przekorny

См. также в других словарях:

• przekorny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, przekornyni, przekornyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} postępujący z przekorą, robiący na złość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przekorny uczeń. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przekorny — przekornyni 1. «robiący na przekór, sprzeciwiający się czemuś bez powodu, na złość» Był uparty i przekorny. 2. «wyrażający przekorę, nacechowany przekorą» Przekorny uśmiech. Przekorna mina …   Słownik języka polskiego

• przekornie — przekornieej przysłów. od przekorny a) w zn. 1: Postępować przekornie. b) w zn. 2: Uśmiechnąć się przekornie. Przekornie pokręcił głową …   Słownik języka polskiego

• krnąbrny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, krnąbrnyni, krnąbrnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} niepozwalający kierować sobą, nieposłuszny, samowolny, uparty, przekorny; także: świadczący o nieposłuszeństwie, przekorze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krnąbrny chłopiec.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przekora — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. przekoraorze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} sprzeciwianie się komuś lub czemuś, zwykle przez postępowanie odwrotne do oczekiwanego; robienie komuś na złość; także: cecha kogoś sprzeciwiającego się w ten sposób :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przekornie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., przekornieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. przekorny w zn. 1.: Zachowywać się przekornie; w zn. 2.: Uśmiechnął się przekornie. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień