Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

labored

  • 1 molestus

    mŏlestus, a, um, adj. [moles], troublesome, irksome, grievous, annoying (class.; cf.

    importunus): abscede hinc, molestus ne sis!

    Plaut. As. 2, 4, 63:

    provincia,

    Cic. Mur. 8, 18:

    operosus ac molestus labor,

    id. N. D. 2, 23, 39:

    alicui odiosum et molestum esse,

    id. Sen. 14, 47:

    tu autem, nisi molestum est, paulisper exsurge,

    if it will not incommode you, id. Clu. 60, 168:

    nihil erit his laboriosius molestiusque provinciae?

    id. Leg. 3, 8, 19:

    arrogantia ingenii atque eloquentiae est multo molestissima,

    id. Div. in Caecil. 11, 36: tunica, a dress of pitch, in which a malefactor was burned (tunicam alimentis ignium et illitam et intextam, Sen. Ep. 14, 5), Juv. 8, 235; Mart. 10, 25, 5.—
    B.
    In partic., of speech, labored, affected:

    simplex in agendo veritas non molesta,

    Cic. Brut. 30, 116:

    verba,

    Ov. A. A. 1, 464:

    pronuntiatio gesticulationibus,

    Quint. 11, 3, 183:

    dialectos,

    Suet. Tib. 56.—
    II.
    Transf.
    A.
    That is done with difficulty, difficult (post-class.):

    molesta separatio,

    Dig. 9, 2, 27, § 14.—
    * B.
    Dangerous, injurious:

    otium, Catulle, tibi molestum est,

    Cat. 51, 12.—Hence, adv.: mŏlestē.
    1.
    With trouble or difficulty (class.):

    moleste fero,

    I take it ill, it vexes, annoys me, Cic. Att. 13, 22, 4:

    molestissime fero, quod, etc.,

    id. Fam. 3, 6, 5:

    molestius ferre,

    id. Q. Fr. 1, 1, 1, § 2:

    fero,

    I lament, Sen. Ep. 67, 13.—
    2.
    In a troublesome or offensive manner; of speech, in a labored manner, affectedly:

    mimice ac moleste,

    Cat. 42, 8: scribere, August. ap. Suet. Aug. 86:

    moleste uti distinctionibus,

    Quint. 11, 3, 181.

    Lewis & Short latin dictionary > molestus

  • 2 cūriōsus

        cūriōsus adj. with comp. and sup.    [cura], bestowing care, painstaking, careful, diligent, thoughtful, devoted, attentive: in omni historiā: ad investigandum curiosior.—Inquiring eagerly, curious, inquisitive: nemo, T.: in re p.: curiosissimi homines: oculi.—Meddlesome, officious, curious, prying, inquisitive: patere me esse curiosum: homo.
    * * *
    I
    curiosa -um, curiosior -or -us, curiosissimus -a -um ADJ
    careful, diligent, painstaking; attentive; fussy; meddlesome, interfering; labored/elaborate/complicated; eager to know, curious, inquisitive; careworn
    II
    spy, one who is prying; scout; informer; class of secret spys; secret police

    Latin-English dictionary > cūriōsus

  • 3 ēlabōrātus

        ēlabōrātus adj.    [P. of elaboro], highly wrought, finished, labored: versūs: concinnitas: non elaboratus pes, i. e. a simple strain, H.: alqs in verbis, Ta.

    Latin-English dictionary > ēlabōrātus

  • 4 molestus

        molestus adj. with comp. and sup.    [moles], troublesome, irksome, grievous, annoying, unmanageable: labor: hoc sunt omnes iure molesti, Quo fortes, H.: nisi molestum est, exsurge, if it will not incommode you: nihil molestius: adrogantia ingeni est molestissima: otium, dangerous, Ct.: tunica, a dress of pitch (in which a malefactor was burned), Iu.—Of speech, labored, affected: simplex in agendo veritas non molesta: verba, O.
    * * *
    molesta -um, molestior -or -us, molestissimus -a -um ADJ
    annoying; troublesome; tiresome

    molestus esse -- to be a worry/nuisance

    Latin-English dictionary > molestus

  • 5 adparatus

    I
    adparata -um, adparatior -or -us, adparatissimus -a -um ADJ
    prepared, equipped, ready; splendid, elaborate, well-appointed; labored
    II
    preparation; instruments, equipment, supplies, stock; splendor, pomp, trappings

    Latin-English dictionary > adparatus

  • 6 apparatus

    I
    apparata -um, apparatior -or -us, apparatissimus -a -um ADJ
    prepared, equipped, ready; splendid, elaborate, well-appointed; labored
    II
    preparation; instruments, equipment, supplies, stock; splendor, pomp, trappings

    Latin-English dictionary > apparatus

  • 7 adparo

    ap-păro ( adp-, Ritschl, Fleck., Bait.; app-, Lachm., Kayser, Weissenb., Halm), āvi, ātum, 1, v. a., to prepare or make ready for something (esp. with effort, care, expense), to put in order, provide, furnish, equip, etc. (freq. and class.).
    I.
    Lit.:

    alicui prandium adparare,

    Plaut. Men. 1, 2, 61:

    cenam adparare, Ter Heaut. 1, 1, 74: convivium,

    id. Ad. 5, 9, 8:

    ornare et apparare convivium,

    Cic. Verr. 2, 4, 20; * Hor. Epod. 2, 48; Suet. Claud. 33; cf. id. Caes. 26:

    nuptias,

    Ter. And. 3, 2, 34; so id. Phorm. 4, 4, 20:

    bellum apparare,

    Cic. Imp. Pomp. 12, 35:

    ludos magnificentissimos,

    id. Q. Fr. 3, 8 (cf. apparatus, II. B.):

    iter ad caedem faciendam,

    id. Mil. 10, 28:

    aggerem,

    Caes. B. G. 7, 17:

    bellum armaque vi summā,

    Liv. 4, 1; 6, 21.—With ad:

    ad hostes bellum apparatur,

    Liv. 7, 7.— With in:

    in Sestium adparabantur crimina,

    Cic. ad Q. Fr. 2, 3, 6.—
    II.
    Trop.:

    nunc hoc consilium capio et hanc fabricam adparo,

    Plaut. Poen. 5, 2, 139:

    ut tibi auxilium adparetur,

    id. Ep 3, 2, 18.—Constr. with inf. as object:

    delinire adparas,

    Plaut. As. 2, 4, 28:

    meam exscindere gentem apparat,

    Stat. Th. 4, 670:

    traicere ex Siciliā,

    Suet. Aug. 47.— Absol. (cf Ruhnk. Dict. ad Ter. And. 1, 5, 19; Corte ad Sall. C. 6, 5, Bremi ad Nep. Thras. 2, 2):

    dum adparatur,

    Ter. Eun. 3, 5, 35:

    cum in apparando esset occupatus,

    Nep. Hann. 7, 1.—With ut:

    ut eriperes, adparabas,

    Plaut. Aul. 5, 18.—Se apparare with inf. in Plaut.:

    qui sese parere adparent legibus,

    Plaut. As. 3, 3, 11.—Hence, appărā-tus ( adp-), a, um, P. a., pr. prepared; hence,
    A.
    Of persons, prepared, ready:

    adparatus sum, ut videtis,

    Plaut. Merc. 5, 2, 10:

    adparatus et meditatus ad causam accedo,

    Cic. Leg. 1, 4, 12.—
    B.
    Of things, well supplied, furnished with every thing:

    domus omnibus instructior rebus et apparatior,

    Cic. Inv. 1, 34.—Hence, magnificent, splendid, sumptuous (cf. apparatus, II. B.):

    ludi apparatissimi et magnificentissimi,

    Cic. Sest. 54:

    apparatis accipere epulis,

    Liv. 23, 4 Drak.:

    apparatissimae epulae,

    Sen. Ep. 83:

    apparatissimum funus,

    Suet. Ner. 9: munus apparatissimum largissimumque, id. Tit. 7.— Trop., of discourse, too studied, far-felched, labored: ut non apparata oratio esse videatur, Auct. ad Her. 1, 7; so,

    verba apparata,

    id. ib. (cf. apparatio).— Adv.: appărātē ( adp-), sumptuously:

    et edit et bibit opipare sane et adparate,

    Cic. Att. 13, 52:

    ludi Romani scaenici eo anno magnifice apparateque facti (sunt),

    Liv. 31, 4.— Comp.: Potes apparatius cenare apud multos;

    nusquam hilarius,

    Plin. Ep. 1, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > adparo

  • 8 apparo

    ap-păro ( adp-, Ritschl, Fleck., Bait.; app-, Lachm., Kayser, Weissenb., Halm), āvi, ātum, 1, v. a., to prepare or make ready for something (esp. with effort, care, expense), to put in order, provide, furnish, equip, etc. (freq. and class.).
    I.
    Lit.:

    alicui prandium adparare,

    Plaut. Men. 1, 2, 61:

    cenam adparare, Ter Heaut. 1, 1, 74: convivium,

    id. Ad. 5, 9, 8:

    ornare et apparare convivium,

    Cic. Verr. 2, 4, 20; * Hor. Epod. 2, 48; Suet. Claud. 33; cf. id. Caes. 26:

    nuptias,

    Ter. And. 3, 2, 34; so id. Phorm. 4, 4, 20:

    bellum apparare,

    Cic. Imp. Pomp. 12, 35:

    ludos magnificentissimos,

    id. Q. Fr. 3, 8 (cf. apparatus, II. B.):

    iter ad caedem faciendam,

    id. Mil. 10, 28:

    aggerem,

    Caes. B. G. 7, 17:

    bellum armaque vi summā,

    Liv. 4, 1; 6, 21.—With ad:

    ad hostes bellum apparatur,

    Liv. 7, 7.— With in:

    in Sestium adparabantur crimina,

    Cic. ad Q. Fr. 2, 3, 6.—
    II.
    Trop.:

    nunc hoc consilium capio et hanc fabricam adparo,

    Plaut. Poen. 5, 2, 139:

    ut tibi auxilium adparetur,

    id. Ep 3, 2, 18.—Constr. with inf. as object:

    delinire adparas,

    Plaut. As. 2, 4, 28:

    meam exscindere gentem apparat,

    Stat. Th. 4, 670:

    traicere ex Siciliā,

    Suet. Aug. 47.— Absol. (cf Ruhnk. Dict. ad Ter. And. 1, 5, 19; Corte ad Sall. C. 6, 5, Bremi ad Nep. Thras. 2, 2):

    dum adparatur,

    Ter. Eun. 3, 5, 35:

    cum in apparando esset occupatus,

    Nep. Hann. 7, 1.—With ut:

    ut eriperes, adparabas,

    Plaut. Aul. 5, 18.—Se apparare with inf. in Plaut.:

    qui sese parere adparent legibus,

    Plaut. As. 3, 3, 11.—Hence, appărā-tus ( adp-), a, um, P. a., pr. prepared; hence,
    A.
    Of persons, prepared, ready:

    adparatus sum, ut videtis,

    Plaut. Merc. 5, 2, 10:

    adparatus et meditatus ad causam accedo,

    Cic. Leg. 1, 4, 12.—
    B.
    Of things, well supplied, furnished with every thing:

    domus omnibus instructior rebus et apparatior,

    Cic. Inv. 1, 34.—Hence, magnificent, splendid, sumptuous (cf. apparatus, II. B.):

    ludi apparatissimi et magnificentissimi,

    Cic. Sest. 54:

    apparatis accipere epulis,

    Liv. 23, 4 Drak.:

    apparatissimae epulae,

    Sen. Ep. 83:

    apparatissimum funus,

    Suet. Ner. 9: munus apparatissimum largissimumque, id. Tit. 7.— Trop., of discourse, too studied, far-felched, labored: ut non apparata oratio esse videatur, Auct. ad Her. 1, 7; so,

    verba apparata,

    id. ib. (cf. apparatio).— Adv.: appărātē ( adp-), sumptuously:

    et edit et bibit opipare sane et adparate,

    Cic. Att. 13, 52:

    ludi Romani scaenici eo anno magnifice apparateque facti (sunt),

    Liv. 31, 4.— Comp.: Potes apparatius cenare apud multos;

    nusquam hilarius,

    Plin. Ep. 1, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > apparo

  • 9 Brontes

    Brontes, ae (acc. Brontem, Stat. S. 1, 1, 4), m., = Brontês, a Cyclops who labored in the workshop of Vulcan, Verg. A. 8, 425; Ov. F. 4, 288; Claud. III. Cons. Hon. 193.

    Lewis & Short latin dictionary > Brontes

  • 10 contentio

    contentĭo, ōnis, f. [contendo] (acc. to contendo, II.), an eager stretching, a straining, exertion of the powers of body or mind, tension, effort, a vigorous struggling or striving for something, a struggle after (very freq. and in good prose).
    I.
    In gen.
    A.
    Prop.:

    contentio et summissio vocis,

    Cic. Off. 1, 41, 146; id. de Or. 1, 61, 261:

    vocis,

    id. Tusc. 2, 24, 56:

    vocis aut lateris,

    Plin. 26, 13, 85, § 137 al.:

    gravitatis et ponderum,

    of gravitation, Cic. N. D. 2, 45, 116:

    animi (opp. relaxatio),

    id. de Or. 2, 5, 21; cf. id. Arch. 6, 12 et saep.—With gen. of the object:

    disputationis,

    Cic. de Or. 3, 61, 230:

    honorum (with ambitio),

    id. Off. 1, 25, 87; cf.

    palmae,

    Quint. 1, 2, 24:

    dignitatis,

    id. 4, 5, 12; cf.:

    libertatis dignitatisque,

    Liv. 4, 6, 11 al. —
    B.
    Transf.
    1.
    Labored, formal speech (opp. talk, conversation): quoniam magna vis orationis est, eaque duplex, altera contentionis, altera sermonis;

    contentio disceptationibus tribuatur judiciorum... sermo in circulis, etc.,

    Cic. Off. 1, 37, 132; 2, 14, 48 Heine ad loc.; cf.: sermo est oratio remissa et finitima cottidianae locutioni;

    contentio est oratio acris, etc.,

    Auct. Her. 3, 13, 23.—
    * 2.
    Gregum = admissura, Censor. 5.—
    II.
    In partic.
    A.
    (Acc. to contendo, II. B. 2.) A contest, contention, strife (with weapons or words), a fight, dispute, controversy (so most freq.):

    contentiones proeliorum,

    Cic. Off. 1, 26, 90; cf.:

    magna belli,

    id. Sest. 27, 58:

    contentiones, quae cum inimicissimis fiunt,

    id. Off. 1, 38, 137; so with cum, id. Phil. 2, 3, 7; id. Leg. 3, 11, 25 al.:

    cum aliquo de aliquā re,

    Quint. 4, 2, 132:

    de aliquā re,

    Cic. Leg. 3, 10, 24; Liv. 4, 6, 4; Quint. 5, 14, 12 al.:

    adversus procuratores,

    Tac. Agr. 9:

    inter aliquos,

    Cic. Sest. 21, 47; Quint. 10, 1, 47; Suet. Claud. 15 et saep.; cf.:

    inter aliquos de aliquā re,

    Cic. Ac. 2, 43, 132 et saep.:

    contentionis cupidiores quam veritatis,

    id. de Or. 1, 11, 47; Curt. 8, 4, 33.—
    B.
    (Acc. to contendo, II. B. 3.) A comparison, contrast:

    si contentio quaedam et comparatio fiat,

    Cic. Off. 1, 17, 57; 1, 43, 152; cf. id. Inv. 1, 12, 17:

    quaedam hominum ipsorum,

    id. Planc. 2, 5; id. Inv. 2, 39, 114:

    fortunarum,

    id. Pis. 22, 51.—Hence,
    2.
    T. t.
    a.
    In rhetoric, a contrasting of one thought with another, antithesis, Auct. Her. 4, 15, 21; Cic. de Or. 3, 53, 203; Quint. 9, 1, 31; 9, 2, 2.—
    b.
    In gram., comparison, Varr. L. L. 8, § 75 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > contentio

  • 11 excubo

    ex-cŭbo, bŭi, bĭtum, 1, v. n., to lie or sleep out of doors.
    I.
    In gen. (rare but class.):

    moniti Lacedaemonii, ut urbem et tecta linquerent armatique in agro excubarent,

    Cic. Div. 1, 50, 112:

    apes noctu deprehensae in expeditione excubant supinae,

    Plin. 11, 8, 8, § 19.—
    B.
    Trop.:

    Graeciam alienis sedibus,

    Just. 8, 4, 7, v. Fittbogen ad h. l.—Far more freq.,
    II.
    In partic., to lie out on guard, to keep watch, to watch.
    A.
    Lit.:

    duae semper legiones pro castris excubabant,

    Caes. B. G. 7, 24, 5:

    legiones in armis,

    id. ib. 7, 11, 6:

    legiones ad mare,

    id. B. C. 3, 63, 6:

    cohortes ad munitionem,

    id. ib. 3, 50, 1:

    legio per muros,

    Verg. A. 9, 175:

    excubitum in porta cohortes mittere,

    Sall. J. 100, 4:

    Cerberus excubat ante fores,

    Tib. 1, 3, 72:

    quae (naves) ad portum excubabant,

    kept watch, Caes. B. C. 2, 22, 3 et saep.— Poet.:

    (Cupido Chiae) Pulchris excubat in genis,

    sits on the watch, lurks, Hor. C. 4, 13, 8.—Of things as subjects:

    alni contra erumpentium amnium impetus riparum muro in tutela ruris excubant,

    Plin. 16, 37, 67, § 173:

    laurus ante limina excubat,

    id. 15, 30, 39, § 127.—
    B.
    Trop., to watch, be watchful or vigilant, to be on the alert:

    cum Caesar ad opus consuetudine excubaret, etc.,

    Caes. B. G. 7, 24, 2:

    in navibus,

    id. B. C. 3, 8 fin.:

    excubabo vigilaboque pro vobis,

    Cic. Phil. 6, 7, 18:

    sapiens semper animo sic excubat, ut nihil ei improvisum accidere possit,

    id. Tusc. 4, 17, 37: curam rei publicae summae defendundae jam pridem apud vos excubare, is watchful, active, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 5:

    omnis eorum ars urbibus excubabat,

    i. e. was concerned, labored for the cities, Plin. 35, 10, 37, § 118.— Pass. impers.:

    rerum, non animi pretiis excubatur,

    care is exercised, Plin. 35, 7, 32, § 50.

    Lewis & Short latin dictionary > excubo

  • 12 illaboratus

    illăbōrātus ( inl-), a, um, adj. [in-laboratus], not labored, unwrought, uncultivated, acquired without labor, spontaneous (post-Aug.):

    terra,

    Sen. Ep. 90 fin.:

    fructus,

    Quint. 12, 10, 79:

    oratio (with simplex),

    id. 4, 1, 60:

    virtus (with obvia),

    id. 12, 2, 2:

    haec omnia fluunt illaborata,

    id. 10, 1, 111.

    Lewis & Short latin dictionary > illaboratus

  • 13 inlaboratus

    illăbōrātus ( inl-), a, um, adj. [in-laboratus], not labored, unwrought, uncultivated, acquired without labor, spontaneous (post-Aug.):

    terra,

    Sen. Ep. 90 fin.:

    fructus,

    Quint. 12, 10, 79:

    oratio (with simplex),

    id. 4, 1, 60:

    virtus (with obvia),

    id. 12, 2, 2:

    haec omnia fluunt illaborata,

    id. 10, 1, 111.

    Lewis & Short latin dictionary > inlaboratus

  • 14 laboratus

    1.
    lăbōrātus, ūs, m. [id.], labor, laboriousness (late Lat.), Ven. v. Rad. 13.
    2.
    lăbōrātus, a, um, adj. [laboro].
    I.
    Labored, attended with labor or difficulty (post-class.):

    laboratior continentia,

    Tert. Verg. Vel. 10.—
    II.
    Laborious, troublesome, miserable, full of hardship (in post-Aug. poets):

    aevum,

    Val. Fl. 5, 255:

    vita,

    Stat. Th. 1, 341.

    Lewis & Short latin dictionary > laboratus

См. также в других словарях:

  • Labored — La bored, a. 1. Bearing marks of labor and effort; elaborately wrought; not easy or natural; as, labored poetry; a labored style. [1913 Webster] 2. appearing to require strong effort; as, labored breathing. Syn: heavy, laboured. [WordNet 1.5] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • labored — labored; un·labored; …   English syllables

  • labored — index difficult, elaborate, painstaking, ponderous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • labored — (adj.) also laboured, learned, mid 15c., pp. adjective from LABOR (Cf. labor) (v.). Meaning done with much labor is from c.1600 …   Etymology dictionary

  • labored — *forced, strained, farfetched Analogous words: *heavy, ponderous, weighty: *awkward, clumsy, maladroit, inept: *stiff, wooden, rigid …   New Dictionary of Synonyms

  • labored — [adj] difficult to understand, unclear affected, arduous, awkward, clumsy, contrived, effortful, forced, hard, heavy, inept, maladroit, operose, overdone, overwrought, ponderous, stiff, strained, strenuous, studied, toilsome, unnatural, uphill*,… …   New thesaurus

  • labored — [lā′bərd] adj. made or done with great effort; not effortless and natural; strained …   English World dictionary

  • Labored — Labor La bor, v. i. [imp. & p. p. {Labored}; p. pr. & vb. n. {Laboring}.] [OE. labouren, F. labourer, L. laborare. See {Labor}, n.] [Written also {labour}.] 1. To exert muscular strength; to exert one s strength with painful effort, particularly… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • labored — adjective Date: 1608 produced or performed with labor < labored breathing >; also lacking ease of expression < a labored speech > …   New Collegiate Dictionary

  • labored — laboredly, adv. laboredness, n. /lay beuhrd/, adj. 1. done or made with difficulty; heavy: labored breathing. 2. exhibiting a great deal of effort; lacking grace, fluency, or spontaneity: a labored prose style. [1525 35; LABOR + ED2] Syn. 2.… …   Universalium

  • labored — la|bored [ leıbərd ] adjective 1. ) speaking, writing, or performing in a way that is not natural or interesting because it seems as though you are making too much effort: I thought the book was rather labored in parts. 2. ) if someone s… …   Usage of the words and phrases in modern English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»