-
1 molestus
mŏlestus, a, um, adj. [moles], troublesome, irksome, grievous, annoying (class.; cf.B.importunus): abscede hinc, molestus ne sis!
Plaut. As. 2, 4, 63:provincia,
Cic. Mur. 8, 18:operosus ac molestus labor,
id. N. D. 2, 23, 39:alicui odiosum et molestum esse,
id. Sen. 14, 47:tu autem, nisi molestum est, paulisper exsurge,
if it will not incommode you, id. Clu. 60, 168:nihil erit his laboriosius molestiusque provinciae?
id. Leg. 3, 8, 19:arrogantia ingenii atque eloquentiae est multo molestissima,
id. Div. in Caecil. 11, 36: tunica, a dress of pitch, in which a malefactor was burned (tunicam alimentis ignium et illitam et intextam, Sen. Ep. 14, 5), Juv. 8, 235; Mart. 10, 25, 5.—In partic., of speech, labored, affected:II.simplex in agendo veritas non molesta,
Cic. Brut. 30, 116:verba,
Ov. A. A. 1, 464:pronuntiatio gesticulationibus,
Quint. 11, 3, 183:dialectos,
Suet. Tib. 56.—Transf.A.That is done with difficulty, difficult (post-class.):* B. 1.molesta separatio,
Dig. 9, 2, 27, § 14.—With trouble or difficulty (class.):2.moleste fero,
I take it ill, it vexes, annoys me, Cic. Att. 13, 22, 4:molestissime fero, quod, etc.,
id. Fam. 3, 6, 5:molestius ferre,
id. Q. Fr. 1, 1, 1, § 2:fero,
I lament, Sen. Ep. 67, 13.—In a troublesome or offensive manner; of speech, in a labored manner, affectedly:mimice ac moleste,
Cat. 42, 8: scribere, August. ap. Suet. Aug. 86:moleste uti distinctionibus,
Quint. 11, 3, 181. -
2 cūriōsus
cūriōsus adj. with comp. and sup. [cura], bestowing care, painstaking, careful, diligent, thoughtful, devoted, attentive: in omni historiā: ad investigandum curiosior.—Inquiring eagerly, curious, inquisitive: nemo, T.: in re p.: curiosissimi homines: oculi.—Meddlesome, officious, curious, prying, inquisitive: patere me esse curiosum: homo.* * *Icuriosa -um, curiosior -or -us, curiosissimus -a -um ADJcareful, diligent, painstaking; attentive; fussy; meddlesome, interfering; labored/elaborate/complicated; eager to know, curious, inquisitive; carewornIIspy, one who is prying; scout; informer; class of secret spys; secret police -
3 ēlabōrātus
ēlabōrātus adj. [P. of elaboro], highly wrought, finished, labored: versūs: concinnitas: non elaboratus pes, i. e. a simple strain, H.: alqs in verbis, Ta. -
4 molestus
molestus adj. with comp. and sup. [moles], troublesome, irksome, grievous, annoying, unmanageable: labor: hoc sunt omnes iure molesti, Quo fortes, H.: nisi molestum est, exsurge, if it will not incommode you: nihil molestius: adrogantia ingeni est molestissima: otium, dangerous, Ct.: tunica, a dress of pitch (in which a malefactor was burned), Iu.—Of speech, labored, affected: simplex in agendo veritas non molesta: verba, O.* * *molesta -um, molestior -or -us, molestissimus -a -um ADJannoying; troublesome; tiresomemolestus esse -- to be a worry/nuisance
-
5 adparatus
Iadparata -um, adparatior -or -us, adparatissimus -a -um ADJprepared, equipped, ready; splendid, elaborate, well-appointed; laboredIIpreparation; instruments, equipment, supplies, stock; splendor, pomp, trappings -
6 apparatus
Iapparata -um, apparatior -or -us, apparatissimus -a -um ADJprepared, equipped, ready; splendid, elaborate, well-appointed; laboredIIpreparation; instruments, equipment, supplies, stock; splendor, pomp, trappings -
7 adparo
ap-păro ( adp-, Ritschl, Fleck., Bait.; app-, Lachm., Kayser, Weissenb., Halm), āvi, ātum, 1, v. a., to prepare or make ready for something (esp. with effort, care, expense), to put in order, provide, furnish, equip, etc. (freq. and class.).I.Lit.:II.alicui prandium adparare,
Plaut. Men. 1, 2, 61:cenam adparare, Ter Heaut. 1, 1, 74: convivium,
id. Ad. 5, 9, 8:ornare et apparare convivium,
Cic. Verr. 2, 4, 20; * Hor. Epod. 2, 48; Suet. Claud. 33; cf. id. Caes. 26:nuptias,
Ter. And. 3, 2, 34; so id. Phorm. 4, 4, 20:bellum apparare,
Cic. Imp. Pomp. 12, 35:ludos magnificentissimos,
id. Q. Fr. 3, 8 (cf. apparatus, II. B.):iter ad caedem faciendam,
id. Mil. 10, 28:aggerem,
Caes. B. G. 7, 17:bellum armaque vi summā,
Liv. 4, 1; 6, 21.—With ad:ad hostes bellum apparatur,
Liv. 7, 7.— With in:in Sestium adparabantur crimina,
Cic. ad Q. Fr. 2, 3, 6.—Trop.:A.nunc hoc consilium capio et hanc fabricam adparo,
Plaut. Poen. 5, 2, 139:ut tibi auxilium adparetur,
id. Ep 3, 2, 18.—Constr. with inf. as object:delinire adparas,
Plaut. As. 2, 4, 28:meam exscindere gentem apparat,
Stat. Th. 4, 670:traicere ex Siciliā,
Suet. Aug. 47.— Absol. (cf Ruhnk. Dict. ad Ter. And. 1, 5, 19; Corte ad Sall. C. 6, 5, Bremi ad Nep. Thras. 2, 2):dum adparatur,
Ter. Eun. 3, 5, 35:cum in apparando esset occupatus,
Nep. Hann. 7, 1.—With ut:ut eriperes, adparabas,
Plaut. Aul. 5, 18.—Se apparare with inf. in Plaut.:qui sese parere adparent legibus,
Plaut. As. 3, 3, 11.—Hence, appărā-tus ( adp-), a, um, P. a., pr. prepared; hence,Of persons, prepared, ready:B.adparatus sum, ut videtis,
Plaut. Merc. 5, 2, 10:adparatus et meditatus ad causam accedo,
Cic. Leg. 1, 4, 12.—Of things, well supplied, furnished with every thing:domus omnibus instructior rebus et apparatior,
Cic. Inv. 1, 34.—Hence, magnificent, splendid, sumptuous (cf. apparatus, II. B.):ludi apparatissimi et magnificentissimi,
Cic. Sest. 54:apparatis accipere epulis,
Liv. 23, 4 Drak.:apparatissimae epulae,
Sen. Ep. 83:apparatissimum funus,
Suet. Ner. 9: munus apparatissimum largissimumque, id. Tit. 7.— Trop., of discourse, too studied, far-felched, labored: ut non apparata oratio esse videatur, Auct. ad Her. 1, 7; so,verba apparata,
id. ib. (cf. apparatio).— Adv.: appărātē ( adp-), sumptuously:et edit et bibit opipare sane et adparate,
Cic. Att. 13, 52:ludi Romani scaenici eo anno magnifice apparateque facti (sunt),
Liv. 31, 4.— Comp.: Potes apparatius cenare apud multos;nusquam hilarius,
Plin. Ep. 1, 15. -
8 apparo
ap-păro ( adp-, Ritschl, Fleck., Bait.; app-, Lachm., Kayser, Weissenb., Halm), āvi, ātum, 1, v. a., to prepare or make ready for something (esp. with effort, care, expense), to put in order, provide, furnish, equip, etc. (freq. and class.).I.Lit.:II.alicui prandium adparare,
Plaut. Men. 1, 2, 61:cenam adparare, Ter Heaut. 1, 1, 74: convivium,
id. Ad. 5, 9, 8:ornare et apparare convivium,
Cic. Verr. 2, 4, 20; * Hor. Epod. 2, 48; Suet. Claud. 33; cf. id. Caes. 26:nuptias,
Ter. And. 3, 2, 34; so id. Phorm. 4, 4, 20:bellum apparare,
Cic. Imp. Pomp. 12, 35:ludos magnificentissimos,
id. Q. Fr. 3, 8 (cf. apparatus, II. B.):iter ad caedem faciendam,
id. Mil. 10, 28:aggerem,
Caes. B. G. 7, 17:bellum armaque vi summā,
Liv. 4, 1; 6, 21.—With ad:ad hostes bellum apparatur,
Liv. 7, 7.— With in:in Sestium adparabantur crimina,
Cic. ad Q. Fr. 2, 3, 6.—Trop.:A.nunc hoc consilium capio et hanc fabricam adparo,
Plaut. Poen. 5, 2, 139:ut tibi auxilium adparetur,
id. Ep 3, 2, 18.—Constr. with inf. as object:delinire adparas,
Plaut. As. 2, 4, 28:meam exscindere gentem apparat,
Stat. Th. 4, 670:traicere ex Siciliā,
Suet. Aug. 47.— Absol. (cf Ruhnk. Dict. ad Ter. And. 1, 5, 19; Corte ad Sall. C. 6, 5, Bremi ad Nep. Thras. 2, 2):dum adparatur,
Ter. Eun. 3, 5, 35:cum in apparando esset occupatus,
Nep. Hann. 7, 1.—With ut:ut eriperes, adparabas,
Plaut. Aul. 5, 18.—Se apparare with inf. in Plaut.:qui sese parere adparent legibus,
Plaut. As. 3, 3, 11.—Hence, appărā-tus ( adp-), a, um, P. a., pr. prepared; hence,Of persons, prepared, ready:B.adparatus sum, ut videtis,
Plaut. Merc. 5, 2, 10:adparatus et meditatus ad causam accedo,
Cic. Leg. 1, 4, 12.—Of things, well supplied, furnished with every thing:domus omnibus instructior rebus et apparatior,
Cic. Inv. 1, 34.—Hence, magnificent, splendid, sumptuous (cf. apparatus, II. B.):ludi apparatissimi et magnificentissimi,
Cic. Sest. 54:apparatis accipere epulis,
Liv. 23, 4 Drak.:apparatissimae epulae,
Sen. Ep. 83:apparatissimum funus,
Suet. Ner. 9: munus apparatissimum largissimumque, id. Tit. 7.— Trop., of discourse, too studied, far-felched, labored: ut non apparata oratio esse videatur, Auct. ad Her. 1, 7; so,verba apparata,
id. ib. (cf. apparatio).— Adv.: appărātē ( adp-), sumptuously:et edit et bibit opipare sane et adparate,
Cic. Att. 13, 52:ludi Romani scaenici eo anno magnifice apparateque facti (sunt),
Liv. 31, 4.— Comp.: Potes apparatius cenare apud multos;nusquam hilarius,
Plin. Ep. 1, 15. -
9 Brontes
Brontes, ae (acc. Brontem, Stat. S. 1, 1, 4), m., = Brontês, a Cyclops who labored in the workshop of Vulcan, Verg. A. 8, 425; Ov. F. 4, 288; Claud. III. Cons. Hon. 193. -
10 contentio
contentĭo, ōnis, f. [contendo] (acc. to contendo, II.), an eager stretching, a straining, exertion of the powers of body or mind, tension, effort, a vigorous struggling or striving for something, a struggle after (very freq. and in good prose).I.In gen.A.Prop.:B.contentio et summissio vocis,
Cic. Off. 1, 41, 146; id. de Or. 1, 61, 261:vocis,
id. Tusc. 2, 24, 56:vocis aut lateris,
Plin. 26, 13, 85, § 137 al.:gravitatis et ponderum,
of gravitation, Cic. N. D. 2, 45, 116:animi (opp. relaxatio),
id. de Or. 2, 5, 21; cf. id. Arch. 6, 12 et saep.—With gen. of the object:disputationis,
Cic. de Or. 3, 61, 230:honorum (with ambitio),
id. Off. 1, 25, 87; cf.palmae,
Quint. 1, 2, 24:dignitatis,
id. 4, 5, 12; cf.:libertatis dignitatisque,
Liv. 4, 6, 11 al. —Transf.1.Labored, formal speech (opp. talk, conversation): quoniam magna vis orationis est, eaque duplex, altera contentionis, altera sermonis;* 2.contentio disceptationibus tribuatur judiciorum... sermo in circulis, etc.,
Cic. Off. 1, 37, 132; 2, 14, 48 Heine ad loc.; cf.: sermo est oratio remissa et finitima cottidianae locutioni;contentio est oratio acris, etc.,
Auct. Her. 3, 13, 23.—Gregum = admissura, Censor. 5.—II.In partic.A.(Acc. to contendo, II. B. 2.) A contest, contention, strife (with weapons or words), a fight, dispute, controversy (so most freq.):B.contentiones proeliorum,
Cic. Off. 1, 26, 90; cf.:magna belli,
id. Sest. 27, 58:contentiones, quae cum inimicissimis fiunt,
id. Off. 1, 38, 137; so with cum, id. Phil. 2, 3, 7; id. Leg. 3, 11, 25 al.:cum aliquo de aliquā re,
Quint. 4, 2, 132:de aliquā re,
Cic. Leg. 3, 10, 24; Liv. 4, 6, 4; Quint. 5, 14, 12 al.:adversus procuratores,
Tac. Agr. 9:inter aliquos,
Cic. Sest. 21, 47; Quint. 10, 1, 47; Suet. Claud. 15 et saep.; cf.:inter aliquos de aliquā re,
Cic. Ac. 2, 43, 132 et saep.:contentionis cupidiores quam veritatis,
id. de Or. 1, 11, 47; Curt. 8, 4, 33.—(Acc. to contendo, II. B. 3.) A comparison, contrast:2.si contentio quaedam et comparatio fiat,
Cic. Off. 1, 17, 57; 1, 43, 152; cf. id. Inv. 1, 12, 17:quaedam hominum ipsorum,
id. Planc. 2, 5; id. Inv. 2, 39, 114:fortunarum,
id. Pis. 22, 51.—Hence,T. t.a.In rhetoric, a contrasting of one thought with another, antithesis, Auct. Her. 4, 15, 21; Cic. de Or. 3, 53, 203; Quint. 9, 1, 31; 9, 2, 2.—b.In gram., comparison, Varr. L. L. 8, § 75 Müll. -
11 excubo
I.In gen. (rare but class.):B.moniti Lacedaemonii, ut urbem et tecta linquerent armatique in agro excubarent,
Cic. Div. 1, 50, 112:apes noctu deprehensae in expeditione excubant supinae,
Plin. 11, 8, 8, § 19.—Trop.:II. A.Graeciam alienis sedibus,
Just. 8, 4, 7, v. Fittbogen ad h. l.—Far more freq.,Lit.:B.duae semper legiones pro castris excubabant,
Caes. B. G. 7, 24, 5:legiones in armis,
id. ib. 7, 11, 6:legiones ad mare,
id. B. C. 3, 63, 6:cohortes ad munitionem,
id. ib. 3, 50, 1:legio per muros,
Verg. A. 9, 175:excubitum in porta cohortes mittere,
Sall. J. 100, 4:Cerberus excubat ante fores,
Tib. 1, 3, 72:quae (naves) ad portum excubabant,
kept watch, Caes. B. C. 2, 22, 3 et saep.— Poet.:(Cupido Chiae) Pulchris excubat in genis,
sits on the watch, lurks, Hor. C. 4, 13, 8.—Of things as subjects:alni contra erumpentium amnium impetus riparum muro in tutela ruris excubant,
Plin. 16, 37, 67, § 173:laurus ante limina excubat,
id. 15, 30, 39, § 127.—Trop., to watch, be watchful or vigilant, to be on the alert:cum Caesar ad opus consuetudine excubaret, etc.,
Caes. B. G. 7, 24, 2:in navibus,
id. B. C. 3, 8 fin.:excubabo vigilaboque pro vobis,
Cic. Phil. 6, 7, 18:sapiens semper animo sic excubat, ut nihil ei improvisum accidere possit,
id. Tusc. 4, 17, 37: curam rei publicae summae defendundae jam pridem apud vos excubare, is watchful, active, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 5:omnis eorum ars urbibus excubabat,
i. e. was concerned, labored for the cities, Plin. 35, 10, 37, § 118.— Pass. impers.:rerum, non animi pretiis excubatur,
care is exercised, Plin. 35, 7, 32, § 50. -
12 illaboratus
illăbōrātus ( inl-), a, um, adj. [in-laboratus], not labored, unwrought, uncultivated, acquired without labor, spontaneous (post-Aug.):terra,
Sen. Ep. 90 fin.:fructus,
Quint. 12, 10, 79:oratio (with simplex),
id. 4, 1, 60:virtus (with obvia),
id. 12, 2, 2:haec omnia fluunt illaborata,
id. 10, 1, 111. -
13 inlaboratus
illăbōrātus ( inl-), a, um, adj. [in-laboratus], not labored, unwrought, uncultivated, acquired without labor, spontaneous (post-Aug.):terra,
Sen. Ep. 90 fin.:fructus,
Quint. 12, 10, 79:oratio (with simplex),
id. 4, 1, 60:virtus (with obvia),
id. 12, 2, 2:haec omnia fluunt illaborata,
id. 10, 1, 111. -
14 laboratus
1.lăbōrātus, ūs, m. [id.], labor, laboriousness (late Lat.), Ven. v. Rad. 13.2.lăbōrātus, a, um, adj. [laboro].I.Labored, attended with labor or difficulty (post-class.):II.laboratior continentia,
Tert. Verg. Vel. 10.—Laborious, troublesome, miserable, full of hardship (in post-Aug. poets):aevum,
Val. Fl. 5, 255:vita,
Stat. Th. 1, 341.
См. также в других словарях:
Labored — La bored, a. 1. Bearing marks of labor and effort; elaborately wrought; not easy or natural; as, labored poetry; a labored style. [1913 Webster] 2. appearing to require strong effort; as, labored breathing. Syn: heavy, laboured. [WordNet 1.5] … The Collaborative International Dictionary of English
labored — labored; un·labored; … English syllables
labored — index difficult, elaborate, painstaking, ponderous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
labored — (adj.) also laboured, learned, mid 15c., pp. adjective from LABOR (Cf. labor) (v.). Meaning done with much labor is from c.1600 … Etymology dictionary
labored — *forced, strained, farfetched Analogous words: *heavy, ponderous, weighty: *awkward, clumsy, maladroit, inept: *stiff, wooden, rigid … New Dictionary of Synonyms
labored — [adj] difficult to understand, unclear affected, arduous, awkward, clumsy, contrived, effortful, forced, hard, heavy, inept, maladroit, operose, overdone, overwrought, ponderous, stiff, strained, strenuous, studied, toilsome, unnatural, uphill*,… … New thesaurus
labored — [lā′bərd] adj. made or done with great effort; not effortless and natural; strained … English World dictionary
Labored — Labor La bor, v. i. [imp. & p. p. {Labored}; p. pr. & vb. n. {Laboring}.] [OE. labouren, F. labourer, L. laborare. See {Labor}, n.] [Written also {labour}.] 1. To exert muscular strength; to exert one s strength with painful effort, particularly… … The Collaborative International Dictionary of English
labored — adjective Date: 1608 produced or performed with labor < labored breathing >; also lacking ease of expression < a labored speech > … New Collegiate Dictionary
labored — laboredly, adv. laboredness, n. /lay beuhrd/, adj. 1. done or made with difficulty; heavy: labored breathing. 2. exhibiting a great deal of effort; lacking grace, fluency, or spontaneity: a labored prose style. [1525 35; LABOR + ED2] Syn. 2.… … Universalium
labored — la|bored [ leıbərd ] adjective 1. ) speaking, writing, or performing in a way that is not natural or interesting because it seems as though you are making too much effort: I thought the book was rather labored in parts. 2. ) if someone s… … Usage of the words and phrases in modern English