-
1 pied
pied [pjee]〈m.〉2 voet ⇒ voeteneinde, onderkant, basis4 versvoet♦voorbeelden:1 de pied en cap • helemaal, van top tot teenmarcher en pieds de chaussettes • op kousenvoeten lopenavoir un pied dans la fosse, la tombe • met één been in het graf staanfaire le pied de grue • eindeloos staan wachtenfaire des pieds et des mains • hemel en aarde bewegenmettre les pieds dans le plat • een blunder begaanavoir les pieds sur terre • met beide benen op de grond staandes pieds à la tête • van top tot teenavoir bon pied, bon oeil • (nog, weer) helemaal in vorm zijn 〈 van bejaarde, herstellende〉de pied ferme • vastberadense lever du pied gauche, du mauvais pied • met het verkeerde been uit bed stappenpartir du pied gauche • zich (vastberaden) op weg begevenau pied levé • onvoorbereid, op stel en sprongavoir le pied marin • zeebenen hebbenpieds nus • blootsvoets, barrevoetspied plat • platvoetà pied sec • met droge voetenavoir pied • de bodem aanrakenavoir un pied qp. • ergens invloed hebbencasser les pieds à qn. • iemand aan z'n kop zeurenne pas savoir sur quel pied danser • niet weten waar men aan toe isfaire du pied à qn. • iemand met de voet een seintje geven; voetje vrijen met iemandcela lui fera les pieds • dat zal een lesje voor hem zijnlâcher pied • terrein verliezen, terugkrabbelenlever le pied • er (met het geld) vandoor gaanne pas se laisser marcher sur les pieds • zich niet op zijn kop laten zittenmettre le pied dehors • z'n neus buiten de deur stekenmettre les pieds qp. • ergens heengaan, komenmettre pied à terre • uitstappen, landen, afstijgenne plus pouvoir mettre un pied devant l'autre • geen stap meer kunnen verzettenperdre pied • geen vaste grond meer onder de voeten hebben 〈 ook figuurlijk〉; geen houvast meer hebbenremettre qn. sur pied • iemand weer op de been helpenne remuer ni pied ni patte • geen vin verroerentraîner les pieds • sloffenà pied • te voet, lopend〈 vulgair〉 je t'emmerde à pied, à cheval, en voiture! • je kan me verder de pot op!mettre qn. à pied • iemand de laan uitsturenpied à pied • voetje voor voetjesauter à pieds joints • hinkelen, springen met beide benen bij elkaaril ne sortira plus d'ici que les pieds en avant, devant • hij zal deze ruimte niet levend verlatenun portrait en pied • een portret ten voeten uit〈 figuurlijk〉 cela ne se trouve pas sous le pied d'un cheval • dat vind je niet op iedere straathoeksur pied • uit bed, op de beenmettre sur pied une affaire • een zaak op poten zettenpieds de céleri • selderijstengelsmettre qn. au pied du mur • iemand voor het blok zettenà pied d'oeuvre • klaar om te beginnenêtre à six pieds sous terre • zes voet diep onder grond liggen, dood en begraven zijnau pied de la lettre • in de letterlijke betekenis van het woordfaire un pied de nez • een lange neus makenpied de vigne • wijnstokau petit pied • in het klein(c'est) le pied! • (dat is) onwijs goed!il ne se mouche pas du pied • hij heeft nogal een hoge dunk van zichzelfse traîner aux pieds de qn. • iemand op z'n knieën smekenmettre sur le même pied • op één lijn stellenêtre traité sur le pied de • behandeld worden alssur un pied d' égalité • op voet van gelijkheidvivre sur un grand pied • op grote voet leven〈 informeel〉 comme un pied • heel slecht, waardeloosm1) voet2) versvoet -
2 combat
combat [kõbaa]〈m.〉♦voorbeelden:combat de rue • straatgevechtcombat aérien, naval • luchtgevecht, zeeslagcombat singulier • tweegevechtmarcher au combat • ten strijde trekkensoutenir le bon combat • voor een goede zaak strijdenlivrer combat à qc. • iets bestrijdenêtre mis hors de combat • buiten gevecht gesteld wordenhors combat • uitgeschakeldm1) gevecht2) wedstrijd
См. также в других словарях:
marcher — [ marʃe ] v. intr. <conjug. : 1> • 1225 « parcourir »; 1170 trans. « fouler aux pieds »; frq. °markôn « marquer, imprimer le pas » I ♦ 1 ♦ Se déplacer par mouvements et appuis successifs des jambes et des pieds sans quitter le sol (⇒ 2.… … Encyclopédie Universelle
marcher — 1. (mar ché) 1° V. a. Fouler, pétrir avec les pieds. 2° V. n. Mettre le pied sur. 3° Se mouvoir à l aide des pieds ou des pattes. 4° Marcher, en termes de danse et d escrime. 5° Marcher, en termes de manége. 6° Marcher, en termes de… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
marcher — Marcher, Ambulare, Gradi, Gradum facere, Gradum tollere, Ingredi, Pergere, Vestigium facere, Viam inuadere, Viam facere. Ils marchent en bataille en gros et serrez, Conferti ad pugnam gradiuntur. Liu. lib. 23. Aller ou marcher avant, Progredi,… … Thresor de la langue françoyse
marcher — Marcher. v. n. Aller, s avancer d un lieu à un autre par le mouvement des pieds. Il se dit des hommes & des animaux. Marcher en avant. marcher en arriere. marcher posément, doucement, pesamment, fierement. marcher à grand pas, à petit pas. il… … Dictionnaire de l'Académie française
Avant Window Navigator — Une version de développement d AWN … Wikipédia en Français
MARCHER — v. n. Aller, s avancer d un lieu à un autre par le mouvement des pieds. Il se dit Des hommes et des animaux. Marcher en avant, en arrière, à reculons. Marcher posément, doucement, rapidement, fièrement. Marcher à grands pas, à petits pas, à pas… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
avant — 1. avant [ avɑ̃ ] prép. et adv. • 842; lat. imp. abante; de ab et ante « avant » I ♦ Prép. (Opposé à après, I) 1 ♦ Priorité de temps, antériorité (cf. Anté , anti , pré ). Avant le jour. « L affût du matin un peu avant le lever du soleil » (A.… … Encyclopédie Universelle
MARCHER — v. intr. S’avancer d’un lieu à un autre par le mouvement des jambes. Marcher en avant, en arrière, à reculons, Marcher posément, doucement, rapidement, fièrement. Marcher à grands pas, à petits pas, à pas comptés, à tâtons, sur la pointe du pied … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
marcher — vi. ; fonctionner ; marcher seul (ep. des petits enfants) ; se laisser entraîner dans une plaisanterie (soit consciemment, soit naïvement) ; réussir, aboutir, se concrétiser, aller bien : MARSHÉ (Montendry, St Pierre Albigny 060) / Î (Albanais… … Dictionnaire Français-Savoyard
avant — (a van ; le t se lie ; avant un autre, dites : a van t un autre) 1° Prép. Marquant priorité d ordre et de situation ; en tête de. Il marchait avant moi. Mettre la fin avant le commencement. Il s élança avant tous les autres. Fig. De… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Avant-main — Morphologie (cheval) Pour les articles homonymes, voir morphologie. Article principal : Hippologie. La morphologie du cheval est, dans le domaine de l hippologie, la description physique externe d un cheval ou d un autre équidé. Elle inclut… … Wikipédia en Français