Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

many

  • 101 quamplurimum

    quamplūres, a (or quam plūres), adj. [quam-plus], very many (ante-class. and post-Aug. for complures):

    curiosi sunt hic quamplures mali,

    Plaut. Stich. 1, 3, 44:

    palaestritae,

    Petr. 21.— Sup.: quamplūrĭ-mus ( quam plūrĭmus), a, um; commonly in plur., very many:

    colles,

    Caes. B. C. 3, 45: radices, Cato ap. Plin. 17, 18, 29, § 126.—Hence, subst.: quamplūrĭmum, i, n., very much:

    quam plurimo vendere,

    Cic. Off. 3, 12, 50:

    quam plurimum brassicae,

    Cato, R. R. 157, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > quamplurimum

  • 102 quamplurimus

    quamplūres, a (or quam plūres), adj. [quam-plus], very many (ante-class. and post-Aug. for complures):

    curiosi sunt hic quamplures mali,

    Plaut. Stich. 1, 3, 44:

    palaestritae,

    Petr. 21.— Sup.: quamplūrĭ-mus ( quam plūrĭmus), a, um; commonly in plur., very many:

    colles,

    Caes. B. C. 3, 45: radices, Cato ap. Plin. 17, 18, 29, § 126.—Hence, subst.: quamplūrĭmum, i, n., very much:

    quam plurimo vendere,

    Cic. Off. 3, 12, 50:

    quam plurimum brassicae,

    Cato, R. R. 157, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > quamplurimus

  • 103 quot

    quŏt (in MSS. often quŏd), adj. plur. indecl. [kindr. with Sanscr. kati, quot, like tot, Sanscr. tati].
    I.
    Lit., how many, as many, as: quot sunt? Sce. Totidem, quot ego et tu sumus, Plaut. Rud. 2, 7, 6; id. Most. 3, 1, 114:

    quot homines, tot sententiae,

    Ter. Phorm. 2, 4, 14:

    quot homines, tot causae,

    Cic. de Or. 2, 32, 140:

    quot dies erimus in Tusculano,

    id. Tusc. 1, 49, 119:

    quot calamitates!

    id. ib. 1, 35, 86:

    quot orationum genera esse diximus, totidem oratorum reperiuntur,

    id. Or. 16, 53:

    idque declarat totidem quot dixit, scripta verbis oratio,

    id. Brut. 96, 328; Ov. Tr. 1, 5, 47; Hor. S. 2, 1, 27; Juv. 7, 225.—
    B.
    For quotiens;

    toties, quot,

    as often as, Liv. 2, 13, 2.—
    II.
    Transf., in specifications of time, all, each, every: quot diebus, every day, daily: quot mensibus, every month, monthly: quot annis, often as one word, quotannis (in inscrr. also, QVOD ANNIS), every year, yearly, annually:

    quot Kalendis petere cibum,

    Plaut. Stich. 1, 2, 3:

    quot mensibus fodere,

    Cato, R. R. 43, 2:

    quotannis tributa conferre,

    Cic. Verr. 2, 2, 53, § 131:

    hic illum vidi juvenem, Meliboee, quot annis,

    Verg. E. 1, 43:

    quot annos singula milia,

    Caes. B. G. 4, 1: Pomponius scribit, nihil interesse, utrum in annos singulos, vel quot annis; an in singulos menses, vel quot mensibus;

    an in singulos dies, vel quot diebus legatur,

    Dig. 36, 2, 12:

    sedulum quot dies obibam culturae sacrorum ministerium,

    App. M. 11, p. 267, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > quot

  • 104 quotcumque

    quot-cumque, adv., how many soever, as many as (rare):

    quotcumque senatus creverit, tot sunto,

    Cic. Leg. 3, 3, 8:

    tot... quotcumque,

    Manil. 4, 315.

    Lewis & Short latin dictionary > quotcumque

  • 105 quotennis

    quŏtennis, e, adj. [quot-annus], of how many years, how many years old (eccl. Lat.):

    quotenne vinum sit,

    Aug. Quantit. Anim. 19.

    Lewis & Short latin dictionary > quotennis

  • 106 quotlibet

    Lewis & Short latin dictionary > quotlibet

  • 107 quotquot

    quot-quŏt, adj. indecl. ".
    I.
    Lit., how many soever, as many soever as (class.):

    si leges duae aut si plures aut quotquot erunt conservari non possint,

    Cic. Inv. 2, 49, 145; Cat. 42, 1:

    quotquot eunt dies,

    i. e. daily, Hor. C. 2, 14, 5:

    quotquot sunt,

    id. S. 2, 7, 14.—
    II.
    Transf., all, every:

    quoquot annis,

    Varr. L. L. 5, § 40 Müll. al.:

    mensibus,

    id. ib. 5, §

    47 ib. (al. quot mensibus): quotquot enim promissiones Dei sunt, in illo est,

    Vulg. 2 Cor. 1, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > quotquot

  • 108 quotumus

    quŏtŭmus, a, um, adj. [quotus], of what number (Plautin.):

    quotumas aedes dixerit, ego incerto scio,

    Plaut. Ps. 4, 2, 7: quotumo die, on what day (by number)? id. ib. 4, 7, 77.‡ * quŏtuplex, ĭcis, adj. [quotus-plico], how many fold, how many times: quotuplex, hosaplasios, Vet. Onomast.

    Lewis & Short latin dictionary > quotumus

  • 109 quotuplex

    quŏtŭmus, a, um, adj. [quotus], of what number (Plautin.):

    quotumas aedes dixerit, ego incerto scio,

    Plaut. Ps. 4, 2, 7: quotumo die, on what day (by number)? id. ib. 4, 7, 77.‡ * quŏtuplex, ĭcis, adj. [quotus-plico], how many fold, how many times: quotuplex, hosaplasios, Vet. Onomast.

    Lewis & Short latin dictionary > quotuplex

  • 110 ramosus

    rāmōsus, a, um, adj. [ramus], full of boughs, having many branches, branching, branchy.
    I.
    Lit.:

    arbor,

    Lucr. 5, 1096:

    ilex,

    Ov. M. 8, 237; cf.:

    domus Silvani,

    Prop. 4 (5), 4, 5:

    stipes,

    Ov. F. 3, 751. — Comp.:

    lappago,

    Plin. 26, 10, 65, § 102. — Sup., Tert. Apol. 35.—
    II.
    Transf., branching:

    cornua cervi,

    Verg. E. 7, 30:

    corpora,

    Lucr. 2, 446; Claud. Cons. Stil. 3, 291:

    radices,

    Plin. 21, 15, 52, § 89.— Comp.:

    folium,

    Plin. 21, 10, 32, § 58. — Sup.:

    curalium,

    Plin. 32, 2, 11, § 22.— Poet., of the clouds, branchy, forked, Lucr. 6, 133.—Of the Lernæan hydra, from whose trunk young serpents grew out like branches, Ov. M. 9, 73: vitae nescius error diducit mentes ramosa in compita, into many devious ways, Pers. 5, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > ramosus

  • 111 sententia

    sententĭa, ae, f. [for sentientia, from sentio], a way of thinking, opinion, judgment, sentiment; a purpose, determination, decision, will, etc.
    I.
    Lit. (cf.: opinio, voluntas, studium).
    A.
    In gen.:

    quoniam sententiae atque opinionis meae voluistis esse participes, nihil occultabo et quoad potero, vobis exponam, quid de quāque re sentiam,

    Cic. de Or. 1, 37, 172:

    sententia et opinio mea,

    id. ib. 2, 34, 146:

    senis sententia de nuptiis,

    Ter. And. 1, 3, 2:

    de aliquā re,

    id. Ad. 3, 5, 5; id. Phorm. 2, 4, 4; cf.:

    de diis immortalibus habere non errantem et vagam, sed stabilem certamque sententiam,

    Cic. N. D. 2, 1, 2:

    de hac sententiā Non demovebor,

    Plaut. Pers. 3, 1, 45; cf. Cic. Verr. 1, 17, 52:

    de sententiā deducere, deicere, depellere, deterrere, decedere, desistere, etc., v. h. vv.: nisi quid tua secus sententia est,

    Plaut. Ep. 2, 2, 95; cf.:

    mihi sententia eadem est,

    id. Trin. 2, 4, 44:

    adhuc in hac sum sententiā, nihil ut faciamus nisi, etc.,

    Cic. Fam. 4, 4, 5:

    eā omnes stant sententiā,

    Plaut. Curc. 2, 1, 35; cf.:

    perstat in sententiā Saturius,

    Cic. Rosc. Com. 18, 56; so,

    in sententiā manere, permanere, etc., v. h. vv.: non prima sed melior vicit sententia,

    Plin. Pan. 76, 2.— Plur.:

    variis dictis sententiis, quarum pars censebant, etc.,

    Caes. B. G. 7, 77:

    erant sententiae, quae censerent,

    id. B. C. 2, 30:

    sententiae numerantur, non ponderantur,

    Plin. Ep. 2, 12, 5:

    nos quibus Cotta tantum modo locos ac sententias hujus disputationis tradidisset,

    the leading thoughts, Cic. de Or. 3, 4, 16.—Prov.:

    quot homines, tot sententiae,

    many men, many minds, Ter. Phorm. 2, 4, 14; Cic. Fin. 1, 5, 15. —
    2.
    In the phrases,
    (α).
    Sententia est, with subj.-clause, it is my purpose, will, opinion, etc., Auct. Her. 3, 24, 40:

    si honestatem tueri ac retinere sententia est,

    if one's purpose be, if one be determined, Cic. Off. 3, 33, 116; and: stat sententia, with obj.clause, Ov. M. 8, 67; cf.

    , parenthetically: sic stat sententia,

    id. ib. 1, 243.—
    (β).
    De sententiā alicujus aliquid facere, Cic. Cael. 29, 68:

    neque ego haud committam, ut si quid peccatum siet, Fecisse dicas de meā sententiā,

    according to my wish, to suit me, Plaut. Bacch. 4, 9, 115:

    gerere,

    Cic. Sull. 19 fin.; cf. id. Verr. 2, 5, 21, § 53; id. Att. 16, 16, C, § 11; 7, 5 fin.; Liv. 38, 45, 5 et saep.—
    (γ).
    Meā quidem sententiā, in my opinion or judgment, as I think:

    nimis stulte faciunt, meā quidem sententiā,

    Plaut. Men. 1, 1, 5:

    meā quidem sententiā,

    id. Cas. 3, 3, 1; id. Poen. 5, 6, 1; Ter. Ad. 1, 1, 40; 5, 9, 2; id. Phorm. 2, 2, 21;

    and simply meā sententiā,

    Plaut. Ep. 3, 3, 11; id. Merc. 2, 3, 58; Cic. Rep. 1, 26, 42; 1, 45, 69; id. de Or. 2, 23, 95 al.—
    (δ).
    Ex meā (tuā, etc.) sententiā, according to my ( thy, etc.) wish:

    quoniam haec evenerunt nostrā ex sententiā,

    Plaut. Men. 5, 9, 89; id. Cist. 1, 2, 7; id. Men. 2, 2, 1; 5, 7, 30; id. Truc. 5, 72; id. Capt. 2, 3, 87; Ter. Heaut. 4, 3, 5; Cic. Fam. 2, 7, 3; 2, 15, 1; and more freq., simply ex sententiā, to one's mind or liking, Plaut. Pers. 1, 1, 18; id. Capt. 2, 2, 97; id. Mil. 4, 1, 1; id. Aul. 4, 1, 3; id. Truc. 5, 69; Ter. Heaut. 4, 5, 17; id. Hec. 5, 4, 32; id. Phorm. 2, 1, 26; Cic. de Or. 1, 27, 123; id. Att. 5, 21; id. Fam. 1, 7, 5; 12, 10, 2; Sall. J. 43, 5 et saep. (v. also infra, B. 2.).—
    (ε).
    Praeter animi sententiam, against one's inclination:

    quam (crapulam) potavi praeter animi mei sententiam,

    Plaut. Rud. 2, 7, 29.—
    B.
    In partic., publicists' and jurid. t.t., an official determination, a decision, sentence, judgment, vote (cf. suffragium):

    SENATVOS SENTENTIAM VTEI SCIENTES ESETIS, EORVM SENTENTIA ITA FVIT, S. C. de Bacch.: (L. Tarquinius) antiquos patres majorum gentium appellavit, quos priores sententiam rogabat,

    Cic. Rep. 2, 20, 35:

    non viribus... res magnae geruntur, sed consilio, auctoritate, sententiā,

    id. Sen. 6, 17:

    (Marcellinus) sententiam dixit, ut, etc.... postea Racilius de privatis me primum sententiam rogavit, etc.,

    id. Q. Fr. 2, 1, 2:

    accurate sententiam dixi... factum est senatusconsultum in meam sententiam,

    id. Att. 4, 1, 6:

    DE SENATVOS SENTENTIAD... DE PR. VRBANI SENATVOSQVE SENTENTIAD, S. C. de Bacch.: ex senatus sententiā,

    Cic. Fam. 12, 4, 1:

    victos paucis sententiis,

    Liv. 22, 61, 8.—Hence, sententiam dare, to vote:

    meae partes exquirendae magis sententiae quam dandae sunt,

    Liv. 8, 20, 12:

    omnes in eam sententiam ierunt,

    id. 23, 10, 4:

    cum in hanc sententiam pedibus omnes issent,

    id. 22, 56, 1:

    aliquem sequor, aliquem jubebo sententiam dividere,

    to divide the question, Sen. Vit. Beat. 3, 2; cf.:

    quod fieri in senatu solet... cum censuit aliquis quod ex parte mihi placeat, jubeo illum dividere sententiam et sequor,

    id. Ep. 21, 9.—Hence, de eventu fortuna judicat, cui de me sententiam non do, I give no vote, Sen. Ep. 14, 16.—Of the people in the comitia:

    de singulis magistratibus sententiam ferre,

    Cic. Agr. 2, 11, 26:

    de quo foedere populus Romanus sententiam non tulit,

    id. Balb. 15, 34.—Of the votes of judges:

    itur in consilium: servus ille innocens omnibus sententiis absolvitur, quo facilius vos hunc omnibus sententiis condemnare possitis,

    Cic. Verr. 2, 4, 45, § 100; id. Clu. 26, 72:

    condemnatur enim perpaucis sententiis,

    id. Verr. 2, 1, 30, § 75: M. Cato (judex) sententiam dixit, pronounced the decision or sentence, id. Off. 3, 16, 66:

    sententiis paribus reus absolvitur,

    Sen. Ep. 81, 26.—
    2.
    Ex animi mei (tui) sententiā, in the formula of an oath, to the best of my ( your) knowledge and belief, on my ( your) conscience:

    (majores) jurare ex sui animi sententiā quemque voluerunt,

    Cic. Ac. 2, 47, 146:

    quod ex animi tui sententiā juraris, id non facere perjurium est,

    id. Off. 3, 29, 108; Liv. 22, 53, 10; 43, 15 fin. —In a play on this signif. and that of ex sententiā, supra:

    ridicule illud L. Nasica censori Catoni, cum ille: Ex tui animi sententiā tu uxorem habes? Non hercule, inquit, ex animi mei sententiā,

    Cic. de Or. 2, 64, 260; cf. Quint. 8, 5 init.; Gell. 4, 20, 2 sqq.— Transf., as a formula of assurance:

    me quidem, ex animi mei sententiā, nulla oratio laedere potest,

    by my faith, Sall. J. 85, 27.—
    II.
    Transf., of words, discourse, etc., sense, meaning, signification, idea, notion, etc.:

    sonitum ut possis sentire, neque illam Internoscere, verborum sententiam quae sit,

    Lucr. 4, 561:

    cum verbum potest in duas plurisve sententias accipi,

    Auct. Her. 4, 53, 67:

    cum continenter verbum non in eādem sententiā ponitur,

    Cic. Or. 39, 136:

    formantur et verba et sententiae paene innumerabiliter,

    id. de Or. 3, 52, 201:

    cognitā sententiā verba subtiliter exquiri noluerunt,

    id. Caecin. 20, 57:

    quod summum bonum a Stoicis dicitur convenienter naturae vivere, id habet hanc, ut opinor, sententiam: cum virtute congruere semper,

    id. Off. 3, 3, 13:

    haec (philosophia) nos docuit, ut nosmet ipsos nosceremus: cujus praecepti tanta vis, tanta sententia est, ut ea non homini cuipiam, sed Delphico deo tribueretur,

    such depth of meaning, id. Leg. 1, 22, 58:

    legis (with vis),

    id. ib. 2, 5, 11:

    de Domitio dixit versum Graecum eādem sententiā, quā etiam nos habemus Latinum: Pereant amici, etc.,

    id. Deiot. 9, 25:

    est vitium in sententiā, si quid absurdum, aut alienum est,

    id. Opt. Gen. 3, 7; cf. id. de Or. 3, 52, 200.—
    B.
    Concr.
    1.
    In gen., a thought expressed in words; a sentence, period: dum de singulis sententiis breviter [p. 1672] disputo, Cic. Phil. 13, 10, 22:

    est brevitate opus, ut currat sententia, etc.,

    Hor. S. 1, 10, 9:

    initia et clausulae sententiarum,

    Quint. 9, 3, 45; cf. id. 9, 3, 36; 11, 3, 135; 8, 4, 26; 9, 4, 18; 9, 4, 29; 10, 1, 130 al.—
    2.
    In partic., a philosophical proposition, an aphorism, apophthegm, maxim, axiom (cf. praeceptum): selectae (Epicuri) brevesque sententiae, quas appellatis kurias doxas, Cic. N. D. 1, 30, 85:

    quid est tam jucundum cognitu atque auditu, quam sapientibus sententiis gravibusque verbis ornata oratio et perpolita,

    id. de Or. 1, 8, 31:

    acutae,

    id. ib. 2, 8, 34:

    concinnae acutaeque,

    id. Brut. 78, 272; Quint. 8, 5, 2 sq.; 9, 3, 76; 10, 1, 60;

    11, 3, 120 al.: (Sophocles) sententiis densus,

    id. 10, 1, 68; cf. id. 10, 1, 90; 10, 1, 102:

    subiti ictūs sententiarum,

    Sen. Ep. 100, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > sententia

  • 112 species

    spĕcĭes, ēi ( gen. sing. specie or specii, Matius ap. Gell. 9, 14, 15; gen. and dat. plur. were not in use in Cicero's time, but formarum, formis were used instead; cf. Cic. Top. 7, 30.—At a later period were introduced:

    specierum,

    Pall. Oct. 14, 15; Cod. Just. 1, 2, 10; Cael. Aur. Tard. 1, 5, § 151; cf. Charis. p. 18 P.; and Diom. p. 281 P.:

    speciebus,

    App. ad Asclep. p. 92, 25; Cod. Just. 11, 9, 1 al.; Dig. 28, 2, 29, § 10), f. [specio].
    I.
    Act., a seeing, sight, look, view (rare; cf.

    aspectus): speciem quo vortimus,

    Lucr. 4, 242; so id. 4, 236 (for which, a little before, visus); 5, 707; 5, 724; Vitr. 3, 2 fin.; 5, 9:

    si tantis intervallis nostra species potest id animadvertere,

    id. 9, 4:

    qui sensus nostros specie primā acerrime commovent,

    Cic. de Or. 3, 25, 98:

    qui doloris speciem ferre non possunt,

    id. Tusc. 2, 23, 54.—
    II.
    Pass., prop. that which is seen in a thing, i. e. the outward appearance, outside, exterior; shape, form, figure, mien, etc. (freq. and class.; syn. forma).
    A.
    Lit.:

    praeter speciem stultus,

    Plaut. Most. 4, 2, 49:

    quod speciem ac formam similem gerit ejus imago,

    Lucr. 4, 52; cf.:

    quae species formaque pugnae, qui motus hominum non ita expictus est, ut, etc.,

    outlines, contours, Cic. Tusc. 5, 39, 114:

    esse aliquem humanā specie et figurā,

    id. Rosc. Am. 22, 63:

    hominis esse specie deos confitendum est,

    id. N. D. 1, 18, 48:

    edepol specie lepida mulier!

    Plaut. Rud. 2, 4, 2; cf.:

    bellan' videtur specie mulier?

    id. Bacch. 4, 7, 40; id. Most. 1, 3, 23; id. Mil. 4, 2, 10; 4, 6, 20:

    urbis speciem vidi,

    id. Pers. 4, 4, 2; so,

    species praeclara oppidi,

    Cic. Rep. 3, 32, 44; id. Verr. 2, 4, 58, § 129:

    sphaerae (Archimedeae), etc.,

    id. Rep. 1, 14, 21:

    navium,

    Caes. B. G. 4, 25; cf.:

    nova atque inusitata,

    id. ib. 2, 31:

    horribilis,

    id. ib. 7, 36:

    agro bene culto nihil potest esse specie ornatius,

    Cic. Sen. 16, 57:

    horum hominum species est honestissima,

    id. Cat. 2, 8, 18:

    ad speciem magnifico ornatu,

    as to outward appearance, id. Verr. 2, 1, 22, § 58:

    populi,

    id. Rep. 3, 33, 45:

    nec ulla deformior species est civitatis, quam illa, in quā opulentissimi optimi putantur,

    id. Rep. 1, 34, 51: speciem honesti habere, the look or semblance of what is right, id. Off. 3, 2, 7:

    turba majorem quam pro numero speciem ferens,

    Curt. 3, 2, 3; cf.:

    fallaces sunt rerum species, quibus credimus,

    Sen. Ben. 4, 34, 1.—
    2.
    Something seen, a spectacle, sight, appearance:

    ponite itaque ante oculos miseram quidem illam ac flebilem speciem,

    Cic. Phil. 11, 3:

    non tulit hanc speciem furiatā mente Coroebus,

    Verg. A. 2, 407 (cf. I. supra).—
    3.
    Trop., that which is seen by the mind, an idea, notion: hanc illi idean appellabant:

    nos recte speciem possumus dicere,

    Cic. Ac. 1, 8, 30; cf. id. Top. 7, 30:

    insidebat in ejus mente species eloquentiae,

    id. Or. 5, 18:

    excellentis eloquentiae speciem et formam adumbrabimus,

    id. ib. 14, 43:

    species, forma et notio viri boni,

    id. Off. 3, 20, 81; cf.:

    prima sit haec forma et species et origo tyranni,

    id. Rep. 2, 29, 51:

    qui species alias veri scelerisque capiet,

    Hor. S. 2, 3, 208:

    utinam non inanes species anxio animo figuraret,

    Curt. 7, 1, 36.—
    B.
    In partic.
    1.
    A look, show, seeming, appearance, semblance, pretence, cloak, color, pretext, etc. (opp. that which is real, actual, etc.).
    a.
    In gen.:

    obiciuntur saepe formae, quae reapse nullae sunt, speciem autem offerunt,

    Cic. Div. 1, 37, 81:

    ista securitas specie quidem blanda sed reapse, etc.,

    id. Lael. 13, 47:

    cujus rei species erat acceptio frumenti,

    Sall. J. 29, 4:

    fraudi imponere aliquam speciem juris,

    Liv. 9, 11:

    specie liberā... re verā, etc.,

    id. 35, 31; cf.:

    litteras inanis vanā specie libertatis adumbratas esse,

    id. 33, 31, 2 Weissenb. ad loc.:

    plurimi ibi a fallaci equitum specie agasonibusque excepti sunt,

    id. 7, 15, 7:

    si dux primam speciem adpropinquantis terroris sustinuisset,

    id. 44, 6, 6 Weissenb. ad loc.:

    quae (nomina) primā specie admirationem, re explicatā risum movent,

    Cic. Fin. 4, 22, 61:

    quaedam humanitatis habent primam speciem ut misericordia,

    id. Tusc. 4, 14, 32:

    similitudinem quandam speciemque sapientium gerere,

    id. Off. 3, 4, 16:

    si speciem utilitatis voluptas habere dicetur,

    id. ib. 3, 33, 120.— Hence,
    b.
    Esp. with gen. of that which is assumed or pretended, under pretext of, under pretence of, etc.
    (α).
    With abl.:

    fortis viros specie quādam virtutis adsimulatae tenebat,

    Cic. Cael. 6, 14.—
    (β).
    With sub:

    sub specie tutelae liberūm ejus invasisse regnum,

    Curt. 9, 2, 7; 10, 6, 21; Liv. 44, 24, 4.—
    (γ).
    With per:

    per speciem celebrandarum cantu epularum,

    Liv. 9, 30, 8:

    per speciem auxilii Byzantiis ferendi, re ipsā, etc.,

    id. 39, 35, 4; 40, 13, 8; 42, 52, 8.—
    (δ).
    With in:

    si quis in speciem refectionis (viae) deteriorem viam facit,

    Dig. 43, 11, 1, § 2.—Adverb.: in speciem, for a show, as a pretence:

    haud dubio in speciem consensu fit ad Poenos deditio,

    Liv. 24, 1, 8:

    dilatā in speciem actione, re ipsā sublatā,

    id. 3, 9, 13; so,

    ad speciem tabernaculis relictis,

    Caes. B. C. 2, 35 fin.; id. B. G. 1, 51; Quint. Cic. Pet. Cons. 5, 18 al.—
    2.
    Also with gen.: in speciem, after the manner, in the fashion, like (cf. tamquam; poet.):

    inque chori ludunt speciem,

    Ov. M. 3, 685:

    in montis speciem curvari,

    id. ib. 15, 509; cf.:

    scorpiones vermiculos ovorum specie pariunt,

    Plin. 11, 25, 30, § 86.—
    3.
    Pregn., like the Engl. show, for ornament, display, splendor, beauty (cf.:

    dignitas, venustas): ut in usum boni sint et in speciem populo,

    Plaut. Most. 1, 2, 42:

    fuit pompa, fuit species, fuit incessus saltem Seplasiā dignus et Capuā,

    Cic. Pis. 11, 24:

    adhibere quandam in dicendo speciem atque pompam,

    id. de Or. 2, 72, 294:

    speciem candoremque caeli,

    id. Tusc. 1, 28, 68; cf. id. N. D. 2, 37; 2, 39:

    specie et motu capere homines,

    id. Brut. 62, 224:

    triumpho praebere speciem,

    Liv. 34, 52, 10:

    addere speciem,

    id. 37, 40; 9, 40:

    si fortunatum species et gratia praestat,

    Hor. Ep. 1, 6, 49; cf. id. ib. 2, 2, 203:

    ducit te species,

    id. S. 2, 2, 35:

    speciem Saturnia vaccae probat,

    Ov. M. 1, 612:

    juvenis,

    Juv. 10, 310:

    corporis,

    Curt. 7, 9, 19; Vitr. 3, 2.—
    C.
    Transf.
    1.
    Concr. (for simulacrum, i. q. eidôgon).
    a.
    An appearance in sleep, a vision, apparition (mostly poet.), Lucr. 1, 125:

    repetit quietis Ipsa suae speciem,

    Ov. M. 9, 473:

    voce suā specieque viri turbata soporem Excutit,

    id. ib. 11, 677:

    in quiete utrique consuli eadem dicitur visa species viri, etc.,

    Liv. 8, 6:

    per nocturnas species,

    id. 26, 19; cf.:

    mirabundi velut ad somni vanam speciem,

    id. 33, 32, 7; Sil. 13, 394; Curt. 3, 6, 7.—
    b.
    A likeness, image, statue: tum species ex aere vetus concidit... Et divum simulacra peremit fulminis ardor... Sancta Jovis species... Haec tardata diu species tandem celsā in sede locata, Cic. poët. Div. 1, [p. 1737] 12, 21.—
    2.
    Reputation, honor:

    o speciem dignitatemque populi Romani, quam reges pertimescant,

    Cic. Dom. 33, 89.—
    3.
    The particular thing among many to which the looks are turned; hence, a particular sort, kind, or quality, a species:

    species pars est generis,

    App. Asclep. p. 78, 26:

    harum singula genera minimum in binas species dividi possunt, etc.,

    Varr. R. R. 3, 3, 3; cf.:

    genus est id, quod sui similes communione quādam, specie autem differentes, duas aut plures complectitur partes,

    Cic. de Or. 1, 42, 189:

    primum illud genus quaerimus, ex quo ceterae species suspensae sunt... Homo species est, ut Aristoteles ait, canis species: commune his vinculum animal,

    Sen. Ep. 58, 7; Varr. R. R. 1, 9, 4; id. L. L. 10, § 18; Cic. Inv. 1, 27, 40; id. Or. 10, 33; id. Top. 18, 68; Quint. 3, 6, 26; 3, 10, 2; 5, 10, 90 al.: codicillis multas species vestis, argenti specialiter reliquit, many kinds or sorts, Dig. 34, 2, 19; cf. ib. 41, 1, 7.—
    b.
    In later jurid. lang., a special case:

    proponitur apud eum species talis: Sutor puero discenti cervicem percussit, etc.,

    Dig. 9, 2, 5 fin.; 31, 1, 85.—
    c.
    In late Lat., goods, wares (that are classed together; cf. assortment);

    publicae,

    Cod. Just. 1, 2, 10:

    annonariae,

    ib. 11, 73, 3:

    vendenda sit species,

    i. e. wine, Pall. Oct. 14, 3.—Esp., spices, drugs, etc., Macr. S. 7, 8 med.; Dig. 39, 4, 16, § 7; Pall. Oct. 14 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > species

  • 113 totidem

    tŏtĭdem, num. adj. indecl. [tot, with the demonstr. syllable dem affixed, as in tantundem], just so many, just as many.
    I.
    With a foll. quot:

    talentis magnis totidem, quot ego et tu sumus,

    Plaut. Most. 3, 1, 114; id. Rud. 2, 7, 6; Cic. Rep. 1, 14, 22:

    quot orationum genera esse diximus, totidem oratorum reperiuntur,

    id. Or. 16, 53:

    totidem, quot dixit, ut aiunt, scripta verbis oratio,

    id. Brut. 96, 328:

    totidem verbis, quot Stoici,

    id. Ac. 2, 13, 40:

    totidem (partus) quot equae,

    Plin. 8, 43, 68, § 168. — Rarely with atque:

    cum totidem navibus atque erat profectus Athenas rediret,

    Nep. Milt. 7, 4. —
    II.
    Absol.:

    Procles et Eurysthenes gemini fratres fuerunt: at hi nec totidem annos vixerunt, anno enim Procli vita brevior fuit,

    Cic. Div. 2, 43, 90:

    epistula quam modo totidem fere verbis interpretatus sum,

    id. Fin. 2, 31, 100; cf. id. Att. 6, 2, 3:

    equitum milia erant sex, totidem numero pedites,

    Caes. B. G. 1, 48:

    quattuor ventos a totidem mundi cardinibus flare,

    Quint. 12, 10, 67:

    mille talenta rotundentur, totidem altera,

    Hor. Ep. 1, 6, 34:

    si bene promittant, totidem promittite verbis,

    Ov. A. A. 3, 461.—
    B.
    Rarely without a subst. as neutr.:

    dixerit insanum qui me totidem audiet (sc. verba),

    i. e. will hear the same thing just as often from me, Hor. S. 2, 3, 298.

    Lewis & Short latin dictionary > totidem

  • 114 totiens

    tŏtĭens or tŏtĭes, adv. num. [tot], so often, so many times, as often, as many times.
    A.
    With a corresp. quotiens:

    totiens, quotiens praescribitur, Paeanem citare,

    Cic. de Or. 1, 59, 251:

    neque quotiens verbum aliquod est scribendum nobis, totiens, etc.,

    id. ib. 2, 30, 130:

    illud soleo mirari, non me totiens accipere tuas litteras, quotiens a Quinto mihi fratre afferantur,

    Cic. Fam. 7, 7, 1:

    quotienscumque dico, totiens mihi videor, etc.,

    id. Clu. 18, 51.—
    B.
    With quot:

    moverat eum subeunda dimicatio totiens, quot conjurati superessent,

    Liv. 2, 13, 2.—
    C.
    Absol.:

    tot praetores in Siciliā fuerunt: totiens apud majores nostros Siculi senatum adierunt, totiens hac memoriā,

    Cic. Verr. 2, 2, 60, § 146:

    velim mihi ignoscas, quod ad te scribo tam multa totiens,

    id. Att. 7, 12, 3:

    qui pro republicā seditiosum civem totiens compescuisset,

    Quint. 11, 1, 40:

    quos ego sim totiens jam dedignata maritos,

    Verg. A. 4, 536:

    ter die claro totiensque gratā Nocte,

    Hor. C. S. 23; Sen. Q. N. 6, 1, 2; Tac. A. 12, 60.

    Lewis & Short latin dictionary > totiens

  • 115 toties

    tŏtĭens or tŏtĭes, adv. num. [tot], so often, so many times, as often, as many times.
    A.
    With a corresp. quotiens:

    totiens, quotiens praescribitur, Paeanem citare,

    Cic. de Or. 1, 59, 251:

    neque quotiens verbum aliquod est scribendum nobis, totiens, etc.,

    id. ib. 2, 30, 130:

    illud soleo mirari, non me totiens accipere tuas litteras, quotiens a Quinto mihi fratre afferantur,

    Cic. Fam. 7, 7, 1:

    quotienscumque dico, totiens mihi videor, etc.,

    id. Clu. 18, 51.—
    B.
    With quot:

    moverat eum subeunda dimicatio totiens, quot conjurati superessent,

    Liv. 2, 13, 2.—
    C.
    Absol.:

    tot praetores in Siciliā fuerunt: totiens apud majores nostros Siculi senatum adierunt, totiens hac memoriā,

    Cic. Verr. 2, 2, 60, § 146:

    velim mihi ignoscas, quod ad te scribo tam multa totiens,

    id. Att. 7, 12, 3:

    qui pro republicā seditiosum civem totiens compescuisset,

    Quint. 11, 1, 40:

    quos ego sim totiens jam dedignata maritos,

    Verg. A. 4, 536:

    ter die claro totiensque gratā Nocte,

    Hor. C. S. 23; Sen. Q. N. 6, 1, 2; Tac. A. 12, 60.

    Lewis & Short latin dictionary > toties

  • 116 abiciō (a usu. long by position) or abiiciō

       abiciō (a usu. long by position) or abiiciō iēcī, iectus, ere    [ab + iacio], to throw from one, cast away, throw away, throw down: abiecit hastas, has given up the fight: in proelio... scutum: arma, Cs.: se ad pedes: ego me plurimis pro te supplicem abieci, to many in your behalf: vastificam beluam, dash to the earth: se abiecit exanimatus, he threw himself down as if lifeless: si te uret sarcina, abicito, throw it away, H.; of weapons, to discharge, cast, throw, fling: priusquam telum abici possit (al. adici), Cs.: tragulam intra munitionem, Cs. — Fig., to cast off, throw away, give up: (psaltria) aliquo abiciendast, must be got rid of, T.: salutem pro aliquo.—In partic., to throw off, cast aside, give up, abandon: consilium belli faciendi: petitionem, to resign one's candidacy: abicio legem, I reject the technical defence: abiectis nugis, nonsense apart, H.—To cast down, degrade, humble, lower: suas cogitationes in rem tam humilem: hic annus senatūs auctoritatem abiecit. — With se, to give up in despair: abiiciunt se atque ita adflicti et exanimati iacent.—To throw away, sell for a trifle, sell cheap: agros abiciet moecha, ut ornatum paret, Ph.

    Latin-English dictionary > abiciō (a usu. long by position) or abiiciō

  • 117 aliās

        aliās adv.    [orig. acc plur. f. of alius], of time, at another time, some other time, at other times: Nil oriturum alias, nil ortum tale fatentes, H.: et alias et in consulatūs petitione vincebar: numquam ante alias, L.: non umquam alias ante, L. —Esp., repeated: alias... alias, at one time... at another; once... another time; sometimes... sometimes; now... now, C.: cum alias bellum inferrent, alias inlatum defenderent, Cs.; cf. alias... plerumque: interdum... alias, C.—With a case of alius, or with aliter, at one time one... at another time another; now in one way, now in another: illi alias aliud isdem de rebus iudicant, pass different judgments at different times: (deos) non semper eosdem atque alias alios solemus... precari, different gods at different times: alias aliter: alias in aliam rem. — With saepe, at many other times, often besides: quod cum saepe alias, tum nuper: fecimus et alias saepe, et nuper in Tusculano.—Raro alias, L.—Non alias, never besides, at no other time: Non alias caelo ceciderunt plura sereno Fulgura, V.: non alias militi familiarior dux fuit, L.—Non alias... quam, for no other reason, in no other way than, Ta.
    * * *
    at/in another time/place; previously, subsequently; elsewhere; otherwise

    Latin-English dictionary > aliās

  • 118 aliquam

        aliquam adv.    [ acc f. of aliqui; sc. partem], in some degree, somewhat, pretty, moderately, to a degree.—With diu (often aliquamdiu), awhile, for a while, for some time: aliquam diu incolumis: ibi certatum, S.: alqm tenere, L.: cunctati aliquam diu sunt, deinde, etc., L.: aliquam diu pugnae stetit, tandem, etc., L.—With multi, a good many: vestrum aliquam multi.
    * * *
    largely, to a large extent, a lot of

    aliquam multi/multum -- fair number/amount

    Latin-English dictionary > aliquam

  • 119 alius

        alius a, ud (gen. alīus; or m aliī, f aliae, all rare, alterīus is used instead; dat. aliī; nom plur. aliī, rarely alī), adj. pronom.    [2 AL-], another, other, different: in aliā causā (opp. in hac): aliis in civitatibus: condemnatus aliis criminibus: utrum hanc actionem habebis... an aliam quampiam: ne quam aliam quaerat copiam, T.: si alius legem tulisset, any one else: (hoc) alium, non me, excogitasse, some one else: num quid est aliud? Quid aliud tibi vis? T.: Sed quis nunc alius audet praeferre? etc., Iu. — Alia omnia (not omnia alia), everything else: alia omnia falsa sunt, virtus una, etc.: aliaeque volucres et Procne, and in particular, V.—Praegn. ( indef pron. understood), some other, any other, somebody else, something else: etiam si melius aliud fuit, tamen, etc.: utar post alio, si invenero melius, something else: siti magis quam aliā re accenditur, S.—Hence, ‘alio die’ dicere, of the augur, who, deeming the omens unfavorable, postponed the Comitia to some other day.—In comparisons, other than, different from: alium esse censes nunc me atque olim, T.: potest aliud mihi ac tibi videri: alia atque antea sentiret, N.: lux longe alia est solis ac lychnorum, is very different: nihil aliud nisi, nothing else but, only: amare nihil aliud est, nisi eum diligere, etc., is simply: ut nihil aliud nisi de hoste cogitet: si provincia alii quam Mario traderetur, S. — Nihil aliud quam, nothing else than, only: hostes quidem nihil aliud quam perfusis vano timore Romanis abeunt, L.: is intromissus... nihil aliud quam hoc narrasse fertur, L. — So, quid aliud quam? what else than?: quibus quid aliud quam admonemus cives nos eorum esse, L.: num quid aliud praeter hasce insidias?: aliud, praeterquam de quo retulissent, dicere, L.—In distributive clauses, alius... alius; aliud... aliud, etc., one... another, the one... the other: alios excluserunt, alios eiecerunt: ut alias... auferretur, alius... occideretur.— Plur, some... others: quid potes dicere cur alia defendas, alia non cures: cum alii fossas complerent, alii defensores vallo depellerent, Cs. — Partim, pars, or quidam often corresponds to alius: principes partim interfecerant, alios in exsilium eiecerant, N.: nos alii ibimus Afros, pars Scythiam veniemus, V.—Also with aliquis: putat aliquis esse voluptatem bonum; alius autem pecuniam. — Sometimes aliud... aliud, simply, one thing... another, different things: aliud est male dicere, aliud accusare: longe aliud esse virgines rapere, aliud pugnare, L. — Connected by atque or -que, the one and the other; now this, now that; different: eadem res... alio atque alio elata verbo: milites trans flumen aliis atque aliis locis traiciebant, L.; cf. alias deinde alias morae causas facere, S.—In abridged expressions: fecerunt alii quidem alia quam multa, different men have done very many different things: alius ex aliā parte, from different quarters: dies alios alio dedit ordine Luna Felicīs operum, V.: quo facto cum alius alii subsidium ferrent, one to another, Cs.: alius alio more viventes, each in a different way, S.: cum alii alio mitterentur, in different directions, L.—Alius ex alio, super alium, post alium, one after another: ut aliud ex alio incidit, T.: alias ex aliis nectendo moras, L.: nos alia ex aliis in fata vocamur, V.—Meton., praegn., of another kind, different: nunc hic dies aliam vitam defert, alios mores postulat, T.: Huic aliud mercedis erit, V.: longe alia mihi mens est, S.: aliusque et idem Nasceris, H.—Hence, of a vote: in alia omnia ire (sc. vota), to go against (a motion), vote the other way. — With quam: iuvenis longe alius ingenio, quam cuius simulationem induerat, L.: non aliā quam, H. — With comp abl. (poet.): Neve putes alium sapiente bonoque beatum, H.: alius Lysippo, H. — Of that which remains of a whole, the rest, the remainder (for reliquus, ceteri): aliae naves, V.: (venti) praeter Iapyga, H.: ex aliis ei maximam fidem habebat, Cs.: inter primos atrox proelium fuit, alia multitudo terga vertit, L.; cf. ut omittam leges alias omnīs. — A second, the other (of two), another: eis (Catoni et Caesari) gloria par, sed alia alii, S.: duas (leges) promulgavit, unam... aliam, Cs.: duo deinceps reges, alius aliā viā, civitatem auxerunt, each in a different way, L.: alias partes fovere, the other side, Ta.: alius Achilles, a second, V.—With a subst., expressing the species, besides, also: virginitate aliisque caeremoniis venerabilis, and other (claims to respect, namely) observances, L.: Inde alias animas Deturbat, the rest, the shades, V.
    * * *
    I
    the_one... the_other (alius... alius)
    II
    alia, aliud ADJ
    other, another; different, changed; (A+G)

    alii...alii -- some...others

    Latin-English dictionary > alius

  • 120 amplius

        amplius indecl.    [ comp n. of amplus], orig. a neut. adj. used with indef. subj., or substantively; also As adv.; and with numerals, etc., without grammatical construction.    I. adj.—With indef subjj., nihil, quid, hoc, etc., more, further, besides, in addition: quid faciam amplius? T.: Numquid nam amplius tibi cum illā fuit? T.: quid a me amplius dicendum putatis?: Quid tibi mea ars efficere hoc possit amplius? T.: nec rei amplius quicquam fuit, T.: nihil amplius dicam quam victoriam, etc.: et hoc amplius censeo, make this further motion: nihil amplius, that is all: Excedam tectis, an, si nihil amplius, obstem? i. e. if I can do no more, O.—    II. As subst, more, a greater amount, larger sum: aedilis, hoc est paulo amplius quam privatus, something more: nescio an amplius mihi negoti contrahatur: si sit opus liquidi non amplius urnā, H.: at ego amplius dico, make a broader assertion: Segestanis imponere amplius quam ferre possent: amplius frumenti auferre: si amplius obsidum velit, dare pollicentur, Cs.: alii plures (uxores) habent, sed reges eo amplius, i. e. as many more as they are able to have, being kings, S.: at ne quos amplius Rhenum transire pateretur, no more, Cs.—Esp., with comp abl. of space, time, and number: uti... non amplius quinis aut senis milibus passuum interesset, no greater space, Cs.: ab Capsā non amplius duum millium intervallo, S.: cum iam amplius horis sex continenter pugnaretur, longer than, Cs.: amplius uno die morari, S.: non amplius duobus milibus habere, more, S.—    III. As adv., more, further, besides, beyond: ut esset amplius populo cautum, give further security: non luctabor tecum amplius: vadari amplius, to exact additional bail: quoniam amplius arma valuissent, S.: nec amplius armis, sed votis... exposcere pacem, no longer, V.: nec se celare tenebris amplius... potuit, V.: in illo exercitu cuncta fuere et alia amplius, S.: felices ter et amplius, H.: neque amplius potestatem faciundam, nisi de eo indicaret, S.—Esp., in court, in postponing a cause: amplius pronuntiare. —    IV. Idiomat., mostly with numerals, more than: amplius viginti urbes incenduntur, more than twenty, Cs.: amplius annos triginta tribunus fuerat, S.: me non amplius novem annos nato, N.: noctem non amplius unam, V.: non amplius milia passuum decem abesse, Cs.: spatium, quod est non amplius pedum sexcentorum, Cs.: amplius sestertium ducentiens: amplius centum cives: cum mille non amplius equitibus, S.: binas aut amplius domos continuare, i. e. occupy two or more residences each, S.: medium non amplius aequor Puppe secabatur, not more than half-way, O.: ne reiciendi quidem amplius quam trium iudicum... potestas (the phrase amplius quam trium is treated as a num.): non amplius quam terna milia... expensum, N.
    * * *
    I
    greater number (than); further, more, beyond, besides; more than (w/numerals)
    II
    greater amount/number/distance, more, any more/further; "judgment reserved"

    Latin-English dictionary > amplius

См. также в других словарях:

  • Many — Ma ny, a. & pron. Note: [It has no variation to express degrees of comparison; more and most, which are used for the comparative and superlative degrees, are from a different root.] [OE. mani, moni, AS. manig, m[ae]nig, monig; akin to D. menig,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Many a — Many Ma ny, a. & pron. Note: [It has no variation to express degrees of comparison; more and most, which are used for the comparative and superlative degrees, are from a different root.] [OE. mani, moni, AS. manig, m[ae]nig, monig; akin to D.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • many — [men′ē] adj. more, most [ME < OE manig, akin to Ger manch (OHG manag) < IE base * menegh , many, richly > Sans maghā , gift, OIr menicc, abundant] 1. consisting of some large, indefinite number (of persons or things); numerous 2.… …   English World dictionary

  • many a/an — formal + literary used with a singular noun to refer to a large number of things or people It remained a mystery for many a year. [=for many years] I ve been there many a time. [=many times] Many a tale was told. [=many tales were told] Man …   Useful english dictionary

  • Many — Ma ny, n. [AS. menigeo, menigo, menio, multitude; akin to G. menge, OHG. manag[=i], menig[=i], Goth. managei. See {Many}, a.] 1. The populace; the common people; the majority of people, or of a community. [1913 Webster] After him the rascal many… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • many — many, several, sundry, various, divers, numerous, multifarious mean consisting of a large number or comprising a large group. Many implies a likeness between the individuals or units in class, category, kind, or sort; except that it vaguely… …   New Dictionary of Synonyms

  • Many — may refer to: plural A quantifier that can be used with count nouns often preceded by as or too or so or that ; amounting to a large but indefinite number; many temptations ; a good many ; many directions ; more than a few, more than several… …   Wikipedia

  • Many — Many …   Deutsch Wikipedia

  • Mány — Administration …   Wikipédia en Français

  • many — 1. Many, like much, tends to sound more formal in positive contexts (They have many friends) than in negative ones (They do not have many friends). In conversation and less formal written English, a lot of (or, even more informally, lots of) is… …   Modern English usage

  • Mány — Mány …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»