-
1 krnąbrny
прил.• неподатливый• непокорный• непослушный• норовистый• строптивый• упрямый* * *krnąbrn|y\krnąbrnyi, \krnąbrnyiejszy своенравный, строптивый, непослушный+przekorny, nieposłuszny, uparty
* * *krnąbrni, krnąbrniejszyсвоенра́вный, стропти́вый, непослу́шныйSyn: -
2 krnąbrny chłopiec
строптивый мальчикOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > krnąbrny chłopiec
-
3 krnąbrny rolnik
строптивый земледелецOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > krnąbrny rolnik
-
4 hardy
прил.• великолепный• величественный• высокомерный• гордый• надменный• непокорный• спесивый* * *har|dy\hardydzi 1. гордый, надменный;2. дерзкий; \hardyda odpowiedź дерзкий ответ+1. dumny, butny 2. krnąbrny, zuchwały
* * *1) го́рдый, надме́нный2) де́рзкийharda odpowiedź — де́рзкий отве́т
Syn: -
5 nieposłuszny
прил.• неподатливый• непокорный• непослушный• упрямый* * *nieposłuszn|y\nieposłusznyi непослушный+nieusłucha-ny, krnąbrny, niesforny
* * *непослу́шныйSyn: -
6 niesforny
прил.• бурный• непокорный• непослушный• шумливый* * *niesforn|y\niesfornyi непослушный, недисциплинированный;\niesfornyе włosy непокорные вихры
+ niezdyscyplinowany, niekarny, nieposłuszny, krnąbrny* * *непослу́шный, недисциплини́рованныйniesforne włosy — непоко́рные вихры́
Syn: -
7 aufsässig
aufsässig przekorny, krnąbrny -
8 eigensinnig
eigensinnig krnąbrny, uparty (-cie) -
9 eigenwillig
-
10 kratzbürstig
kratzbürstig krnąbrny, przekorny -
11 renitent
reni'tent krnąbrny, przekorny -
12 störrisch
störrisch narowisty, krnąbrny;störrisch sein narowić się -
13 trotzig
trotzig schweigen uparcie milczeć -
14 widerspenstig
widerspenstig przekorny, krnąbrny; Haar niesforny
См. также в других словарях:
krnąbrny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, krnąbrnyni, krnąbrnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} niepozwalający kierować sobą, nieposłuszny, samowolny, uparty, przekorny; także: świadczący o nieposłuszeństwie, przekorze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krnąbrny chłopiec.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krnąbrny — krnąbrnyni, krnąbrnyniejszy «nie dający sobą kierować, uparty, nieposłuszny; znamionujący upór, przekorę» Krnąbrne dziecko. Krnąbrne zachowanie … Słownik języka polskiego
hardy — hardyrdzi 1. «dumny, wyniosły, butny» Hardy duch. Harda postawa. Harde spojrzenie. Dziewczyna harda jak królowa. 2. «zuchwały, krnąbrny, nieposłuszny» Harde dziecko. Hardzi uczniowie. 3. łow. «o ptakach, zwłaszcza o kuropatwach: nie dający się… … Słownik języka polskiego
krnąbrnie — krnąbrnieej przysłów. od krnąbrny Zachowywać się krnąbrnie. Krnąbrnie odpowiadać … Słownik języka polskiego
krnąbrność — ż V, DCMs. krnąbrnośćści, blm rzecz. od krnąbrny Odznaczać się krnąbrnością … Słownik języka polskiego
nieposłuszny — nieposłusznyni, nieposłusznyniejszy «nie spełniający poleceń, nie słuchający rozkazów; krnąbrny, oporny» Nieposłuszny uczeń … Słownik języka polskiego
rogaty — rogatyaci 1. «o zwierzęciu: mający rogi» Rogaty kozioł. Bydło rogate. przen. a) «o mężu: zdradzany przez żonę» b) «hardy, krnąbrny, twardy, uparty, zuchwały» Rogaty charakter. Rogata dusza. Rogaty młokos. 2. «mający wystające rogi, krawędzie;… … Słownik języka polskiego
rosnąć — rzad. róść ndk Vc, rosnąćnę, rośniesz, rośnij, rósł, rosła, rośli 1. «o żywych organizmach: rozwijać się do momentu osiągnięcia dojrzałości; wzrastać» Dziecko rośnie. Drzewa, kwiaty rosną. Rośnij kwiecie wysoko. (Mickiewicz) ◊ Rosnąć jak na… … Słownik języka polskiego
uczniak — m III, DB. a, N. uczniakkiem; lm M. ci uczniakacy, te i, DB. ów lekcew. «uczeń szkolny, zwłaszcza bardzo młody» Krnąbrny uczniak. Czerwienić się jak uczniak … Słownik języka polskiego
hardy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, hardyrdzi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} arogancki, podkreślający czyjąś dumę i poczucie ważności; dumny, wyniosły, butny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hardy wzrok. Harda postawa, mina.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krnąbrnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., krnąbrnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób krnąbrny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krnąbrnie zachowywać się, odpowiadać. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień