-
1 непослушный
прил.• buntowniczy• krnąbrny• nieposłuszny• niesforny• oporny• psotny• rebeliancki• złośliwy• zły* * *krnąbrny, niegrzeczny, nieposłuszny, niesforny -
2 строптивый
прил.• buntowniczy• krnąbrny• oporny• przekorny* * *krnąbrny, oporny, rogaty перен. -
3 wayward
['weɪwəd]adj* * *['weiwəd]((of a child etc) self-willed and rebellious.) krnąbrny -
4 неподатливый
-
5 непокорный
прил.• buntowniczy• hardy• hałaśliwy• krnąbrny• niekarny• nieposłuszny• niesforny• nieustępliwy• oporny• rebeliancki* * *przekorny, rogaty -
6 своенравный
grymaśny, krnąbrny -
7 упрямый
прил.• buntowniczy• dokuczliwy• krnąbrny• mułowy• narowisty• nieposłuszny• oporny• przekorny• przykry* * *oporny, przekorny, uparty, ( uparty) zawzięty -
8 aufsässig
-
9 widerspenstig
uparty, krnąbrny, niesforny -
10 naughty
['nɔːtɪ]adj* * *['no:ti]((usually of children) badly-behaved: a naughty boy; It is naughty to kick other children.) niegrzeczny- naughtiness -
11 recalcitrant
[rɪ'kælsɪtrənt]adj -
12 норовистый
прил.• błędny• krnąbrny• narowisty• oporny• wadliwy -
13 indocile
1. krnąbrny2. nieposłuszny3. niesforny -
14 insubordonné
1. krnąbrny2. niekarny3. niesforny -
15 mutin
1. buntowniczy2. buntownik3. krnąbrny4. niesforny5. żywy -
16 rebours
1. krnąbrny2. odwrotność3. opaczny -
17 récalcitrant
1. krnąbrny2. narowisty3. oporny -
18 rétif
1. krnąbrny2. narowisty3. oporny -
19 ceanndána
1 celowy 2 dziwaczny 3 kapryśny 4 krnąbrny 5 nieustępliwy 6 rozmyślny 7 samowolny 8 umyślny 9 wyrodny 10 świadomy -
20 corrthónach
1 krnąbrny 2 narowisty 3 niespokojny 4 oporny 5 ruchliwy
- 1
- 2
См. также в других словарях:
krnąbrny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, krnąbrnyni, krnąbrnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} niepozwalający kierować sobą, nieposłuszny, samowolny, uparty, przekorny; także: świadczący o nieposłuszeństwie, przekorze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krnąbrny chłopiec.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krnąbrny — krnąbrnyni, krnąbrnyniejszy «nie dający sobą kierować, uparty, nieposłuszny; znamionujący upór, przekorę» Krnąbrne dziecko. Krnąbrne zachowanie … Słownik języka polskiego
hardy — hardyrdzi 1. «dumny, wyniosły, butny» Hardy duch. Harda postawa. Harde spojrzenie. Dziewczyna harda jak królowa. 2. «zuchwały, krnąbrny, nieposłuszny» Harde dziecko. Hardzi uczniowie. 3. łow. «o ptakach, zwłaszcza o kuropatwach: nie dający się… … Słownik języka polskiego
krnąbrnie — krnąbrnieej przysłów. od krnąbrny Zachowywać się krnąbrnie. Krnąbrnie odpowiadać … Słownik języka polskiego
krnąbrność — ż V, DCMs. krnąbrnośćści, blm rzecz. od krnąbrny Odznaczać się krnąbrnością … Słownik języka polskiego
nieposłuszny — nieposłusznyni, nieposłusznyniejszy «nie spełniający poleceń, nie słuchający rozkazów; krnąbrny, oporny» Nieposłuszny uczeń … Słownik języka polskiego
rogaty — rogatyaci 1. «o zwierzęciu: mający rogi» Rogaty kozioł. Bydło rogate. przen. a) «o mężu: zdradzany przez żonę» b) «hardy, krnąbrny, twardy, uparty, zuchwały» Rogaty charakter. Rogata dusza. Rogaty młokos. 2. «mający wystające rogi, krawędzie;… … Słownik języka polskiego
rosnąć — rzad. róść ndk Vc, rosnąćnę, rośniesz, rośnij, rósł, rosła, rośli 1. «o żywych organizmach: rozwijać się do momentu osiągnięcia dojrzałości; wzrastać» Dziecko rośnie. Drzewa, kwiaty rosną. Rośnij kwiecie wysoko. (Mickiewicz) ◊ Rosnąć jak na… … Słownik języka polskiego
uczniak — m III, DB. a, N. uczniakkiem; lm M. ci uczniakacy, te i, DB. ów lekcew. «uczeń szkolny, zwłaszcza bardzo młody» Krnąbrny uczniak. Czerwienić się jak uczniak … Słownik języka polskiego
hardy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, hardyrdzi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} arogancki, podkreślający czyjąś dumę i poczucie ważności; dumny, wyniosły, butny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hardy wzrok. Harda postawa, mina.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krnąbrnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., krnąbrnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób krnąbrny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krnąbrnie zachowywać się, odpowiadać. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień