krewki

См. также в других словарях:

• krewki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, krewkiwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} pełen życia i energii, gwałtownie reagujący; żywy, impulsywny, wybuchowy, porywczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krewki klient, osobnik, sąsiad. Krewkie usposobienie, ruchy. Krewka gestykulacja …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• krewki — krewkiwcy «pełen temperamentu, życia; gwałtowny, porywczy» Krewki temperament. Krewki staruszek …   Słownik języka polskiego

• spuścić — 1. Nie spuścić kogoś, czegoś z oczu (z oka) a) «nieustannie na kogoś, na coś patrzeć, ani na chwilę nie przestać kogoś, czegoś obserwować»: (...) zaczął nasłuchiwać, nie spuszczając mnie jednak z oka. R. Antoszewski, Kariera. b) «pilnować, strzec …   Słownik frazeologiczny

• spuszczać — 1. Nie spuścić kogoś, czegoś z oczu (z oka) a) «nieustannie na kogoś, na coś patrzeć, ani na chwilę nie przestać kogoś, czegoś obserwować»: (...) zaczął nasłuchiwać, nie spuszczając mnie jednak z oka. R. Antoszewski, Kariera. b) «pilnować, strzec …   Słownik frazeologiczny

• gorącokrwisty — gorącokrwistyiści «o koniach (głównie o wierzchowcach): będący rasy szlachetnej; o rasach końskich: szlachetny» Gorącokrwisty arab. przen. «o ludziach: krewki, popędliwy, zapalczywy, namiętny» …   Słownik języka polskiego

• krewko — przysłów. od krewki Postąpić zbyt krewko w stosunku do kogoś …   Słownik języka polskiego

• popędliwy — popędliwyiwi, popędliwyiwszy «łatwo unoszący się gniewem, namiętnością; porywczy, krewki, namiętny, gwałtowny» Popędliwy człowiek …   Słownik języka polskiego

• prędki — prędkidcy, prędkidszy 1. «odbywający się, dokonujący czegoś w krótkim czasie, w szybkim tempie; szybki, bystry, wartki, pośpieszny, raźny, żwawy» Prędki bieg, chód, oddech, puls. Prędki nurt rzeki. Czyjeś prędkie kroki, ruchy. 2. «dziejący się,… …   Słownik języka polskiego

• rębajło — m odm. jak ż IV, CMs. rębajłojle; lm M. rębajłoły, DB. rębajłołów przestarz. «mężczyzna często i chętnie bijący się, zwłaszcza na szable» Krewki rębajło. Sejmikowy rębajło …   Słownik języka polskiego

• siarczysty — siarczystyyści, siarczystytszy 1. «pełen temperamentu, raźny, żwawy, dziarski, krewki; będący wyrazem, objawem takiego charakteru, usposobienia» Siarczysty młodzian. Siarczysty marsz, mazur, oberek. 2. «mocny, silny, tęgi, zamaszysty» Siarczysty… …   Słownik języka polskiego

• temperamencik — m III, D. u, N. temperamencikkiem; lm M. i zdr. od temperament a) w zn. 1: Krewki temperamencik. b) w zn. 2: Wybujały temperamencik …   Słownik języka polskiego