Vit. 9, 5; Lact. Epit. 67, 12:via vivendi,
Cic. Off. 1, 32, 118:rectam vitae viam sequi,
id. ib.:Socrates hanc viam ad gloriam proximam dicebat esse,
id. ib. 2, 12, 43:haec ad aeternam gloriam via est,
Plin. 2, 7, 5, § 18:haec una via omnibus ad salutem visa est,
Liv. 36, 27, 8:invenire viam ad mortem,
Plin. Ep. 3, 16, 12:totidem ad mortem viae sunt,
Sen. Contr. 1, 8, 6:cum eum hortarer ut eam laudis viam rectissimam esse duceret,
Cic. Brut. 81, 281: haec est una via laudis, id. Sest. 65, 137:totam ignoras viam gloriae,
id. Phil. 1, 14, 33:quae tum promptissima mortis via, exsolvit venas,
Tac. A. 16, 17:habeo certam viam atque rationem, quā omnes illorum conatus investigare et consequi possim,
Cic. Verr. 1, 16, 48:defensionis ratio viaque,
id. ib. 2, 5, 1, §4: non tam justitiae quam litigandi tradunt vias,
id. Leg. 1, 6, 18:docendi via,
id. Or. 32, 114:optimarum artium vias tradere,
id. Div. 2, 1, 1:(di) non... nullas dant vias nobis ad significationum scientiam,
id. ib. 2, 49, 102:rectam instas viam,
i. e. you speak correctly, truly, Plaut. As. 1, 1, 41.—Adverb.: rectā viā, directly:ut rectā viā rem narret ordine omnem,
Ter. Heaut. 4, 3, 28.—Pregn. (cf. ratio), the right way, the true method, mode, or manner:C.ingressu'st viam, i. e. rectam,
Plaut. Am. 1, 1, 273:in omnibus quae ratione docentur et viā, primum constituendum est, quid quidque sit, etc.,
rationally and methodically, Cic. Or. 33, 116:ut ratione et viā procedat oratio,
id. Fin. 1, 9, 29.—Adverb.: viā, rightly, properly (opp. to wandering out of the way):ipsus eam rem secum reputavit viā,
Ter. And. 2, 6, 11:viā et arte dicere,
Cic. Brut. 12, 46. —Viam perficere, i. e. to attain an end, Just. Inst. proöem. 1.
См. также в других словарях:
methodically — methodical UK US /məˈθɒdɪkəl/ adjective ► used to describe a person or way of doing things that is very organized and careful: methodical approach/manner/way »People looking for work in a recession need to adopt a focused and methodical approach… … Financial and business terms
methodically — adv. Methodically is used with these verbs: ↑work … Collocations dictionary
methodically — methodical (also methodic) ► ADJECTIVE ▪ characterized by method or order. DERIVATIVES methodically adverb … English terms dictionary
methodically — adverb in a methodical manner (Freq. 5) she worked methodically • Derived from adjective: ↑methodical … Useful english dictionary
Methodically — Methodic Me*thod ic, Methodical Me*thod ic*al, a. [L. methodicus, Gr. ?: cf. F. m[ e]thodique.] 1. Arranged with regard to method; disposed in a suitable manner, or in a manner to illustrate a subject, or to facilitate practical observation; well … The Collaborative International Dictionary of English
methodically — adverb see methodical … New Collegiate Dictionary
methodically — See methodical. * * * … Universalium
methodically — adverb In a methodical manner; with order … Wiktionary
methodically — Synonyms and related words: always, at every turn, at regular intervals, at stated times, constantly, continually, every so often, harmoniously, intermittently, invariably, like clockwork, never otherwise, orderly, punctually, regularly, steadily … Moby Thesaurus
methodically — mɪ θɑdɪklɪ / θɒ adv. in a methodical manner; systematically; orderly; according to procedure … English contemporary dictionary
methodically — me·thod·i·cal·ly … English syllables