-
61 immodicus
im-modicus, a, um1) неумеренный, не знающий меры (aliquā re, in aliquā re, alicujus rei)i. maeroris T — охваченный безутешным горемi. linguā L, T — невоздержный на язык2) чрезмерный, непомерный (licentia VP; frigus O; labor O); чересчур длинный ( oratio PJ) -
62 impromptus
im-prōmptus, a, umнеготовый, нескорый в своих действиях ( ob continua pericula T); непроворный, небойкий (lingua L; sermone i. Latino Aus) -
63 inexplanatus
in-explānātus, a, umнеясный, невразумительный, невнятный ( lingua PM) -
64 infrenatus
I īnfrēnātus, a, um part. pf. к infreno II īn-frēnātus, a, um adj. [ freno ]eques i. L — всадник на невзнузданном коне2) необузданный, несдержанный ( lingua Eccl) -
65 infrenis
īn-frēnis, e и īnfrēnus, a, um [ frenum ]1) безуздый, невзнузданный (equus V, Amm)2) (= infrenatus II, 1.) не употребляющий узды, ездящий на невзнузданной лошади ( Numidae V)3) необузданный, несдержанный (lingua AG, Amm) -
66 infringo
īn-fringo, frēgī, frāctum, ere [ frango ]1) переламывать ( hastam L); обламывать ( cornu O); надламывать ( flores O); разрывать ( vestes O); хрустеть или щёлкать (i. articulos Q)2) ослаблять, лишать силы (i. virtutem alicujus T; i. impetūs T); сломить ( potentiam alicujus T); подрывать, расстраивать, сокрушать (animum L; vim militum Cs; spem C); нарушать ( pacem Eutr); искажать ( veritatem T); пресекать ( conatūs adversariorum Cs); прерывать ( ambitum verborum C)3) уменьшать, сбавлять ( tributa T)4) швырять ( aulam in caput Pl); ударятьi. digitos cithărae St — бряцать на кифаре -
67 injuratus
in-jūrātus, a, umнеклявшийся, не принёсший присяги, неприсягавший (juravi linguā, mentem injuratam gero Emipides ap. C — о вынужденной, а потому нравственно не обязывающей клятве) -
68 inops
in-ops, opis adj.1) бедный, нуждающийся, лишённый средств, неимущий (magnas inter opes i. H; pauper inopsque Aus)aerarium i. C — истощённая казнаcupido i. H — ненасытная алчностьi. alicujus rei или (ab) aliquā re — бедный чём-л.i. somni cibique O — лишившийся сна и аппетитаi. rerum H — бессодержательный, пустойagitandi i. Sl — без средств к жизниi. animi V — вне себя (от волнения)i. mentis T — обезумевшийi. humanitatis C — необразованный, непросвещённыйi. consilii L, Su — не знающий, что делать, растерянный2) скудный, нищенский, убогий (senecta O, VF; vita C; lingua C, AG)3) беспомощный, бессильный (i. relictus ab aliquo C) -
69 ipse
a, um (gen. ipsīus, поэт. обычно ipsīus; dat. ipsi, редко ipso, ipsae; superl. ipsissĭmus)1) сам (лично) (ego ipse, vos ipsi, id ipsum C etc.)Caesar singulis legionibus legatos praefecit, i. a dexlro cornu proelium commisit Cs — во главе отдельных легионов Цезарь поставил легатов, а сам повёл бой с правого фланга2) он (сам), глава, хозяин (ср. в просторечии «сам»)incolumes ipsi evaserunt L — (корабль погиб, но) люди спаслись3) сам собой, сам по себе (i. per se C etc.; res ipsa se aperuit Nep; divitiae ipsae neminem beatum reddere possunt Sen)4) целый, полный5) самый, как раз, непосредственноnunc ipsum C, Q (hoc ipso tempore C, Sl etc.) — как раз (именно) теперьad ipsus mane H — вплоть до рассвета;— выраженияi. quoque, (et) i., atque i. C, L, Sen etc. — равным образом, точно так же, тоже, со своей стороныfrater meus Romae est, ego i. quoque propediem Romam proficiscar C — мой брат в Риме, (и) я тоже вскоре отправлюсь в Римnec (neque) i. C, L — также нет, -
70 largiloquus
a, um [ largus + loquor ]говорливый, словоохотливый ( lingua Pl) -
71 largus
a, um1) щедрый (homo C; munus Su)2) обильный (imber Lcr, V; fletus V); обширный ( pabula Lcr); богатый ( alicujus rei и aliquā re)l. aquae Lcn — многоводныйl. suco PM — очень сочныйl. linguā Pl — болтливый, разговорчивыйl. animo T — щедрый от природыl. animae St — готовый отдать (свою) жизньl. operā suā Pl — не жалеющий трудовl. promissis T — не скупящийся на обещанияl. habēnā Sil и l. habenae Lcn — отпустивший поводья, т. е. мчащийся во весь опор3) долгий, протяжный ( gemĭtus Pt) -
72 Latinus
I Latīnus, a, um [ Latium ]Latinus casus Vr — ablativus (которого не было в греч. языке)Latinae coloniae Su — колонии, получившие латинское право (см. latinitas 2.)3) ясный, прямой ( plane el Latine loqui C)II Latīnus, ī m.латинянин, житель Латия L etc.III Latīnus, ī m.Латин, миф. царь Лаврента (в Латии), сын Фавна и нимфы Марики, отец Лавинии, тесть Энея L, V, Just -
73 latratorius
lātrātōrius, a, umлающий, перен. злобный ( lingua Is) -
74 liber
I līber, bera, berum1) свободный, вольный, независимый (civitas Cs; populus L); ничем не связанный, неограниченный ( possessio Cs)agri liberi C — поля, свободные от налоговbona (res familiaris) libera C — имение без долговl. (ab) aliquā re или alicujus rei — свободный от чего-л. (l. curā C; a delictis C; metu, laborum H)libera (liberior) toga (или vestis) virilis O — тога, надевавшаяся молодыми римлянами в день совершеннолетияlibero (abl. abs.), quid firmaret mutaretve T — причём в его (сената) власти было как утвердить, так и отменитьquaestio libera C — общий вопрос (не связанный с каким-л. лицом)liberum vinum H — вино, освобождающее от забот2) благородный, прямой, откровенный (homo, animus C)3) пустой, пустующий, незанятый (aedes L; lectulus C)4) своевольный, разнузданный, распущенный, распутный (adulescens Ter; libera turba temulentorum C)5) непредвзятый, беспристрастный ( judicium C)6) богатый, обильный ( cena Pt — об обеде, устраиваемом для гладиаторов перед боем)II liber, librī m.1) луб, лыко Vr, C, V2) книга, сочинение (librum de rebus rusticis scribere C; librum divulgare C, legere Ctl, Sen; libri Sibyllini C); свиток (libros volvere, pervolutare C)3) раздел, глава4) послание, письмо, рескрипт (l. principis PJ)5) перечень, список, реестр C6) договор (l. emptionis Vlg)III līber, erī m. Q, CJ sg. к liberi IV Līber, erī m.Либер, староиталийский бог оплодотворения, впоследствии отождествлённый с греч. Вакхом Vr, C etc.; перен. вино Ter, H -
75 ligula
(lingula), ae f. [demin. к lingua ]1) язычок, пластинка (в разн. знач.) Vtr, Col, Ap2) узкая, вдающаяся в море, полоса земли, коса ( in extremis ligulis promunturiisque Cs)3) ремённый язычок (в обуви) J, Scr4) (с ī) бран. дурак (l., i in malam crucem Pl)6) род короткого меча Naev -
76 linguarium
linguārium, ī n. [ lingua ] шутл. -
77 linguax
linguāx, ācis [ lingua ]болтливый, говорливый AG -
78 lingulaca
1. lingulāca, ae [ lingula ]m., f. болтун, болтушка Pl, Vr2. f.1) предпол. камбала Vr2) предпол. лютик языковый (Ranunculus lingua, L) PM -
79 lingulatus
lingulātus, a, um [ lingua ]имеющий форму языка, языкообразный ( tubuli Vtr) -
80 linguosus
linguōsus, a, um [ lingua ]1) болтливый, словоохотливый Pt, Hier2) выразительный ( digiti Eccl)3) риторический ( artes Aug)
См. также в других словарях:
língua — s. f. 1. Órgão móvel da cavidade bucal. 2. [Linguística] Sistema de comunicação comum a uma comunidade linguística. 3. Tromba dos insetos lepidópteros. 4. Fiel da balança. 5. Parte estreita e comprida de terra banhada lateralmente por água. 6. … … Dicionário da Língua Portuguesa
lingua — / lingwa/ s.f. [lat. lingua ]. 1. (anat.) [organo della cavità orale dei vertebrati superiori, con funzione tattile e gustativa e, nell uomo, di articolazione dei suoni del linguaggio] ● Espressioni (con uso fig.): lingua biforcuta ➨ ❑; mala… … Enciclopedia Italiana
Lingua — ist der Familienname folgender Personen: Giorgio Lingua (* 1960), römisch katholischer Erzbischof und vatikanischer Diplomat Siehe auch: Lingua franca Lingua Franca Nova (LFN), Plansprache Pange lingua, Titel eines eucharistischen Hymnus, der dem … Deutsch Wikipedia
LINGUA — a λείχω, s. lingo, non omnibus animalibus uniformis. Plin. l. 11. c. 37. Tenuissima serpentibus et trisulca, vibrans, praelonga: lacertis bifidae et pilosas: vitulis quoque marinis duplex: sed supredictis capillamenti tenuitate: ceteris ad… … Hofmann J. Lexicon universale
lingua — LÍNGUA v. lingua franca. Trimis de tavi, 13.09.2007. Sursa: Neoficial … Dicționar Român
Lingua — Lin gua (l[i^][ng] gw[.a]), n.; pl. {Lingu[ae]} (l[i^][ng] gw[=e]). [L., the tongue.] (Zo[ o]l.) (a) A tongue. (b) A median process of the labium, at the under side of the mouth in insects, and serving as a tongue. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Lingua — (lat.), 1) Zunge; 2) Sprache. Daher L. romana rustica, s. Römische Sprache u. Romanische Sprachen … Pierer's Universal-Lexikon
Lingŭa — (lat. u. ital.), Zunge, Sprache. L. rustĭca (»bäurische Sprache«), das Vulgär oder Volkslatein des frühen Mittelalters (vgl. Lateinische Sprache, Romanische Sprachen). L. franca, verdorbenes Italienisch, das, zur Zeit der Herrschaft der… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Lingua — Lingŭa (lat., ital. und portug.), Zunge, Sprache; L. franca, das verdorbene Italienisch in der Levante, Verkehrssprache zwischen der dortigen einheimischen Bevölkerung und den Europäern … Kleines Konversations-Lexikon
lingua — término latino para lengua Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 … Diccionario médico
lingua — index language Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary