-
1 minūtius
minūtius adv., comp. of minute. -
2 Minutius
-
3 minutius
-
4 minūtē
minūtē adv. with comp. [minutus], pettily, in a paltry manner: grandia dicere: res minutius tractare.* * *minutius, minutissime ADVin small pieces; in miniature scale; meanly, petty; nicely, w/discrimination -
5 minuo
mĭnŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a. and n. [Sanscr. mi, lessen, change; Gr. minuô, minuthô; cf.: meiôn = minor; Germ. minder, vermindern].I.Act., to make smaller, to lessen, diminish; lit. and trop.A.Lit. (rare and mostly poet.):B.ramaliaque arida tecto Detulit, et minuit,
broke in pieces, Ov. M. 8, 645:ligna,
to chop into small pieces, id. F. 2, 647:portarum objectus,
to dash in pieces, Stat. Th. 10, 526:dentes in limine,
id. ib. 10, 47:sanguinem,
to let blood, Veg. Vet. 1, 16, 2;in the same signif., simply minuere,
id. ib. 1, 22, 1.—Trop., to lessen, diminish, lower, reduce, weaken, abate, restrict (very freq. and class.):II.imperium matris,
Plaut. As. 3, 1, 6:sumptus civitatum,
Cic. Fam. 3, 8, 2:(rem familiarem),
Hor. S. 2, 3, 177:gradum,
Quint. 2, 3, 7:gloriam alicujus,
Cic. Fl. 12, 28:molestias vitae,
id. Fin. 1, 16, 51:cupiditates,
id. ib.:invidiam,
id. Agr. 1, 5, 14:opem,
Caes. B. G. 5, 33:auctoritatem,
id. B. C. 3, 43:minuuntur corporis artus,
grow less, diminish in size, Ov. M. 7, 317:minuuntur corpora siccis,
Plin. 11, 54, 118, § 283:consul alter proelio uno et vulnere suo minutus,
discouraged, Liv. 21, 52, 2 (al. deminutus):suspicionem profectionis,
Cic. Att. 10, 16, 4:controversias,
to settle, put an end to, Caes. B. G. 5, 26:minuenda est haec opinio,
to be refuted, Cic. Off. 1, 22, 72:magistratum, censuram,
to restrict the power of, to limit, Liv. 4, 24:majestatem populi Romani per vim,
to violate, offend against, Cic. Phil. 1, 9, 21:matris imperium,
Plaut. As. 3, 1, 6:religionem,
Nep. Ages. 4, 8:nec tu ea causa minueris Haec quae facis, ne is mutet suam sententiam,
Ter. And. 2, 3, 19:consilium,
to alter, change, id. Hec. 4, 3, 10:condemnationem,
to commute, Gai. Inst. 3, 224; 4, 57.—Neutr., to diminish, grow less:A.minuente aestu,
at the ebbing of the tide, Caes. B. G. 3, 12, 1:minuente lunā,
waning, Pall. 3, 24; Sedul. 1, 243; cf.:crescentis minuentisque sideris species,
Plin. 37, 10, 67, § 181.—Hence, mĭnūtus, a, um, P. a. (diminished; hence), little, small, minute (class.).Lit.: pueri minuti (opp. majores), Varr. ap. Non. 141, 18: id [p. 1148] omnes magni minutique, Plaut. Cist. 2, 1, 45.—Of things:B.litterae,
Plaut. Bacch. 4, 9, 68:minuta ac brevia folia,
Plin. 12, 24, 53, § 111:ossa,
Lucr. 1, 835:opuscula,
Cic. Ac. 2, 38, 120:itinera,
Suet. Aug. 82:aere minuto qualiacumque somnia vendere,
Juv. 6, 546:facies minutae,
miniature portraits, id. 14, 291.— Comp.:minutior ac mage pollens,
Lucr. 4, 318.— Sup.:minutissimis ictibus excarnificatus,
Suet. Vit. 17:res,
little things, trifles, Cic. Clu. 64, 180:res minutissimae et contemptibiles,
Aug. Conf. 10, 35, 4:aves,
Col. 8, 5, 10.—Trop., petty, paltry, insignificant.1.Of persons:2.alii minuti et angusti,
Cic. Fin. 1, 18, 61:philosophi,
id. Div. 1, 30, 62:imperatores,
id. Brut. 73, 256:plebes,
Phaedr. 4, 6, 13.—Of things: canto carmina versibus minutis, Poët. ap. Plin. Ep. 4, 27, 4:(α).genus orationis,
Cic. de Or. 2, 38, 159:minuti est animi voluptas ultio,
Juv. 13, 189.— Hence, subst.: mĭnūtum, i, n., the smallest piece of money, a mite, farthing:novissimum reddere,
Vulg. Luc. 12, 59; cf.:aes minutum,
id. ib. 21, 2.— Plur.The little (opp. longa), Calp. Ecl. 5, 7.—(β).Minutes, points, very small parts, Amm. 20, 3, 2; Gram. Vet. p. 374, 11.—(γ).Comp.:1. A.illa minutiora,
those less important matters, Aur. Vict. Epit. 48, 18.—Hence, adv., in two forms.Lit.:B.sal minute tritus,
Col. 6, 17, 7:minutissime commolere,
id. 12, 28, 1:historia minutissime scripta,
in an extremely small hand, Sen. Ep. 95, 2.—Trop.(α). (β).Minutely, closely, accurately:2.minutius et scrupulosius scrutantur omnia,
Quint. 5, 14, 28.—mĭnūtim, into small pieces, finely, minutely (ante-class. and post-Aug.):B.concidere,
Cato, R. R. 123:scoria minutim fracta,
Plin. 34, 18, 51, § 171; Gell. 17, 8, 2.—With short steps, trippingly:equus ambulans,
Veg. Vet. 1, 56, 39:deambulare,
id. ib. 2, 53, 3. -
6 minutum
mĭnŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a. and n. [Sanscr. mi, lessen, change; Gr. minuô, minuthô; cf.: meiôn = minor; Germ. minder, vermindern].I.Act., to make smaller, to lessen, diminish; lit. and trop.A.Lit. (rare and mostly poet.):B.ramaliaque arida tecto Detulit, et minuit,
broke in pieces, Ov. M. 8, 645:ligna,
to chop into small pieces, id. F. 2, 647:portarum objectus,
to dash in pieces, Stat. Th. 10, 526:dentes in limine,
id. ib. 10, 47:sanguinem,
to let blood, Veg. Vet. 1, 16, 2;in the same signif., simply minuere,
id. ib. 1, 22, 1.—Trop., to lessen, diminish, lower, reduce, weaken, abate, restrict (very freq. and class.):II.imperium matris,
Plaut. As. 3, 1, 6:sumptus civitatum,
Cic. Fam. 3, 8, 2:(rem familiarem),
Hor. S. 2, 3, 177:gradum,
Quint. 2, 3, 7:gloriam alicujus,
Cic. Fl. 12, 28:molestias vitae,
id. Fin. 1, 16, 51:cupiditates,
id. ib.:invidiam,
id. Agr. 1, 5, 14:opem,
Caes. B. G. 5, 33:auctoritatem,
id. B. C. 3, 43:minuuntur corporis artus,
grow less, diminish in size, Ov. M. 7, 317:minuuntur corpora siccis,
Plin. 11, 54, 118, § 283:consul alter proelio uno et vulnere suo minutus,
discouraged, Liv. 21, 52, 2 (al. deminutus):suspicionem profectionis,
Cic. Att. 10, 16, 4:controversias,
to settle, put an end to, Caes. B. G. 5, 26:minuenda est haec opinio,
to be refuted, Cic. Off. 1, 22, 72:magistratum, censuram,
to restrict the power of, to limit, Liv. 4, 24:majestatem populi Romani per vim,
to violate, offend against, Cic. Phil. 1, 9, 21:matris imperium,
Plaut. As. 3, 1, 6:religionem,
Nep. Ages. 4, 8:nec tu ea causa minueris Haec quae facis, ne is mutet suam sententiam,
Ter. And. 2, 3, 19:consilium,
to alter, change, id. Hec. 4, 3, 10:condemnationem,
to commute, Gai. Inst. 3, 224; 4, 57.—Neutr., to diminish, grow less:A.minuente aestu,
at the ebbing of the tide, Caes. B. G. 3, 12, 1:minuente lunā,
waning, Pall. 3, 24; Sedul. 1, 243; cf.:crescentis minuentisque sideris species,
Plin. 37, 10, 67, § 181.—Hence, mĭnūtus, a, um, P. a. (diminished; hence), little, small, minute (class.).Lit.: pueri minuti (opp. majores), Varr. ap. Non. 141, 18: id [p. 1148] omnes magni minutique, Plaut. Cist. 2, 1, 45.—Of things:B.litterae,
Plaut. Bacch. 4, 9, 68:minuta ac brevia folia,
Plin. 12, 24, 53, § 111:ossa,
Lucr. 1, 835:opuscula,
Cic. Ac. 2, 38, 120:itinera,
Suet. Aug. 82:aere minuto qualiacumque somnia vendere,
Juv. 6, 546:facies minutae,
miniature portraits, id. 14, 291.— Comp.:minutior ac mage pollens,
Lucr. 4, 318.— Sup.:minutissimis ictibus excarnificatus,
Suet. Vit. 17:res,
little things, trifles, Cic. Clu. 64, 180:res minutissimae et contemptibiles,
Aug. Conf. 10, 35, 4:aves,
Col. 8, 5, 10.—Trop., petty, paltry, insignificant.1.Of persons:2.alii minuti et angusti,
Cic. Fin. 1, 18, 61:philosophi,
id. Div. 1, 30, 62:imperatores,
id. Brut. 73, 256:plebes,
Phaedr. 4, 6, 13.—Of things: canto carmina versibus minutis, Poët. ap. Plin. Ep. 4, 27, 4:(α).genus orationis,
Cic. de Or. 2, 38, 159:minuti est animi voluptas ultio,
Juv. 13, 189.— Hence, subst.: mĭnūtum, i, n., the smallest piece of money, a mite, farthing:novissimum reddere,
Vulg. Luc. 12, 59; cf.:aes minutum,
id. ib. 21, 2.— Plur.The little (opp. longa), Calp. Ecl. 5, 7.—(β).Minutes, points, very small parts, Amm. 20, 3, 2; Gram. Vet. p. 374, 11.—(γ).Comp.:1. A.illa minutiora,
those less important matters, Aur. Vict. Epit. 48, 18.—Hence, adv., in two forms.Lit.:B.sal minute tritus,
Col. 6, 17, 7:minutissime commolere,
id. 12, 28, 1:historia minutissime scripta,
in an extremely small hand, Sen. Ep. 95, 2.—Trop.(α). (β).Minutely, closely, accurately:2.minutius et scrupulosius scrutantur omnia,
Quint. 5, 14, 28.—mĭnūtim, into small pieces, finely, minutely (ante-class. and post-Aug.):B.concidere,
Cato, R. R. 123:scoria minutim fracta,
Plin. 34, 18, 51, § 171; Gell. 17, 8, 2.—With short steps, trippingly:equus ambulans,
Veg. Vet. 1, 56, 39:deambulare,
id. ib. 2, 53, 3. -
7 scrupulosus
scrūpŭlōsus, a, um, adj. [scrupulus].I.Lit., full of small sharp or pointed stones, rough, rugged, jagged (rare but class.): specus, Pac. ap. Prisc. p. 713 P.: tamquam e scrupulosis cotibus enavigavit oratio, * Cic. Tusc. 4, 14, 33:II.ruminatio corticis,
Plin. 15, 23, 25, § 94:saltibus degressi scrupulosis et inviis,
Amm. 19, 13, 1:vulnera aurium,
for wearing jewelled drops, Tert. Cult. Fem. 10, 2.—Trop. (only post-Aug.), very nice, exact, precise, anxious, careful, scrupulous:disputatio,
Quint. 9, 1, 7:inquisitio,
Front. Aquaed. 64; Plin. Ep. 3, 5, 7:scrupulosa quaedam et anxia in his commentariis, Gell. praef. § 13: locus,
Aus. Grat. Act. 24:cura,
Val. Max. 1, 1, 8:lector,
App. M. 9, p. 230, 37:scrupulosus in deferendis potestatibus celsis,
Amm. 30, 9, 3. — Comp.:fides quorundam,
Tert. Spect. 3:ratio ventorum,
Plin. 18, 32, 75, § 325.— Sup.:cultus deorum,
App. de Deo Socr. p. 43, 2.— Hence, adv.: scrūpŭlōsē (acc. to II.), carefully, accurately, diligently, scrupulously:scrupulose in partes sectā divisionis diligentiā,
Quint. 4, 5, 6.— Comp.:minutius et scrupulosius scrutantur omnia,
Quint. 5, 14, 28: scrupulosius tractabo ventos, Plin. 2, 46, 45, § 118.— Sup.: requirant corporis gesticulatorem, Col. praef. § 3. -
8 scrutans
scrūtor, āri, ātus, v. dep. a. [scruta; cf.: gruteuei, scrutatur, Gloss. Philox.], qs. to search even to the rags, i. e. to search carefully, examine thoroughly, explore a thing; to search, examine a person (syn.: indago, rimo).I.Lit., of things:B.domos, naves,
Cic. Vatin. 5, 12:loca abdita,
Sall. J. 12, 5:omnia foramina parietum scrutatur,
Petr. 98, 1:paleam,
id. 33, 4:terraï abdita ferro,
Lucr. 6, 809:ignem gladio,
Hor. S. 2, 3, 276:lumina manibus,
Sen. Oedip. 965:scrutatus sum quae potui et quae vidi omnia: inveni duos solos libellos, etc.,
Cic. Verr. 2, 2, 74, § 182; cf. Tac. H. 4, 1:L. Crassus spiculis prope scrutatus est Alpes,
Cic. Pis. 26, 62:occulta saltuum,
Tac. A. 1, 61:mare,
id. Agr. 30; id. G. 45; cf.:scrutandi orbis gratiā,
Plin. 5, 1, 1, § 9:canis scrutatur vestigia (ferarum),
id. 8, 40, 61, § 147:venantium latibula scrutatus,
Curt. 6, 5, 17:vias presso ore (canis),
Sen. Thyest. 499:equorum delicta scrutantes,
Amm. 14, 6, 25.—Of personal objects: Eu. Ostende huc manum dexteram... Nunc laevam ostende... Jam scrutari mitto, to search you, Plaut. Aul. 4, 4, 24:non excutio te, non scrutor,
Cic. Rosc. Am. 34, 97; so of searching, Asin. ap. Cic. Fam. 10, 31, 1:consuetudinem salutantes scrutandi,
Suet. Vesp. 12 fin.;and of a searching for spoil,
Tac. H. 3, 25.—Transf., to seek for, search out a thing (post-Aug. and very rare):II.venas melini inter saxa,
Plin. 35, 6, 19, § 37:iter,
Claud. Rapt. Pros. 1, 172; cf. infra, II. B.—Trop., to examine thoroughly; to explore, investigate: quod est ante pedes nemo spectat: caeli scrutantur plagas, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 18, 30; Cic. Div. 2, 13, 30 (Trag. v. 277 Vahl.):B.omnes sordes,
id. Q. Fr. 1, 1, 3, § 11;cf: nomina ac vultus, alacritatem tristitiamque coëuntium,
Tac. A. 16, 5:animos ceterorum secretis sermonibus,
id. H. 4, 55:voluntatem,
Quint. 2, 4, 26:locos, ex quibus argumenta eruamus,
Cic. de Or 2, 34, 146; cf. id. Part. 3, 8:desinamus aliquando ea scrutari, quae sunt inania,
id. Rosc. Am. 30, 83; cf.:quod non ratione scrutabimur, non poterimus invenire nisi casu,
Quint. 5, 10, 22:interiores et reconditas litteras,
Cic. N. D. 3, 16, 42:origines nominum,
Quint. 1, 4, 25:omnia minutius et scrupulosius,
id. 5, 14, 28:inferiora quoque,
id. 7, 1, 27:exoletos auctores,
id. 8, 2, 12:scripturas,
Vulg. Johan. 5, 39.— Absol.:totum diem mecum scrutor, facta ac dicta mea remetior,
Sen. Ira, 3, 36, 3.—Transf. (cf. supra, I. B.), to search into; to search out, find out a thing (so not till after the Aug. per.):b.fibras Inspiciunt, mentes deum scrutantur in illis,
Ov. M. 15, 137:finem principis per Chaldaeos,
Tac. A. 12, 52:sua Caesarisque fata,
id. ib. 16, 14:arcanum ullius,
Hor. Ep. 1, 18, 37:ut causas hujus infinitae differentiae scrutetur,
Tac. Or. 15; cf. Plin. Ep. 4, 30, 11:harenarum numerum et montium pondera scrutari,
Amm. 14, 11, 34.— P. a.: scrūtans, antis (late Lat.), perh. only in sup., that most closely examines:militaris rei ordinum scrutantissimus,
Amm. 30, 9, 4.— Hence, adv.: scrūtanter, searchingly, Ambros. Ep. 80. Act. collat. form scrūto, āre, acc. to Prisc. p. 799 P; cf. gruteuô, scruto, Gloss. Philox.—Hence,scrūtor, ātus, pass., Amm. 28, 1, 10; 15, 8, 16; Aur. Vict. Orig. 6, 3. -
9 scrutor
scrūtor, āri, ātus, v. dep. a. [scruta; cf.: gruteuei, scrutatur, Gloss. Philox.], qs. to search even to the rags, i. e. to search carefully, examine thoroughly, explore a thing; to search, examine a person (syn.: indago, rimo).I.Lit., of things:B.domos, naves,
Cic. Vatin. 5, 12:loca abdita,
Sall. J. 12, 5:omnia foramina parietum scrutatur,
Petr. 98, 1:paleam,
id. 33, 4:terraï abdita ferro,
Lucr. 6, 809:ignem gladio,
Hor. S. 2, 3, 276:lumina manibus,
Sen. Oedip. 965:scrutatus sum quae potui et quae vidi omnia: inveni duos solos libellos, etc.,
Cic. Verr. 2, 2, 74, § 182; cf. Tac. H. 4, 1:L. Crassus spiculis prope scrutatus est Alpes,
Cic. Pis. 26, 62:occulta saltuum,
Tac. A. 1, 61:mare,
id. Agr. 30; id. G. 45; cf.:scrutandi orbis gratiā,
Plin. 5, 1, 1, § 9:canis scrutatur vestigia (ferarum),
id. 8, 40, 61, § 147:venantium latibula scrutatus,
Curt. 6, 5, 17:vias presso ore (canis),
Sen. Thyest. 499:equorum delicta scrutantes,
Amm. 14, 6, 25.—Of personal objects: Eu. Ostende huc manum dexteram... Nunc laevam ostende... Jam scrutari mitto, to search you, Plaut. Aul. 4, 4, 24:non excutio te, non scrutor,
Cic. Rosc. Am. 34, 97; so of searching, Asin. ap. Cic. Fam. 10, 31, 1:consuetudinem salutantes scrutandi,
Suet. Vesp. 12 fin.;and of a searching for spoil,
Tac. H. 3, 25.—Transf., to seek for, search out a thing (post-Aug. and very rare):II.venas melini inter saxa,
Plin. 35, 6, 19, § 37:iter,
Claud. Rapt. Pros. 1, 172; cf. infra, II. B.—Trop., to examine thoroughly; to explore, investigate: quod est ante pedes nemo spectat: caeli scrutantur plagas, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 18, 30; Cic. Div. 2, 13, 30 (Trag. v. 277 Vahl.):B.omnes sordes,
id. Q. Fr. 1, 1, 3, § 11;cf: nomina ac vultus, alacritatem tristitiamque coëuntium,
Tac. A. 16, 5:animos ceterorum secretis sermonibus,
id. H. 4, 55:voluntatem,
Quint. 2, 4, 26:locos, ex quibus argumenta eruamus,
Cic. de Or 2, 34, 146; cf. id. Part. 3, 8:desinamus aliquando ea scrutari, quae sunt inania,
id. Rosc. Am. 30, 83; cf.:quod non ratione scrutabimur, non poterimus invenire nisi casu,
Quint. 5, 10, 22:interiores et reconditas litteras,
Cic. N. D. 3, 16, 42:origines nominum,
Quint. 1, 4, 25:omnia minutius et scrupulosius,
id. 5, 14, 28:inferiora quoque,
id. 7, 1, 27:exoletos auctores,
id. 8, 2, 12:scripturas,
Vulg. Johan. 5, 39.— Absol.:totum diem mecum scrutor, facta ac dicta mea remetior,
Sen. Ira, 3, 36, 3.—Transf. (cf. supra, I. B.), to search into; to search out, find out a thing (so not till after the Aug. per.):b.fibras Inspiciunt, mentes deum scrutantur in illis,
Ov. M. 15, 137:finem principis per Chaldaeos,
Tac. A. 12, 52:sua Caesarisque fata,
id. ib. 16, 14:arcanum ullius,
Hor. Ep. 1, 18, 37:ut causas hujus infinitae differentiae scrutetur,
Tac. Or. 15; cf. Plin. Ep. 4, 30, 11:harenarum numerum et montium pondera scrutari,
Amm. 14, 11, 34.— P. a.: scrūtans, antis (late Lat.), perh. only in sup., that most closely examines:militaris rei ordinum scrutantissimus,
Amm. 30, 9, 4.— Hence, adv.: scrūtanter, searchingly, Ambros. Ep. 80. Act. collat. form scrūto, āre, acc. to Prisc. p. 799 P; cf. gruteuô, scruto, Gloss. Philox.—Hence,scrūtor, ātus, pass., Amm. 28, 1, 10; 15, 8, 16; Aur. Vict. Orig. 6, 3.
См. также в других словарях:
Minutius, S. (1) — 1S. Minutius (22. Jan.), ein Martyrer in Afrika. (II. 414) … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Minutius, S. (2) — 2S. Minutius (23. Jan.), ein Martyrer zu Rom. S. S. Bellus. (II. 455) … Vollständiges Heiligen-Lexikon
MINUTIUS Augurinus — Tribunus plebis, qui Sp. Melium regnum Romae affectantem reum peregit. Huic, quod farris pretium trinis nundinis ad eam vilitatem redegisset, ut asse modius vaeniret, tantus a plebe est habitus honor, ut collatâ in capita stipe unciariâ, aenea ei … Hofmann J. Lexicon universale
MINUTIUS Basilus — praenomine Lucius, Caesaris in Gallia Tribunus, l. 6. Bell. Gall. c. 29. et 30. postea coniurationis in eum particeps. Vide Cicer l. 6. Famil. Ep. 6. Vide et Lucius/ … Hofmann J. Lexicon universale
MINUTIUS Fundanus — Asiae Proconsul sub Hadriano … Hofmann J. Lexicon universale
MINUTIUS Justus — praefectus castrorum legionis septimae Galbianae, quia severius quam bellô civili imperitabat, subtractus militum irae, ad Vespasianum missus est. Tacit. Hist. l. 3. c. 7 … Hofmann J. Lexicon universale
MINUTIUS Scaevola — vide Publius; it Quintus … Hofmann J. Lexicon universale
MINUTIUS Thermus — vide Quintus … Hofmann J. Lexicon universale
MINUTIUS et Protonius — personati Comoediam primi egisse dicuntur. Iul. Caes. Scaliger Poetic. l. 1. c. 13 … Hofmann J. Lexicon universale
MINUTIUS Rufus — I. MINUTIUS Rufus a partibus Pompeii, qui cum Asiaticis navibus erat Orici, Caes. l. 3. Bell. Civ. c. 7. II. MINUTIUS Rufus vide Quintus … Hofmann J. Lexicon universale
MINUTIUS Augurinus (P.) — P. MINUTIUS Augurinus consul cum T. Geganio Macerino, an. Urb. Cond. 262 … Hofmann J. Lexicon universale